თავი ბალიშიდან მძიმედ წამოვწიე,როგორც ჩანდა ჩამძინებია,ფანჯრიდან სინათლე შემოდიოდა,ნეტა რომელი საათია?ტელეფონი მოვიძიე,მაგრამ გამახსენდა რომ სახლში დამრჩა ან დავტოვე არ ვიცი ამიტომ გარეთ გამოვედი და მანქანა გავაღე შიგბით შევიხედე რომ საათი მენახა,7ის ნახევარი იყო,ისევ სახლში დავბრუნფი და ყველაფერი დეტალურად დავათვალიერე,პატარა სამზარეულო სადაც უამრავი საყოფაცხოვრებო ნივთები ელაგა,პატარა მისაღები იყო სადაც ერთი სავარძელი იდგა მის წინ კი ტელევიზორი,ტელევიზორის გვერდით ფანჯარა იყო ფარდებჩამოფარებული,ფარდები გადავსწიე და ძალიან ლამაზი იყო იქედანაც ბუნება,გარეთ გამოვედი სახლის უკანა ეზოში გავედი და მინდორზე ჩამოვჯექი,როგორი ლამაზი იყო იქედან ჩვენი ქალაქი,ქალაქი სადაც არაფერი მეგულება,არავინ მყავს,მაგრამ ვიცი ეგოისტუ ვარ დაბარჩენებიც ხომ არსებობენ,იმათაც ვტანჯავ და თავსაც საშინლად ვიტანჯავ.გიორგი?ეს უკვე ჩემთვის ცალკე თემაა,სულ სხვა თემაა,რომ არ წასულიყვნენ კლუბში არაფერი მოხდებოდა ან მე რომ წავსულუყავი ბაბი სულ ჩემს გვერდით იქნებოდა და დღეს ცოცხალი იქნებოდა ან მეც მასთან ერთად მკვდარი.სახლში შევედი და ისევ საწოლზე ჩამოვჯექი.

გიორგის თხრობა:
-სად არის ანასტასია ? ნეტა რამე ხომ არ დაემართა ?
ტუჩებს იკვნეტდა ნინა და აქეთ-იქეთ დადიოდა.მე კი მისი ეს ქმედება ნერვებს მიშლიდა.
-რამე რომ მოსვლოდა შეგვატყობინებდნენ.
ვეცადე მშვიდად მეთქვა და ესეც გამომივიდა
-ესე მშვიდად როგირ ხარ ?
- შენი აზრით მშვიდად ვარ ? მაგრამ რა ვქნა ? სად ვეძებო ?
-კარგი რა თქვენ მაინც ნუ ჩხუბობთ.
დაიყვირა მობეზრებით ალექსმა და სიგარეტს მოუკიდა.ყველანაირად ვცდილობ რომ არ მოვწიო,რადგან ერთხელ უკვე გადავეჩვიე და მეორეჯერ ამას ვეღარ შევძლებ.

ანასტასიასთან:
ჩამთვლიმა,მაგრამ სიგარეტის საშIნელმა სურვილმა გამომაღვიძა,დიდიხანია არ მომიწევია ეხლა კი ეს მართლაც ძალიან დამამშვიდებ და ჩემთვის ეს შვება იქნება.წამოვდექი მანქანაში ჩავჯექი და სარჯეში ჩემს ანარეკლს მოვკარი თვალი,საშინლად გამოვიყურებოდი,თვალები ჩავარდნილი მქონდა და ძალიან დასუსტებული ვიყავი.მანქანა დავძარი და ახლომდებარე მაღაზიაში შევედი.სიგარეტი ვიყიდე და სახლში დავბრუნდი.ისევ ბაბის ოთახში შევედი და სიგარეტი ხელში მოვიმარჯვე,ფანჯარა გამოვაღე და ღრმა ნაპასი დავარტყი,ერთიანად ამოვუშვი ბოლი და ამოვაყოლე ყველა ჩემი ტკივილი,ესე მოვწიე მთელი კოლოფი და გათიშულმა ისევ სიზმრების ნაკადში გადავეშვი.

