-ვაა სანდრო როგორ ხარ ?
გიორგი გადაეხვია და ხელი მხარზე დაუტყაპუნა
-კარგად ძმაო შენ?რამდენი ხანია არ მინახიხარ
-ხო ბიჭო,მოდი გაიცანი ანასტასია ჩემი შეყვარებული
-სასიამოვნოა ანასტასია
ხელი გამომიწოდა მე კი შეშინებულმა ჩამოვართვი,ის რა მართლა იცნობდა გიორგის ?ანუ რაც მან მითხრა შეიძლება სიმართლე აღმოჩნდეს ?არა,არა და არა.
-მე საპირფარეშოში გავალ გიორგი.
-ყველაფერი კარგადაა ?
მკითხა შეშინებულმა
-კი,კი უბრალოდ ხმაურმა თავი მატკინა
ჩაეცინა და მეც სწრაფი ნაბიჯებით დერეფანში გავიარე,კარი შევანგრიე და გაბრაზებული ნიჟარის დახლს დავეყრდენი და მძიმედ სუნთქვა დავიწყე.
-ჯანდაბა,ჯანდაბა ესღა მაკლდა.
-რა ხდება ? ხედავ ? მე გიორგის ვიცნობ მაშასადამე მასზეც ყველაფერი ვიცი,პატარავ გატყუებს.
-დამანებე თავი შენი არ მჯერე
დავუყვირე და გამოსვლა დავაპირე
-მართლა?ესე იგი არ გჯერა ხომ ? კარგი,მაშინ რატომ ხარ ესეთი აღელვებული ?გინდა გითხრა ? იმიტომ რომ იცი რომ მართალი ვარ.
მისკენ მიმწია ცოტახანი სახეში მიყურა შენდეგ კი ტუჩზე ტუჩი მომადო,გავიწიე მაგრამ დამიკავა და ძლიერად მაკოცა,ვაღიარებ მაგარი ჯოცნა იცოდა ესე გიორგის ჩემზე არასდროს უკოცნია,მომენტში მეც ავყევი,მაგრამ როცა გავიაზრე თუ რას ვაკეთებდი მაშინვე გამოვეცალე და კარებში გავედი.გიორგისთან მივედი და ვთხოვე რომ სახლში წავსულიყავით,მან მიზეზი მკითხა მე კი ვუთხარი რომ თავს შეუძლოდ ვგრძნობდი,ნამდვილად არ მინდოდა იქ კიდევ გამეტარებინა დრო და იმ გამოშტერებულის სიფათისთვის მეყურებია.სახლში როგორც კი მივედი ლოგინზე დავწექი და დაძინება ვცადე,ნაგრამ სულ მისი ტუჩების გემოს ვგრძნობდი.
გადიოდა დრო სანდრო სახლში გვსტუმრობდა ხმას არ ვცემდი ხოლო როცა რაიმეს თქმას დააპირებდა ოთახში ავდიოდი,ოთახში გამოვიკეტე,ჩემს თავს ვერ ვაპატიე რომ სანდროს ვაკოცე და გიორგის ამით ვუღალატე.ერთდღესაც ლოგინში ვიწექი და გიორგიმ მითხრა :
-წამო ქვენოთ ჩავიდეთ და ზღვაზე გავიდეთ
-არ მინდა შენ წადი
-რა გჭირს ანასტასია ?
ოდნავ მაღალ ხმაზე მითხრა
-არაფერი
მეც უბრალოდ უემოციოდ ვუპასუხე
-არა რაღაც გჭირს და ძალიან მაინტერესებს რა,აღარ გიყვარვარ ?
-ღმერთო გიორგი სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ
ლოგინზე დავდექი და მოწყენილი სახე მივიღე
-აბა მაშინ რა გჭირს ?
-მაშინ იმ დღეს კლუბში რომ ვიყავით სანდრომ მაკოცა მე კი ამას ჩენს თავს ვერ ვპატიობ
-რა ქნა ?მოვკლავ დავახრჩობ
ოთახიდან გავარდა,მე კი უკან გავეკიდე
-გიორჰი დაიცადე არ გინდა გთხოვ ჩემი ხათრით გიორგი...
არ მომისმინა და გარეთ გავარდა,მე კი იქვე ჩავიკეცე და მწარედ ავტირდი
-რა მოხდა იჩხუბეთ ?
