ბარბარემ განწირულლი თვალებით შეხედა ლექსოს. ბიწი მიხვდა ,რომ ცუდ დღესი იყო და მისი გამხნევება სცადა.
-ბარბი დაწყნარდი არაფერს დაგიშავებს გპირდები.
-ხელი გამიშვით...როგორ მიბედავტ ასე მოქცევას
-ოჰ გაბრაზდა პრინცესა_ გამოაჯავრა მოსულმა
-ნოდარი გთხოვ გაუშვი ხელი ეგ არაფერ შუაშია
-არაფერ შუაშია? შენ ხომ ხარ შუაში ? უფრო სწორად თავში_ჯიბიდან დანა ამოაძვრინა და გაშალა. ბარბარემ ცივი ხმით შეიკივლაა_მოკეტე თორემ მაგ ლამაზ სახეს უფრო მეტად დაგიმშვენებ_ ლოყაზე მიუშვირა. გოგონამ შიშისგან კანკალი დაიწყო
-რას აკეთებ შენ ხომ არ გაგიჟდი_შეუტია ლექსომ
-ხო გავგიჟდი...მესამე დღეა გირეკავ და არ მპასუხობ...კიდევ მე გავგიჟდი ?_თვალები დააკვესა ნოდარმა
-მაგას ხელი გაუშვი და ჩვენ ვისაუბროთ
-ამას მაშინ გავუშვებ როცა ვალს დააბრუნებ და კარგად იცი შეწინააღმდეგება ,რომ არაა საჭირო. იქვე გაჩერებული მანქანიდან ზორბა კაცი გადმოვიდა და მოუახლოვდა მოსაუბრეებს.
-ხელი გაუშვი მეთქი_კბილებში გამოსცრა ლექსომ და ბარბის დაეჯიკავა ხელიდან გამოსართმევად ,მაგრამ არ გამოუვიდა. ნორადმა ხელი უჯიკა გოგონას და პირდაპირ მოსულს ჩაუარდა მკლავებში.
-ლექსო მიშველე _ისევ დაიკივლა ბარბიმ
-წაიყვანე და კარგად მიხედე
-რა გინდა?_წაეჭიმა ლექსო
-არ იცი რა მინდა? ვალი უნდა დამიბრუნო
-ხომ გითხარი ,რომ დაგიბრუნებდი
-ახლა უფრო მალე დააბრუნებ _დანა დაკეცა ნოდარმა და ჯიბეში ჩაიდო_თან ამ სამ დღესი უკვე იპროცენდა. ათის მაგივრად თხუთმეტია
-მეხუმრები?
-ყველაზე მეტად ხუმროობას ვერ ვიტან_თვალი გაუსწორა ლექსოს
-იცი რას გიზამენ მაგ გოგოს რამე ,რომ მოუვიდეს? ბიძამისი საფლავიდან ამოგთხრის და დაგწვავს
-გული არ გამიხეთქო. ფულს ,თუ არ მომიტან საფლავს შენთვის გავთხრი და თბილად , რომ იყო ამასაც მოგიწვენ გვერდით. _ლექსომ დაინახა როგორ ძალით ჩატენა მანქანაში კაცმა ბარბარე.
-შენთვისვე აჯობებს ხელი არ ახლო ...მე გაგაფრთხილე.
-ხვალ დილით ფულს მომიტან. იცი სადაც და ამ თოჯინასაც გამოგატან. არაფერში მჭირდება...უკვე მეტისმეტად წიკვინებს.
-ტელეფონი წაიღე მისია. ბიძამისი დარეკავს და უპასუხოს.
-კიდევ რა გინდა?
