გამარჯობა თავს ძალიან არ შეგაწყენთ უბრალოდ ორიოდე სიტყვას დავწერ დამინდა ყველამ წაიკითხოთ დიდი ხანია წასული ვიყავი და ეხლა ჩამოვედი ცოტახანში ისევ მივდივარ მარამ სანამ წავალ გადავწყვიტე დამეწერა რამე და იმედია მოგეწონებათ თითოეულის აზრი ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ამიტომ გთხოვთ დააკომენტაროთ მადლობა წინასწარ ყველას სახელზე დიდი ხანი ვიფიქრე და გადავწყვიტე ბოლოს დამერქვა ორმაგი დრო ვინაიდან კესო იხსენებს ძველ დროსაც იმედია მოგეწონებათ

-კესო სადაა ჩემი საფულე? - მკითხა გაკვირვებულმა მიმიმ როდესაც ბავშვის ტანსაცმელით ხელში სალაროს მივუახლოვდით და მომღიმარ გოგონას შევყურებდით
-ჩანთაში მიდევს - დაბნეულმა გავხსენი ჩანთა და საფულე ამოვიღე ფული გადავიხადეთ და პარკებით ხელში გამოვედით დიდი სავაჭრო ქსელიდან მანქანაში ჩავსხედით მანქანა დავძარი.
მე კესო ვარ 19 წლის ვცხოვრობ ორ სართულიან სახლში დედასთან და მამასთან ერთად ბავშვობიდან ყველაფერი მაქვს რაც მინდა დედისერთა ვარ და ხომ წარმოგიდგენიათ მყავს მამიდაშვილი მიმი რომელიც ძალიან მიყვარს ბავშვობიდან ერთად ვიზრდებით ზუსტად ერთნაირად ის უბრალოდ ჩემზე სამი წლით დიდია 18 წლის გათხოვდა და 4 წლის ბავშვი ყავს საბა ის ჩემი ნათლულია ბავშვობიდან შეთანხმებულები ვიყავით რომ მისი პატარა ჩემი ნათლული იქნებოდა და მას არაფერს არ მოვაკლებდი. სახლში რომ მივედით პატარა საბას ეძინა მისი გაღვიძება არ მინდოდა ამიტომ მისი ტანსაცმელი რომელიც დღეს მე და მიმიმ ვუყიდეთ იქვე დავდე და წამოვედი
-მიმი მე წავალ რა
-რატო გოგო შემოდი ეხლა არ გადამრიო
-არა უნდა წავიდე სამეცადინო მაქვს
-კარგი -თვალები გადაატრიალა და ოდნავი წყენით გამომაცილა მანქანაში ჩავჯექი და წამოვედი სახლში მისულს დედა დამხვდა მხოლოდ სახლში
-კესო ამდენი ხანი სად იყავი?
-მიმისთან დედა მიმისთან - ვუპასუხე მობეზრებულმა და ვეცადე თავი დამეღწია მისი კითხვებისთვის ამიტომ ოთახში სწრაფად ავირბინე და საწოლზე დავემხე ამ დროს მობილურმა დამირეკა არც კი დავხედე ისე ვუპასუხე
-გოგო დღეს გიოს ბაითზე ამოხვალ? - მკითხა ჩემმა დაქალმა ანუკიმ
-არა დღეს სამეცადინო მაქვს ბევრი
-აუ მიდი რა - არ მომეშვა თუმცა ზრდილობიანად დავემშვიდობე და მობილური გამოვრთე რომ აღარავის შევეწუხებინე ავდექი და ტანსაცმლის კარადა გამოვაღე ჩავიცვი ნაცრისფერი სპორტული შარვალი და ატმისფერი გრძელმკლავიანი სპორტული მაიკა და თმა კოსად დავიმაგრე შემდეგ მაგიდას მივუჯექი და მეცადინეობა დავიწყე გვიანობამდე ვმეცადინეობდი ზამთარი იყო მაგრამ თოვლი არ ეღირსა თბილისს ამიტომ სწავლის დამთავრებისთანავე წავიდოდი სადმე მეორე კურსზე ვიყავი რამოდენიმე ტესტი უნდა დამეწერა და იმისთვის ვემზადებოდი უკვე გვიანი იყო და ყველას ეძინა მე კი ვმეცადინეობდი ვამთავრებდი საათს რომ დავხედე და კინაღამ სკამიდან გადავვარდი 3:00
წამოვდექი და სამზარეულოში ჩავედი სასუსნავები ავიღე და ოთახში ავბრუნდი ცოტახანში მეცადინეობას რომ მოვრჩი საწოლზე დავემხე და ძილი დავაპირე მაგრამ ამ დროს მობილურმა დარეკა
-ჩემი გოგო როგორ გრძნობს თავს?
