მართლა გამიჭირდებოდა მასთან ისევ ისე ყოფნა,მესმოდა სოფისი სავსებით მესმოდა,მაგრამ ახლა ამის დრო არ იყო. გოგოებმა ცოტა კიდევ ვიჭორავეთ ბოლოს კი დაბლა ჩავედით ბიჭები აივანზე ისხდნენ და ლაპარაკობდნენ ჩვენ კი გარუჯვა გადავწყვიტეთ.

ბიჭებთან:
-რა შვენი სოფისთან?-კითხა სანდრომ ლუკას.
-ცოტას მორცხვობს მარა..-შიფერასავით ლუკამ. იგინე კითხვა დაუსვა გიომ ოღონდ მარიტაზე.
-ეგეც ეგრე მარა მე ეხლა დავიწყე მოქმედება-გაიცინა და ლუდი მოსვა.
-ბიჭო რაღაც უნდა გითხრათ-ყურადღება მიიპყრო გიომ.
-რა ხდება ააბა.
-გახოვთ ერთი გოგო მომწონდა თქო რო გიყვებოდით..
-რო არ გვეუბნებოდი ვინ იყო ხო-მოჩვენებით გაუბრაზდა ლუკა.
-ხოო...კაროჩე ეგ გოგო...ის იყო რაა-მაინც ვერ ეუბნებოდა ბიჭებს რომ ვინც მოწონდა ვინ იყო.
-იტყვი ეხლა თუ გცემოთ?
-მაროჩე რაა ლიზი იყო!!-თქვა და თავი დაბლა ჩახარა.
-რაა??-პირიმოაღო ლუკამ.
-ხოოო მერე ძლივს დავივიწყე ეხლა კიდე აქ რო არის-მორცხვად გაიღიმა.
-ესეც ჩვენ დღეშია ტო-გაიკრიჭა ალექსანდრე.
-მარა მაგან არაფერი იცის(გიო)
- არ უთხრა ჯერ-რჩევა მიცა ზაზამ.
-ვნახოთ რა-გაიღიმა და ლუდის სმა განაგრძეს.

მარიტას ნაამბობი:
-დავიწვებით და წამო ვიცურაოთ რა-დავიწუწუნე მე.
-მე არ მინდა თქვენ წადით-გვითხრა ლიზიმ და წყალში მე და სოფი შევედით,ცოტა გავცურეთ და ისევ შეზლონგზე დავბრუნდით,ნაუშნიკები მოვირგე და კომფორტულად მოვთავსდი. რამდენიმე წუთში ვერ გაავანალიზე რა მოხდა მხოლოდ ცივი გაყინული წყლის გადასხმა.
-ააა!!!!!! რახდებაა!!!-შევკივლე და წამოვხტი.
-სამაგიეროო მარიიტა!-სანდრომ დაიყვირა და გაიქცა მეც წამოვხტი "შლანგი მოვიმარჯვე და მას შევახსი.
-აი ეგრე-დავიყვირე ის კი გაიქცა სახლის უკან გავიდა და ისიც "შლანგით" დაბრუნდა. ასე ვწუწაობდით ყველანი ბოლოს კი აუზში ჩავხტით.
-ვიამეე დავიღალე მე-დავიწუწუნე და შეზლონგზე ამოვედი.
-ხო რა მეც დღეს გვეყოს-გოგოებიც ამოვიდნენ.
-აბა დღეს რა ვაკეთოთ?
-ცენტრში გავიდეთ და რავიცი იქნება რამე-ახალი იდეა მოგვაწოდა გიომ,დანარჩენებიც დაეთანხმნენ ოთახში ავედით,ვიბანავე და კარადას მივაშურე, ღია ფერის შორტი გამოვიღე და შავი მაისური რომელსაც ლამაზი გვირგვინი ეხატა,თმები ცხენის კუდად შევიკარი კედები სათვალე ტელეფონი და მზად ვიყავი. დაბლა ჩავედით ფეხით ვიარეთ. სადრაც ლამაზ პარკს მივაგენით და იქვე ჩამოვჯექით ბევრი ვისაუბრეთ და რაღაცეები ვიყიდეთ,ცოტა რო შეღამდა სახლისაკენ დავიძარით.
