- გუშინ მამალაძეც დაიჭირეს ..- გახედა გეგიმ- თავზე გვენგრევა ქალაქი, ყველა სავს იჭერენ, პალაჟენიე აღარ არსებობს... ძაღლებს აქვთ ახლა პალაჟენიეც და ქალაქიც.
- ნაბო@@@- გამოსცრა ჯაბამ.
- სააკაშვილის მოსვლის მერე თითქმის ყველა გასროკეს რამდენიმე ქურდიღა დარჩით გარეთ ცუდატაა ჩვენი საქმე ვატო, უნდა დატოვოთ თბილისი.
- თბილისი ი9მიტომ უნდა დავტოვო რომ ეს ძაღლებს და ნაბოზ@@@ უნდათ?- აფეთქდა ვატო.
- იოსებიძე დამხვდა გუშინ თავისი ხალხით და იმან შემოგითვალა რო თუ ერთკვირაშიო არ დატოვებთ თბილისს ორივეს გაგსროკავთ.
- დაჟე შემომითვალა მაგ დედამ### მა?
- ვატო მაგას უჭირავს ქალაქი..
- დედას რომ მოვუ@@2@ აგარ ეჭირება, ქურდს ვერავინ მიუთითებს რა გააკეთოს მითუმეტეს ძაღლი, 12ზე ბიწები დამახვედრე იოსებიძის სახლთან.
- დარწმუნებული ხარ ? მართლა დიდი ძალაუფლება აქვს უკვე ..- გადაამოწმა გეგიმ.
- 12 ზე- ხმამაღლა გაუმეორა ვატომ და ჯაბასთან ერთად დატოვა სახლი.
....................................
- სულ ექვსი კაცი ყავს დაცვაში- დაიწყო ლევამ- ორი ეზოს წინა შესასვლელში, ორი უკანა და ორიც იმენა სახლის შესასვლელში, მაგათ ჩვენ მივხედავთ სიგნალიზაციაც გაითიშება, მოკლედ თქვენ სახლში ზუსტად 00 საათსა და 10 წუთზე იქნებით- ჯაბას და ვატოს გადახედა ლევამ და სავარძელში ცაეშვა.
- სახლში ვინ ყავს?
- ცოლი და ბიჭი.
- გოგო რა უყო?
- სასწავლებლად ყავს გაგზავნილი..
- კარგი წადით და მოემზადეთ- გასცა ბრძანება ვატომ და ლევას ანიშნა წადიო.
მანაც არ დააყოვნა და დატოვა სახლი.
- რას ფიქრობ ?- გახედა ჯაბას.
- სწორი გადაწყვეტილებაა მაგრამ ცოცხალს რომ ვტოვებთ ეგ არ მომწონს, უკან არ დაგვიბრუნდეს.
- იოსებიძე კურდღელია, გაზულუქებული კურდღელი, მაგას ადვილად დავიჭერთ სიკვდილის შემთხვევაში კი შეიძლება ვინმე მასზე ძნელად გამოსაჭერი მოვიდეს.
- ეგაც მართალია ვნახოთ რა იქნება ...
.................................................
ზუსტად მიყვნენ გეგმას და პირველის ათ წუთზე ორივემ ერთდროულად შეგლიჯა სახლის კარები, ჯაბამ იოსებიძე და მის ცოლი გამოიყვანა ოთახიდან, ვატომ კი მისი ბიჭი გამოათრია, მუხლებზე დააყენა ჯაბამ ცოლქმარი და ვატოს შემოსვლას დაელოდა, მანაც არ დააყოვნა და იოსებიძის ვაჟიშვილთან ერთად დაბრუნდა მისაღებში.
- ქურდებს იჭერ ხო ?- იყვირა ვატომ და ძირს დააგდო ბიჭი- ამის მერე გეცოდინება ვის უნდა შეეხო და ვის არა - ორ ბიჭს ანიშნა და იოსებიძის ვაჟს გაშორდა.
არც მათ დაუყოვნებიათ მთელი ძალით ურტყამდნენ ძიორს დაგდებულ 20- 22 წლის ბიჭს, ცალმა ტირილი ატეხა, იოსებიძე კი ჯაბას და ვატოს ეხვეწებოდა გაჩერებულკიყვნენ.
- საკმარისია- ხელი აწია ვატომ, მერე იოსებიძისკენ დაიხარა და საყელოში წაავლო ხელი- თი კიდევ ერთხელ შეეხები რომელიმე ქურდს შენს ცოლშვილს თვალწინ დაგიხო, მერე მათთვის საფლავებს გაგათხრევინებ და მათთან ერთად ცოცხალს დაგმარხავ, გასაგებია ?
