სალომე და ნიკუშა ერთმანეთზე გიჟდებოდნენ, ელენე და გიო ფლირტს განაგრძობდნენ, აი თინა კი სულ უბღვერდა გეგას ერთ დღესაც როცა მარტო დარჩნენ...
გეგა: თინ
თინა: რა გინდა
გეგა: ჩემი გოგო გახდი რა <3
თინა: რა ხუმარახარ
გეგა: ესე ხოო წავედი მე...
გაბრაზებული და ნაწყენი გავარდა ოთახიდან ისე, რომ დანარჩენებს არც კი დაემშვიდობა, თინა კი გოგოებთან გამოტყდა რომ მასაც ძალიამ უყვარდა გეგა უბრალოდ უნდოდა დარწმუნებულიყო მის სიყვარულში და ამიტომ აწვალებდა ამდენს.
სალომე: კაი რა გოგო მიეცი დაბროო.
ელენე: ხო თორე ამოუვა ყელში და ვაფშე დაგანებებს თავს
თინა: ესე მალე თუ მობეზრდება ჩემი დევნა მაშინ არც ყოფილა ჩემი ღირსი.
სალომე: კაი მარა საკმარისია უკვე...
ელენე: ხო რაა მიდი დაურეკე ეხლავე და შეხვედი.
სალომე: მიდი რაღას უცდი
ელენე: თინაა
თინა: ვაიმე ვრეკავ
სალომე: ხოდა ეგრე
....
გეგა: დააგვიანე
თინა: საცობი იყო
გეგა: რა საქმე გქონდა ხო მშვიდობაა
თინა: რა საქმე-ტუჩზე მსუბუქად იკბინა თინანომ
გეგა: გისმენ
თინა: როგორ ვთქვა... შენ გაიმარრჯვე...
გეგა: ანუ?
თინა: შემიყვარდი
გეგა: ანუ გიყვარვარ?
თინა: ანუ მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ
გეგა: მოდი ჩემთან ჩემო პატარა
ესეც კიდევ ერთი წყვილი შეემატა ვერას...
შემოდგომა იყო 3ნოემბერი. თინა, გეგა,სალომე,ნიკუშა და ელენე კინოთეატრში იყვნენ, წვიმა დაიწყო ელენეს და გიოს გარდა ყველა სახლში წავიდნენ. ისინი კი მშვიდად სეირნობდნენ ამ წვიმიან ღამეს.
ელენე: აუუ ფრთხილად იარე წყალი შემომესხა
გიო: აუ ბოდიში
ელენე: ბოდიში არ უშველის საყვარელო
გიო: აუ რა სწერვა ხარ
ელენე: არვარ
გიო: ჩემი სწერვა რო იყო-უეცრად შეჩერდა თავისკენ მიატრიალა ელენე...
ელენე: შენი სწერვა?
გიო: ხო სწერვა ცოტა ისეთი რამეა და აი ჩემი სწერვა უკვე თემაა
ელენე: შენი სწერვა რატო უნდა ვიყო?
გიო: იმიტორო მიყვარხარ,
ელენე: მმმმ
გიო: რაო საკმარისი მოზეზი არაა -წელზე მოხვია ხელები, ელენემ კი თავი უკან გადაწია და ტუჩები აიბზუა.
ელენე: არა არაა საკმარისი
გიო: და შენზე რო ვგიჟდები,ვაბოდებ, ვჭედავ და სიცოცხლეს რო მირჩევნიხარ?
ელენე: არაა არცესაა საკარისი
გიო: შენგამო დავთმობ სიცოცხლეს ჩემო ფერია, ჩემი ერთადერთი სიყვარული ხარ და შენზე მაგარი გოგო არ არსებობს... რას იტვი არ ხარ თანახმა ჩემი სწერვა იყო?
ელენე: მიყვარხარ!
გიო: ძაან?
ელენე: უსასრულობამდე და იმის იქით!
გიო: სამუდამოდ?
ელენე: სიკვდილის მერეც!
გიო: ჩემი გოგო ხარ?
ელენე: მხოლოდ შენი!
გიო: ჰოო?
ელენე: ხო!