რამდენიმე თვის შემგეგ:
თუშეთში კიდევ დიდხანს დავრჩით სექტემბრიდან სკოლა იწყებოდა მეც ცვეულ რეჟიმში მომიწევდა ჩადგომა. მართლა კარგი ზაფხული იყო რადგან ორი წყვილი აღმოვაჩინეთ ლიზი და გიო-თურმე ადრე ჩემს ძმას მოწონდა მერე თავისი საქციელებიტ იმდენი ქნა რომ თავი შეააყვარა და ახლა ერთად არიან. მალე ქორწილიც ექნებათ. მეორე წყვილი კი მმმ აი ეს წყვილი მაგიჟებს მე მუკა და სოფი-ერთხელ რაღაცას ვთამაშობდით თუშეთში და ლუკას წამოცდა რომ ერთი გოგო უყვარდა მაგრამ არ დაასახელა ვინ სოფის რეაქცია უნდა გწნახათ როგრი იყო ამ დროს სოფის ლევანმა დაურეკა მისმა მორიგმა თაყვანისმცემელმა და გავიდა დაელაპრაკა,ამაზე უხერხული სიტუაცია ცამოვარდა მოკლედ ბევრი რო არ გავწელო ეხლა ერთად არიან. არ ჩქარობენ ქორწილს ჯერ ერთად ყოფნა გვაცადეთო იძახიან.. და როგორ ვარ მე?! ან სანდრო?! ჩვეულებრივ ვერთ მაგრამ იმ კოცნის შემდეგ მასთან ისე კარგადაც ვეღარ. მისგან დიდ სითბოს ვგრძნობდი ძლიან სიმპატიური იყო და უნდაგამოვტყდე რომ მომწონდა ძალიან მომწონდა ეს თითონაც "დაანამიოკა" რამდენჯერმე მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია. მაგრამ მეშინოდა. არ ვიცი რისი მაგრამ მეშინოდა რო შემიყვარდებოდა და მიმაგდებდა.

შემოდგომის ერთი დღე იყო სკოლიდან უნდა გამოვსულიყავი როდესაც სანდროს მანქანა მომხვდა თვალში გოგოებს დავემშვიდობე და მასთან მივედი.
-აქ რა გინდა-მივედი თუ არა ეს ვკითხე.
-შენ მოგაკითხე-ცალყბად გამიღიმა-გიომ იცის-გამიცინა და მანქანის წინა კარები გამიღო,უხმოდ ჩავჯექი და მოვკალათდი.
-კარგი მაგრამ სად მივდივართ?-ვკითე და ღვენი გავიკეთე.
-ნახავ მოგეწონება-გამიღიმდა და მანქანა ადგილს მოწყვიტა. გზა ცოტა შორი კი იყო მაგრამ ულამაზეს ადგილას მივედით. გარშემო სულ ხეები იყო სიმსვიდე და სიწყნარე,მითუმეტეს შემოდგომის ფონზე. მთელი თბილისი მოჩანდა.
-ლამაზია.
-ხო შენსავით-დიდ ქვაზე ჩამოვჯექით.
-მოკლედ..ელხა რატო მოგიყვანეე აქ-დაიწყო მან მეც ყურადღებით ვუსმენდი-ოღონდ არ გამაწყვეტინო რა.
-კარგი გისმენთ ბატონო ალექსანდრე-გავუცინე.
