-ნუც სახლში ხარ?
-კი ნინ,რაიყო
-ამოვალ რა შენთან ცოტახნით
-ამო რას მეუბნები

-ყავას გაგიკეთებ
-ხო მიდი გთხოვ
-რა მოხდა მომიიყევი
-სახლიდან წამოვედი
-რააა?თიკამ იცის?
-ათასი საშინელება ვუთხარი და ისე წამოვედი
-რას აპირებ ეხლა?
-არ ვიცი მუშაობას დავიწყებ რა
-და სწავლა?
-მოვიფიქრებ რამეს
-გინდაჩემთან დარჩი სანამ რამეს იპოვი
-არა არ შეგაწუხებ რა.სასტუმროში წავალ
-ეგ ფულიეხლა გჭირდება შენ.დარჩი ჩემთან,მაინც მარტო მე და ნეკო ვართ სახლში
-აუ ძაან დიდი მადლობა
-კაი რა მადლობა,ხოიცი სულ შენ გვერდით ვარ
-მიყვარხარ ძაან
ნუცას ჩავეხუტე და დიდი ხანი ასე ვიყავით.ნუცას ბავშვობიდან ვიცნობ,ბაღიდან მოყოლებული ვმეგობრობთ და დღემდე ასეა.ერთმანეთშ ყველაფერში ვგავართ.ცოტ გარეგნობითაც,ხანდახან ფიქრობენ რომ დები ვართ,მაგრამ პირადად ჩვენ ერთმანეთსი გარეგნულ მსგავსებას ვერ ვხედავთ.ერთმანეთზე აბსოლიტურად ყველაფერი ვიცით და არაფერს ვმალავთ.


-აბა რა ქენი იშოვე რამე?
-მგონი კი.დღეს გასაუბრება მაქვს და მივალ რა
-რა სამსახურია
-ერთ მოხუცს სჭირდება მომვლელი,იქვე ვიცხოვრებ და ხელფასიც მაღალია
-და შენ აპირებ მომვლელადმუშაობას?
-ხო რაიყო,სხვა გზა მაინც არ მაქვს
-რომელზე გაქვს გასაუბრება?
-3-ზე,ყავას დავლევ და წავალ თორე დამაგვიანდება


რკინის ჭიშკარი შევაღე და კერძო სახლის ეზოში შევაბიჯე.თვალებს გაკვირვებული ვავლებდი იქაურობას,ვარდების სუნით გამეჟღინთა მთელი სხეული და სიამოვნებისგან თვალები დავხუჭე.ცოტახნით ბაღში გადავწყვიტე დარჩენა,სანამ გასაუბრებაზე შევიდოდი.ქვისგან გაკეთებულ ბილიკზე დავდექი და თვალებდახუჭული მზეს გავუსწორდი,თან დებილივით მეღიმებოდა.არ ვიცი რატომ მაგრამ ზაფხული ჩემთვის ყველაზე საყვარელი სეზონი იყო.მზე ყოველთვის მიყვარდა.ამ ყველაფრისგან უცნობი ქალის სიტყვებმა გამომაფხიზლა და ვინც არუნდაყოფილიყო მინდოდამივვარდნილიყავი და დამეხრჩო.

-თქვენ ალბათ გასაუბრებაზე ხართ
-დიახ,მე ნინი ვარ
-ეკა,სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა.მე აქურობის დიასახლისი ვარ,სწორედ ჩემთან უნდა გაიაროთ გასაუბრება,წამობრძანდით.
მისთვის აღარაფერი მიპასუხია,უბრალოდუკან გავყევი.სახლში შემიყვანა და კაბინეტის კარიგამიღო.

-აი აქ შებრძანდით.მე და ბატონი გიგი ახლავე მოვალთ.
-უკაცრავას,გიგი ვინარის?
-იმ ქალის შვილია ვისაც უდნა მოუაროთ,და ამსახლის პატრონი,სასიამოვნოყმაწვილია,მოგეწონებათ. (თბილად გამიღიმა მან,მეც იმავეთი ვუპასუხე და ოთახი დატოვა)
კაბინეტს მოვავლე თვალი.მთელ ერთ კედელზე მარტო წიგნების კარადა იყო,რამაც ჩემზე დადებითად იმოქმედა და ვიგრძენი რომ ამ სახლში ძალიან მომეწონებოდა.უცბად კარი გაიღო დამეც უნებურად კარისკენშევტრიალდი.დავინახე ეკასთან ერთად როგორ შემოვიდა საკმაოდ სიმპატიური 25 წლამდე მამაკაცი.თმა დაბალზე ჰქონდა,თეთრი პერანგი ეცვა და შავი შარვალი,კოსტუმი ხელში ეჭირა და შემოსბლისთანავე სკამზე გადაკიდა.ეკამ მიმითითა სამისკენ და მეც დავემორჩილე.ჩემს წინ კი როგორც მივხვდი გიგი და ეკა მოთავსდნენ.