მაღლა ძალიან მაღლა აწია ელენე ისე აკოცა და თან დაატრიალა,მერე ჩაეხუტა დ. ესე ჩახუტებულები იდგნენ შუა ქუჩაში...
მერე მიხვდნენ რო მოშივდათ, ძლივს ამოკრიფეს ჯიბიდან ხურდები, ერთადერთი გახსნილი საცხობი ნახეს, იქვე ახლოს კიბეებზე ჩამოსხდნენ და გაყინული ჰამბურგერო და ცხელი ყავა გემრიელად მიირთვეს, სამაგიეროდ ბევრი იცინეს.სიყვარულით გაკეთებული ხომ ყველაფერი კარგია...
.......
მეორე დილით თინამ გეგას დაურეკა და კივილით უთხრა:
-ელენეს და გიოს ამბავი გაიგეე?
-კიი გამიხარდა ძაან
-ეე რა ხმა გაქ რა გჭირს?
გეგა: არაფერი რა უნდა მჭირდეს მეძინება
თინა: ოჰ ბოდიში შეწუხებისთვის
ეს უთხრა და ანერვიულებულმა თინამ ტელეფონი გაუთიშა.
აღმერთებდა თინა გეგას, გიჟდებოდა, N1 ბიჭი იყო მისთვის და მასზე უკეთესი არავინ ეგულებოდა, მთელ სამყაროს ერჩივნა მისი ჩახუტება, ისე უყვარდა ალბათ მის გამო ტყვიასაც არ შეუშინდებოდა, სიტყვებით ძნელია მისი გრძნობის აღწერა... თავიდან გეგაც იგივეს გრძნობდა, თინას გარდა ვერავის ამჩნევდა, თინას გამო ყველაფერზე იყო წამსვლელი, თინაზე ფიქრით იწყებოდა და თინაზე ფიქრით მთვარდებოდა დღე, მარტო იმას ფიქრობდა როგორ გაეღიმებინა,როგორ გაეხარებინა,როგორ გაეცინებინა და როგორ გაებედნიერებინა დაახლოებით 4 თვე გრძელდებოდა ეს სიყვარული, სანამ იმ წვიმიან დღეს...იმ წვიმიან დღეს...
რა მოხდა იმ დღეს? გეგამ თინა სახლამდე მიაცილა და გზას ფეხით გაუყვა, როცა გზად ანი თავისი პირველი შეყვარებული შეხვდა, თავის არიდება სცადა, მაგრამ ტყუილად, ანი მთვრალი იყო გეგას დანახვაზე თვალები გაუნათდა და მიუხლოვდა...
ანი: გეგუშ როგორ ხარ?
გეგა: კარგად შენ
ანი: წამო გავისეორნოთ
გეგა: მთვრალი ხარ სახლში წადი
ანი: ოჰ ისევ ზრუნავ ჩემზე? როგორც ადრე. გახსოვს რა კარგ დროს ვატარებდით? როგორი ბედნიერები ვიყავით. არგინდა ძველი დრო დავიბრუნოთ
გეგა: არაა დამანებე თავი სხვა მიყვარს
ანი: ხოო დამავიწყდა ის საცოდავი არსება თინა
გეგა: თინაზე წესიერად ილაპარაკე და საერთოდ სახლში წადი ტაქს გაგიჩერებ
-ტრასისკენ მიტრიალდა როცა ანი მიუახლოვდა და ჩაეხუტა
ანი: ბარში შევიდეთ ცოტა დავლიოთ და მერე ძალიან გთხოვ...
დიდი ხვეწნის მერე გეგაც დათანხმდა იქვე მდებარე ბარში შევიდნენ, გეგაც კარგად შეთვრა და როცა ქუჩაში გამოვიდნენ...
ანი: ჩემთან ავიდეთ ყავა დავლიოთ ცოტას გამოვფხიზლდებით.
გეგაც გაყვა, მისაღებში დატოვა გეგა ანიკი ყავის ასადუღებლად გავიდა, დიდხანს ელოდა ანის რომ აღარ მოვიდა სამზარეულოში შევიდა, ანიკი გამომწვევ ტანისამოსში გამოწყობილი დახვდა, ღრმა დეკოლტე, ტოპი ულიფოდ, მოკლე კაბა და მაკიაჟი...