-შენთვის გეუბნები თორემ თუ არ უპასუხა მთელი ქალაქის პოლიციას შეძრავს იქედან. არ გაბედო მისთვის რამის დაშავება. ფულს მოგიტან
-თხუთმეტი ...დაიმახსოვრე
ნოდარი იმავე მანქანაში ჩაჯდა სადაც ბარბი და ელვის სისწრაფით გაქანდნენ. ლექსომაც იგივე გააკეთა. სიბრაზისგან ყელში რაღაც ეჩხირებოდა. არ იცოდა რა ექნა და როგორ მოქცეულიყო. მამამისს ფულს ვერ სთხოვდა თანაც ამდენს. ანგარიშზე კი მაქსიმუმ ორი ათასი ქონოდა. ბევრი იფიქრა სად წავიდეო და ანიტას სახლის მეტი არაფერი გაახსენდა. მანქანა მოაბრუნა და სწორედ იქეთკენ აიღო გეზი. მსახურმა მოახსენა დავუძახებო და მისაღებში აწრიალებულმა დაელოდა. მალევე გაისმა კიბეზე კაკუნის ხმა და დახვეწილად გამოწყობილი ლამაზმანიც გამოჩნდა.
-ლექსო? არ გელოდი..._გადაკოცნეს ერთმანეთი
-საშინელება დამემართა და
-ამჯერად რა ჩაიდინე?შენი ძმაკაცი ლუკა სადაა?
-არ ვიცი ,მაგრამ როგორც ბარბის საუკეთესო მეგობარი უნდა დამეხმარო
-რა მოხდა? ისევ სექსი გქონდათ და ახლა თავს დამნაშავედ გრძნობთ?
-ნეტა მასე იყოს.._შეშფოთება უფრო მეტად დაეტყო სახეზე
-სადაა ბარბი?
-გაიტაცეს
-რაა?_შეიკივლა ანიტამ_რა მოხდა?
-ჩემს გამო შარში გაეხვია
-მაგას უკვე მივხვდი აბა თავად ასეთ ხალხთან ურთიერთობა არასდროს ქონია
-რა უნდა ვქნა არ ვიცი
-ლევანის ვურეკავ ახლავე_ტელეფონს დაეტაკა ანიტა
-გააფრინე? გინდა შენი დაქალი მოკლან?
-რა დააშავე მითხარი? ბარბი...ის ისეთი ფაქიზი და ...არც მინდა წარმოვიდგინო რა დღეშია
-არაფერს დაუშავებენ
-შენ რა იცი?
-ფული მაქვს მისატანი
-რა ფული?
-ერთი ტიპია რა ნოდარი. ამასწინათ ვითამაშე და ფული ვესესხე. მანამდეც მქონდა გამორთმეული. დავპირდი ერთად მოგცემთქო ,მაგრამ ვერ მოვახერხე და ორი კვირაა მეძებს.
-რაა?შენ საერთოდ ნორმალური ხარ? თუ იცოდი ასეთი ხალხი გეძებდა ბარბისთან ერთად როგორ წახვედი?
-მეგონა იქ ვერ მომაგნებდნენ
-იდიოტო...რამდენი ისესხე?
-სულ ათი მაგრამ იპროცენდაო და თხუთმეტს მთხოვს.
-მითხარი ,რომ სამ ნულიან ციფრზე არ ლაპარაკობ_ლექსომ უძლურების ნისნად თავი დააქნია
-არ ვიცი ამდენი ფული საიდან მოვიტანო. მამაჩემი კი მაძლევს საკმარისზე მეტს ,მაგრამ სამაგიეროდ საკმარისზე მეტს ვხარჯავ...
ლევანის უნდა დავურეკოთ ლექსო. სახიფათოა ეს ყველაფერი.
-გითხარი არა მეთქი..ვისოვი ფულს რადაც არ უნდა დამიჯდეს და ბარბის წამოვიყვან.
-და ახლოს აღარასდროს გაეკარები გესმის?_თითი დაუქნია გოგონამ
-მთავარია დავაბრუნოთ. ჩემს მანქანას გავყიდი ,მაგრამ საკმარისი არ იქნება
-მაცადე რაღაც მაქვს
ანიტა ზედა სართულში გაიქცა და მერე სირბილითვე დაბრუნდა უკან. ხელში ორი კოლოფი ეჭირა,რომელიც ლექსოს გაუწოდა.
-რაარის?
-ეს სამაჯურია ,დაბადების დღეზე მაცუქეს მეგობრებმა. ჩემებისთვის არ მიჩვენებია.არ იციან ,რომ მაქვს. მეორე ყელსაბამია. ძვირიანი არ არის ,მაგრამ თუ რამე და ვერ დავიბრუნებ უკან ვიტყვი ,რომ დავკარგე
-ვერ ავიღებ ამას
-აბა ჩემთან რისთვის მოხვედი საჭორაოდ ?
