ცოტა ხნის შემდეგ, ნინი გონს მოეგო. ყველაფერს ბუნდოვნადდ ხედავდა, მაგრამ გრძნობდა რომ ვიღაც მის მოსულიერებას ცდილობდა. ნელ ნელა გონს ეგებოდა. თანდათან უკეთ ხედავდა და გრძნობდა რომ მის მოსულიერებას ახალგაზრდა ბჭი ცდილიბდა. რომ მიხვდა ნინი სიტუაციალ, წამოდა მაგრამ თავი ძალიან სტკიოდა. თავზე ხელი რომ მოიკიდა ცოტა დასისხლიანბულიც ჰქონდა.
-გესმით ჩემი??_ჰკითხა ბიჭმა.ნინიმ კი არ უპასუხა რადგან ისე ცუდად იყო რომ ხმას ვერ იღებდა.
-თქვენი მობილურუთ დავრეკავ თქვენს ახლობლებთან_ბიჭი მობილურის მოძებნას ცდილობდა.
-ააა....რაა...._ნინიმ გაჭირვებით უთხრა.
-კი მაგრამ ძალიან ცუდად ხართ. თქვა ბიჭმა და ძებნა განაგრძო.
-გთ..გთხოვთ... ინერვიულებენ.
-კარგით მაშინ საავადმყოფოში წაგიყვანთ პირდაპირ.
-არ ...არ ..გინდათ
მაგრამ ბიჭს არც მოუსმენია გოგოსთვის. ხელში აიყვანა, მანქანის უკანა სავარძელზე დასვა. შემდეგ მანქანას წინიდან შეხედა. დაზიანებული იყო. შემდეგ მანქანაში ჩაჯდა, გოგოს გადახედა და მანქანა დაქოქა. სავადმყოფოში რომ მიიყვანეს ეგრევე ექიმები მოვარდნენ. ბიჭმა მოუყვა სიტუაცია. ექიმებმა ნინის ნატკენი დაუმუშავეს. ბიჭი მთელი ღამე ელოდა. დილით კი ექიმმა გააღვიძა.
-უკაცრავად... შეგიძლიათ შებრაძანდეთ და ნახთ თქვენი მეგობარი.
ბიჭი შევიდა პალატაში. ნინის ეღვიძა.
-როგორ ხართ_ჰკითხა ბიჭმა.
-კარგად... ძალიან დიდი მადლობა... არ ვიცი როგორ გადაგიხადთ... ბოდიშს გუხდი... მანქანასაც გაგიკეთებთ, ჩემი ბრ...
-არ არის საჭირო... აქ იმისთვის არ მოვსულვარ რომ მანქანა გამიკეთით.
-ძალიან დიდი ბდიში.
-თქვენ რა გქვათ?
-ნინი...
-სასიამოვნოა, მე ნიკა.

***
მისი სახელი იყო ნიკა, ნიკა მუმლაძე, 20 წლის. სწავლობს თბილისის უმაღლეს სასწავკებელში, ცხოვრობს მამასთან მერაბ მუმაძესთან ერად. დედა არ ჰყავს. არც თუ ისე შეძლებლი ოჯახის შვილია.

***
როცა ნინი საავადმყოფოდან გამოწერეს, ნიკამ მას მისამართი ჰკითხა და სახლში მიიყვანა.
-ძალიან სასიამოვნო იყო თქვენ გაცნობა_უთხრა ნიკამ
-შენობით მომმართე...
-კარგი.
-ჩემთვისაც... ნუ რომ ვთქვათ არც თუ ისე სასიამოვნო მომენტში მაგრამ... მაინც კარგი იყო.
ნინის თვალები გაუნათდა, თითქოს მოეწონა, ნიკა. ნინი დაემშვიდობა და მანქანას უყურებდა სანამ თვალს არ მოეფარა. ნინი სახლში ნელა შევიდა.უნდოდა ჩუმად შესულიყო, მაგრამ ლელას დაემალებოდა??
-დეე... ის ..... რა ქვია.. სალოსთან ვიყავი...დამავიწყდა დარეკვა დეე, ბოდიში რაა..
-კაი არაუშავს. მითხარი ამის მერე თუ სადმე დარჩები თორემ ვნერვიულობ...
ნინი სწრაფად ავიდაოთახში, მობილური ამოიღო და სალოს დაურეკა..
-აუუუ... როცა გინდა მაშინ არ იღებს რაა... ჰოო ალოოო.... სალლ
-ჰოუუ, რა ხდება?
- ამოდით შენ, საბა და დემე.. დროზე რააა..
- კაი ერთსაათში მანდ ვართ.
ნინი ელდებოდა მეგობრეს. და როგორც იქნა მივიდნენ.
-მოყევი აბა... ხო ხედავ არც გკითხულობ ისე გამოგვაქცუნე გვაინტერესებს რა მოხდა_უთხრა საბამ. ნინიმ დაიწყო მოყოლა იმ ამბს რაც მას გადახდა. მაგრამ ნიკას ხსენება არ დავიწყებია.
-ნიკა ერქვა_თქვა ნინიმ
-ნიკა... რა გვარია?? _იკითხა სალიმ.
-მუმლაძე.
-რააა?? მუმლაძე??_გაოცებულმა შეხედა დემემ ნინის.
-ხო რა იყო...
-20 წლის არის?
-კიი.
-BMW ყავს შავი ფერი ხო??
- ხო ხო ზუსტად ეგ...
-ეეე შენ საიდან იცი???_იკითხა გაოცებულმა სალიმ.
- საქართველო პატარააო ძმაო_ სიცილით უასუხა დემემ.
-კაი რა მართლა საიდან იცი, გაფიცებ.
-საიდან და ჩემი მეგობარია. ერთ უნივერსიტეტში დავდივართ.
ნინის ცოტა არ იყოს გაუხარდა. რომ გაიფიქრა რომ მისი ნახვა კიდე იქნებადა შესაძლებელი მეგრების წრეში, ჩაეცინა.სალომ დემე გიყვანა მოშორებით და უთხრა.
-ბიჭო, მემგონი ნინის მოეწონა და ხომ არ შევახვედროთ კიდევ??
-ბაზარი არ არი სალ... ხვალ მოდით ჩემთან... თან მარტო მაგაზეც ხომ არაა, გავერთობით...
-კარგია... წამო ეხლა და არაფერი შეიმჩნიო...

~~~~~~~~~~~~~~~~~
ძალიან მიხარია რომ მოგწონთ ჩემი ნაწარმოები. დამწყები ვარ და ძალიან მაინტერესებს თქვენი აზრი. პირველი თავიდან რამდნიმე სასიამოვნო კომენტარი იყო რამაც სტიმული მომცა. მადლობა <3