აუუ... გააჩერეთ ვინმემ ეს თელეფონი დღეს ძილის დღე მააქვს.. ბუზღუნით გადავწვდი ტელეფონს და არც დამიხედავს ისე ვუპასიხე
_ალოო
_სად გაქვს გოგო ტელეფონი მთელი საათია გირეკავ იქნება ცეცხლი მიკიდია არ უნდა მომეშველო?
ნინო(დაქალი) ისე მიკიოდა ტელეფონში ეგრევე გამოვფხიზლდი.
_მერედა წყალი დაილია ქვეყანაზე? ... რა ხდება რამ გაგაგიჟა ემ დილით? ძილს არ მაცლი ჩემს
სახლშიი??
_ოოო შენ სულ როგორ უნდა გეძინოს რაა... გობცოტა ხნის წინ ხატიამ (დაქალი)დამირეკა გაპარულა ქალბატონი... ხმაში ტირილი გაერია..
უცებ ვერ გავიაზრე რას მეუბნებოდა..
_ხატიაა? როგორ თუ გაიპარა?? საწოლიდან წამოვდექი და ნერვიულად სიარული დავიწყე..
_გათხოვდა გოგო რა ვერ გაიგე?..
ამ სიტყვების გაგონებაზე გულში რაგაც ჩამწყდა თავში ათასი კითხვა მიტრიალებდა ნუთუ მართლა იმ არაკაცს გაჰყვა 2 თვის წინ რომ მიატოვა ხატია, სხვა გოგოს გაეკიდა და შემდეგ ისევ ურცხვად თხოვდა პატიებას? ნეტა სად არის ეხლა? ერთ. ადგილას გავშეშდი თითქოს გავიყინე.._ანიი რა გჭირს ამოიღ ხმა.. ისევ ნინოს სიტყვებმა გამომიყვანა ფიქრებიდან..
_აუ ნიი არ ვიცი რა ვთქვაა... ეხლა არ მიტხრა რომ იმ არაკაცს გაჰყვა
_ხო! მაგას გაჰყვა.. ისევ სევდიანად მითხრა ნინიმ..
_ რააა? არ მჯერა. მაგ იდიოტს როგორ გაჰყვა დაავიწყდა რაც გაუკეთა? ნეტა რაზე ფიქრობდა??
_არ ვიცი ანი ეს როგორ გააკეთა მაგრამ თუ ჩვენი დახმარება დასჭირდება გვერჩი დავიდგებით.. ! ხო და კიდე ლელა დეიდამ დამირეკა დილით , გვთხოვა ჩვენც წავყვეთ ხატიასთან. მოემზადე ეხლა 1საატში სშენს სახლთან ვიქნები მანქანიტ..
_OK... ტელაფონი გავთიშე..სუბარი დავამთავრე და აბაზანაში შევედი, შხაპის ქვეშ ვიდექი და ვფიქრობდი ჩვენს ბავშვობას ვიხსენებდი სადაც მხოლოდ ჩვენ 3 ვიყავით ყველგან და ყოველთვის, ყველა გვცნობდა, უერთმანეთოთ ვერ ვძლებდით.. ჩვენს შორის ყველაზე უფროსი ნინოა 19 წლისაა და მანქანაც აჩუქეს დამსახურებილად მიიღო ეს საჩუქარი.
. სშემდეგ მე ანი ჭელიძე 2ტვის წინ გავხდი 18 ის.. დიდის ამბით ველოდი ამ დგეს სრულწლოვანი ვააარ.. და ბოლოს ხატია 4 დღის წინ გახდა 18ის.. დღესვგათხოვდა... მახსოვს გასულ ზაფხულს სოფელში ვისვენებდით ერთად ეზოში ბევრი მარეყვი გვქონდა და გადავწყვიტეთ მარწყვის ტორტის დაცხობა.. რეცეპტიც ჩვენით მოვიფიქრეთ... ნუ მართალია ისეთი არ გამივიდა როგორსაც ვისურვებდით მაგრამ მაინც გემრიელად მივირთვით..როდესაც სოფლიდან ქუთაიში ვბრუნდებოდით მაშინ გაიცნო ხატიამ ნიკა, მაშინვე შევათყვეთ რომ ერთმანეთით მოიხიბლნენ ხატია სუსტი მაღალი შავგვრემანი გოგოა საოცრად მოელვარე თვალებით შეიძლებელია შეხედო და გულგრილი დარჩე.. გრძელი ხუჭუჭა თმები მეტად მატებდა ხიბლს..ნიკაც სიმპატიური ბიჭია საოცრად გამოყვანილი ნაკვთებითა და ზღვისფერი თვალებით ყველა გოგოს ყურადღებას იპყრობს.. არც ჩვენი ხატია იყო გამონაკლისი და გულში ჩაუარდა.. ფიქრებიდან გამოვერკვიე და სააბაზანოდან გამოვარდი.. ისე გავიდა დრო ვერ გავიგე... 20წუთზე ნაკლები მრჩებოდა მოსამზადებდად.. ვიმედოვნებ ნინის ცოტა შეაგვიანდება.. ოტახში შევედი არჩევის დრო არ მქონდა რაც ხელში მომყვა ჩავიცვი თმა უბრალოდ შევიკარი.. ღმერთო არ მჯერა რეკორდულად სწრაფად მოვემზადე ჩემი თავის მიკვირდა.. სამზარეულიში დედა ფუსფუსებდა მღელვარება შემატყო და მეც არ დამიმალავს მიზეზი.. ამ დროს ნინიც მოვიდა დედას დავემშვიდობე და გამოვედი.. ქარიანი ამინდი იყო ქუთაისისთვის დამახასიათებელი... ეშკარად იგრძნობა ნოემბრის სუსხი.. მანქანაში ხატიას მშობლები დამხვდნენ ლელა დეიდა ზაზა ბიძია.. მოკლე მისალმებით შემოვიფარგლე.. არ მიმილოცია რადგან ისინი ეხლა უფრო გაღიზიანებილები იყვნენ ვიდრე გახარებულები... თან ლელა დეიდამაც კარგად იცოდა როგორ მოექცა ნიკა ხატიას და ძალიან განიცდიდა ღელავდა მისი შვილის მომავალზე.. გზაშიც რამდენჯერმე თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა... მცხეთამდე გზა ძალიან გაიწელა არც საჭმრლად გავჩერებილვართ სადმე... ყველას ერთი სული გვქონდა ხატიას როდის ვნახავდით.. როგორც იქნა მცხეთაში ვართ.. ქუთაისისგან განსხვავებით აქ შედარებით მშვიდი ამინდია... მაგრამ ნოემბრის სუსხი მაინც იგრძნობა..უკვე ნიკას სახლთან ვიყავით ჩვენს დასახვედრად ასაკოვანი სანდომიანი კაცი გამოემართა.. თბილად მოგვესალმა და შინ შეგვიპატიჟა..თვალებით ხატიას ვეძებდი მაგრამ არსად ჩანდა.. მისაღებში კი ნიკას მშობლები, ბებია-პაპა და ბიძია დაგვხვდა. უკვე ვეღარ ვითმენდი ისე მინდოდა ხატიას ნახვა.. უცებ ფეხის ხმა შემომესმა მარჯვნივ გავიხედე და კიბეზე ჩამომავალიუ აღელვებული ხატია და ნიკა დავინახე