-მადლობა ანი...არც ვიცი რა გითხრა
-იცოდე ნიკას ვურეკავ და ჩემი შეჩერება არც სცადო
-რაა?ეგ გაბღენძილი იდიოტი არ მჭირდება
-მოკეტე მეთქი ... უფლება აქვს იცოდეს თან დახმარება გვჭირდება ეგ არ გეყოფა ფულისთვის.
-რამდენიმე მეგობარს დავურეკე გზაში და ვთხარი მანქანა გამაყიდინონ
-მამაშენს რას ეტყვი სადააო?
-ვეტყვი ვინმეს ვაჩუქეთქო. არაფერს იზამს. რომ ვუთხრა წავაგეთქო მომკლავს,მაგრამ თუ ვეტყვი გავაჩუქეთქო ახალს მიყიდის...ქველმოქმედებად ჩათვლის_თვალი ჩაუკრა ლექსომ. ანიტამ გზა და გზა ნიკასთან დარეკვა დააპირა და ლექსოს მანქანაში ჩაუხტა.
-წადი და მიგასწავლი ნიკას სამსახურის გზას
-ვა მუშაობს
-აბა შენსავით ქუჩა-ქუჩა კი არ დაეხეტება _შუბღვირა ანიტამ
დიდხანს არ უვლიათ. მანქანა ახალგარემონტებულ შენობასთან გააჩერეს. საფინანსო კომპანია ეწერა. შავ შარვალსა და თეთრ პერანგში გამოწყობილი ნიკა დინჯად გამოვიდა იქედან და მანქანაში ჩაუჯდათ
-ანიტა როგორ ხარ? _ღიმილით მიესალმა გოგონას.
-კარგად შენ?
-ლექსო შენ როგორ ხარ? მგონი სწორად მახსოვს ხომ შენი სახელი ?
-ჰო ლექსო_აიბუზა იგი
-მოხდა რამე?_იკითხა ნიკამ . შეატყო ,რომ ორივე აფორიაქებული იყო.
-ჰო მოხდა _ამოილუღლუღა ანიტამ
-ბარბი?_მაშინვე იაზრა
-ჰო
-რა დაემართა? სადაა.._მოუსვენრობამ შეიპყრო
-ის...საქმე ისაა,რომ...
-ბარბი გაიტაცეს..._გაბედულად წარმოთქვა ლექსომ
-რა თქვით? ვინ ? როგორ? ბარბის პრობლემები არასდროს ჰქონია...
-ჩემი ბრალია ძმაო
-შენი? რა შუაში ხართ შენ და ბარბი?
-ჩვენ..._ლექსოს ენა დაება და ამჯერად ანიტას გახედა თხოვნით აღსავსე თვალებით
-იცი? ლექსოს და ბარბარეს რაღაც ურთიერთობა ჰქონდათ...
-რა ურთიერთობა?
-ფლირტის მაგვარი_დაუდასტურა ანიტამ
-ესეიგი შენს გამო მიმატოვა?
-მაპატიე ,მაგრამ შენი სენტიმენტებისთვის დრო არ მაქვს. ანიტამ დაიჟინა ვუთხრათო თორემ მე სულ არ ვაპირებდი. პრინციპსი არც ახლა მჭირდება შენი დახმარება ,მაგრამ...
-და შარსი გახვიე ხომ ?სადაა?სად წაიყვანეს და რას ითხოვენ ?
-ვალი მაქვს მათი. უნდა მივუტანო და ბარბის წამოვიყვან. ნუ გეშინია არაფერს დაუშავებენ. მთავარია ფული ვიშოვო...
-რამდენი უნდა მიუტანო?
-თხუთმეტი
-რამდენი გაქვს?