-სახელი?
-ნინი
-რამდენი წლის ბრძანდებით?
-18
გიგის ირონიულად გაეღიმა და ეკას გახედა,შემდეგ ისევ მე მომიბრუნდა.
-ესეიგი 18
-დიახ
-და თქვენნ აპირებთ დედაჩემის მოვლას?
-დასკვნების გაკეთებას არ გირჩევდით,სანამ ჩემს გაკეთებულ საქმეს არ ნახავთ.საკმაო პასუხისმგებლობა მაქვს იმისთვის,რომ დედათქვენს მოვუარო და რომ არ შემეძლოს ამის გაკეთება აქ არ ვიჯდებოდი
არანაკლებ ირონიულად გავუღიმე მეც.დავინახე როგორ შეეცვალა სახე გიგის,ეკამ კი თვაებით მანიშნა რა გააკეთეო
-თამამი გოგონა ჩანხართ
-გააჩნია სიტუაციას
-ალბათ გამოცდები ვერ ჩააბარეთ და იმიტომ იწყებთ მუშაობას არა?
-გამოცდებში ყველაზე მაღალი ქულა ავიღე ჩემი სკოლის მაშტაბით,ეროვნულებშიც 100 პროცენტიანი დაფინანსება ავიღე,კითხვა ძალიან მიყვარს,ჩემი ასაკის ადამიანებთან შედარებით საკმაოდ განათლებული ვარ.კიდევ გაინტერესებთ რამე?
-საჭმლის კეთება თუ იცით?
-განცხადებაში ეწერა რომ ეგ არ მევალება,მაგრამ მშვენივრად გამომდის თუ საჭიროება მოითხოვს
გიგი ცდილობდა ჩავეჭერი.რას აღარ მეკითხებოდა,მაგრამ ყველა კითხვაზე მქონდა პასუხი.
-გამოცდილება თუ გაქვათ?
-არ მაქვს,მაგრამ თუ არ მივიღე არც მექნება?არ მეთანხმებით?
-გეთანხმებით.კარგით ხვალ დილას ათისთვის შეუდგებით მუშაობას
-მადლობთ,ხვალამდე

სახლი კმაყოფილმა დავტოვე და სასიამოვნო გრძნობა დამეუფლა გიგისადმი.ეგრევე ნუცას დავურეკე ამიყვანეს მეთქი,ტელეფონში კივილი დაიწყო და რომ ვეღარ გავუძელი გავუთისე.


-ანუ ხვალ იქ გადადიხარ?
-კი
-და ის ქალი როგორია?რა ქვია?ხო ეკა
-რაავი,საყვარელი ქალია
-და ის ბიჭი?
-გიგი...ეგ ცდილობდა ჩავეწერი მარა ვერ ჩამჭრა
-სიმპატიურია?
-არ მკითხო.რო დავინახე რამის მოვკვდი
-ჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰა
-რა გაცინებს გოგო?მაგასთან ერთად უდნა გავატარო თვეები,შეილება წლებიც
-სანამ არ დაგითხოვს ხო?
-ეგრე გამოდის
-არ შემარცხვინო ეხლა იცოდე
-არა
-ჩემოდანს ჩაგალაგებინებ
-არა იყოს არც ამომილაგებია,შხაპს მივიღებ და დავიძინებ ხვალ ადრე უნდა ავდგე


