ორი კვირის მანძილზე პირველად გვქონდა ნორმალური დიალოგი და ისიც მისი საშინელი ქცევით დააგვირგვინა.მეორედ მაკოცა და ისე რომ გააზრება ვერცერთხელ ვერ მოვასწარი.ადგება მომვარდება მაკოცებს წავა გაქრება.ვერაფერს ვერ ვგებულობ.
-მოდიხარ ხო დღეს ბარში? - ოთახში ასეულს საწოლზე დამხვდა და უდარდელად იქნევდა ხელებს.
-რავი ბიჭები თუ იქნებიან მარტო არმინდა - უკმაყოფილომ გავაწკლაპუნე ტუჩები და კარადას გავხედე.
-არა გოგოებიც იქნებიან და წამოდი,გაგაცნობ.
ცხრა საათი იყო უკვე წასასვლელად გამზადებულიმა ოთახი რომ დავტოვე.შავი უბრალო მოკლე კაბა და შავი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი ჩავიცვი.
-მზად ვარ მე უკვე - ქვემოთ ჩასულმა თორნიკეს ვუთხარი და შევათვალიერე.არა ასეთი საშინელი ხასიათები რომ არ ჰქონდეს მშვენიერი ბიჭია.
-მადლობა თქვი რომ ვაგვიანებთ თორე შენ კი მოგიწევდა მაგ კაბის გამოცვლა - გაბრაზებულმა ამათვალიერა და კარისკენ მიმითითა.
-მეგონა ბარში მივდიოდით - როგორც კი მანქანა დიდი რესტორნის წინ გააჩერა მაშინვე ვუთხარი.
-ჰო მეც ეგრე მეგონა მარა გზაში მომწერეს ადგილი შევიცვალეთო - სწრაფად მიპასუხა და მანქანიდან გადავიდა,მეც უკან მივყევი.რესტორნაში შევლამდე ხელი ჩამკიდა.გამიკვირდა.
-არ იციან შენმა მეგობრებმა რომ ფიქტიური წყვილი ვართ? - დამცინავი ტონით ვკითხე და მისგან ბრაზიანი მზერაც დავიმსახურე.
-იციან ! - უხეშად მიპასუხა და სწრაფად ხელიც გამიშვა.
მაგიდასთან ორი ბიჭი და სამი გოგო იჯდა.ადვილად შეგვამჩნიეს და ყველამ ჩვენკენ გამოიხედა.ყველას გაუხარდა ჩვენი დანახვა ერთი გოგოს გარდა გამიკვირდა მაგრამ არ შევიმჩნიე.
-გამარჯობათ!
-გაგიმარჯოს - ერთ-ერთმა გოგომ მხიარულად მიპასუხა და გამიღიმა.
-ესეიგი ეს ქერა ტიპი არი კაკი ეს შავი ტიპი არის აკო და გოგონები ნატა,კესო და თამო - იქ მყოფები გამაცნო თორნიკემ და მაგიდასთან დამსვა.ბიჭები თორნიკეს მსგავსად არაჩვეულებრივი გარეგნობის პატრონები იყვნენ.გოგონები ხომ საერთოდ,მაგრამ აი ეს თამო არ მომეწონა და მომკალით რა.!!!
-უიმეე შენ არ იცვლები რა - უკმაყოფილოდ გადახედა ერთ - ერთმა გოგონამ თორნიკეს და ხელი ბეჭზე დაარტყა - მე ვარ კესო ამ ვირი კაკის და,ეს არის ნატა აკოს და და ეს თამო - თამოს სახელი ზიზღით წარმოთქვა - შენ მარიამი ხომ?
-დიახ - გავუღიმე.
-ვაიმე რა ღიმილიაქ ბიჭოოოოოო - თორნიკეს გადახედა ნატამ და გაუღიმა.
-აუუ ატლიკინდნენ ესენი ახლა - დიალოგში ქერა ანუ კაკიც დაგვემატა - რძალო ესენი შენ თავს მოგაბეზრებენ და მოდი ჩვენ გველაპარაკე მოსულა?