-აუ სანდრო დაღლილი ვარ - ვთქვი და ამოვიხვნეშე
-მეცადინეობდი ისევ ამ დრომდე ხო?
-ხო და შენ რატომ არ გძინავს?
-ბიჭები გიოსთან ვართ
-ანუკიც მანდაა?
-არა აქ არაა გოგოები წავიდნენ უკვე დიდი ხანია
-ხოო... (ეს ხო რო არ არსებობდეს ალბათ ვერ ვიარსებებდი) გავიფიქრე და გამეღიმა
-კაი პატარა მიდი დაიძინე და ხვალ გნახავ ინსტიტუტში
-კაი - გავუთიშე და დაძინება ვცადე თუმცა არ შემეძლო ძილი არ მომეკარა ფანჯრის რაფაზე დავჯექი და ვფიქრობდი ვფიქრობდი იქამდე სანამ მზე არ ამოვიდა როგორ მიყვარდა ეს დრო და მზის ამოსვლის ყურება იმის ყურება ქალაქი რომ იღვიძებდა ვიბანავე ცოტა გამოვფხიზლდი მოვემზადე და ინსტიტუტში წავედი ტესტები დავწერე და მერე სანდრო ვნახე
-ბაჭია ტესტები როგორ დაწერე? - მკითხა როგორც კი ჩამეხუტა
-კარგად - გავუღიმე და ჩვენკენ მომავალ ბავშვებს გავხედე
-მოდი ეხლა კლუბში წავიდეთ რა - თქვა ნიკამ და ყველა დაეთანხმა მე კი ისეთი დაღლილი და ღონე გამოცლილი ვიყავი არსად წასვლა არ მინდოდა გარდა სახლისა
-არა მე ვერ წამოვალ დღეს სოფელში მივდივარ - ვთქვი იმიტომ რომ ვიცოდი ესენი ისე არ მომეშვებოდნენ
-კარგი მაშინ ჩვენც წამოვალთ - თქვა ღიმილით სალომემ და ყველა აყვა მეც სხვა გზა აღარ მქონდა და ამიტომ ვუთხარი ეხლა გავემზადოთ და წავიდეთ ყველანი ხვალთქო ესენი არ მომეშვნენ არა დღესო
-კი მაგრამ ღამე როგორ ვივლით?