ანი: რა მოუთმენელიხარ-გამომწვევად მივიდა გეგასთან და თან ტუჩზე თითი ჩამოუსვა...
გეგა: ანი გაჩერდი
ანი: კი მაგრამ რატომ
გეგა: გეყოთქო
ნაწყენი სახით მიტრიალდა სამზარეულოსკენ და ერთი ადგილი გამომწვევად აათამაშა,თავი ვეღარ შეიკავა გეგამ ანის ეცა... მერე? მერე კი დილით ანის გვერდზე გაიღვიძა, უფრო სწორედ თინას ზარმა გააღვიზა.
ანი: ვინ არის?
გეგა: არავინ
ანი: თინაა არაა? არ აიღო!!
გეგამ მაინც არ დაუჯერა...
ანი: ხომ გითხარი არ აიღოთქო, ხმას აღარ გაგცემ იცოდე- და წამოდგომა დააპირა როცა გეგამ ხელი სტაცა.
გეგა: არა ჩემო პატარა- და კოცნა დაუწყო...
იმდღეს თინასთვის არ დაურეკავს მეორე საღამოს კი თინამ მიწერა...
თინა: თუ ესე გკიდივარ უბრალოდ შეგიძლია მითხრა!
გეგა: არ ჩემო პატარავ
თინა: კარგი რაა 2დღწა არც მოგიკითხივარ
გეგა: არმეცალა
თინა: სისულელეა
და გეგამ უბრალოდ დასინა
გამწარებული თინა ელენეს და სალომეს უყვებოდა ყველაფერს, არც შემდეგ 2დღეში შეუწუხებია გეგას თავი, მშვენივრად ერთობოდა ანისთან ერთად, ესე ერთ დღეში რა დაემართა, პასუხო არც გიომ და არც ნიკუშამ არ იცოდნენ, სახლიდან აღარ გამოდიოდა თინა.
ერთ საღამოსაც გეგამ საგანგებო განცხადება გააკეა ფბზე ანის ფოტო დადო და დააწერა:
"ეს რომ მიყვარს"
ვერ ხვდებოდა თინა რა ხდებოდა, ვინ იყო ეს გოგო აქტირდა და თან გოგოებთან გეგას ლანძღავდა როცა ტელეფომში მისი ზარი შემოვიდა
გეგა: რას შვები ჩემო სიცოცხლე
თინა: არაფერს
გეგა: ეხლა ბიჭებთან ვსვამდი და შენი სადღეგრძელო ვთქვი დ. დაგირეკე
თინა: კაი
გეგა: რა გჭირს ნაწყენი ხარ?
თინა: არაფერი არ მჭირს- და ყურმილი დაუკიდა... ყველაფერი შეიტყო ანის შესახებ,ესეთი ურთიერთობა ყელში ამოუვიდა და ყელაფერი პირადში მიახალა...
თინა: თუ აღარ გიყვარვარ რო მითხრა მოკვდებიი? დამშვიდობების ღირსიც არ ვარ? დამანებე თავი რა საერთოდ გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან! აღარ მინდა შენი დანახვა! წადი შენ ანისთან! მაგრამ ამის ღირსი მაინც არ ვიყავი...
გეგამ ვერაფერი ვეღარ უპასუხა ვერც მისი შეჩერება შეძლო, ხედავადა როგორ მიდიოდა მაგრამ თითიც არ გაუნძრევია მის შესაჩერებლად...
მთელი ოთხშაბათი დღე ტირილში გაატარა... უნივერსიტეტში მივიდა, არც იქ შეუჩერებია ტირილი, მერხზე თავს დადებდა და ჩატ ტიროდა, დასვენებისას კი საპირფარეშოში, ტიროდა მთელი სულით და გულით, ვერ ჩერდებოდა, ვერ იჯერებდა, ვერაფერს გრძნობდა გარდა ტკივილისა, სიცარიელე ქონდა გულში ძალიან დიდი, გვიან ღამით მტკვარს მიადგა, ხიდის მოაჯირზე ავიდა და მაშინ როცა უსასრულობაში აპირებდა გადაშვებას გიომ და ნიკუშამ დაიჭირეს...
