მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეოცე თავი)(დასასრული)

ფეხშიშველა ატალახებულ და ქვებით გავსილ ბილიკზე მთელი სისწრაფით მირბოდა.ცალი ხელით გოგონას იყო ჩაბღაუჭებული და მისკენ მთელი ძალით ქაჩავდა. გახშირებულ გულისცემას უკვე აღარ აქცევდა ყურადღებას ტკივილს გულში იღშობდა და ცრემლების ნაკადს ყრიდა.უკვე 20

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცხრამეტე თავი)

ბედნიერებისგან სახეგაბრწყინებული ალექსანდრა უკვე დიდიხანი არავის ენახა. უჩვეულოდ ეჩვენებოდათ ხალხს მისი ასეთი მდგომარეობა მაგრამ ყველასთქო ვერვიტყვი თუმცა ნაწილს უხაროდა. ლევანი აცნობიერებდა იმას თუ რას აკეთებდა. ისიც იცოდა რომ ეს ყველაფერი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთვრამეტე თავი)

თეთრი შუქი თვალებში უსიამოვნოდ აჭყეტდა. ყურებში გამაყრუებელი წუილი ესმოდა, თვალები ნელნელა დააშორა ერთმანეთს და იმწამსვე ინანა რადგან ძლიერად აეწვა. თითქოს რამე ლოდი ედო მთელს სხეულზე უფრო მეტად კი თავზე, გამხმარი თითები ნელნელა გაამოძრავა და

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეჩვიდმეტე თავი)

-დამთავრდა შენი აპრილი ახლა მაისით ისიამოვნე.ლევანის დამცინავი ხმა ორივე დაქალს აღიზიანებდა. -1 წელიწადში ისევ შეგიჭამ ტვინს.ენა გამოუყო ალექსანდრამ. -მანამდე თუ შენ ტვინი არ შემიჭამე ხო ავშენებულვარ. -გეყოთ ახლა!.მობეზრებულად წამოიყვირა სალომ.-შენი

მინდა იცოდე არადროს დაგთმობ (მეთექვსმეტე თავი)

შეშუპებული თვალები ნელნელა გაახილა. აწყლიანებული თვალები ხელით მოიწმინდა წამოჯდა და ღრმად ამოისუნთქა. დიდი ძალისხმევა დასჭირდა ტანსაცმელი რომ ჩაეცვა თუმცა უნდა ვაღიარო საერთოდ არ სტკენია უბრალოდ საშინელ სიმძიმეს გრძნობდა. თმა არც გადაუვარცხნია თავი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთხუთმეტე თავი)

თვეების განმავლობაში გადატანილმა ამბებმა დიდად იმოქმედა ალექსანდრაზე. გლდანში დაბრუნებისთანავე შეამჩნია რომ ყველა ეჭვს თვალით უყურებდა თუმცა ამას დიდად მნიშვნელობას არ ანიჭებდა.თებერვლამდე სულ სწავლას მიუძღვნა თავი და დემური საერთოდაც კი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთოთხმეტე თავი)

სამმა დღეს ისე გასტანა ჯუბომ ვერაფერი გაიგო ალექსანდრას შესახებ. მისი ალი კვალი გაქრა თითქოს მიწამ ჩაყლაპაო.ლევანი ვახო აკო და დემური კარგად იყვნენ მომზადებულები იდეალურად გამოსდიოდათ ადამიანის გადამალვა. ამაში თითქმის ბადალი არ ჰყავდათ. ლევანი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცამეტე თავი)

ბოლო ლექცია 3 საათზე მთავრდებოდა.ღრუბლიანი ამინდი იყო ცოტა ციოდა, არც ქარი იყო და არც წვიმა, ხელსაყრელი დრო იყო იმისთვის რომ სვანეთში გაპარულიყო.სქელი ნაქსოვი ჟაკეტი მოიცვა შედარებით თხელ გრძელმკლავიან მაისურზე, ჩანთა გვერდულად ჰქონდა გადაკიდებული

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთორმეტე თავი)

-ჯუბო, სად ხარ ჯუბო?.ოთახებში ნელი ნაბიჯებით დადიოდა ქეთი თან კი არემარე ჯუბოს ეძებდა.-კარგი რა გამოდი.წუწუნით აღმოხვრა გოგონას და ხელები უღონოდ დაუშვა.-ჯუბო მაშინებ! გამოდი გთხოვვ.მუდარის ხმა გაისმა საძინებელ ოთახში,ჯერ კარადა შეამოწმა მერე აივანი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთერთმეტე თავი)

სარდაფის მტვერს იმდენად იყო შეჩვეული სუფთა ჰაერზე ძლივს ჩერდებოდა. თავიდან კი სიამოვნებდა როდესაც ნესტოები სასიამოვნო სუნს შეიგრძნობდა თუმცა მერე აღიზიანებდა. უკვე მეორე დღეა მიწისქვეშ ერთპატარა ფანჯრიან სარდაფში ცხოვრობს.ადრეც იყო 3 დღით