ამ საუბარში უცებ ნია ჩაერია . ჩემო საყვარლებო ბოდიში იდილიის დარღვევისთვის მაგრამ ხო არ წავსულიყავით ? თანაც მე და მაშო მათ არ ვიცნობთ.-და თორნიკეს მის უკან მდგარ ორ ბიჭე ანიშნა. რომლებიც არანაკლებ სიმპატიურები იყვნენ თორნიკეზე.
-ჰო მართალია. გოგოებო გაიცანით გიორგი და ლუკა. გიორგი ლუკა გაიცანით ნია და მაშო.
-სასიამოვნოა გოგოებო- ორივე ბიჭი სხვადასხა მიმართულებით წავიდა. ერთი მაშოს დაუდგა წინ მეორე ნიას.
- მე ნია ვარ
-მე ლუკა- თქვა შავგვრემანმა ბიჭმა რომელიც სიმაღლის 1,90ზე მაღალი იქნებოდა
-მე მაშო ვარ
-მე გიორგი-თქვა არანაკლებ მაღალმა წაბლისფერთმიანმა ბიჭმა რომელსაც საოცრად პატარა და კურნოსა ცხვირი ქონდა
და აი ისინი ჩასხდნენ მანქანაში და წვაიდნენ კლუბში. კარგად ერთობოდნენ. ცოტა დალიეს . ბევრი იცეკვეს . გოგოები უბედნიერესები იყვნენ . მათ ყველაზე მეტად ნიტას სიხარული აბედნიერებდათ. მას ხომ სამი წელი არ გაუღიმია. დღეს კი იცინოდა. ცეკვავდა. ბედნერი იყო .
-ნიტა...
-გისმენ
-წამო წავიდეთ
-სად ?
-რამნიშვნელობა აქვს, უბრალოდ წავიდეთ. მე და შენ . რასაჭიროა ამდენ ხალხში ყოფნა. ეს დამღლელია და მეტი არაფერი
-მართალი ხარ ხალხმრავლობა არც მე მიყვარს მაგრამ...
-ნუ გეშინია მანიაკი არ ვარ. არაფერს დაგიშავებ
-არა ეგ ვიცი... უბრალოდ ... გოგოებს რომ ეწყინოთ?
-კარგი რა ღადაობ? შეხედეროგორ ერთობიან ძლაიან მოეწონათ ჩემი მეგობრები.
- ისინი გოგოებს ხომ არ აწყენინებენ ?
-არავითარ შემთხვევაში. ისინი ხომ ჩემი მეგობრები არიან. მე მგვანან . იციან გოგოებთან მოქცევა
-მგონი ვიღაცას დიდი წაროდგენა აქვს საკუთარ თავე.
-ოჰ ენამწარე. წამო ვიცეკვოთ-ამ სიტყვების წარმოთქმის თანავე თორნიკემ ნაზად მოხვია წელზე ხელები ნიტას თავისკენ მიიზიდა, თვალებში ჩახედა , გაუღიმა ისე როგორც არასოდეს მანამდე. დაიხარა და თავისი ბოხი ხმით ჩასჩუჩულა ყურში:
-წამო რა წავიდეთ....
-წამო.!
ისინი გამოიპარნენ კლუბიდან და სანაპიროს დაუყვნენ. ქვიშა ჯერ კიდევ თბილი იყო . ნიტას ფეხსაცმელები ხელში ეჭირა . მეორე ხელი თორნიკესთვის ჩაეკიდა და მიდიოდნენ ნელი ნაბიჯით. დრო და დრო ფეხებზეე ტალღები ეხებოდათ და სასიამოვნო ჟრუანტეს გვრიდა ორივეს. მაგრამ არცერთმა არ იცოდა ეს ერთად ყოოფნით იყო თუ სიცივით.
-ნიტა იცი რა?
- რა?
-მგონი მიყვარდები
ნიტამ საათს დახედა
-რაო კონკია 12ია და უბრალო გოგოდ უნდა გადაიქცე ?
-არა უბრალოდ 4საათია რაც მიცნობ და....
-ჰო ... საუკეთესო 4 საათი ჩემს სიცოცხლეში
ნიტა გაჩერდა თორნიკეც გააჩერა. მივიდა წინ დაუდგა . თვალებში ჩახედა,გაუღიმა , შემდეგ მობილური ამოიღო ჩართო სიმღერა. ,,sam smith-stay with me’’.
-აი ახლა ვიცეკვოთ
თორნიკეს ხელები კისერზე მოხვია თავი მხარზე დაადო , თორნიკემწელზე მოხვია ხელები სულ ახლოს მიიყვანა და დაიყეს ცეკვა. სიბნელეში ტალღებისა და მუსიკის ფონზე მხოლოდ ორი ადმაიანი ცეკვავდა. უბრალდო ცეკვავდნ და არაფერზე ფიქრობდნენ სხვაზე.მერე მობეზრდათ, ქვიშაზე დაჯდნენ და უბრალოდ ყურს უგდებდნე ტალღების ხმაურს.ბოლსო ნიტამ დაარღვია სიჩუმე.
-უნდა წავიდე
-აუ არა რა გეხვეწები
-არა უკევ ღამის 4საათია.გოგები ინერვიულებენ
-არა არინერვიულებენ მიხვდებიან რომ ერთად ვართ. თუ არა და დაგირეკავენ.
- აუ რავი რაა
-გინდა წასვლა ?
ნიტა გაჩუმდა. არაფერი უასუხია.
-ნიტა... მიპასუხე. გინდა წასვლა ? თუ გინდა არ დაგაკავებ . სახლამდე მიგაცილებ კიდეც
-არა - ნიტამ თვალები დახარა და თორნიკეს თავი მხარზე დაადო.
-ახლა რას გრძნობ ?
-შიშს. შენ ?
-მეე? მე ბედნიერებას. რატომ შიშსს ? რისი გეშინია?
-ბედნიერების მეშინია. და სიყვარულის მეშინია.
-რატომ ?
-იმიტომ რომ ვინც მიყვარდა ყველა დავკარგე. მეტის ცოდნა არ არის საჭირო
-არა არა გთხოვ მომიყევი. ძალიან გთხოვ
და ნიტამ მოუყვა ყველაფერი. როგორ დაკარგ საყვარელი მშობლები. როგორ ცხოვრობს მარტო და როგორ არ ყვარებია აარავინ. ამ ამბის მოსმენისას თორნიკეს თვალები ცრემლით აევსო , მაგრამ არ შეიმჩნია. დაიხარა, ნიტას სახეზე ხელი მოჰკიდა თვალებში ჩახედა გაუღიმა დაიხარა და აკოცა. ისე როგორც არავისთვის არასოდეს უკოცნია. აი ასე. უბრალოდ აკოცა , შემდეგ მოეხვია. მაგრად ჩაიხუტა გულში და აღარ გაუშვა. გათენებამდე ასე იჯდნენ ჩახუტებულები. დილით ნია მაშო ლუკა და გიორგი ერთად გამოვიდნენ სანაპიროზე და დიდი ჟრიამულით მივარდნენ ნიტას და თორნიკეს. მთელი დღე ისევ ერთად გაატარეს. წავიდნენ ტირში ბიჭები გოგოებს სროლას ასწავლიდნენ . როგორ უნდა დაიჭირათ იარაღო როგორ დაემიზნებინათ და ასე შემდეგ.