გიორგისთან:
-თუ დღესაც არ მოვიდა წავალ და პოლიციაში განვაცხადებ
დაიყვირა დაგუდული ხმუთ ალექსმა და ისევ სიგარეტს მოუკიდა.
-გეყოფა რა მაგ სიგარეტის მოწევა,უკვე ყელში მაქ და მალე მეც აღარ მომითმენს ნერვები.
დავიყვირე და სავარძლიდან ავდექი.გარეთ გამოვედი და მანქანაში ჩავჯექი,ფიდი სიჩქარით გავაქანე მანქანა იქ სადაც დღესაც ნელიან და დარწმუნებული ვარ ჩემი იქ გამოჩენა ბევრს სიხარულს მოგვრის.ქალაქს გავცდი და აი ადგილი სადაც ჩემი ნახევარი ცხოვრება მაქვს გატარებული.რბოლა...ჩემი ცხოვრების ნაწილი იყო ერთ დროს,მის გარეშე არ შემეძლო და განარჯვებული სულ მე ვიყავი,რა მანქანები აღარ მომიგია მაგრამ საბოლოო ჯამში ყველაფერს თავი დავანებე და ჩვეულებრივი ბიჭის ცხოვრებით დავიწყე ცხოვრება,ეხლა კი როცა ყველაფერი ,,ისევ" თავდაყირა დამიდგა პირად ცხოვრებაში შვებუს პოვნას ისევ აქ ვაპირებ.მანქანა შუაში გავაჩერე ნაცნობებმა მიცვნეს მაგრამ თვალებს ვერ უჯერებდნენ,მაგრამ მანქანიდან როგორც კი გადმოვედი ყველა ფამოექანა და ყველამ ხელები მომხვია.უცნობებიც დავლანდე,როგორც ვატყობდი ახალბედები არიან.
-რაშვებით ბიჭებო მიგყავთ ისევ პარადი ?
-აბა რა ძმაო..
ხელი მომარტყა მხარზე და გამიცინა.
-მიიღებ მონაწილეობას?
მკითხა ერთ-ერთმა
-რათქმაუნდა,ამისთვის ვარ აქ
გავიცინე და ისევ ჩემს მანქანაში მოვთავსდი.ერთ რიგზე ჩავმწკრივდით ყველა გვერდებზე გავუხედე მაგრამ ნაცნობები არ დამხვდნენ ამიტომ ისევ საქარე მუნაში გავიხედე და გოგონას ვუყურებდი რომელიც ნახევრად შიშველი იდგა და ხელში დროშა ეჭირა.
-1...2....3...
გაზს ფეხი მივაჭირე და ნოსახვევში საჭე მოქნილად მოვატრიალე,ვხედავდი როგორ უნდოდა ერთს რომ გაესწრო,იმასაც ვხედავდი რომ გოგონა იყო,დანარჩენები ყველა ჩამოვიტოვეთ,ისე ყოჩაღ ამ გოგონას მანქანა აშკარად იცის.მაგრამ მე რის ჩემპიონი ვარ რომ არ გამესწრო,სამ მოსახვევში ჩამოვიტოვე და აი მომიახლოვდა ჩემი საყვარელი ხიდი,ორად იყო გაყოფილი იმაზე უნდა გადამხტარიყავი,გაზს მივაჭირე და ავფრინდი ყველაზე ნაგარი გრძნობაა რაც კი ადამიანმა შეიძლება იგრძბოს ნეორე მხარეს დავხტი და ერთი მოსახვევიც გავიარე ლირველი მე გავწყვიტე ლენტა და მანქანა იქვე მოვასრუალე.ყველა ჩემსკენ წამოვიდა მანქანიდან გადმივდი და მეც ყველას მადლობა გადავუხადე მოშორებით უს გოგონა დავლანდე და მისკენ გავსწიე
-გამარჯობა
-გისმენ
-კარგად ატარებ მანქანას
შევაქე და თავიდან ბოლომდე ავათვალიერე,კაი გოგო იყო,მაგრამ ანასტასიას ვერ სჯობდა,ანასტასია....დამცინავად ჩაიცინა და მანქანის კარების გაღება სცადა მაგრამ დავიჯავე და არ გავუშვი.
-არ გინდა ცოტა განტვირთვა გავაკეთოთ ?
-რას მთავაზობ?
-პირდაპირი გაგებით სექსს.
არ დავუმალე და მის პასუხს მომცინარე დაველოდე,ცოტა რონ არ გავერთო ალბათ მოვკვდები ან წამალი გავიკეთო,ამიტომ ამ შემთხვევაში ქალი ყველაზე მაგარი გამოსაცალია
-მაცდური წინადადებაა.
გაეცინა მივხვდი რომ თანახმა იყო ამიტომ ჩემი მანქანისკენ ეავიყვანე და შიგნით მოვათავსე.სასტუმროს წინ გავაჩერე და ერთი ღამით ერთი ნომერი დავიქირავე.

