აუხსნელად მიყვარხარ (თავი 3)
რამოდენიმე წუთში დაახლოებით ოც გიორგი ჩემი სახლის წინ მელოდებოდა. ტელეფონი ავიღე და გარეთ გავედი.გიორგიმ ზრდილობიანად გამიღო მანქანის კარები და ჩავჯექი, კარი მიხურა და მალე დაძვრა მანქანა. გიორგი გზის ნაცვლად მე მიყურებდა, რამაც ცოტა გამაბრაზა,ცოტა მასიამოვნა. - წინ იყურე არ მინდა სადმე ავილეწოთ_ მკაცრად შევხედე გიორგის. -შენ რა სიკვდილის გეშინია?_დამცინავად მკითხა - არა. უბრალოდ იმაზე ვღელავ შენთან ერთად რომ მომიწევს მოვკვდე_ირონიულად გაუღიმე და თავი შევატრიალე გიორგის ჩემი ნათქვამი აშკარად არ მოეწონა და სიჩქარეს მოუმატა. ცოტა დავიძაბე. -გიორგი ან სვლას შეანელებ ან გადავალ მანქანიდან.! მანქანის სიჩქარემ იკლო და მეც ამოვისუნთქე. -ნინა ესეიგი თბილისში სწავლობ?რაზე? - დიახ. სამედიცინოზე. - აი თურმე რატომ არ გინდა სიკვდილი.ჯერ სხვები უნდა გადაარჩინო_შემომხედა და გაიცინა -ხო და ეგ სულაც არ არის სასაცილო -რამდენად აფასებ სიცოცოხლეს? - იმდენად რომ როცა შენ იწვები ჩემს საოპერაციო მაგიდაზე წარმოიდგინე გადაგარჩენ_მოკლედ გაუღიმე და შევხედე -და რომ ვერ გადამარჩინო?_შემომხედა. -დიდი არავინ დააკლება ქვეყანას. -ესეიგი მე ისეთივე პაციენთი არ ვიქნები შენთვის როგორც სხვები ?_და სიჩქარეს კვლავ მოუმატა. -"რათკმაუნდა არა" უპასუხა გულმა თუმცა მე ხმა არ გამიცია - სად მივდივართ?_ვკითხე და ფანჯარა ავსწიე რადგან ჩემს თმებს ქარისგან აშკარად შეეცვალათ ფორმა. გიორგი მანქანა იქვე გააჩერა და გადავიდა შემდეგ მეც გამიღო კარები და მეც გადავედი. ბერეგზე ვიკავით.ვერაფერს მივხვდი და უცებ ანრი, ბაჩო და ქეთა დავინახე. მათკენ წავედი და გადავეხვიე. შემდეგ ერთერთ მორთულ გემზე ავედით და გემმაც მალევე დაიძრა. დიდი არ იყო ტუმცა საკმაოდ ლამაზად იყო მორთული დიდი მგრვალი ჭაღებით და გემის მოაჯირებზე დახვეული პატარაა ციმციმა სანათებით. მეგობრების წრე იყო შეკრებილი და ჩვენც მათ მიუახლოვდით. საღამო საკმაოდ მშვიდი და ლამაზი იყო. უცებ ყველასგან მოულოდნელად ბაჩომ წამოდგა და ულამაზესი სასიყვარულო ლექსი წაიკითხა ბოლოს ესეთი სიტყვებით "და მე დიდი ხანია მინდოდა მეთქვა რომ მე შენ ძალიან ძალიან მიყვარხარ ქეთა" ამ ლექსისი ბოლოს მაღლა რომ ავიხედე უამრავი, უამრავი ფრანი ადიაოდა ცაში ჩვენი გემიდან და ეს საოცრად ლამაზი იყო რადგან არნახულად ალამაზებდა შუა ზღვაში ჩამალულ გემს. ლექსის დამთავრების შემდეგ ბაჩომ ქეთასთან მივიდა და ულამაზესი ვარდების თაიგული აჩუქა.