აკანკალებულმა დაუქნია თავი იოსებიძემ და შვილს გახედა.
ვატომ ბიჭებს ანიშნა და მათთან ერთად სახლი დატოვა.
.....................................................
შუდღით გაეღვიძა დღეს ისვენებს, სახლშიც არავინაა, ჯაბასტან ტითქოს ცოტა დალაგდა მაგრამ მერე ისევ ახალი ჭორი აგორდა იოსებიძის სახლის თავდასხმაზე და ისევ იკამათეს, ჯაბამ კი ნათლად აუხსნა რომ მეორედ მსგავს ჭორებზე ხმა აღარ ამოიღოს. ყავა მოიმზადა და ფანჯრებთან მივიდა რომ გაეღო, უცნაურად მოხვდა მანქანებიდან აპრიალებული ლითონები თითქოს გაიაზრა კიდეც რა იყო მაგრამ დააგვიანდა.
...................................................
- ჯაბა - აქოშინებული შევარდა გეგი ვატოს ოთახში და ჯაბას თანაგრძნობით სავსე მზერა მიაპყრო.
- რა ?- ფეხზე წამოდგა ყიფიანი.
- შენი სახლი - ვეღარ ამოისუნთქა გეგიმ.- შენი სახლი დაცხრილეს ..
- რა?- ფეხზე წამოიმართა ვეკუაც.
- ვინ იყო სახლში ?- სწრაფად იკითხა ჯაბამ.
- ნინა- დაიჩურჩულა გეგიმ.
შიში, პირველად გამოსახა ორივეს სახეზე, სწრაფად მოსწყდა ადგილს ყიფიანი, მას ვეკუა მიყვა ბოლოს გეგიც მოვიდა გონზე და ბიჭებს გაყვა.
- ნანი - სწრაფი ნაბიჯებით მიუახლოვდა საავადმყოფოს სკამზე მჯდომ ნანის ჯაბა.
- ვაიმე ჯაბა - ფეხზე ადგა მტირალი ქალი და ჯაბას ჩაეკრა გულში.
- როგორაა?- იკითხა ჯაბამ.
- არ ვიცი .
- ვატო - ვეკუას გადახედა ჯაბამ და ნანის უფრო მოეხვია.
...............................................
ნნას ორი ტყვია მოხვდა, ერთი მლავში მეორე კი გულის დაბლა ნეკნები მთელი აქვს მაგრამ ჭრილობა საშიში იყო ამიტომ სერიოზული ოპერაციები დაჭირდა.
სუსტად განათებულ პალატაში კედელზე აყუდებული იდგა ვეკუა და ნინას გადაფითრებულ სახეს დასცქეროდა რამდენი სცადა, მისგან შორსაც ხომ იყო მგრამ ნინა მაინც დაზარალდა, მას რომ რამე მოსვლოდა რომ დამართნოდა რამე ვეკუა ტავს ვერ აპატიებდა ვერც ის და ვერც ყიფიანი, მსიერი მგელივით დაეძებდა ჯაბა ყველაფერს რაც მათ კვალზე გაიყვანდა მაგრამ ვერაფერს მიაგნო, თუმცა ვეკუამ იცის რომ იპოვის აუცილებლად იპოვის და მერე ? მერე კიდევ უფრო დაშორდება ადამიანობას.
ფრთხილად დაახამხამა თვალები ყიფიანმა და პალატაში ვატოს დანახვაზე ოდნავ აუჩქარდა გული დაღლილმა ააცმაცუნა ტუჩები.
-ნანი სწახლში წავიდა ?- ამოილაპარაკა ტა ვეკუას დააკვირდა.
- ხო ..
- კარგია ..
- როგორ ხარ ?- მიუახლოვდა ვატო.
- უკეთესად ვიდრე ერთი კვირის წინ.
- ჩაგეხუტები - ჩალილაპარაკა ვატომ, იარაღი მაგიდაზე დადო და ნინასგვერდით წამოწვა, ფრთხილად მოეხია გოგონას რომ ჭრილობა არ ეტკინა და თავზე აკოცა.
ფრთხილად დაადო თავი ვეკუას და თვალები დახუჭა, ძალა იგრძნო, უსაფრთხოება, მაშინ ძაიან შეეშინდა და ახლაც ეშინია, მხოლოდ მაშინ გრძნობს თავს კარგად როცა ჯაბა ან ვატოა მასთან.თვალები დახუჭა და ისევ ჩაეძინა.
ვატოს ტელეფონი აზუზუნდა, ფრთხილად ამოიღო ჯიბიდან და უპასუხა.
- რამე გაიგე ჯაბა?
- იოსებიძე იყო..
- მაგის დედა!