...ნატა ჩუმად იჯდა, ფიქრობდა როგორი იქნებოდა მათი შეხვედრა, მას ხომ უყვარს ის მთელი 4-5 წელი... ნუ პრინციპში დემეტრესაც უყვარს, მაგრამ ორივეს ჰგონია რომ ცალმხრივია მათი სიყვარული...
-ნატაა.. გოგო , ოეე ?-ხელი აუქნია ნიცამ, გაშტერებულ ნატას .
-ა? რა? რამე მითხარი?
-რაზე ჩაფიქრდი?-ეშმაკურად კითხა
-ნიცა-შეუბღვირა დაქალს და ბავშვებს მიუბრუნდა-ააბა რა ხდება? ლუკა ხომ არ აბრაზებ ნინუს?
-იდიოტია-უთხრა ნინუცამ ნატას... გოგონას ჩაეცინა
-მესმის-წარბი აუწია ლუკამ
-ვიცი-გაუღიმა გოგონამ
-თავხედი-ახლა ლუკამ ჩაილაპარაკა
-მესმის-ნინუცამ გაიმეორა ისევ
-ვიცი-მხრები აიჩეჩა უდარდელად და ბიჭებთან გააგრძელა საუბარი... ბავშვებს კი მათი შემხედვარი ეცინებოდათ...
-ნიცა შენკენ რა ხდება? იმაზე?-ეშმაკურად აუთამაშა წარბები ნატამ
-იდიოტია, მეტი არაფერი რა... - ყველაფერი მოუყვა ამ 2 დღის განმავლობაში და დილით როგორ გააღვიძა. კარგად აცინა კიდევაც ნინუცა და ნატა...
--მოგწონს-დაასკვნა ნინუცამ
-არა, რა მომწონს.- წარბი ასწია
-კარგი ჩვენ, თუ არ გვიტყდები შენს თავს მაინც გამოუტყდი-გაეცინა ნატას
-არ მომწონს ნატა.
-რაო? აბა ვინ მოგვწონსო და ვინ არაო?-შემოიჭრა გიო
-ნიცას მოსწონს ზუკა და არ გვიტყდება -სიცილით უთხრა ნატამ
-აა, მე, რომ მითხარი ჩემი შეყვარებულის პონტში უნდა იყოო, იმ ბიჭმა იცის, რომ ჩმი შეყვარებული ხარო... ის?-გაეცინა გიოს- კარგი გემოვნება გქონია
-აუ, დავაით რა-ხელი აიქნია ნიცამ-კიდევ გიყვარს?-საუბრის თემა გადაიტანა დემეტრეზე და ნატას მიუბრუნდა.
-ეჰ, მიყვარს, მიყვარს-დანანებით ჩაილაპარაკა ნატამ
-ის გოგო ვინაა?-იკითხა ნინუციმ როცა ლუკას ვიღაც(ნაშა) გოგო დაუჯდა- რა გაცინებთ?-გაკვირვებლმა შეხედა ნიცას და ნატას, რომლებიც სადაცაა გაიგუდებოდნენ
-ვაიმე ეჭვიანობს-სიცილით თქვა ნატამ
-რა სისულელეა-თქვა ნინუციმ
-აბა მაშინ რატომ არ იკიტხე ნიკას ან გიოს რომ დაუჯდა იმ გოგოებზე?-ღიმილით უთხრა ნიცამ-მოგეწონა ხომ ლუკა?-წარბები აუთამაშა
-ნუ ხო მომეწონა, ოღონდ ცოტა-თქვა და თავი მორცხვად დახარა
-ვიცი მე შენი ცოტა-მხარი გაკრა ნატამ...
ბევრი იხალისეს. ბოლოს, უეცრად შუქი ჩაქვრა... წყნარი მელოდია დაიწყო წყვილებმა ცეკვა დაიწყეს, ლუკამ ნინუცაა გაიწვია, გიომ ნიცა , ნატა კი იჯდა მოწყენილი , ისევ დემეტრეზე ფიქრობდა...
-უკაცრავად შეიძლება ვიცეკვოთ?-მოესმა მისი ხმა არა უთუოდ ის იყო, ის...
-დემეტრე- შეტრიალდა და თვალებში ჩააშტერდა გული ამოვარდნასაა ისე ფეთქავს.. მონატრებულ სხეულს ჩაეხუტა და ერთი-ორი ობოლი ცრემლიც გადმოვარდა...
-რა გატირებს?-ღიმილით კითხა
-მომენატრე- უფრო ზლიერად მოხვია ხელები, თითქოს სადმე მიდიოდაო
-წამო ვიცეკვოთ-დემეტრემ მისი დიდი ხელები ნატას წელზე მოხვია, ნატამ კი მის განიერ მხრებზე დაალაგა და თავი გულზე მიადო...-ერთი სურვილი მაქვს-ღიმილით უთხრა და გაიხსენა ნატამ რომ წააგო ჯოკერში დემეტრესთან 1სურვილი.
-კიდევ გახსოვს- გაკვირვებულმა შეხედა- რა სურვილი?-მუსიკა დამთავრდა, ხალხი თავის ადგილს დაუბრუნდა
-ტანგო-ჩასჩურჩულა და გაისმა ტანგოს მელოდიური ხმა. ყველა გაკვირვებული იყურებოდა ბოლოს დაიწყეს ცეკვა... ნატას თვალები სიყვარულისგან უბრწყინავდა... ნიცა და ბიჭები გაკვირვებულები უყურებდნენ დემეტრეს და ნატას, და აზრზე ვერ მოსულან მართლა დემეტრე იყო თ უ არა... ბოლოს გადააწვინა ხელზე დემეტრე დაიხარა, ნაზად შეეხო ტუჩებზე-მიყვარხარ- ჩასჩურჩულა და ყურთან დაუტოვა კოცნის კვალი ნატა კიდევ შოკში იყო ვერ გაეაზრებინა რა უთხრა დემეტრემ....
____________________________________________________________
ესეც, მეოთხე თავი, შემიფასეთ...