-მანქანა მაქვს და ანიტას ცოტა ოქროულობა. ყველაფერს გავყიდი და გამოვიხსნი
-ნიკა ვიცი ახლა დაბნეული ხარ ,მაგრამ ბარბიც დაბნეული და გაუბედურებულია.არც იცის რას აკეთებს. თუ მისი დახმარება არ მოგინდება გასაგები იქნება შენი მხრიდან ,მაგრამ ... მგონი სჯობს ახლა ზურგი არ აქციო და მერე გაარკვიო ყველაფერი
-არც ვაპირებ მასე მოქცევას. ლაჩარი არ ვარ_ლექსომ თვალები გადაატრიალა. _წავალ სამსახურიდან გავეთავისუფლები და მერე შენთან მოვალ
-პოლიციაში დარეკვა არ გაბედო და არც ლევანისთან_უთხრა ლექსომ_ყველაფერი მოგვარდება და ბარბიც კარგად იქნება
-იმედია _ნიკა გაბრაზებული გადახტა მანქანიდან და შენობაში შევიდა


ბარბარე სადღაც მიიყვანეს. წესიერად ვერც გაარჩია რა ხდებოდა ან სად იყო. ნერვიულობისგან ტვალზე ბინდი ჰქონდა გადაკრული. იმ ზორბა ბიჭის მკლავებიდან გამოხსნას ცდილობდა ,მაგრამ ყოველ გარყევაზე ისეთი შეგრძნება ეუფლებოდა თითქოს ზვებს ამტვრევდნენ.
-დაწყნარდი ''ბარბი'' ,ასე გქვია ხომ ?_ირონიულად ჩაუღიმა ნოდარმა
-ჩემგან რა გინდათ?
-აფსოლუტურად არაფერი
-წყალი მინდა_ნოდარმა მეორეს ანიშნა მოუტანეო
-ნუ გეშეინია მოვა შენი მაჩო და გიხსნის. არც მასეთი უგულოა...არ გაგწირავს
-ბიძაჩემი ყველას დაგხოცავთ იდიოტებო...
-ისე ...როგორ ვთქვა და ლამაზი კი ხარ. გეტყობა კარგი გემოვნება გაქვს. ჰერმესის ჩანთა, ძვირიანი ფეხსაცმელები , აიფონ ექვსი _მაგიდაზე დააგდო ბარბარეს ტელეფონი . გოგონამ ტვალი გააყოლა მას _და გასაგიჟებელი სურნელის მქონე ''დუხი'' . ბიზასენსაც ხომ არ ვთხოვო ერთი-ორი ათასი ? დარწმუნებული ვარ არ დაინანებს ... ჰა სოსოლო დაინანებს ვითომ ამ გაპრანჭულ თოჯინაში ბიძამისი ფულს ?
-არამგონია ბოს ...
-ტიპიური გაუთლელი ხეპრეები ხართ. ''დუხი '' კი არა სუნამო ქვია მაგას
-ოჰ , ჩემს ინტელექტსაც შეეხე? _ბარბარემ სიმწრისგან თვალები მოხუჭა
-არ მოვწონვართ აშკარად_გამოაჯავრა სოსოლომ
-პროვინციალიზმში გვდებს ბრალს, ის შენი ვარსკვლავთბიჭუნა ...ხო ხო ზუსტად ლექსოზე ვიძახი _მრავავალნიშვნელოვნად დააქნია თავი_ იმპერატორის კარზე თუ იზრდებოდა იმიტომაც ხარ ახლა აქ ჩემს მკლავებში და რასაც მინდა იმას გიზამ _ამრეზით წამოდგა ფეხზე ნოდარი ტუჩები სახესთან მიუტანა
-არ შემეხო იცოდე...
-რატომ ქალწული ხარ?
-მეზიზღებით
-მე უფრო მოგწონვარ თუ სოსოლო ? მიდი აღიარე რომელი _ გაუკრიჭა ნოდარმა _გპირდები შენს არჩევანს პატივს ვცემ ...
მაგიდაზე ბარბარეს ტელეფონი აწკრიალდა და დაეწერა ''ბიძია''
-ბიძაშენი რეკავს
-დამალაპარაკე თორემ პოლიცვიაში დარეკავს.
-იცოდე არაფერი თქვა ზედმეტი თორემ სახეს გაგილამაზებ_დაემუქრა და უკვე ნაცნობი დანა ამოიღო ჯიბიდან. მერე ტელეფონი ყურზე მიადო და მაგიდაზე შემოუჯდა.
-გისმენ ბიძია
-სად ხარ ბარბი ?სახლში რატომ არ ხარ?