მეორე დილას ნუცას დავემშვიდობე და ჩემი ახალი სამსახურისკენ გავემართე.კარი გიგიმ გამიღო.
-გამარჯობა...(თავი მოვაჩვენე ვითომ სახელი არ ვიცოდი)
-გიგი
-გამარჯობა გიგი
მას არაფერი უპასუხია უბრალოდ გამიღიმა,ჩემოდანი გამომართვა და ხელით მანიშნა წამომყევიო.ოთახის კარი შეარო,გვერდით ჩემი ჩემოდანი დადგა და როგორციქნა ლაპარაკი დაიწყო
-ეს შენი ოთახი იქნება,აქ დიდი ხანი მოგიწევს დარჩენა,ამიტომ თუ რამის შეცვლა მოგინდება შეგიძლია ეკას უთხრა და მოგიგვარებს
-არა იყოს ისედაც მშვენიერია.
-ძალიან კარგი.ეხლა მოწესრიგდი და დედაჩემს გაგაცნობ.
გიგიმ ოთახი დატოვა.ცოტახნის შემდეგ ისევ შემომაკითხა და მოხუცის ოთახში შემიყვანა
-დედა როგორ ხარ?
-კარგად შვილო,ესგოგო ვინარის?
-შენი ახალი მომვლელია
-რა კარგი გოგონაა,მე ლილი ვარ
-ნინი,სასიამოვნოა
ქალბატონს თბილად გავუღიმე,შემდეგ გიგიმ გარეთ გამიყვანა და ინსტრუქცია ამიხსნა.
-დილას 9 საათზე უკვე იღვიძებს,მაგ დროისთვის შენ უკვე მზად უნდა გქონდეს საჭმელი,საუზმის შემდეგ წამალს დაალევინებ,საუზმის შემდეგ 2 საათში ისევ უდნა დალიოს წამალი,მერე სადილსაც აჭმევ,დაბან,ვახშმის დროს ისევ წამალი უწევს.რასაც გთხოვს ყველაფერს შეუსრულებს,მაგრამ პრეტენზიული არარის.მე პირადად დიდ დროს სახლში ვატარებ და დაგაკვირდები,თუ არ მომეწონა შენი მუშაობა,გაგანთავისუფლებ
-ყველაფერი გასაგებია.შეიძლება შევიდე მასთან?
-შედი

როცა მივბრუნდი ვიგრძენი უკნიდან გამჭოლ მზერა,რომელიც ჩემს მოძრაოობას ადევნებდა თვალს.ვაღიარებ გიგიმ ჩემძე შთაბეჭდილება ნამდვილად მოახდინა.ლილი ძალიან საყვარელი ქალი იყო.ბევრს ვიცინოდით სხვადასხვა თემებზე,წამალსაც შესაბამისად ვასმევდი,ვაჭმევდი და ვბანდი.1 კვირა ისე გავიდა გიგი თითქმის არ მინახავს.მხოლოდ ჩავლით თუ ვნახავდი ხოლმე და ისევ ვგრძნობდი მის დაჟინებულ მზერას.

დამღლელი დღის შემდეგ ჩემს ოთახში შევედი,ერთი სულიმქონდა შხაპს როდის მივიღებდი და დავიძინებდი.ოთახში შევედი თუ არა ეგრევე გახდა დავიწყე.ჩემს დსაწოლზე ნაცნობი სილუეტი შევამჩნიე და უნებურად კივილი აღმომხდა პირიდან.
-ჩემ საძინებელში რას აკეთებ!!
-არ მინდოდა შენი შეშინება
-მაგრამ სემაშინე,რამის ზედა გავიხადე,იქნებ დამელოდო სანამ ოტახში შემოვალ ხოლმე და შემდეგ დააკაკუნო
-გავითვალისწინებ
-რამე გინდა?
-არა უბრალოდ მადლობა მინდოდა მეთქვა
-რისთვის?
-ლილი დიდი ხანია ასეთი არ მინახავს.ბოლო 3 მომვლელს 1 კვირაც ვერ გაუძლო.როდის გაიცინაბოლოს აღარც მახსოვს.მოკლედ მადლობა მინდოდა მეთქვა
-ამისთვის არ ამიყვანე?მადლობას არ უდნა მიხდიდე
-საოცარი ადამიანი ჩანხარ ნინი
-როგორც ვატყობ სათქმელი მითხარი,ახლა შეგიძლია დამტოვო?
-კი რაქთქმაუნდა
-ნინი ვახშამზე შემომიერთდები?
-გიგი სხვა დროს იყოს,ძალიან დავირალე
-როგორც გინდა,ღამემშვიდობისა