-ესეიგი ბავშობიდან გიცნობ,ყველაზე მეტად ის მეტკინა როცა ბრიტანეთში გამაგზავნეს,ეს ჩემი სურვილი არ იყო უბრალოდ მაკას შენც იცნობ. შიძლება მაშინ სულ რაღაც ცხრა წლის ვიყავი მაგრამ მაინც მტკიოდა იმიტომ რომ აქაურობა უნდა დამეტოვებინა განსაკუთრებით კი შენ. იქიდან "ჯადოქრების" (ბიჭების) მეშვეობით ვიგებდი როგრ იყავი ან რას აკეთებდი სრულიად ყველაფერი ვიცოდი შენზე. შეიძლება მკითხო რატო არ ჩამოხვედიო სად იყავიო მაგრამ ვერ ჩამოვედი იმიტომ რომ იქ მოქალაქეობის თემაზე..ზაფხულობით კი ჩამოვდიოდი მაგრამ იშვიათად გნახულობდი. მერე გაიზარდე "დაქალდი" და შენი ცხოვრება მოიწყე,ამ დღეს და ამ წუთებს დიდი ხანი ველოდებოდი,კარგად იცი რო არ ვარ ისეთი გულები დაგინთო და სერენადები გიმღერო არც შენ ხარ ასეთი-გაიცინა მე კი გაოგნებული ვუსმენდი.-იმედია ხვდები რაზეც გეუბნები...ეს ჩემი ჩამოსვლა თუშეთი ის ვიღაც თოკას "გაქრობა" და კიდევ უამრავი რამ...ჯერ ის მინდა გითხრა რომ ძალიან ძალიან მომეწონე როცა პირველად გნახე ამდენი წლის შემდეგ! მეგონა არ გემახსოვრებოდი მაგრა მშევცდი გახოსვარ რაც ძალიან მიხარია..მერე თუშეთის ამბები შენი აწითლებული ლოყები,"შემთხვევითი დაგემოვნებები" შენი ტუჩების,ძალიან მომწონდი-გამომხედა მე კი მაინც გაოგნებული ვიყავი ანუ მოვწონდიი??! და ეხლაა არ მოვწონვარ?!!-არა არ იფიქრო რო არ მომწონხარ!! უბრალოდ ვგიჟდები შენზე უბრალოდ მიყვარხარ! ძალიან მიყვარხარ! ბავშობიდან! და ეს სულ ასე იქნება!! ვიცი,ვიცი რომ ეხლა დაბნეული ხარ მაგრამ მართლა ძალიან მიყვარხარ და მინდა რომ ჩემი გოგო გერქვას!-ეს მიტხრა თუ არა სულ ავწითლდი წინ დამიდგა და ამაყენა მე თავ ჩაღუნული ვიყავი...რათქმაუნდა მეც მიყვარდა!! მთელი არსებით!!!!!!!!!!!!! ის იყო ჩემი სიცოცხლის აზრი! თუ მე ამას დავუმალავდი მომიწევდა რომ მთელი ცხოვრება დამემალა. ახლა რა უნდა მექნა??? არ ვიცოდი მაგრა მჩემი პასუხი ვიცოდი უბრალოდ ფეხისწვერებზე ავიწიე და პირველად პირველად გავბედე და მე მას ვაკოცე!! გაოგნებულმა შემომხედა და გულში ჩამიკრა კოცნა ისევ განმეორდა. ასე ჩახუტებულები ვიდექით.
-გახსოვს რას გეუბნებოდი?!-მკითხა და ქვაზე ჩამოვჯექით.
-რას-გავუღიმე.
-"ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!"-თქო-მითხრა და ისევ დაეწაფა ბაგეებს.

------------------------
გამარჯობა ვიცი რომ ასეთ დასასრულს არ ელოდით მაგრამ ხვალ მივდივარ დასასვენებლად აქამდეც ვერ ვახერხებდი დადებას და აი ორი თავი დავდე,მოვლენებიც ამიტომაა დაჩქარებული რაც ძლიან არ მინდოდა.უღრმესი მადლობა იმისთვის რომ მთელი ეს დრო გვერდში მედექით და კითულობდით ამ "ნაჯღაბნს" მთელი სულით და გულით დიდი მადლობა. შემიფასეთ მთლიანი ისტორია შეცდომებისთვის დიდი ბოდიში.ახალ ისტორას რაც შეეხება არ ვიცი როდის დავწერ ან დავწერ თუ არა საერთოდ,შეიძლება ჩემა "ხუშტურებმა" (სიცილი) წამომიაროს და დავწერო ვნახოთ! <3 მადლობა ყველაფრისთვის და განსაკუთრებული მადლობა Kira-ს ისრომ არა ალბათ ვერასდროს დავწერდი ისტორიებს <3 მიყვარხართ და გკოცნით ძალიან დამაკლდებით <3 ბედნიერი დასვენება ყველას <3 უყვარხართ მარიამს! (ბევრი ბევრი გულები)