აკრძალული ფორთოხალი 7

-ხელით ხომ არ ცდი? - ერთხელ თავად მან მითხრა ჩემთვის უცნაური რამ. მაშინ საკუთარი თავით სიამოვნების მიღებაზე არაფერი ვიცოდი. ამის შემდეგ კი საქმე უფრო გაგვიმარტივდა და სექსის შემდეგ ჩემი ხელით ვღებდი სიამოვნებას.

აკრძალული ფორთოხალი 6

„ნენე, იქნებ უბრალოდ არ მოგწონს და მეგობრად აღიქვამს შენი ტვინი“ - ასე ვაჯერებდი საკუთარ თავს, რომ უცნაური არაფერი მომხდარა. არადა როგორ ველოდებოდი მუცელში პეპლებს, ფეხებს შორის სიმხურვალეს და გულის აჩქარებულ ძგერას. მე ამ სამიდან არცერთი „სიმპტომი“

აკრძალული ფორთოხალი 5

-მგონი ამ თემაზე საუბარი ძალიან ნაადრევია იმის ფონზე, რომ ახლადგაცნობილები ვართ. სჯობს ჯერ ერთმანეთზე ისეთი ბანალური ცნობები შევაგროვოთ, როგორებიცაა პროფესია, საყვარელი ფერი, საყვარელი საჭმელი და ა.შ. შენ რას ფიქრობ?

აკრძალული ფორთოხალი 4

ფიქრობთ, რომ ეს სულელური ნაბიჯი იყო პირველად გაცნობილ ბიჭთან? მე კიდე ვფიქრობ, რომ ყოველთვის ის უნდა გააკეთო, რასაც გული გკარნახობს. მეც მიკარნახა გულმა და მას ძლიერად ჩავკიდე ხელი.

აკრძალული ფორთოხალი 3

მეც იმ ნაწილს შევუერთდი, რომელიც გადათელავს, ზედ გადაუვლის ადამიანს და არც კი დაფიქრდება რამდენად დიდ ტრამვას აყენებს თავისი ბინძური სიტყვით, პირში ვერდატეული გესლით და კუჭის წვენივით მწარე შეფასებებით.

აკრძალული ფორთოხალი 2

ქალაქის შესასვლელშივე გხდიან ტანსაცმელს, რადგან კარგად შეათვალიერონ თუ რამდენი ხალი გაქვს, რამდენი სტრია თუ ცელულიტი. სწორედ ეს არის მიზეზი, რატომაც ვერ დაიმალები, ვერ დამალავ ვერცერთ ლაქას შენს სხეულზე და ვერ დაემალები მზის სხივებს, რომლებიც აქ

აკრძალული ფორთოხალი 1

მაშინ ვერც კი ვხვდებოდი რატომ არ მოსწონდათ ჩემი სქესი, უფრო სწორად რატომ უნდოდათ რაღაც „კუტუ“ მქონოდა. ვერც იმას ვიგებდი რატომ მეძახდა მეზობლის კაცი მამიკოს ვაჟკაცს და რატომ ეკითხებოდნენ მამაჩემს შენი ბიჭი როგორი არისო და ცინიკურად მე გამომხედავდნენ.

აკრძალული(ნაწილი 1) სრულად

თურმე წამია საჭირო,რომ დრომ რეალობას დაგაჯახოს და ყველაფერი დაგატოვებინოს... რეალობის აღქმა დავიწყე... ყველაფერს ვხედავ,ახლა ყველაფერი ნათელია ... თოვსს... როგორ ძალიან თოვს...მე კი ამ დროს ავდექი და წამოვედიი... უკან მოვიტოვე სიყალბე....

აკრძალული გრძნობა

რაღაც გრძნობამ, რაღაც ალმა სიცოცხლეს გამომასალმა. პირად მესთან ბრძოლის ქარმა, პრობლემა ვერ განმიქარვა. სიყვარულის მსგავსმა ცეცხლმა ისევ გული დამისერა. თითქოს მე თავიდან შემქმნა ბედად დარდი დამიწერა. ისევ რაღაც მე მაწვება და მე მინგრევს რაღაც

აკრძალული სიყვარული (დასასრული)

პრაღა...ქალაქი სადაც თაფლობის თვე უნდა გაგვეტარებინა... ვიცოდი იქ იმაზე ლამაზი იყო ვიდრე პარიზში... ნუ ეს რა თქმა უნდა ჩემთვის, თორემ თქვენთვის შიძლება კარლის ხიდზე ლამაზი და საინტერესო ეიფელია... ჩემთვის??? ჩემთვის პრაღა