მეგის სახეზე ფერებმ გaდაურბინეს მის წინ კარების ჩარჩოზე მიყუდებული ირონიული, დამცინავი ღიმილით გუგა სიჭინავა იდგა. მეგიმ თავი უხერხუულად იგრძნო, ხალათს ხელი მაგრად ჩაჭიდა, ბურუსიდნ გმოერკვა...
–გუგაა... აქ რა გინდა?
–მეგიიი–გაწელა გუგამ–ესეთ ფორმაში რატომ ხარ?– მეგის სისხლმა თავში აასხა, ნერვები ძლივს მოთოკა.
–უნდა მებანავა გუგა, უნივერსიტეტში უნდა მივიდე, დღეს სამზე მაქვს მხოლოდ ლექცია და თავს ძილის უფლება მივეცი.
–მარტო გეძინა თუ...–თვალებში ჩახედა გუგამ.
–ხომ იცი რომ მარტო არასდროს მძინავს– არ ჩამორჩა მეგი თვალების ბრიალში, შემდეგ კი მკაცრად დაამატა–გინდოდა რამე თუ რატომ მოხვედი? თუ იმის საკითხვად მარტო მეძინა თუ არა?
–არ უბრალოდ აქვე ვიყავი და შემოვიარე, მანქანიდნ გადმოსვლისას კი შევამჩნიე შენი ,,მეგობარი“ მგონი ბექა ხოომ? მანქანაში ჯდებოდა, აქ იყო?
–არაა აქ არ ყოფილა,–არ დაიბნა მეგი–ეტყობა პატასთან იყო, ხომ იცი როგორი მეგობრები არიან? და გასკვირია რატომ არ შემომიარა.–მეგიმ თავის თავს ქვეცნობიერში ტაში დაუკრა ესეთი კარგი მსახიობური ნიჭის გამომჟღავნებისთვის.
გოგამ მათ შორის მანძილი წამის მეასედში დაფარა და მეგის წინ გაჩერდა, თითებით თმა გადაუწია ყურზე, ლოყას ჩამოყვა, მხარზე გადავიდა დ მთლიან ხელს ჩამოყვა, თითებთან გაჩერდა და ნაზად გადაუსვა თითები.
მეგიმ რა იგრძნო? ზიზღი, სიძულვილი, ყველა უარყოფითი ემოცია ერთად და ხელი სწრაფად გამოგლიჯა, იმის მიუხედვად რომ გოგას წინააღმდეგობა არ გაუწევია. ის სამი წამი როც გოგა მას ეხებოდა, ყველა ის ადგილი სადაც მისი შეხება იგრძნო, ეწვოდა, ტკიოდა, სხეულთან ერთად სულიც ტკიოდა, თითქოს მისმა შეხებამ დაღი დაასვა. სხეული არ შესამჩნევად აუკანკალდა, ჯერ არ დაბადებული სიყვარულის დასამარების შეეშინდა, ბოლო ძალა მოიკრიბა და ისე რომ გოგა აზრზეც ვერ მოვიდა ხელი კრა და კარი ცხვირ წინ გადაუკეტა.
მეგი მაშინვე აბაზანაში შევიდა და ცივ წყალს მიუშვირა სახე, სულის დამწვრობებს ცივი წყალი ვერ შველოდა. თვითონაც ვერ ხვდებოდა, რატომ იმოქმედა გოგას შეხებამ ასე, გამალებით იხეხავდა იმ ადგილებს სადაც მის შეხებას გრძნობდა, ტირილი არ ჩვეოდა მაგრამ ისე იმოქმედა გოგამ მასზე რომ ეხლა რომ არ ეტირა გული გაუსკდებოდა. წყალი დააგუბა და შიგ ჩაწვა. დროის შეგრნება დაეკარგა, ვერაფერს გრძნობდა გარდა იმისა რომ ისევ უხურდა სხეული.
გონს რომ მოეგო სულ გაყინული იყო, ჩაძინებოდა, ცოტა დამშვიდებული იყო, მომხდარის აღდგენა დაიწყო, ისევ საზარელი ფიქრები მოეძალა, ფიქრებიდან კი კარზე ზარის და ტელეფონის ხმამ გამოიყვანა, ქაფიანი ამოვიდა და გრძელი პირსახოცი შემოიხვია, ფეხაკრეფით მივიდა კართან და თვალით გახედა, სუნთქვაც კი შეკრული ქონდა, იქ კი ბექას სახე რომ დაინახა, წამში გახსნა კარი. სახლში შესვლაც კი არ დააცადა ისე ჩაეხუტა და ქაფიანი სხეულით აეკრა. ბექამაც მაშინვე მოხვია ორივე ხელი სახლში შეიყვანა და კარი ფეხით მიკეტა.
