მარიტას ნაამბობი:
დილას უცებ ავდექი და სოფი წამოვაგდე მოვემზადეთ და დაბლა ჩავედით საუზმის კეთება დავიწყეთ..როდესაც დავამთავრეთ ყველაფერი ლამაზად დავალაგეთ და ბიჭების გაღვიძებას დაველოდეთ ჰორიზონტზე კი იცინიც გამოჩდნენ.
-მითხარით რომ მესიზმრება-მთქნარებით შემოვიდა ლუკა და თან სუფრას მოავლო თვალი.
-ოჯახში შესაშვბი ხართ-გადაიხარხარა ლევანმა.
-ერთი დაპატრონებულია-ჩუმად ჩაიბურტყუნა ლუკამ.
-მეორეც-არ ჩამორჩა სანდრო. "ესეიგი შეყვარებული ყავსს"-გავიფიქრე და დავნაღვლიანდი.
-კარგი დავსხდეთ-მოვუხმე სუფრასთან და გემრიელად შევექციეთ საუზმეს.
-ახალი ამბავი გვაქ-დავიწყე მე.
-რა ამბავი?
-რა და ლიზი ჩამოდის! ჯერ არ დაგვირეკავს მაგრამ მეტი არ მინდა არ წამოვიდეს-თქვა სოფიმ.
-ლიზი?!-გაიკვირვა გიომ.
-ხო რა მოხდა?(მე)
-აა არაფერი როდის მოდის?-ანერვიულდა ბიჭები კი ეშმაკურად უღიმოდნენ.
-დავურეკავთ ეხლა და მოვა-ვთქვი მე. იქაურობა დავალაგეთ და ლიზის დავურეკეთ ძლივს დავითანხმეთ რომ წამოსულიყო ასე საღამოსთვის აქ იქნებოდა ბიჭებს ამბავი ვაცნობეთ.
-ეხლა რა ვქნათ?-ვკითე სოფის.
-რავი იდეა მაქ-თვალებ გაბრწყინებულმა მითხრა და თავის იდეა გამაცნო.ბიჭები აუზთან ისხდნენ და რაღაცაზე ლაპარაკაობდნენ..ჩვენც საცურაო კოსტუმები ჩავიცვით წყლის თოოფები მოვიმარჯვეთ და შეტევაზე გადავედით. ჩუმათ მივეპარეთ და წყალი შევასხით. ვინ ვის უკიოდა და ყვიროდა- ეე რას აკეთებო ვერ გაიგებდით ბოლოს ლუკას ვახსავდი წყალს როცა ალექსანდრე მოვიდა ხელში ამიყვანა და აუზში ჩამაგდო..კიდევ კარგი ცურვა ვიცოდი და უცებ ამოვყვინთე.
-ჰეიიი დამეხმარე მაინც-ისე მოვიექცი ვითომ არ მწყენია სინამგვილეში კი ისე ვიყავი გაცოფებული რო..ხელი გამომიწოდა და აქეთ მოვქაჩე ტანსაცმლიანა ჩავაგდე აუზში. შიგნით ჩავარდა და თავით დაემხო წყალს უეცრად წელზე ხელი მომქაჩა და ჩამაყვინთინდა მანაც ჩაყვინთა და მაკოცა! წყალში! წყალში მაკოცა! პირველი კოცნა მომპარა!! ისე გავმწარდი ცალი ხელით გვერძე ვუბრწკინე და მაშინვე ამოყვინთა მეც ამოვყვინთე. ამათ უკვე წუწაობა გაემართათ თედოს "შლანგი" ეკავა რომლითაც ლევანს წუწავდა,მეორე "შლანგიც" მოემარჯვათ და სოფი ლუკას წუწავდა ის კი თავის ჭკუაში ბოთლით ასხავდა წყალს. საბოლოოდ ყველანი ისეც აუზთან დავხსედით დაღლილები.
-კაი გვეყო დავიღალე რა-დავიწუწუნე და შეზლოგზე მოვთავსდი.
-ხო რა-სოფიც შემომიერთდა,პირსაცოხი მოვიხვიე და აუზს გავუშტერე თვალი.
-ეს არ ითვლება!-ჩამჩურჩულა ავალიანმა მივხვდი რაც იგულისხმა და სულ ავწითლდი.
-აუ წყალმა,მოშიება იცისო-დაიწუწუნა ლუკა და ბავშვივით გაგვეკრიჭრა. ძლივს ავდექით ჩავიცვით და პიცის ცხობა დავიწყეთ. ღუმელიდან უნდა გამოგვეღო როცა ხმაური ატყდა და სიგნალების ხმა გაისმა.
-ლიზი ჩამოოვიდაა-შევძახე და წინსაფარი მოვიხსენი,გარეთ გავედი.
-პრივეტტტტ-შეჰკივლა ლიზიმდა ყველა სათითაოდ ჩაკოცნა.
-გოგო რაა მაგარია რო წამოხვეედიი-ჩავეხუტე.
-ხო აბა როგორ გინდა-გამიცინა.