მკითხა ბაბიმ
-დაეწიეთ მოკლავს,გთხოვთ
-ვის ანასტასია რას ამბობ ?
-სანდროს,სანდროს მოკლავს
-რა?რატო?
-ზედმეტი კითხვებუს გარეშე გაეკიდეთ.
სწრაფად ადგნენ და გავიდნენ.
ნე კი გოგონები მაწყნარებდნენ,მაგრამ ვერ დავმშვიდდი ცოტახანში კი ჩამძინებია როცა ყვირილის ხმა გავიგე
-ანასტასია,ანასტასია
გიორგი ყვიროდ,ლოგინიდან სწრაფად წამოვხტი და გარეთ გამოვედი
-მითხარი,შენც აკოცე?ანასტასია შენც აკოცე ?
-გიორგი მე...
ჩაიცინა და მიტრიალდა
-გიო გთხოვ...
ხელის მოკიდება ვცადე მაგრამ გამაშვებინა და დამიყვირა
-არ მომეკარო,აღარ მონეკარო
-ეს რას ნიშნავს ?
-დავშორდით ერთად აღარ ვართ.
უკანმოუხედავად წავიდა და დამტოვა მე კი კედელთან ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე,გოგონები მაწყნღებდნრნ მაგრამ არაფერი გამოსდიოდათ.
ერთი კვირა ტირილში გავატარე და ოთახში არავის ვუშვებდი,ბავშვები კლუბში იყვნენ,ნე კი აბაზანაში ჩაკეცილი ვიჯექი და განწარებული ვტიროდი,ნეტა ეხლა სად არის ?ისიც ჩემსავით განიცდის ?შავი შარვალი ჩავიცვი,შავი ზედა,შავი ტყავის ქურთუკი და შავი შუზები.
მომბეზრდა სახლში ჯდომა,გარეთ უნდა გავიდე და ცოტა გული გადავაყოლო თორემ შეიძლება გავგიჟდე.გარეთ გამოვედი და სუფთა ჰაერი ხარბად ჩავისუნთქე,ბილიკს დავუყევი,ბევრი გზა გავლილი არ მქონდა როცა ტელეფონმა დამირეკა,ვიფიქრე არ ავიღებთქო,მაგრამ გადავიფიქრე,ნიკა მირეკავდა და ვუპასუხე
-ანასტასია
განადგურებული იყო
-რა ხდება ნიკა?!
-ბაბი...ბაბი..ის...ის...
-რა სჭირს ბავის ნიკა თქვი....
დავუყვირე და თითები ტელეფონს ძლიერად მოვუჭირე
-ის მოკვდა...გესმის ჩვენი ბაბი მოკვდა...
სადაც ვიდექი იქ ჩავიკეცე და ტირილი მოვრთე
-სად ხართ?
ძვლივს ამოვღერღე
-საავადმყოფოში
მისამართი მომცა,სახლში ნივირბინე და ალექსის მანქანაში ჩავჯექი საავადმყოფოში გავაქანე,ყველა იქ იყო მათ შორის გიორგიც..მისთვის ყურადღება აღარ მიმიქცევია და ნიკას ჩამოვეკიდე
-რა მოუვიდა,რა მოუვიდა მითხარი...ჩემი ბაბი,ჩემი ბაბი,ღმერთო ამდენს ვერ გადავიტან,წანიყვანე ნეც შენთან ბაბი არ მინდა აქ,ამ დაწყევლილ სამყაროში დარჩენა,არ მინდა აქ....წამიყვანე....წამიყვანე...
ჩურჩული დავიწყე გოგოები მოვიდნენ და მომეხვივნენ,ღმერთო არ მჯერა....ბბი გამოიყვანეს თავზე გადაფარებული ქონდა მას მივვარდი და ვთხოვე გაეჩერებინათ
-ბაბიიი........
დავიყვირე და თავზე გადავაძვრე,სახე სულ დასახიჩრებული ქონდა...გული მიკვდებოდა ვგრძნობდი ფეხქვეშ მიწა როგორ მეცლებოდა,ვხვდებოდი რომ ამდენი აღარ შემეძლო ცოტაც და გული წამივიდა.

–––––––––––
დავბრუნდი ახალი თავით :) და ამის მერე ყოველდღე დავდებ :D დიდი დიდი იმედი მაქვს რომ მოგეწონებათ ♥