გიო: სულ გაგიჟდი გოგოო
ნიკუშა: რას აკეთებ
მანქანაში ჩასვეს და საშინელი ყვირი მორთეს.
გიო: ვინ ჩემიფეხებია გეგა შერგელაშვილი მაგის გამო რო თავი მოიკლა, ძმაკაცია მარა ეს რო მაგის გამოგაგეკეთებინა ჩემი ხელით მოვკლავდი
ნიკუშა: ვიცი ამას არ იმსახურებდიმისგან მაგრამ არც შენი მეგობრები ვიმსახურებთამას შენგან, აზრზე მოდი, რაზე ფიქრობდი საერთოდ...
მათმა ჩხუბმა ცოტა გამოაფხიზლა, რეალობას დაუბრუნდა, მაგრამ ამან უფრო ატკინა გული.
თინა: მომიკიდე რა
გიომ სიგარეტი მოუკიდა და ისევ დაიწყო...
წარმოიდგინე რა დაემართებოდათ სალომეს ან ელენეს ეს, რომ გაგეკეთებინა...
ნიკუშა: ან ვაფშე რაა არის რას გავხარ, ვენებირატოგაქ დასერილი, ან ტელეფონი რატო გაქ გამორთული, ან ესეთი ნამტირალევი სახე რატო გაქ, სულ დამკდარიგაქ კანი და თვალები ჩაშავებული და დასისხლიანებული.
გიოსთან აათრიეს თინა, გეგაც იქ დახვდა...
თინა: ეე არმიმდა ამასთან დამანებეთ თავი...
გეგა: ერთი წუთი გაჩერდიი...
იცოდე ეს მეორედ აღარ გაიმეორო, თუ დავშორდით იმას არ ნიშნავს რომ ჩემთვის სულერთი ხარ,დამიჯერე არ ვარ იმის ღირსი ჩემგამო რო თავი მოიკლა, იცოდე და გახსოვდეს ყოველთვის შენს გვერდით ვიყნებიდა ყოველთვის ჩემი იმედი გქონდსს თუ რამეში დაგჭირდები, ხოდა ეხლა აზრზე მოდი წყალი გადაივლე და ბიჭები სახლში წაგიყვანენ, წავედი მე და მაგრად, გაუფრთხილდი თავს.
შუბლზე აკოცა თინამ კი ძალით მოიშორა.
თინა: მომშორდიიი
გავიდა თუ არა ჩაიკეცა და ისევ საშინელი ტირილი დაიწყო,ნიკუშამ წამოაყენა და მაგრად ჩაეხუტა.
ნიკუშა: დამშვიდი თინ((
თინა: სალომესთან წამიყვანს გთხოვ...
გიომ და ნიკუშამ მიიყვანეს სალოსთან ელენეც იქ იყო...
გიო: მოდი აქ ჩაგეხუტო,
ნიკუშა: მიდი და ჭკვიანად იყავი...
თინა: მადლობთ
გიო: როსთვის
თინა: რო არსებობთ
ნიკუშა: ჩემი სულელი წადი ეხლა გოგები გელოდებიან
თინა: პროსტა ვერ ვხვდები ესე უცებ რა დაემართა,ან ამდენი ხანი რატო მიმალვდა ან სიყვარულს რას მეფიცებოდა.
ნიკუშა: თინა არ ვიცი მართლა წარმოდგენა არ მაქ
თინა: კაროჩე რაა წავედი ბავშვებო მიყვარხართ
...
მთელი ღამე ტიროდა,
თინა:რატომ რატომ, რატო გამიკეთაა?? ხომ შეიძლებოდა აუუ მეზიზღება მორჩა აღარ ვფიქრობ მაგაზეე
და უცბად გულის რევის შეგრძნება მოაწვა, სააბაზანოში გავარდა, თავი მაღლა რომ აწია თავბრუც დაეხვა და გული წაუვიდა.
მაშინვე მივარდნენ გოგოები გიოს და ნიკუშას დაურეკეს ისინიც იმ წამსვე მოცვივდნენ.
როცა გონზე მოვიდა ღამის 5საათი იყო ყველა თავზე ედგნენ.