-კესოო მაგაზე არ ინერვიულო - თქვა სანდრომ და მაკოცა მოკლედ ყველანი დავიშალეთ და სამ საათზე ჩემ სახლთან შევიკრიბეთ დედას დავემშვიდობე და წავედით საგურამოში გზაში მინდოდა დაძინება მაგრამ ვინ გაცლის დიდი ხანია იქ აღარ ვყოფილვარ ბებია და ბაბუა დიდი ხნის წინ გარდამეცვალა რომ ჩავედით უკვე ღამე იყო და ბუხარში ცეცხლი დაანთეს ბიჭებმა გოგოები კი სუფრას შლიდნენ მეორე სართულზე ავედი და პირველივე ოთახში შევედი ისე მეძინებოდა ყურადღება არ მიმიქცევია არც სიცივისთვის და არც იმისთვის ჯინსი და კეტები რომ მეცვა ან კიდევ საროჩკა მხოლოდ კეტები გავიხადე და საწოლში შევწექი ძილშიც კი მესმოდა მათი ხმაური მაგრამ ვიღაცის სიახლოვეს ვგრძნობდი ეს სანდრო იყო ვიგრძენი როგორ შემოვიდა ოთახში ჩემთან შემოწვა შუბლზე მაკოცა და ჩემთან ჩახუტებულს დაეძინა შუადღემდე მეძინა რომ ავდექი სახლში არავინ იყო მე ვიბანავე და ჩავიცვი შავი ჯინსის შარვალი თეთრი შავში ზოლებით მაიკა მწვანე დუტის ჟილეტი შემოვიცვი მოკლემკლავიანი რათქმაუნდა და ფეხზე ბენსიმონები ამოვიცვი და დაბლა ჩავედი მაგიდაზე წერილი დამხვდა
-ჩვენ წავედით პროდუქტებს ვიყიდით და მოვალთ - მხრები ავიჩეჩე და იმის იმედით მაცივარში ერთი შოკოლადი მაინც რომ მეპოვა გამოვაღე მაცივარი მაგრამ მცდელობა უშედეგო აღმოჩნდა და გარეთ გასვლა ვარჩიე ჩანთიდან მობილური ამოვიღე ჯიბეში ჩავიდე და გარეთ გავედი ბევრი სიარულის შემდეგ მივადექი იმ ქოხს მე და ლუკამ რომ ავაშენეთ პატარაობაში მახსოვს მიმი და ბექაც როგორ გვეხმარებოდნენ ლუკა ჩემი პირველი ბავშვური ლაღი და გულწრფელი სიყვარული იყო ეს ქოხი გვირილების გარემოცვაში იდგა ულამაზესი იყო სახლთან ორი ხე იდგა ჰამაკი რომელიც მე და ლუკამ ჩამოვაბით არც თუ ისე კარგ მდგომარეობაში იყო მისი გახსენებისას და იმ გეგმების გახსენებისას გამეღიმა და თვალზე ცრემლი მომადგა ჰამაკს ხელი მოვკიდე და ბავშვობაში დავბრუნდი

-ჩვენი შვილებიც აქ იცხოვრებენ წარმოიდგინე პატარა ბავშვები რომ ირბენენ ხო?
- ხო ჩვენ ხომ სულ ერთად ვიქნებით? - დავუსვი კითხვა რომელიც მისთვის არასოდეს არ დამისვია
-რათქმაუნდა კესო - მითხრა და შუბლზე მაკოცა მაშინ მე 10 წლის ვიყავი ის კი 12 ის იყო მისმა პასუხმა თითქოს შვება მომგვარა და დიდი ლოდი მომეხსნა გულიდან გავუღიმე და ჩავეხუტე.