-არა რატო კარგი გოგონები არიან - მორცხვად ვუპასუხე და ისევ გავიღიმე.
-კარგი არა ისა კიდე.კატლეკილები არიან ორივე - კაკის მაგივრად აკომ მიპასუხა და ნატას თმაზე დაქაჩა.
-მეტკინა ვიროო.
არაჩვეულებრივი მეგობრები იყვენენ ოთხივე,თამო რატომღაც ხმას არ იღებდა.ნატა და კესო მართლაც ბევრს ლაპარაკობდნენ მაგრამ ნამდვილად არ დავუღლილვარ მათ საუბარს აი ბიჭების რძალო კი ცოტა ცუდად მხვდებოდა გულზე.ძალიან კარგად მიმიღეს და გაუცხოვების მომენტი არც კი მქონია მთელი საღამო.
-ბოდიშით მაგრამ ძალიან დავიღალე და თორნიკეს მოვძებნი და წავალთ რაა - თხოვნით გადავხედე ოთხივეს და გავუღიმე.
-აუუ რძალო გვეღადავები? რას გვთხოვ და გვებოდიშები წადით მარა ხვალ თქვენთან ვართ იცოდე! - გამაფრთხილა აკომ და სამეგობროს გადახედა.
რესტორანს მოვავლე თვალი თორნიკე არსად ჩანდა.ვერანდაზე გავედი და ჯოდა არც გავსულიყავი.ხომ საერთოდ არაფერს წარმოადგენდა ჩემთვის თორნიკე ფილფანი მაგრამ მაინც ძალიან მატკინა იქ დანახულმა.მერჩივნა ისე მცოდნოდა რომ სხვასთან იყო და არა ჩემი თალით მენახა.ვერანდაზე თორნიკე და თამო დავინახე...ერთად.თალებიდან ცრემლები დაუკითხავად მოედინებოდნენ და სახეს მინამავდნენ.ადგილიდან ვერ ვინძრეოდი.გავქვავდი.
-თ..თო...თორნიკე - ხმაჩამწყდარმა ძლივს წარმოვთქვი მისი სახელი.დავინახე როგორ მოიშორა თამო და შეშლილი სახით გადმომხედა.გაკვირვებისგან თალები გაუფართოვდა შემდეგ ისევ საწყის მდგომარეობას დაუბრუნდა.თამო მის სურგს უკან დამცინავად მიღიმოდა.ბოლოჯერ შევხედე თორნიკეს და ვერანდა დავტოვე.დარბაზში სწრაფად დავტოვე და გზაზე უნდა გადავსულიყავი ხელზე ძლიერად რომ დამქაჩეს.
-გაგიჟდი გოგო? სულ გააფრინე? მანაქანამ კინაღამ გაგიტანა - გამწარებული მიყვიროდა და ანთებული თვალებით მიყურებდა.
-უიი მორჩი თამოსთან სიამოვნებას ? ბოდიში ხელი რომ შეგიშალეთ! - დამცინავად ავხედე და მისი ხელი მოვიცილე - არ გაბედო და არ გამომყვე! - გაბრაზებულმა დავუყვირე და გზა გადავჭერი.არ გამომყოლია.ნინოს ნომერი ავკრიფე და დავურეკე.
-ხოსიხარულო - მხიარულად მიპასუხა და გულიანად გადაიკისკისა.
-სად ხარ ?
-სახლში
-გამოვალ!
გავუთიშე და ტაქსი გავაჩერე.
...
-მარიამ კარგი რა ტირილით რასიზამ ? ვერც ვერაფერს და გაჩერდი.
-ვერ ვჩერდები.
-გოგო ნუ მაფიქრებინებ ახლა რომ თორნიკე შეგიყვარდა - გავშეშდი.
-რაა?
-რაც! აბა რას მოთქვამ აქ ადექი წადი და თავი ისე მოაჩვენე თითქოს არც არაფერი მომხდარა! დროზე წადი! - ხელი მკრა და სკამიდან ამაგდო.