თინამ თვალები გაახილა და ტირილი დაიწყო, ვერ ჩერდებოდა...
გიო: ეს ნორმალურიაა??
ნიკუშა: გამოფხიზლდი გოგო
თინა: მიყვარს
ეს თქვა და ისეგ გრძნობა დაკარგა...
ელენე: აღარ შენიძლია როდემდე უნდა გაგრძელდეს ესე...
გიო: აუ ჩემი როგორი სიყვარული ვერ დააფასა იმ ყ*ემ
ნიკუშა: აბა ბიჭო, რა ანი ტოო რა ანი რა შედარებაა საერთოდ თინასთან
გოგოები კი თინას გამოფხიზლებას ცდილობდნენ...
ელენე: გამოფხიზლდი რაა!! აუუ როგორ ვუშველოოთ? სასწრაფოში ხო არ დავრეკოთ
თინა: არმინდა სასწრაფოო
სალომე: გამოფხიზლდიი?
გიო: ე დაისე რამე გიჭამია დღეს
თინა: არვიცი, არა
ნიკუშა: ხოხო მიდით გოგოებო რამე მოუტანეთ
თინა: არ მშიაა სიკვდილი მიბდაა-და ისევ აქვითინდა
ძლივს აჭამეს და მოასულიერეს, გლოვობდა და სახლში იყო ჩაკეტილი მთელი კვირა. მერე ნელ ნელა შეეგუა ყველაფერს.
ელენე: დღესაც არ წამოხვალ კლუბში?
თინა:არმინდაა
სალომე: კაი რა როგორმე ჩვეულებრივ ცხოვრებას უნდა დაუბრუნდე.
ელენე: არმაინტერესებს წამოხვაალ
თინა: კარგი წავიდეთ.
ბარში ისხდნენ ელენე, გიო, სალომე,ნიკუშა და თინა.
თინა: აუუ როგორ მინდაა ეხლა ერთი სულიერი ჩემთან ერთად იყოს- და არაყი გადაკრა, ცრემლები მოერია და ბარიდან ატირებული გამოვარდა, როცა ვიღაც ბიჭმა დაიჭირა, დაიჭირა რა წინ დაუხვდა სირბილის დროს და თინაც ზედ აეკრო,მერე წელზე ხელები მოხვია და ეცადა გზა სახემდე გაეკვლია, ძლივს მოახერხა თმების გადაწევა თინას ხელების ფართხალში.
-ვოუ ვოუ წყნარად
თინა: გამიშვიი
-მშვიდად სად მირბიხარ? კარგად ხარ?
თინა: კი ძაან
-არ გეტყობა
თინა: რა შენი საქმეა როგორ ვარ
-ეე მითხარი
თინა: აუუ დამანებე რა თავი
გიო: რახდება აქ, ვა საბა როგორ ხარ?
საბა: კარგად ძმაო,შენ როგორხარ? ეს გოგო შენთანაა?
გიო:კიძმა
საბა: ეე თინა კობახიძე არა?
გიო: ხოო შენ რა იცი
საბა: გეგას შეყვარებული არაა?
თინა: ყოფილიი -სიმწრით გამოსცრა ეს სიტყვა და მკველელი მზერით ახედა საბას.
საბა: კარგი-გაკვირვებულმა შეხედა თინას.
ისევ 29დეკემბერი იყო, ზუსტად 1წელი გავიდა თინას და გეგას გაცნობიდან, ბარში იჯდნენ ყველანი, მხოლოდ გეგა აკლდა იქაურობას.
ელენე: ახალ წელს სად შევხვდეთ?
თინა: ჩემთან სახლში უზარმაზარი წვეულება იმართება, სახლში რა წყნეთში, მინისტრები,ელჩები, მაღალჩინოსნები ყველა მათი ოჯახებით არიან დაპატიჟებულნი ასერომ დაახლოებით 1საათამდე ვერსად ვერ წამოვალ, ისე თუ გიმდათ თქვენც მოდით და მერე ერთად წავიდეთ სადმე.
სალომე: მმ საინტერესოა, მითუმეტეს დარწმუნებული ვარ ჩვენი მშობლები უეჭველიბდაპატიჟებულები არიან.
