ალექსი წავიდა და წაიღო ყველაფერი თან ნინუცასი...არ ტიროდა,არც ყვიროდა,მაგრამ განადგურებული და დამცირებული იყო ნინუცა,გული და სული ერთნაირად ტკიოდა,21 წლის მანძილზე, ასე ჯერ არავის დაუმცირებია,როგორც თამთამ და ალექსმა დაამცირეს და დასცეს. თუმცაღა ალექსი რა შუაშია აქ გულმა გაიბრძოლა გონების წინააღმდეგ,მაგრამ ვერაფერს გახდა.როგორ თუ არაა შუაში კი არა თავშია,მას,რომ არ გაეხადა თამთა საყვარლად არაფერი არ მოხდებოდა.
3 თვე იყვნენ ერთმანეთის გვერდი-გვერდ და როგორ შეეეჩვია.
-დიახ,დიახ უბრალოდ მიეჩვიე მის სითბოს ნინუცა გედენიძევ,მის მხარში დგომას და ამიტომ გტკივა ასე,ამიტომ! ''დრო ყველაფერს დაალაგებს'' გაახსენდა ალექსის მიერ ნათქვამი ფრაზა და უარესად ეტკინა,იცოდა გულმა,რომ დრო ვერაფერს ვერ დაალაგებდა და ვერც ვერაფერს შეცვლიდა.
***
რას გრძნობდა ამ დროს ალექს ნაკაშიძეე?! ტკვილს, რომელსაც ვერცერთი სიტყვა ვერ აღწერს სრულად,იცოდა ნინოს სიამაყე,მისი ხასიათი,იცოდა ამას არ აპატიებდა...ისიც იცოდა ასე ჯერ არავის რომ არ დაუმცირებია გედენიძე, და ამ დამცირების მიზეზი,რომ თვითონ იყო ერთერთი უფრო უასკეცდებოდა ტკვილი.მიაქროლებდა მანქანას და ლამობდა,რომ მალე მისულიყო სახლში,რათა სისრულეში მოეყვანა ნინოსთვის მიცემული პირობა;''არავის არასდროს არ მივცემ შენი დამცირების და დაცემის უფლებას,განსაკუთრებით კი თამთასნაირებს!''
სახლში გიჟივით შევარდა ალექსი და დადას თხოვა,მარტო დაეტოვებინა ის და თამთა.დადაც უმალ დაეთანხმა და სახლი დატოვა.
-რა გააკეთე ხვდები მაინც? ჩვეული სიმშვიდით მიმართა ალექსმა თამთას.
-ნინომ რა დაგიშავა იმას რას ერჩი თუ რამე სათქმელი გქონდა მე რატომ არ მითხარი?!
-რა დამიშაავაა?კიდეც მეკითხები? მეკითხებიმეთქიიი?! იკივლა პერანიძემ.
-ხო რა დაგიშავა?იმდენი სინდისი აღარ შეგრჩა,რომ იქ არ მოსულიყავი და სკანდალი არ მოგეწყოო? ძმა უკვდება მას ძმა,მაგრამ შენთვის ყველანაირი სიყვარული უცხოა,რა ადამიანი ხარ თამთაა?!
