სასრაფოდ ავდექი და საავადმყოფოში წავედი... აფორიაქებული ვიყავი და გზაში ვიღაც ბიჭს დავეჯახე
- თვალები სად გაქვს ? წინ არ იყურები ?
- მაპატიეთ... ძალიან აღელვებული ვარ
- პირიქით მე მაპატიეთ ზედმეტი მომივიდა... რა ხდება ? მომიყევით
- ძალიან მეჩქარება...
- არაუშავს მე წაგიყვანთ...
- არა ნუ შეუხდებით...
- მარტო ვერ გაგიშვებთ...
-კარგით...
- რა გქვიათ ?
-ნინა თქვენ ?
-თორნიკე
თორნიკე იქვე ცხოვრობდა და მანქანა მის ეზოში გავაჩერეთ...
-რა მოხდა ?
- მოკლედ ერთი ბიჭის ადვოკატი ვარ ... ციხეში ცემეს , მგონი დაჭრილია... იქ მივდივარ...
-ცუდია... და ასე მაგის გამო ნერვიულობ ?
- კი...
-ნეტა მე ვიყო იმ ბიჭის მაგივრად...
-კარგით ნუ მაცინებთ...
- ძალიან კარგი ადამიანი ხართ...
-მადლობთ...
საავადმყოფოში სანდროს მამა დამხვდა...
- რა მოხდა ? როგორ არის ?
- მძიმედაა... - ცრემლები წამოუვიდა...
-ვწუხვარ, მაგრამ ყველაფერი კარგად იქნება...
- იმედია... მარიამი მეცოდება ძალიან...
ექიმი გამოვიდა...
-როგორ არის ?
- მძიმედაა...
მამამისმა სახეზე ხელი აიფარა...
- დამშვიდდით გთხოვთ...
- სულ ასეთ საქმეებში ერევა... მერამდენედ დაჭრეს ვეღარ ვითვლი...
დილით სახლში წავედი... სასრაფოდ მოვემზადე და სამსახურში წავედი... იქიდან ისევ საავადმყოფოში მივედი... არ ვიცი რატომ, მაგრამ სანდროზე განსაკუთრებულად ვნერვიულობდი... არ ვიცი, რა მემართებოდა...
სამი დღე უშედეგოდ ველოდებოდით... მეოთხე დღეს გონებაზე მოვიდა...
პალატაში შევედი... გამიღიმა:
- რა ლამაზი ხარ - დასუსტებული ლაპარაკობდა...
- მადლობ... როგორ ხარ ?
- კარგად... ცოტა ჭრილობა მტკივა...
- რა მოხდა ?
- ეგ ჩემი საქმეა...
- სანამ შენი ადვოკატი ვარ შენი საქმე ჩემი საქმეცაა...
- მევასები
- კაი გთხოვ არ გინდა...
- შენ როგორ ხარ ?
- კარგად...
- მარიამმა გაიგო ?
- როგორც ვიცი, არა...
- არაფერი უთხრათ...
- კარგი მაგრამ მითხარი რა მოხდა...
- რო გითხრა შენს გამო ვიჩხუბე თქო დამიჯერებ ?
- არა...
- ხოდა მართალი ხარ ... არ გინდა ზედმეტი კითხვები, მაკოცე...
-ხოარ გაგიჟდი...
სასწრაფოდ გამოვედი პალატიდან დ სახლში წავედი...
ღამე კლუბში წავედი განტვირთვისთვის...
ტელეფონმა დამირეკა:
- როგორ ხარ ?
-კარგად მაგრამ რომელი ხართ ?
- თორნიკე... მანქანა რომ გამიკეთე...-გაიცინა..
- უიი უკაცრავად... სულ დამავიწყდა... სად გნახოთ?
- მანქანის გაკეთება საჭირო არაა, მაგრამ ისე მნახეთ...
- რომ არ მცალია ?
- კარგით , მაშინ მანქანა გამიკეთეთ...
გამეცინა:
-კარგით, სადაც დაგეჯახეთ იქ გნახავთ...
მანქანა ხელოსანთან მივიყვანეთ.. თორნიკემ კაფეში დამპატიჟა... მეც ზრდილობის გამო დავთანხმდი...
- იცი ძალიან ლამაზი ხარ...
- მადლობ..
- რაღაც მინდა გითხრა...
- მითხარი
- მიყვარხარ...
გამეცინა:
- ასე მალე როგორ შეგიყვარდი ?
- არ გჯერა ერთი ნახვით შეყვარების ?
- არა...
- აი მე კიი მჯერა... მაგრამ ვიციი რომ სხვა გიყვარს..
-მე ? ვიინ ?
- სანდრო თუ ვიღაც...
ხმამაღლა გადავიკაკანე :
-კაი რა რა სისულელეა...
- უბრალო ნაცნობზე ასე არ ნერვიულობენ... თან გეღიმება მასზე რო ლაპარაკობ...
- ცდებიი...
-არ ვცდები... მაგრამ იქნებ ვიმეგობროთ მაინც...
- მეგობრობაზე დაგთანხმდები... მაგრამ არასწორად ფიქრობ...
- კაი მაშინ ხვალაც დაგპატიჟებ სადმე კაი ?
- კაი ახლა კი სანდროს სანახავად უნდა წავიდე...
-აი ისევ სანდრო.. მე გაგაცილებ...
- კაი...
თორნიკემ საავადმყოფომდე მიმაცილა... იქ სანდროს მამა და ყოფილი ცოლი დამხვდნენ...