ქეთას რომ შევხედე თვალებს და ყურებს არ უჯერებდა.სიხარულისგან იღიმოდა და ტიროდა. მერე ბაჩოს ჩაეხუტა და ამაზე ყველამ ტაში დაუკრა. მეც მეგობრების სიხარულისგან აღელვებულმა ვერც კი შევამჩნიე თურმე მეც ვტიროდი. ინსტიქტურად გიორგის გავხედე ის კი მე მიყურებდა. თვალებით რომლის მზერაც იყო აუხსნელი და ჩემთვის სასიამოვნო ასე არასოდეს მიგვრძნია სითბო ვიღაცის შემოხედვით. -ნინა მომილოცე. _და გახარებული ქეთა ჩემს წინ როდის გაჩნდა არც კი შემინიშნავს -გილოცავ ქეთა ბედნიერებას გისურვებ- და მეგობარს ძლიერად ჩავეხუტე.ორივე ავტირდით ქეთა თავის სიხარულით, მე მეგობრის სიხარულით. - გილოცავ ბაჩო როგორც იქნა ეს ნაბიჯიც გადადგი_და ბაჩოს გადავეხვიე. - მოიცა ნინა შენ იცოდი რომ ბაჩოს ვუყვარდი და მე დამიმალე_ ქეთას სასტიკი მზერა მომხვდა - აბა მის ნაცვლად მე ხომ ვერ აგისხნიდი ბაჩოს სიყვარულს ეს მისი საქმე იყო ქეთა და ისიც ისეთივე მეგობარია ჩემი როგორც შენ_ქეთას ყურებამდე გაუღიმე მეტი არაფერი რომ ეთქვა - ნინა ჩემთვის მაინც უნდა გეთქვა-გამებუტა ქეთა - რომ მეთქვა ასე ლამაზად აღარ აგიხსნიდა სიყვარულს _და ორივემ გავიცინეთ მოკლედ დაიცყო ცეკვა და მხიარულება.გიორგიმაც მიმიწვია საცეკვაოდ და ორივენი გავედით ამ დროს ჩაირთო ვალსი და გიორგიმ ტანზე ამიკრა.სხეულში ისე დამიარა სითბომ და სიცივემ ერთად რომ ამაკანკალა. ხელი წელზე მომხვია მეორე ხელი კი მხრიდან მაჯამდე ისეთი გრძნობით ჩამიცურა ლამის ჩავიკეცე. თითები თავის ხელში ჩამალა და დავიწყეთ ცეკვა. ცეკვისას უნებლიედ თავი მხარზე დავადე და თვალები დავხუჭე. მისი გულის ხმა მესმოდა ისე უცემდა ვიგრზენი რომ აჩქარებული ქონდა როგორც მე.მან თავზე მაკოცა და ნიკაპი ჩამომადო.ასე რამდეხანს ვცეკვავდი ეგ ვეღარ გავაცნობიერეთ. - თქვენ რა დილამდე აპირებთ ეგრე ცეკვას_და სიცილით შემოგვევია ქეთა მაშინ გამოვერკვიე თავი ავსწიე და გიორგის ავხედე, ისევ იმ თვალებით მიყურებდა. აკრულ ტანს გამოვეცალე და ქეთას გავყევი. ბაჩო და ანრი უკვე საკმაოდ ნასვამები იყვნენ.მერე აჭარულიც იცეკვეს და ხორუმიც. ასეთ საღამოებზეც არ დაუკარგავთ ქართული სული. ამ ყველაფერში რათქმაუნდა გიორგიც ჩაერთო. ცოტახანში დავინახე როგორ ეფლირტავებოდა ვიღაც გოგო გიორგის. მასთან ახლოს იყო მისული და რაღაცას ეჩურჩულებოდა ყურში. გიორგი კი იცინოდა. ამის დანახვაზე გავბრაზდი და მეც გიორგის რომ ეეჭვიანა ანრის მეგობრებს თამამად ვეცეკვებოდი.