-კარგი გეტყვი რაც დამიშავა. 3 წლის წინ რაც ის მოვიდა ჩვენს მასწავლებელთან დაგატყვევა,შენი მზერა შეიცვალა,მან ის მოახერხა რამდენიმე დღეში რაც მე ვერ შევძელი წელიწადზე მეტი ხნის განმავლობაში,მან უცებ დაიპყრო ყველას გული,ყველა მისი ხასიათით,სინაზით ამავდროულად ვაჟკაცურობით,ძლიერი ხასიათით და საერთოდ ყველაფრით შეპყრობილი გახდით...მას,რომ უყურებდი ჩემთვის ისე ერთჯერაც არ შემოგიხედავს,თუმცა ის რასაც გიბედავდა მაგის ღირსი არ იყო...შენ მაინც ელოლიავებოდი,მანქანით მაინც თავაზობდი წაყვანას მიუხედავად იმისა,რომ ის შენი დამცირების შანსს ხელიდან არ უშვებდა,გირტყავდა კიდეც,გიყვიროდა კიდეც და რავიცი კიდევ რა აღარაა,მაგრამ მაინც ნინო გედენიძით იყავი შეპყრობილი,შენი თვალები ოთახში შემოსვლის თანავე მას ეძებდნენე,მერე მთელი მეცადინეობა ფარულად,მაგრამ მე მაინც ვამჩნევდი როგორ უყურებდი,მერე გაგეცინებოდა თავს გააქნევდი მასზე ფიქრების გასაფანტად და საქმეს განაგრძობდი...შენი აზრით ეს ჩემთვის ადვილი ასატანი იყოო?! თანაც არცერთი არაფერს იმჩნევდით,ამბობდი ვერ ვიტან გედენიძესო,მაგრამ თვალები და ქცევები გყიდიდნენ...მერე ჩემი გამოყენებაც დაიწყე,მე მიყენებდი მის საეჭვიანებლად და გულის მოსაკლავად,მაგრამ ნაეჭვიანები და გულ მოკლულებიც მე და შენ გამოვდიოდით ბოლოს...რა ქონდა ასეთი და აქვს მას რაც მე არ მაქვს?! მერე ალბად გემახსოვრება მისნაირად დავიწყე მოქცევა,მისნაირი ნაგლური ქცევებით,მაგრამ მაინც მას ელოლიავებოდით ყველა...რატომ ალექს,რაატოომ? რა აქვს ასეთი ნინუცას?მითხარი?მიდი მითხარი?
-მეკითხები კიდეც რა აქვს?მიბედავ კიდეც? მას ის თვისებები აქვს რაც შენ არ გაგაჩნია და ვერც შეიძენ,შენ სული გაქვს დამპალი თამთა,სული! ამდენი წელი თუ ამას ხვდებოდი რატომ არ დამშორდი ჰაა?რატოომ?შენ ჩემზე ადრეც კი გაგირკვევია და მიმხვდარხარ,რომ მე ნინოს მიმართ განსხვავებული გრძნობა მქონდა. რატომ?
-განაკი მე არ მინდოდა ჯერ კიდევ 3 წლის უკან,მას რომ დავუწყე ბაძვა და არაფერი გამომივიდა,მაშინ გადავწყვიტე დაშორება და შენზე ფიქრების ამოგდება თავიდან,მაგრამ მაშინ გათბი ჩემს მიმართ და ვეღარ შევძელი...იცი შეყვარებული ქალისთვის რა ძნელია ამის მოსმენა და გაკეთებაა? იციმეთქიი?! ჩემს ტავს გამჯობინე,საკუთარ თავზე მეტად შეგიყვარე და აი,შედეგიც....მეორედ მაშინ განვიზრახე შენთან დაშორება ნინო,რომ დამიძახე სექსისას,მაგრამ 1 კვირა გავძელი მხოლოდ უშენოდ და მაინც შენთან მოვედი...
-გეყოფა თამთა,შენი ფასსს ნაგვის ფასიც კი აღემატება! მე და შენ ვართ ყველაფერში დამნაშავენი და ნინოსგან რა გინდა? რააა?რატომ გაამწარე დღეს ასე,რატომ ცადე მისი დამცირება საჯაროდ,მიპასუხეეეე დროზეეე! ჩემთან ეგ ცრემლები აღარ გაგივა,მაგ ცრემლებმა მიმიყვანეს მეც და შენც აქამდე.
-ვცადე?კი არ ვცადე, დავამცირე შენი ნინო!...
-შენ მას ვერასდროს ვერ დაამცირებ,შენ მის ფრჩხილადაც კი არ ღირხარ ეს დაიმახსოვრეეე! შენ რამდენიც უნდა ცადო და კიდევ შენნაირებმა მას ვერ დაამცირებთ ვერაა,რომც ცადოთ მე არ მოგცემთ ამის უფლებას!,ის სხვაა,მასთან ოდნავადაც ვერ მიხვალ ახლოს,ეს დაიმახსოვრე!!!
-ის სხვაა,დაგიკერებია ენაზე რანაირადაა სხვა,რანაირად?იმით არის სხვა ყველა ნინუცას,რომ ეძახის შენ კი ''ნინოს''ან
''ნინს''?ჰაა?