ალექსსთან:
-ბავშვებო ღამის სამი საათია ანასტასია კი დღესაც არ დაბრუნდა,აშკაეაა რომ არც აპირებს ამიტომ დავიძინოთ და ხვალ თუ არ მოვიდა ლოლიციას შევატყობინოთ.
შევთავაზე ბავშვებს რადგან სახეზე ყველას განადგურება ჰქონდა აღბეჭდილი.
-ჰო,სწორია.
ოთახებში წავედით,საწოლზე წამოვწექი მაგრამ არაფრის დიდებით არ დამეXინა,ეხლა გამახსენდა ნეტა გიორგი სადაა ? ეგრც კაი ვინმეა ესე ძალიან უყვარს ანასტასია და ნის სიამაყეს ერთი წუთითაც არ გადასცდა მაშინაც კი როცა უყურებს როგორ იტანჯება ანასტასია,იქნება ანასტასიას მხილოდ ის სჭირდება,მისი დამშვიდება და ნუგეში?არ ვიცი...მაგრამ ვხვდები რომ ანასტადიას თანდათანობით ვჯარგავ და ამას ვერ გავუძლებ.

გიორგისთან:
დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა,გუშინდელი ღამე გამახსენდა და სკუთარი თავი ცოტა არი იყოს შემზიზღდა,ტელეფონს ვულასუხე რეზი იყო
-რა გინდა?
უხეშად ვუთხარი და ამოვიხვნეშე
-სად ჯანდაბაში ხარ?
-ჯანდაბაში ვარ.
-ეხლავე სახლში მოეთრიე,ანასტასიას ძებნას ვიწყებთ
-არ მოსულა გუშინ?
ვკითხე გაოცებულმა
-რომ მოსულიყო არ მოვძებნიდით,დროზე ეხლა აეგდე იქედან სადაც ხარ არც ნინდა ვიფიქრო ის თუ სად შეიძლება იყი,რადგან ვიცი რომ ანასტასია გიყვარდა და მაგას არ უზამდი როცა ეხლა მას ესე ძალიან უჭირს და ტკივა.
ტელეფონი გამითიშა ნე კი მისმა სიტყვებმა უფრო დამაფიქრა ჩემს საქციელზე და თავი უფრო ნაბიჭვრად ნაგრძბობინა.ჩავიცვი და გარეთ გამოვედი.

ანასტასიასთან:
რომ გამოვიღვიძე სახლში მომინდა წასვლა,წყლის გადავლება მინდოდა ამიტომ მანქანაში ჩავჯექი და სახლისკენ დავიძარი.სახლში როგორც კი შევუხვიე მაშინ შემოუხვია ზყსტად გიორგის მანქანამ,ნეტა ამ დილაუთენია სად იყო ? მაგრამ რაში მაინტერესებს ?მანქანა დაცაყენე და მანქანიდან გადმოვედი.კარზე დავაკაკუნე მივხვდი რომ უკან მალე გიორგიც ამომიდგრბოდა.თავი ჩახრილუ ქონდა და მძიმედ სუნთქავდა არც ნე ვიყავი უკეთეს მდგომარეობაში,მკლავდა იმის სურვილი რომ შევხებოდი,კარები ნიკამ გააღო
-ვაა ესე ნალე იპოვე?
მიმართა გიორგის მე კი შიგნით შევედი და ჩემი ოთახისკენ დავიძარი
-ანასტასია სად იყავი ეს დღეები?
-ჯანდაბაში.
მივახალე და გზა განვაგრძე.
-როფგორც სჩანს ორივემ ჯოჯოხეთში იპოვეთ ერთმანეთი.
უთხრა გიორგის და ჩაეცინა ნე კი ოთახში როგორც კი შევედი გახდა დავიწყე და აბაზანაში წყალი მოვუშვი და ნალევე მის ქვეშ აღმოვჩნდი.