–მითხარი კარგად ხაარ?–ანერვიულებული იყო ბექა და ფრთხილად მოიშორა მეგის სხეული–მთელი დღეა გირეკავ გწერ და არ მპასუხობ მითხარი რა მოხდა? ან ქაფიანი რატომ ხარ? რატომ კანკალებ?– ყველაფერი ერთი ამოსუნთქვით მიაყარა–თვალებზე რა გჭირს? შენ რა იტირეე? მეგი მითხარი რამე თორე არ ვიცი რა უნდა ვიფიქრო.
მეგი კი მის წინ უაზროდ იდგა და თვალებში უყურებდა.
–კი ახლა კარგად ვარ.–ამოისუნთქა და შემდეგ გააგრძელა–შენ რომ წახვედი გოგა მოვიდა რამდენიმე წამში, შემეშინდა, მაგრად შემეშინდა.
–რაა–იღრიალა ბექამ–მაგის დედას შ–..ი, ეგ ახ...ი ბიჭი, ცოცხლად დავმარხავ ეგ ს..ი.–მითხარი რამე დაგიშავა? შეგეხო? რამე გითხრა?
–არა არაფერი უთქვამს, უბრალოდ მხარზე შემეხო, სახლში არ შემომიშვია, რომ შემეხო ხელი ვკარი და კარი გადავკეტე–მშვიდად ეუბნებოდა მეგი.
–ეგ ს..ი, როგორ გაბედა აქ მოსვლა–რომ დაინახა მეგი სიცივისგან თუ ნერვიულობისგან ნახევრად ქაფიანი როგორ კანკალებდა, წამში მოკლა გოგა მის გონებაში და დაასამარა, რეალობაში კი, მეგის ხელი მოკიდა, ხელში აიყვანა და აბაზანაში შეიყვანა, ძირს ჩამოსვა წყალი მოუშვა და დაუბებული წყალი შეამოწმა,– შენ რა ამ წყალში იბანავე? ყინულივით წყალია გაცივდები.
–მისი შეხება ისე მეწვოდა–სიმართლე უთხრა მეგიმ–მეგონა ცეცხლი მეკიდა და ცოცხლად ვიწვოდი. შემდეგ კი ჩამძინებია, დროის შეგრძნება დავკარგე და უნივერსიტეტიც გავაცდინე.
–ჩემი გოგო, როგორ განერვიულა იმ ახ...ა–ბექამ წყალი გაუშვა, მეგი აბაზანაში ჩასვა და თავად დაუწყო თმის დაბანა, გაუქაფა, ჩამობანა, ბალზამი წაუსვა, წყალი გადაავლო. მთლიან სხეულზე ნაზად ეფერებოდა, მეგის თვალები დაეხუჭა და ნეტარებას მიეცა. თავიდან კი გაუძალიანდა, შერცხვა.ბექამ კი ყურში ჩაჩურჩულა–ჩემი არ უნდა შეგრცხვეს, შენ მე მეკუთნი–მისმა სიტყვებმა კი მალამოსავით იმოქმედეს, ბოლომდე მიენდო. ბექას არც კი გაუხდია, მთლიანად დასველდა, მეგის დაბანას რომ მორჩა მხოლოდ მაშინ გაიხადა და მეგისთან ერთად აბაზანაში ჩაწვა. თავიდან ნაზად ფრთხილად ეფერებოდა მაგრამ მერე როგორც ყოველთვის ველურივით დააცხრა.
მეგის თვალები დაეხუჭა და ბოლომდე მინდობოდა, ბექა იმდენად ალერსიანი იყო რომ ძნელი იყო თავი შეგეკავებინა, მეგი ალერსში აყვა, მკერდით აეკრა ბექას, ასევე შიშველ მკერდზე, ვნების ოხვრა ამოხდათ ორთავეს და დამშეულებივით ეცნენ ერთმანეთს. მთლიანად მოთხვარეს და დაასველეს აბაზანა, ყველგან ქაფი იყო, ორთავეს დაავიწყდათ დილანდელი ინციდენტი. წყალი რომ გაუცივდათ უცევ გადაივლეს და საძინებელში გაცვივდნენ, შიშველ ბექას მეგიმ სახე აარიდა ბექამ გულიანად გადაიხარხარა.
–რაო, პრინცესავ ჯერ არ გინახივარ ხოო დედიშობილა?–მივიდა ბექა და ნახევდა შიშველ მკერდზე აკოცა რომელსაც პირსახოცი ძლივს უფარავდა.
მეგის თვლები მიელულა, ბექამ ჯერ ერთი მკერდი დაუკოცნა შემდეგ მეორე, მეგის სიამოვნების ოხვრა ამოსდიოდა.