-იმნაირად,რომ შენნირი დამპალი სული არ აქვს და არა შენსავით!...შენსავით ყველა გამვლელს არ ეტორღიალება და მერე მის საწოლში არ ათევს ღამეს! ხომ იცი ბევრი რამ ვიცი შენზე თამთა და არ გამიჭირდება ერთი ხელის მოსმით შენი განადგურებააა!მან ჩემზე და შენზეც ბევრს მიაღწია უკვე,ის იმდენად სუფთაა,ჩვენ მასთან ვერასდროს ვერ მივალთ და შენ მითუმეტეს!
-გამაცინე რა....სუფთაა?! ........
-ენაა გააჩუმე თამთა თორემ ყველაზე ძვირფას ვფიცავ აქვე მოგკლავ! იქუხა ნაკაშიძემ,ეს სიმშვიდე რის ფასად მიჯდებოდა შენ ვერ ხვდები!
მე ერთ რამეში შევცდი შენთან და იცი რაში?
-რაში?
-იმაში,რომ ერთჯერ ხმარების მერე არ მოგისროლე კინწისკვრით ჩემი სახლიდან და მერე ყველას არ გავაგებიე შენი ამბები,ხომ იცი რასაც ვგულისხმოობ?!მე შენ შანსიც კი მოგეცი,მაგრამ ვერ მოიშალე ეგ ბა,ახლა ვისაც გინდა იმას აეკიდე,სულ ფეხებზე ****!!! თავს ადვილად გაიტან,არ გაგიჭირდება.
ეგ ნიანგის ცრემლები მოიწმინდე და აიკარი გუდა-ნაბადი და დაახვიე აქედან ჩქარა,მეორედ არ გამამეორებიო და ხელით უბიძგა,რათა განძრეულიყოოო!
-ალექს,მუხლებში ჩაუვარდა თამთა. მაპატიე გთხოვ,მაპაატიე! მე უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ,ალეექს,გთხოვ,მაპატიე,გპირდები აღარასდროს არ ჩავიდენ ასეთ სისულელეს ოღონდ არ მიმატოვო,არ გამაგდო შენი ცხოვრებიდან გთხოოვ!!!
-მე შენ გითხარი,მეორედ აღარ გამამეორებინომეთქი,წადი ახლავე აქედან! ჩემს სიახლოვეს არ დაგინახო გაკარებული,თორემ გაგანადგურებ!
-გთხოვ,ალექს ყველაფერს გაფიცებ არ მიმატოვო რაა...უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ თავს მოვიკლავ იცოდე!
-სულ ფეხებზე*** რას იზამ,დიდი რამე ერთით ნაკლები დამპალი სულის ადამიანი იქნება ამ ქვეყანაზე!ვიცი უჩემობა რაციქნება შენთვის და ამიტომ ეს სამაგიეროა,სამაგიერო,რასაც დათეს იმასვე მოიმკი!
-მძულხარ ალექსანდრე ნაკაშიძევ,მძულხარ! მაგრამ შენზე მეტად ნინო მძულს,მთელი არსებით მძულს,მან წამართვა შენი თავი,ის რომ არ გამოჩენილიყო.....
-რა რომ არ გამოჩენილიყო გეგონა სახლში ცოლად მიგიყვანდი და ნაკაშიძეების რძალი გახდებოდი! გადაიხარხარა ალექსმა.
-დიახ!
-რა მდიდარი ფანტაზია გაქვს! ისევ არ შეწყვიტა სიცილი.
-მძულხართ და გწყევლით ორივეს!ნინუცა გაცილებით უფროოო მძულლს! შენ თუ ჩემი სისუსტე იცი მეც ვიცი შენი,ის გედენიძეა,გავამწარებ გეფიცები!
-ენა ჩაიგდე! და ნუ იწყევლები ფეხებსაც ვერ მო****მ ნინუცას,ვერა გაიგეეე! გეფიცები სიცოცხლეს ჯოჯოხეთად გიქცევ,ნინოს,რომ შეეხო,ისე გაგამწარებ სიკვდილს სანატრელს გაგიხდი!საკუთარი ხელით დაგაგლეჯიებ,შენსავე ხორცსს! შენ მე მიცნობ,ბევრი ლაპარაკი არ მიყვარს,საქმეზე გადავდივარ პირდაპირ! და ვაკეთებ!!!
