დილის 6 საათზე თორნიკეს მივწერე: აღარ მინდა შენი ცოლი გავხდე. არ მიყვარხარ. ცოტა ხანში კარზე ბრახუნი ატყდა. კარი გავაღე და თორნიკე შემოვარდა.
-გოგო ხოარ გაგიჟდი ? რას ნიშნავს შენი სმს ?
- სანდრო მიყვარს და თუ ოდესმე გავთხოვდები ჩემი ქმარი ის იქნება.
-ვიცოდი... ხო გეუბნეოდი ? ქორწილს ვერ ჩაშლი... შენი ძალით მითრევაც რომ დამჭირდეს მაინც მიგიყვან. სტუმრებს რა ვუთხრა, ყველას დასაცინი გავხდე ?
-არ მაინტერესებს. ძალით ვერაფერს იზავ.
-რას იტყვიან, საცოლემ მიატოვაო ?
-შენ მარტო ხალხის აზრი გაინტერესებს. მაგიტომაც მიყვარს სანდრო... მისთვის მთავარია ბედნიერი იყოს.
-მერე ეგ კარგი გგონია ? უსირცხვილოდ იქცევი.
-არ მაინტერესებს. ბედნიერებისთვის ვიბრძოლებ. მაპატიე, მართლა არ მინდოდა ყველაფერი ასე დამთავრებულიყო.
-თუ არ გიყვარდი ცოლობაზე რატო დამთანხმდი ?
-მეგონა მიყვარდი, მაგრამ მივხვდი რომ შენგან მეგობრობის მეტი არაფერი მინდა.
-კაი ბედნიერებას გისურვებ.
ბეჭედი დავუბრუნე თორნიკეს. კარი გაიჯახუნა და წავიდა.
სასწრაფოდ ჩავიცვი და სანდროს სახლისკენ წავედი... დავაკაკუნე. კარი სანდრომ გააღო. არაფერი მითქვამს ისე ჩავეხუტე და ვაკოცე.
-რა მოხდა ? დაგირდი ?
-გაჩუმდი გთხოვ... მიყვარხარ.
სანდრომ გაიცინა, მაკოცა და მითხრა:
-მეც მიყვარხარ.
ძლივს მოიფიქრა რომ კარებში ვიდექით და სახლში შემიყვანა.
-მერე შენი თორნიკე ?
-დავშორდი. შენ მასწავლე ყველას და ყველაფრის დაკიდება და ბედნიერებისთვის ბრძოლა.
-მერე ხო კაი გრძნობაა ყველაფერი რო გკიდია ?
-კიი-გამეცინა.
ხმაურზე პატარა მარიამი გამოვიდა და მკითხა:
-შენ ჩემი ახალი დედიკო ხარ ?
-კი-სიცილით ვუთხარი და ჩავეხუტე.
-ქორწილის ტორტი როდის უნდა ვჭამოთ ?
-მალე მამიკო.-შუბლზე აკოცა სანდრომ...
დრო ისე გავიდა, ვერც გავიგე. სამსახურში მაგვიანდებოდა... სანდროს და მარიამს ვაკოცე და წავედი.
ქორწილის დღეც დადგა... სიტყვებიით ვერ აგიღწერთ რას ვგრძნობდი, როცა საკურთხეველთან სანდრო დავინახე... ყველაზე ბედნიერი ვიყავი როცა გავიგე სიტყვები : ცოლ-ქმრად გაცხადებთ...

პ.ს. მაპატიეთ ასე რომ მივაფუჩეჩე.. დასასვენებლად მიივდივარ და ვეღარ მოვიცალე... რას იტყვით მოგეწონათ ? ყველას აზრი მაინტერესებს