– ნუცა როგორ ხარ?
– კარგად
– მეც
– არმიკითხავს
– კარკში მარტო რას აკეთებ?
– შეყვარებულს ველოდები
– რომელს ორითვისწინ რომ დაშორდი?
– შენ რაიყო გამომძიებელიხარ?
– კი დეტექტივ– გამომძიებელი
– მართლა?
– მართლა
– მერე საქმე არგაქვს? მე რას დამდევ?
– არდაგდევ
– ააბა საიდან იცოდი აქ რომ ვიყავი?
– გავიგე
– საიდან?
– ხომ გითხარი დეტექტივ– გამომძიებელივართქო
– მერე ჩემს გარდა გამოსაძიებელი არაფერი გაქვს?
– არა
– საქმეს მიხედე
– შენ ხელს არ მიშლი
– დროს კარგავ
– ბევრი დრო მაქვს ნუცა
– მერე რამე სასარგებლოში დაკარგე ეგ დრო
- აქ რას აკეთებ?
- ვზივარ
- მარტო რას აკეთებ თქო
- მარტო ყოფნის საშვალებას არ მაძლევს ვიღაც შეშლილი
- მაგ შეშლილს არუნდა რომ ნუცა მარტო იყოსს..
- ნუცას რომ არ აინტერესებს მას რა უნდა?
- არაუშავს.
- როგორ არაუშავს..
- გავისეირნოთ?
- მეჩქარება.
- სად?
- სახლში
- კარგი მაშინ სახლამდე მიგაცილებ
- არ მინდა თქო
- ეგეც არაუშავს..
- მაინც გამომყვები ხო? ეხ წამოდი წამოდი, ისე ჩემი სახელი ვინ გითხრა?
- რამე მნიშვნელობა აქვს?
- კი
- უბრალოდ გავიგე, ეგ მარტივია..
- რამდენი წლის ხარ?
- 19 ის
- 19 წლის დეტექტივი?
- უი ეგ მართლა დაიჯერე?
- მომატტყუე ხო?
- არმეგონა თუ დაიჯერებდი .
- რა სასაცილოაააა
- ხვალ კონცერტზე ხო წამოხვალ?
- რაკონცერტია
- რავიცი თანამედროვე კონცერტია რაა.
- კი წავალ ოღონდ სხვასთან ერთად.
- არა .. ჩემთან ერთად
- სხვასთან ერთად..
- ვნახოთ
- უკვე დამღალე
- სახლთან ვართ უკვე
- ავედი მე
- დამემშვიდობე მაინც
- კარგად ..
- ეგრე არა ..
- ააბა?
- მაკოცე
- ლოყაზე?
- თუგინდა....
- არმინდა
- ჰო მაშინ ლოყაზე აბა..
- ...
- ახლა ადი
- კარგად
- დროებით
- იმედი გაქვს რომ კიდევ მნახავ?
- იმედი მაქვს? იმედიმაქვს არა.. დარწმუნებულივარ
- სულ ტყუილად
- ხვალ კონცერტზე ერთად მივდივართ
- არა
- კი
- კარგად რაა
- დროებით ნუცა
- კარგად ნიკუშა
- დროებით
- კარგად
- დროებით
- ხო ვამბობ შეშლილიხარ
- გინდა დღეს გნახო?
- სად?
- აივანზე ..
- არააააა
- კაი ნუ ყვირი
- წავედი
- დროებით
- კარგ...დროებით ..