ბინა კივილით და ალექსის ლანძღვა წყევლით დატოვა თამთამ.
დადას დაურეკა და დამხმარე ქალი გამომიგზავნეო თხოვა ნაკაშიძემ.თვითონ კი ბარში წავიდნენ დასალევად.
კარგად,რომ დათვრა ალექსი დაიწო,მანამდე დუმდა.
- ეს რა გამიკეთა,რა გამიკეთააა,მაგ ნაბ****ა! ვანანებ თითეულ სიტყვას,ვანანებ დადა!ჯერ ისედაც შორს მდგომი საყვარელი ქალისგან უფრო შორს გამწია,ნინოს სიჯიუტეს ვინ მოერევაა და მოაშლევინებს?
-კაი,დაწყნარდი ძმაო,ყველაფერი მოგვარდება.
-რა მოგვარდება დადა რაა?! ნინო არაფერს არ დამიჯერებს,არ დამელაპარაკება,ხომ იცნობ არა მას?!ერთმა საღამომ მთელი წელიწად-ნახევარი წამართვა 3 წლის წინ,მერე კიდევ ერთმა ღამემ ერთი წელი,რამდენი წელი ვკარგო,რამდენი?!ის კამათები ამასთან არაფერი იყო და რა ქნა ხედავ,და ეს რას იზამს? ჯერ ''მიყვარხარ''ვერ ვუთხარი და...
-კარგი,ალექს...სიტყვის თქმა არ არის მთავარი,მთავრი მისი გაგება,შესისხლ-ხორცება და შეგრძნობააა!
-ფუ ამის დედას****ი,რატომ გვემართება ყველაფერი ჩვენ?! მაგრამ რა ''ჩვენ'',ის ჩემდამი არაფერს გრძნობს,არაფერს!
-ხო და თუ არ გრძნობს,აგრძნობიე,შენ ალექს ნაკაშიძე ხარ და არა სხვა ვინმე,ჩვენ შენთან ვართ მთელი საძმო,ერთი გოგოს გულს ვერ მოვიგებთ?!წამოდი ახლა დავიშალოთ. უხმოდ დამორჩილდა ნაკაშიძე დადას,და წყვდიადმა დაფარა ყოველივე.
* * *
გადიოდა დღეები,ნიკო უკეთ და უკეთ ხდებოდა,დედისთვის ჯერ კიდევ არ ეთქვა ნინუცას სასიხარულო ამბავი,ხვალ უკვე საქართველოში გაფრინდებოდნენ...ალექსი არ ჩანდა,ნინუცას გული ტკიოდა,მაგრამ არაფერს იმჩნევდა ჩვეულებისამებრ...
* * *
ქალბატონი მარიამი ფანჯარასთან იდგა და ელოდა მის ნიკას, ფერადი ფერების შემომტანს მის სიცოცხლეში,ნიკო კი არ ჩანდა...ერთი ცრემლი დღესაც ჩამოუგორდა თვალზე,მარჯვენით ვერ შეძლო მოწმენდა რადგან პარალიზებული ქონდა,მარცხენით კი აღარ უცდია...ის დედა იყო,დედა რომელმაც უკვე დაკარგა გიორგი,მისი სიამაყე,მეუღლე და ახლა ნიკოც უნდა დაეკარგაა?!ნიკოს სიკვდილი და ნინის დაკარგვაც ერთი იქნებოდა ეს იცოდა და უფრო ტკიოდა...ჩუმად წარმოთქვა.
-დაბრუნდი რა დედას ცხოვრებავ,დედას იმედო და სიცოცხლევ,დაბრუნდი გთხოვ ნიკა!!!უეცრად თვალიდან წამოსული ცრელი მოწმინდა ვიღაცამ და თაიგული მიუტანა სახესთან ახლოს,ხელები იცნო,მარიამმა...
-ნიკა,შვილო,ჩემო შვილოო!დედას ნათელო მოხვედიი?!
-მოვედი დეეე,მე შენ დაგპირდი და შევასრულებ! არასდროს არ მიგატოვებ არასდროს დეეე!
-ჩემო ცხოვრებავ! ტირილს უმატა მარიამმა.