-სახლში რატომ არ ვარ?_შესინებულმა გაიმეორა კითხვა და ნოდარს გახედა. იმან საჩვენებელი თითი ტუჩზე მიიდო და ანიშნა გაჩუმდიო
-მეგობრები პიკნიკზე ვიყავით და ახლა ერთ-ერთთან დარჩენას ვაპირებ.
-კარგად ხარ? არ მომატყუო იცოდე.
-კარგად ვარ ბიძია .სხვა დროს დაგირეკავ.
-მსახური გაგეფრთხილებინა. მთელი დღე ვრეკავ და მეუბნება ჯერ არ მოსულაო.
-მაპატიე,ხომ იცი მსახურებს არასდროს ვუბარებ ხოლმე_ლევანმა გაუთიშა. ბარბარეს ისეთი შეგრძნება დაეუფლა თითქოს გარესამყაროსთან უკანასკნელი კავშირი ჩაწყდა.
-კარგი გოგო ხარ. აბა აირჩიე?...
-რა ავირციე?_ტუჩები აუთრთოლდა ბარბის
-მე თუ ის?_ნოდარმა ვაშლი მადიანად ჩაკბიჩა და ფეხები მაგიდაზე შემოაწყო
-ავადმყოფი ხარ.
-კარგი ამ ღამით იფიქრე მაგაზე. დილამდე გაქვს დრო. დილით თორმეტზე შენი საყვარელი ფულით ხელში თუ არ მოვა შეიძლება არჩევანიც არ გქონდეს . მერე ხელი წაავლო და მტვრიან ლეიბზე დააჯინა. შეგიძლია მანდ დაიძინო
-აქ? აქ როგორ უნდა დავიძინო_ამოიკნავლა ხმაწართმეულმა და ჭუჭყიან ლებს დახედა
-ბოდიში ტახტი ვერ დაგახვედრე..._ნოდარმა კარი გაიკეტა და ოთახიდან გავიდა. ბარბარე ღონემიხდილი მიეგდო ზედ და ცრემლები წასკდა.

ანიტას სახლთან ახლოს ტქსი გაცერდა და ლექსო გადმოვიდა. სახლში შესულს ნიკა უკვე მოსული დაუხვდა.
-მანქანა გავყიდე. მეგობრებმა გამაყიდინეს. მის ფასთან შედარებით იაფია ,მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.
-რამდენი გაქვს?_შიშით იკითხა ანიტამ
-თორმეტი. შენი სამკაულებიც დავაგირავე. გპირდები გამოვისყიდი.
-მაგაზე მერე ვიფიქროთ
-დანარჩენს მე დავამატებ_თქვა ნიკამ და ფული მაგიდაზე დადო
-ხვალ დილით თორმეეტზე მივალ და წამოვიყვან. გმადლობთ დახმარებისთვის. ყველას დაგიბრუნებთ ვალს
-მეც მოვდივარ ხვალ. იცოდე უარის თქმა არ გაბედო_გააფრთხილა ნიკამ და წავიდა.
-შენები სად არიან?
-აგარაკზე. ზაფხულია სხვათაშორის_თქვა ანიტამ
-შეიძლება აქ დავრჩე?
-რათქმაუნდა.