თინა: ხო ეგ თავისთავად.ბიჭებო თქვენც გელოდებით.
ნიკუშა: ჩვენც?
თინა:ხო თქვენც და მერე ბარში წავიდეთ.
ნიკუშა: კარგი და პირველში ვაფშე ბაკურიანში დავაწვეთ.
სალომე: კარგი იქნება.
ამდროს ბარში გეგა შემოვიდა...ნასვამი იყო, მაშინვე მათკენ გაემართა,თინა კი იმწამსვე კარებისკენ წავიდა.
გეგა: სალაპარაკო მაქ თუ შეიძლება დამელოდე
თინა: დამანებე თავი რა მეზიზღები
გეგა: გთხოვ სულ ერთი წუთი
თინა: რა გინდა მალე მითხარი-უჟმური სახით ჩამოდგა მის წინ
გეგა: გარეთ გავიდეთ აქ ძან ხმაურია
გეგა: მოკლედ მინდოდა მეთქვა მეთქვა... მაპატიე ჩემო დაკარგულო სიყვარულო, მაპატიე რომ არ დაგაფესე, მაპატიე რომ მიგატოვე, მაპატიერომ სხვაშო გაგცვალე, მიყვარხარ, მიყვარხარ იმაზე ეტად მიყვარხარ ვიდრე ადრე,სამწუხაროა რომ ამას მხოლოდ ეხლა მივხვდი, ჩემი ოცნება ხარ, ჩემი ნატვრა, ჩემი გახარება,სიცოცხლე, ჩემისუნთქვა და ჩემიბგულის ფეთქვა, სისხლის მიმოქცევა, ჩემი გულიხარ ჩემი სულიხარ, ჩემი ყველაფერი ხარ. ყველაფერს ვნანობ შემირიგდი მაპატიე გთხოვ!
თინა: შენ ნამუსი გაქ საერთოდ როგორ მთხოვ რამეს იმ ყველაფრის მერე რაც შენგამო გადავიტანე, უძილო ღამეები, ცრემლები, ჩაშავებული და დასისხლიანებული თვალები, დამსკდარი კანი, გადაჭრილი ვენები, ცუდად გახდომებული, გულის წასვლები, შიმშილები დ. კიდევ რამდენი უბედურება, შენკი მაშინ ანისთან ერთობოდი აღარ მოგცემ უფლებას გული მეორედ მატკინო, დაივიწყე ჩემი სახელი დაივიწყე...
გეგა მივიდა და ძალით ჩაეხუტა, ყურში კი ჩაშჩურჩულდა ატირებულ თინას.
გეგა: ვიცი...ვიცი რომ ამ ჩახუტებისთვის ისევ გაცვლიდი მსოფლიოს, ვიცი რომ ამ მომენტზე ოცნებობდი, ვიცი რომ ისევ ისე გიყვარვარ...
თინა: შენ ერთადერთი ხარ ვინც თავს მაკარგვინებ, ჯანდაბა გეგა შერგელაშვილო მიყვარხარ.
გეგა: ჩემი პაწაწუნაა როგორ მიყვარხარ
დილით რომ გაიღვიძა ვერ ხვდებოდა სიზმარი იყო თუ ცხადი, მაგრამ როცა გეგას მესიჯი ნახა მიხვდა რომ 29დეკემბერი იყო დღე როცა ყველაფერი შეიძლება მოხდეს...
შეიძლება ესე ადვილად არ უნდა ეპატიებინა, მაგრამ გეგა ის ადამიანი იყო ვის წინაშეც თინა უძლური იყო...
სამივე წყვილი ბედნიერად შეხვდა ახალწელს და თქვენ წარმოიდგიმეთ არამარტო ახალ წელს 6ივე ერთად ასევე ბედნიერად შეხვდნენ სიბერეს.

ესეც ჩვენი თბილისური რომანებები. იმედი მაქვს ისიამოვნეთ <3
თინას და გეგას ამბავში ჩემი ისტორია ჩავდე, ერთი განსხვავებით მე არ შევრიგებივარ, ხელმეორედ გულის ტკენის შემეშინდა...