–ბექა,... გაჩერდიი.... ბექა... ჩავიცვაათ უნდა...–ძლივს აბამდა სიტყვებს ერთმანეთს
–მოიცა რა დროს ჩააცმა ლიზი, ტანსაცმელი არსად გაგექცევა.–უთხრა და პირსახოცი წამში მოაშორა და ოთახის შორეული კუთხისკენ ისროლა, წამში გაჩდნენ საწოლზე, ოთახში ვნება მორეულთა ხმები ისმოდა. ძალა გამოცლილნი საწოლს მიესვენენ, როგორც ყოველთვის ახლაც ბექა დათარეშობდა მეგის მხრებზე. სასიამოვნო იდილია ტელეფონის ხმამ დაურღვიათ, მეგი ძლივს წამოდგა, ტელეფონის მოსაძებდა, მისაღებში იპოვა დივანზე მიგდებული. დედა ურეკავდა.
–ხო დეე– როგორ ესიამოვნა თბილი ტკბილი, მონატრებული ხმა, ყველა დარდი და საფიქრალი დაავიწყდა, მხოლოდ ის უნდოდა ამ წამს ჩახუტებოდა და როგორც ბავშვობაში თავი მის კალთაში ჩაედო და დედას მის გრძელ თმებზე ეთამაშა.
ბექა მისაღებში კართან გაჩერებულიყო და უყურებდ როგორი ბედნიერი იყო, ნაღვლიანი, მაგრამ დაინხა წამით დაინახა დიდი სიყვარული და პატივისცემა დედის მიმართ, დიდი მონატრება და სადღაც შიგნით დიდი ტკივილი.
მეგიმ საუბარი რომ დაამთვრა მიბრუნდა და ფიქრებში გართული ბექა ნახა, ისე გამოთიშულიყო ამ სამყაროდან მეგის მიახლოებაც კი ვერ იგრძნო, მანამ სანამ კოცნით არ გუკვალა მთავარ არტერიაზე კოცნის ბილიკი.
–მხოლოდ შენთვის–წელზე ხელები მოხვია ბექამ –მხოლოდ შენთვის რომ ბედნიერი იყო, რომ შენ თვალებში მუდამ ბედნიერება იყოს, მხოლოდ ბედნიერება და სიხარული დათარეშობდეს შენს სახეზე ამისთვის მთელ დედამიწას ფეხ ქვეშ გაგითელავ.
–მხოლოდ ჩვენთვის –შეუსწორა მეგიმ.
–წამო ჩავიცვათ–უთხრა ბექამ– და მგონი ისევ ირას გარდერობით მომიწევს სარგებლობა, ჩემი სულ ქაფიანია.
–წინააღმდეგი არ ვარ ნახევრად შიშველმა იაროო ჩემს სახლში.–მაცდურად უთხრა მეგიმ და თმებზე წაეთამასა წაეთამაშა–მგონი შესაჭრელია.–უთხრა და უცებ აკოცა
–მე წინააღმდეგი არ ვიქნები საერთოდ შიშველს რომ გხედავდე სულ და შენი ვნება აშლილი ფიქრებით გეგმებს რომ არ მიფუშავდე, ოღონდ დღეს არა–ხელში აიყვანა საძინებელში შეიყვანა და საწოლზე დასვა.
–უნდა მოგამზადო, მივდივართ
–კარგი და სად?
–მეგი ზედმეტად მენდობი.
–რატომ
–ჯერ ის კი არ მიტხარი სად მივდივართო, არამედ ჯერ დამეთანხმე და მერე მკითხე სად მივდივართო.–როგორ გაუხარდათ ორივეს, ორივემ გაორმაგებული გულის ცემა იგრძნო.
ბექამ თავის ხელით გაუკეთა მაკიაჟი,
–ცოტა რამ გამეგება, ხელოვნებათ მცოდნეობას ვსწავლობდი ჩუმად და ფერთა გამაზე მეკეტება, მაკიაჟი კი იოლი ამბავიაო–უთხრა მეგის და მკრთალი ოდნავ შესამჩნევი მაკიაჟი გაუკეთა. გარდერობიდან შავი მოკლე კაბა გადმოიღო, დედას გამოგზავნილი, ისიც ბექამ ჩააცვა, ფეხსაცმელიც ბექამ შეურჩია, თმები ჩამოუვარცხნა, და მზად იყო, ბექა წინ ელეგანტური ქალბატონი იდგა.
–გინდა სარკეში ჩაიხედო?–კითხა ბექამ
მეგიმ უხმოდ დაუქნია თავი, კარადის დიდ სარკესთან მივიდა და იქედან ულამაზი გოგონა უმზერდა, თვალებში ბედნიერების ნაპერწკლებით.
–ახლა ირა გარდერობს ვესტუმრები და მოვალ.–სარკეს მიჩერებულ მეგის უთხრა, მანაც უხმო თანხმობა მიცა და ბექაც სარკიდან გაუჩინარდა.
რამდენიმე წუთში კი ოთახში მშვენიერი ჯენტმენი შემოვიდა კლასიკურ ფორმაში გამოწყობილი.
–მგონი ერთმანეთს ვუხდებით ხოომ?–მან საკრესთან მდგომ გოგონას ნაზად გაუცინა.