ანიტა ზედა სართულში ავიდა და მალევე დაეძინა. ლექსო დივანზე წამოწვა და ფიქრებში წასულს დააბნელდა. გული საშინლად ტკიოდა მომხდარის გამო. თავს დამნაშავედ და არამზადად გრძნობდა.ასე როგორ გავატანე ნოდარსო თავის თავს უსაყვედურა,მაგრამ ამაზე დარდი უკვე გვიანი იყო. გამოუძინებელს თავის ტკივილი აჰყვა. ანიტამ მსახურს დაავალა უშაქრო ყავა მოუტანეო და ასეც მოიქცა. არც ერტს არ უჭამიათ, ნერვიულობისგან ადგილს ვერ პოულობდნენ. ატი ხდებოდა ნიკა ,რომ მოვიდა. არაფერი უთქვამს მხოლოდ დაელოდა როდის წავიდოდნენ. აშკარად გაბრაზებული და განერვიულებული იყო. ეტყობოდა არც მას უძინია. ლექსომ ანიშნა წავიდეთო და იმანაც დაეთანხმა
-ფრთხილად იყავით_მიაძახა ანიტამ ,მაგრამ ბიჭები ისე სწრაფად მიდიოდნენ არც გაუგიათ. გოგონა ფანჯარასთან იდგა და უყურებდა სანამ თვალს არ მოსცილდნენ. მთელი გზა ერთი სიტყვაც არ უთქვამთ ერთმანეთისთვის. უფრო მეტიც არც კი გაუხედავთ საპირისპირო მხარეს. ბოლოს სადღაც მიკარგულში გააცერა ლექსომ მანქანა. ნიკამ წარმოიდგინა ამ ბინძურ და მიუალ ადგილზე როგორ იქნებოდა ბარბარე და ლამის გული გაუსკდა. დაანგული გარაჟები და მიყრილ-მინაგავებული პერიმეტრი ამაზრზენ შთაბეჭდილებას ტოვებდა. ლექსომ მყარად გადადგა ფეხი წინ და ცოტა ხანს იარა. ბოლოს ერთ-ერთ ასეთთ გარაჯთან დამჯდარი სოსოლო დაინახა და იქეთკენ აიღო გეზი. კაცს რაღაც ხის ნაფოტი ეჭირა და თლიდა. აშკარად თავს ირთობდა. ლექსომ მიესალმა. ეტყობა იცნობდა თანაც კარგად.
-მოვიდა ბოს..._გასძახა ნოდარს. ისიც ძვეული სიარულის მანერით გამოვიდა გარეთ და მისალმების ნიშნად თავი დაუქნია.
-მოიტანე ფული?
-მოგიტანე,სადაა ბარბარე?
-შიგნითაა და წუწუნებს...უკვე აუტანელია. ყველაფერზე პრეტენზიას აცხადებს_ნიკას გაეღიმა_ეს ვინ არის და რატომ მოიყვანე?
-მე იმ გოგოს შეყვარებული ვარ ...
-შეყვარებული?_გაოგნებისგან პირი დააღო ნოდარმა_გესმის სოსოლო ? შეყვარებულიო... აი მესმის ...შეყვარებული და საყვარელი ერთად მოვიდნენ საშველად_ნიკას სიბრაზისგან ლამის ტვინი გაუსკდა ,მაგრამ არ შეიმჩნია
-გამოიყვანე ბარბარე და მოგცემ ფულს. ამის მერე ერთმანეთტან საერთო არაფერი გვაქვს.
-რატქმაუნდა ძმაო. შეტანხმება შეთანხმებაა...ფულს მომცემ და დავივიწყებთ საერთოდ ყველაფერს. სოსოლო გამოიყვანე მიდი ის წიკვინა ..._კაცი ზანტად ადგა და შიგნით შევიდა. ცოტა ხანში ხელებშებორკილი გამოიყვანა. ბარბარეს სიხარულის ნაპერწკალმა გაუელვა გულში და თვალები აენთო
-მომეცი ფული_ხელი გაუწოდა ნოდარმა.ლექსომ ქაღალდსი გახვეული კუპიურები მიუტანა და მისცა. ცალი ხელით კი ბარბარეს ცაებღაუჭა და მისკენ გამოსწია. როგორც კი ფული მის ხელთ არმოჩნდა სოსოლომ მასინვე უშვა და გაანთავისუფლა. ბარბარეს შიშისგან და ნერვიულობისგან ცრემლები წასკდა. ლექსოს გამოექცა და პირდაპირ ნიკასკენ გაქანდა. დამსწრეებმა გაოცებით გააყოლეს თვალი გოგონას ,რომელიც მთელი ძალით შემოეხვია კისერზე ნიკას .ლექსოს ამის დანახვაზე ლამის გული გაუსკდა თითქოს ლახვარი ჩასცეს და ერთიანად ამოგლიჯესო. მოულოდნელობისგან ნიკა ადგილზე გაქვავდა და მხოლოდ ის მოიფიქრა მკლავები თავადაც მოეხვიადა მაგრად მიეკრა მკერდზე.

___________
ახალი თავი იმედია მოგეწონებათ. მადლობა რომ კიტხულობთ
მიყვარხართ ყველანი