-შენ გეგონა მოვკვდებოდი?მერე შენნაირ ლამაზ ქალს და კიდევ ნინიას ნაირს ვინ უდარაჯებდა ჰააა? უცებ ნინუცაც შევიდა ოთახში და ჩაეხუტა მთელი ძალიათ ოჯახსს!
-ყველაფერი ხართ ჩემთვის,ჩემო საფიცრებოოო!
-დეედუცი,ხომ იცი არ მიყვარს თვალებზე ცრემლები,რომ გიბრჭყვინავს...და კოცნით ამოუშრო ცრემლები დედას ნიკამ.
-მე კი ვერ ვიტან,რომ ტირი...არ ჩამორჩა ნინუცაც და მანაც მხურვალედ აკოცა ჯერ თვალებზე,მერე კი ხელებზე დედას.
* * *
დღე,დღეს მისდევდა,ნინუცა სასწავლებელშიც გამოჩნდა და სამსახურშიც,ბატონმა მიშამ მხურვალედ ჩაიკრა ნინუცა გულში დაისვენეო უთხრა,მაგრამ ის ჯიუტად შეუდგა საქმის კეთებას.
ერთი თვე გავიდა რაც ალექსისგან არაფერი ისმოდა,დღეს მნიშვნელოვანი შეხვედრა ქონდათ მიშას და ნინუცას კონკურენტ სამშენებლო ფირმასთან,ერთობლივი პროექტი უნდა გაეეკეთებინათ.
შენობაში შევიდნენ თუ არა,ნაცნობი სახეები დალანდა ნინუცამ,მაგრამ ეგონა რომ მოეჩვენა ისინი.
მიშა პირველი შევიდა,ნინუცას მობილური დარჩა მანქანაში და იმის ამოსატანად უკან ჩაბრუნდა,მეორედ ოთახთან,რომ მივიდა ნაცნობი სურნელი იგრძნო,ხელის კანკალით შეაღო ოთახის კარი,მიშა ფეხზე წამოდგა.
-ბატონებო გაიცანით,ძაალიან ახალგაზრდა,მაგრამ ძაალიან მიზანსწრაფული და წარმატებული არქიტექტორი,ჩემი ფირმის სიამაყე და მშვენება ნინუცა გედენიძე.
-ნინუცას სახე ცოტა შეეფაკლა,ხელი სათითაოდ ჩამოართვა ყველას და როდესაც ფირმის პრეზიდენტისთვის უნდა ჩამოერთვა ხელი გაშეშდააა.აკანკალებული პატარა და ნაზი ხელი თავის დიდ და მხურვალე ტორში მოიქცია ალექსანდრემ,მერე მოუჭირა მანამ სანამ ტკივილი არ აღებეჭდა სახეზე ნინუცას.
-ძაალიან გამიხარდა თქვენი გაცნობა ქალბატონო ნინუცა,სარკასტრულად წარმოთქვა სიტყვები ნაკაშიძემ. ეს ყოველივე დიდი პატივია ჩემთვის.უფრო და უფრო უჭერდა მხურვალე ხელს ნინოს და ტკენდა,ცდილობდა გაეშვებინებია ხელი,მაგრამ....
ბოლოს როდესაც მიხვდა ალექსანდრე,რომ ძაალიან ტკენდა,ხელი შეუშვა და ეამბორააა.ამ საქციელმა სულ გააცოფა ნინუცა,მერე მის გვერდით მოუწია დაჯდომა,გამუდმებითი მზერა წვავდა და ბურღავდა...
-ძაალიან კარგი ბატონებო,რომ შევთანხმდით,წარმოთქვა ალექსანდრემ და მამამისმა დავითმა ერთდროულად. ჩემი ფირმის საქმეები ჩემს შვილს გადავაბარე ბატონო მიშა,სულ ცოტა ხანია,ამიტომ მასთან იქონიეთ კავშირი,ან თქვენ ან თქვენმა ნდობით აღჭურვილმა პირმა.
-დიახ,ბატონო დავით. ჩემი წარმომადგენელი ნინუცა იქნება,მე მას სავსებით ვენდობი ამიტომ თქვენს ვაჟს და ნინუცას მოუწევთ ურთიერთობა,ჩვენ ამ საქმიდან,შორს ვართ.