გიორგისთვის კი ყურადღება არ მიმიქცევია არც კი შემიხედია.ვსვამდი და ვცეკვავდი, თან საკმაოდ თამამად. ბოლოს ანრიმ ხელი მომკიდა და გამომიყვანა საცეკვაო ადგილიდან უკმაყოფილოდ ავხედე მაგრამ მისი გაბრაზებული თვალები რომ დავინახე გაჩუმება ვარჩიე. -შენ ეს ყველაფერი ჩემს საეჭვიანოდ გააკეთე ?_მიღიმოდა გიორგი მე ერთი ავეღე და გავიცინე ისეთი სახე შეეცვალა. მერე ისევ წავედი საცეკვაოდ. იმ საღამოს მეტი აღარცეთი დეტალი აღარ მახსოვს. დილით გავიღვიძე უცხო ნათელ ოთახში ირგვლივ ყველაფერი არეული იყო და აუტანელი სუნი იდგა. უცებ გამოვერკვიე. მივხვდი რომ ჩემი ოთახი არ იყო მაგრამ თავი ისე საშინლად მტკიოდა , თვალებს ძვლივს ვახელდი.საბანი გადავიძვრე ტანზე დავიხედე და გრზელი თეთრი მაისური მეცვა. გაურკვევლად წამოვვარდი საწოლიდან. ოთახში კი ნაცნობი სახე შემოვიდა. - დაჭყნარდი. უბრალოდ აქ გეძინა მეტი არაფერი. ოღონდ ჩემთან ერთად_მითხრა გიორგიმ და გამიღიმა. - შენ რა ჩემი სახლის მისამართი არ იცოდი?_გაბრაზებული სახით შევხედე - კი უბრალოდ აქ მინდოდა ყოფილიყავი -სად არის ჩემი ტანსაცმელი_და ოთახში ქექვა დავიწყე. - აქ არ არის -აბა სად არის?_გაკვირვებულმა შევხედე - გაგიფუჭდა და გადააგდე შენი კაბა. მე დაუჯერებელი და გაკვირვებული სახით შევხედე. -სადარბაზოში ამოსვლისას გაგიფუჭდა და გაბრაზებულმა გაიხადე და გადააგდე, ამიტომაც გაცვია ჩემი მაისური - გავიხადე? შენს წინ?_გაოცებულმა გაშევხედა და ვიფიკრე ისე როგორ დავთვერი რომ არც არაფერი მახსოვს და თან ამის წინ კაბა გავიხადე ჩემი ნებით - არა ჩემს წინ არა მე ოთახიდან გავედი_ამოვისუნთქე. -უკვე ორი კაბა გამიფუჭე. - ორი? უკაცრავად - დიახაც ორი_ და ცერა თითი აუწიე სახესთნ- ერთი კლუბში და მეორე გუშინ -შენ თვითონ დამეჯახე კლუბში და გუშინაც შენ თვითონ გახიე კაბა - სახში რომ წაგეყვანე არაფერსაც არ გავხევდი. -ნინა_და ჩემსკენ წამოვიდა ისეთი ამიკრა ტანზე და მეზგერა ტუჩებში აძრძე მოსვლა ვერ მოვასწარი. ხელი წელზე ჩამიცურა და მაისურის შიგნით შეაცურა მეორე ხელი თმებში შემისრიალა, ისე ჩავიძირე მის ტუჩემში რომ წინააღმეგობა ვეღარ გაუწიე და კოცნაში ავყევი. ისეთი ვნებით მკოცნიდა და ისე მეფერებოდა წელზე,ასე არასოდეს დავმთვრალვარ არცეთი სასმელით. მერე ხელში ამიყვანა, საწოლზე დამაწვინა და კოცნა განაგრძო.. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.