-წამო ვჭამოთ რაა-ვინ იტყოდა ამას თუ არა ლუკა.
-ლიზი ჩვენ ოთახში დარჩება..სამი საწოლია მაინც-თქვა სოფიმ.
-ბიჭებო თქვენ ბარგი აიტანეთ და ჩვენ პიცას დავჭრით-გავეცი ბრძანება და შიგნით შევედით. რადგან სამზარეულოში ცხელოდა აივანზე გავშალეთ სუფრა. ყველა შემოვუსხედით და გემრიელად შევექციეთ საჭმელს,ცოტას ვსვავდით..ალექსანდრე კი მე მიყურებდა "ეხლა მართლა დავკომპლექსდები სხვა საქმე არ აქ ამასს უუფ"-გავიფიქრე და ტელეფონს დავავლე ხელი ათი საათი ხდებოდა,ცოტა მოკიდბებული მქონდა სასმელი,ყველა საკმაოდ მთვრალი იყო. ისე არ ვსვავთ ხოლმე ათაში ერთხელ იცის რამე თუ ხდება.

გვნიან დავიშალეთ მგონი პირველი ხდებოდა..დილას თვალი გავახილე და თავი ძლივს ავწიე. გოგოებს ჯერ კიდევ ეძინათ მეც აღარ გავაღვიძე და დაბლა ჩავედი. თავის ტკივილი რომ მომეშორებინა მჟავე კიტრი გამოვიღე.
-მეც მინდა კიტრი-სამზარეულოში შემოვიდა ნახევრადმძინარე ალექსანდრე.
-გული გამისკდა-შევუბღვირე და კიტრი გავუწოდე, გარეთ ვაპირებდი გასვლას ხელით დამიჭირა და მაგიდაზე დამსვა.
-გამიშვი რას აკეთებ-ვეცადე ჩამოვსულიყავი მაგრამ..
-რას და გუშინ ვერ გამომივიდა დაწყებული საქმე-ისე თქვა ეს გააზრებაც ვერ მოვასწარი ისე დაეძგერა ჩემს ბაგეებს ორივე ხელი წელზე მაგრად მომხვია ვფართხალებდი მაგრამ ამაოდ.
-ესეც ასე-თვალი ჩამიკრა და მიმიხუტა-დავასრულე!! ისე მარწყვივით ტუჩები გაქვს-ეს თქვა და უკვე მესამედ მომპატა კოცნა!გავმწარდი ახლა რა მექნა?! მგონი მეც სოფის დღეში ვიყავი მაგრა მამას სოფის ვეტყოდი როო?!! შემრცხვებოდა სირცხვილით სად წავსულიყავი არ ვიცოდი!! ისე მოვიქცეოდი რასაც სოფის ვურჩევდი.
ოთახში ავედი და გოგოები გავაღვიძე მაინც მოვუყევი ყველაფერი და დაველოდე მათ კრიტიკას ყველაზე მეტად კი სოფის რეაქციის მეშინოდა.
-რძალიც ასეთი უნდა-გამიღიმა და მიმიხუტა,თვალები შუბლზე ამივიდა მეგონა არ ესიამოვნებოდა ეს ამბავი.
-გოგო და რო გაკოცა რა რეაქცია გქონდა?-მკითხა ლიზიმ.
-რა უნდა მქონოდა დებილივით ვიყავი მერე გავიდა და დამტოვა "დადებილებული"-ჩავიბურტყუნე და თავი დაბლა ჩავხარე სიწითლე რომ დამემალა.
-მოგწონს?-ღიმილით მკითხა სოფიმ.
-.....-ვერაფერი ვუთხარი.
-მარიტა!!!-მკაცრად თქვა ლიზიმ.
-არ ვიცი! მართლა არ ვიცი! იქნებ ერთობა?-ისე დაუფიქრებლად ვთქვი რომ უკვე მართლა შემრცხვა სოფის.
-არამგონია სანდრო ჯერ ასე არ მოქცეულა,ჩემი ძმა მაინც არ იყოს!ასე არასდროს მოქცეულა დამიჯერე,იქნებ მასაც მოწონხარ?-თქვა სოფიმ.
-აუუუ არ ვიცი სოფ მართლა არ ვიცი-თავი მის ფეხებში დავდე.
-დრო გვიჩვენებს ყველაფერს!-განაჩენის ხმისავით წარმოთქვა ლიზიმ,ყველას ხმამაღლა გაგვეცინა.
ამის მერე ძალიან გამიჭირდებოდა მასთან "მეგობრობა".ახლა სრულებით მესმოდა სოფისი რას გრძნობდა!
-------------
შემიფასეთ ჩემი "ნაბოდიალები" აი არც ვიცი რა დავწერე იმედია მოგეწონებათ,შეცდომებისთვის ბოდიშიდა მოცულობისთვისაც ველოდები შეფასებას და კრიტიკას..რაღაც ამ ბოლო დროს პასიურობთ მგონი არ მოგწონთ..აბა რას ფიქრობთ ამათზე?
პ.ს ნიკი შევიცვალე და ჩემი ნიკია -"მარიამი"