ნინუცას სიმწრის ოფლმა დაასხა. ოღონდ ეს არა რა,ღმერთო...ვერც უარს იტყვის,მიშამ მას იმდენი რამე გაუკეთა,მან კი იმედი გაუცრუუოოს?! რა სისულელეა.
-კარგი ჩვენი წასვლის დროა,მე მგონი ყველაფერი გავრკვიეთ,წარმოთქვა მიშამ.
-ბატონო მიშა,მე მსურს დრესვე დავიწყოთ მუშაობა, ამიტომ გედენიძეს დარჩენა მოუწევს,გამოცრა კბილებში ნაკაშიძემ.
-კარგი,ნინუცა დარჩები ხო შვილო?
-დიახ,მიშა ძია.ხმა გამქრალმა ამოთქვა ნინუცამ.
-წამობრძანდით ქალბატონო ნინუცა,ჩემს კაბინეტში შევიდეთ და იქ ვიმუშაოთ,ყავას დალევთ ხოომ?მერე უეცრად მისკენ ახლოს გადაიხარა და...ააა,როგორ დამავიწყდა თქვენ ხომ ყავა არ გიყვართ,და გაიცინა...მაგრამ დღეიდან მოგიწევთ ის შეიყვაროთ და გააკეთოთ,რაც მე მინდა..ყავა დაგჭირდებათ,რადგან დღე და ღამის გასწორება მოგვიწევს,ერთად!და ბოლო სიტყვას ხაზი გაუსვა.
სკამი გამოუწია და დასვა ნინო მის გვერდით,მაგიდაზე.
ამასობაში ყავაც მოიტანა მდივანმა.
-მაადლობა მართა,შეგიძლია წახვიდე და აქ არ ვარ, რო რამე,არავინ შემაწუხოს.
-დიახ,ბატონო ალექსს.
-რატომ არ სვავ ყავას?გაცივდება...
-არ მიყვარს ყავა,ბატონო ალექსანდრე!
-მე გითხარი რამდენიმე წუთის წინ გასაგებად,რომ უნდა შეიყვარო და ის უნდა გააკეთო რასაც მე გეტყვი! და ეს ყოველივე უნდა გაგეგოოოო!
-ნინუცამ ხელი მიკრა ფინჯანს და დაღვარა ყავა,სამწუხაროა,მაგრამ ვეღარ დავლევ ბატონო ალექსს,დაიღვარა და მსახიობურად შემოკრა ხელები!
უეცრად ეცა ალექსი ნინოს მკლავში და ძლიერად მოუჭირა...
-მარტო შენ შეგიძლია,რომ წყობიდან გამომიყვანო!
-მეტკინაა!შეკივლა ნინომ.
-იმისთვის გიჭერ,რომ უნდა გეტკინოს!
-მძულხარ ალექსს!მთელი გულით მძულხარ და მეზიზღები!
-მე,ხომ შენი სიყვარულით ვიწვი რა...აგდებულად უთხრა ნაკაშიძემ.
-გამიშვი!
-არ გაგიშვებ!მის სუნთქვას უკე ძაალიან ახლოს გრძნობდა ნინუცა.
-გამიშვიმეთქი მტკივაა,ველუროოო!
-არ გაგიშვებ!
-განგებ გააფორმე ხო მიშას ფირმასთან ხელშეკრულებაა?!ნაგავი ხარ!
-ნორმალურად მელაპრაკე და იცოდე ვის ელაპრაკები. დიახ,სწორად მიხვდი გედენიძის ქალოოოო.
-რატომ გააკეთე ეს,ალექსანდრე რატომ?
-აი ამიტომ!ნინოს მეორე მკლავიც ხელში მოიქცია ალექსმა და ტუჩებზე დააკვდა!.....

----------------
იმედია მოგეწონებათ,ველი თქვენს შეფასებებს,დროის არ ქონის გამო გადარბენებზე ვწერდი და არ ვიცი რა გამომივიდა.
თქვენი თითეული კომენტარი სტიმულია ჩემთვის.
მაადლობა ყველას ძაალიან დიდი თბილი და ტკბილი სიტყვებისთვის.
ყველანი უყვარხართ თქვენს ალექსანდრას! <3