ერთად ვიყავით სულ ბავშვობიდან მოყოლებული ზაფხულში როცა ჩამოვდიოდით აქ ამ სახლში ვატარებდით მთელ დღეებს თბილისშიც უბნელები ვიყავით და სულ ერთად დავდიოდით ხოლმე მაგრამ მას მშობლები გარდაეცვალნენ და ის თვითონ საზღვარგარეთ წაიყვანა ბიძამისმა მე გავიზარდე მაგრამ ის ბავშვური სიყვარულის რაღაც ნაწილი მაინც ჩამრჩა გულში და იშვიათად მაგრამ მაინც როდესაც მის სახლს გვერდ ავუვლი გულში ვგრძნობ ტკივილს რომელიც მთელს ტანში გადის და თითქოს ყველა ძვალი სათითაოდ იწყებს მტვრევას სისხლძარღვები კი მიფართოვდება და გული მილიონჯერ სწრაფად მიცემს ვიდრე მანამდე მის სახლს რომ ჩავუვლი სანდრო მიყვარს თითქოს მაგრამ ის რასაც ლუკასთან განვიცდიდი ის არასოდეს მიგრძვნია სანდროსთან გვირილებში ჩავჯექი და ფეხები მოვკეცე თავი ხელებში ჩავრგე და მწარედ ავტირდი... ცოტახანში გადავწყვიტე სახლში დავბრუნებულიყავი ცრემლები შევიშრე და იქვე წყაროსთან სახეზე წყალი შევისხი სახლში ვბრუნდებოდი ცოტახანში გადავწყვიტე სახლში დავბრუნებულიყავი ცრემლები შევიშრე და იქვე წყაროსთან სახეზე წყალი შევისხი სახლში ვბრუნდებოდი სანდრო რომ დამეჯახა თავიდან აზრზე ვერ მოვედი მერე კი მის მკლავებში აღმოვჩნდი მეხუტებოდა
-კი მაგრამ ამდენი ხანი სად იყავი? - დამისვა კითხვა მაშინვე როგორც კი მოვშორდი და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია
-არსად უბრალოდ გავისეირნე - მხრები ავიჩეჩე და გზა განვაგრძე ის კი დამეწია მკლავში ხელი ჩამავლო და მომაბრუნა
-კი მაგრამ მობილური რაღატო გქონდა გამორთული ან არ უნდა გაგეფრთხილებინე? - მე გავბრაზდი და გავიღიმე
-და შენ არ უნდა გაგეღვიძებინე დილით ომ წახვედით უჩემოდ?
-ისე საყვარლად გეძინა რომ აღარ გაგაღვიძე და თანაც საჭიროდ არ ჩავთვალე ჩვენ ხომ მხოლოდ პროდუქტების საყიდლად წავედით
-მართლა? ხოდა მეც ისე საყვარლად მიდევს მობილური ჯიბეში რომ საჭიროდ არ ჩავთვალე დამერეკა და ანგარიში ჩამებარებინა სად და როდის მივდივარ - მივაყარე ერთმანეთს და სწრაფი ნაბიჯით მოვშორდი მას ნერვები მომეშალა სახლის კარები გავაღე და მივაჯახუნე კიბეებზე ხმაურით ავედი კითხვებისთვის და ბავშვების გაკვირვებული მზერისთვის ყურადღება არც კი მიმიქცევია ოთახში ავედი და კარები ისე მივიჯახუნე რომ ლამის შუშები ჩაიმსხვრა არ მინდოდა აქ ყოფნა ეს ყველაფერი ძველ დროს მახსენებდა მუცლით დავებერტყე საწოლს და ღრმად ამოვისუნთქე მერე ვიფიქრე რომდედა ინერვიულებდა თუ არ დავურეკავდი ამიტომ ისევ დაბლა ჩავედი და მობილური დამტენზე შევაერთე ბავშვები რომ მოვათვალიერე და სანდრო ვერ ვიპოვე ანუკის კითხვისნიშნის თვალებით გავხედე მან კი შემოსასვლელი კარებისკენ მანიშნა გარეთ გავედი და სანდროს რომელიც ჰორიზონტს გაჰყურებდა და თან სიგარეტს ეწეოდა გვერდოთ დავუდექი თავი ჩავხარე და ვთქვი
-ბოდიში ზედმეტი მომივიდა
-არაფერია უბრალოდ ვინერვიულე რომ არ დამხვდი სახლში და თან ასე თხლად გაცვია ეს ზოლიანი მაიკა რას გაგათბობს - შემომხედა და თავისი ჟილეტი ჩამაცვა მხოლოდ ეხლა დავიხედე ტანზე და მივხვდი რომ ჩემი მწვანე ჟილეტი იქ დამრჩა იმ ქოხში ერთი ხელით მოაჯირს დავეყრდენი და მივხვდი რომ იქ მისვლა აღარ შემეძლო რადგან ის ადგილი მხოლოდ ტკივილთან ასოცირდებოდა ჩემთვის.