ჩემი მშობლების სახლი დავტოვეთ და ნელი ნაბიჯებით გავუყევით ნახევრად ჩაბნელებულ ქუჩებს.აქა-იქ მკრთალად ეცემოდა ლამპიონების მბჟუტავი სხივი ტროტუარს,მშვიდი საღამო იყო სავსე მთვარეც ამაყად დარაჯობდა ღამეს.უჩვეულო გრძნობებით აღსავსე მივყვებოდი ერეკელს ფეხდაფეხ და მის მკვლავებში მოქცეულს ხანდახან ჩუმი ოხვრა აღმომხდებოდა ხოლმე.ყველა გრძნობა ერთიანად მიტევდა ჯერკიდევ მოუნელებელი ნიკა,ტყუპები ვიყავით სულ ერთნაირი გემოვნება გვქონდა სულ მას ვბაძავდი...მეამაყებოდა!და ახლაც მეამაყება!ტყუპები ვიყავით და ვგრძნობ რომ ის ცოცხალია,რომ ახლოსაა და სწორედ ესაა ალბად მიზეზი იმისა რომ ჯერაც ვერ შევგუებივარ მის დაკარგვას.ხანდახან მითქვამს ქეთისათვის რომ ვგრძნობდი,მართლა ვგრძნობდი რომ ჩემი მეორე მე,ჩემი ნიკა ცოცხალი იყო.,ასეთ დროს ქეთი მომეხვეოდა და ძალიან დიდხანს უსმენდა ჩემს საუბარს,ისიც გულწრფელი ღიმილით და სანდომიანი თვალებით ყოველ ჩემს ტკივილს იზიარებდა.
და ახლა როცა შემოდგომის ამ საღამოს ერეკესთან ერთად მივაბიჯებ,გონებაში სრული ქაოსი ტრიალებს,დიდი სითბოს ვგრძნობ მის მიმართ და მეშინია.მეშინია რომ ისიც წავა და დამტოვებს მარტო.
-რაზე ფიქრობ?-ფიქრებიდან ერეკელეს ხმამ გამომიყვანა.
-ყველაფერზე-ვუთხარი და უფრო მივეხუტე.-ერეკელე როდის უნდა გამეყარო?-ვკითხე აკანკალებუმა და პასუხს აღელვებული დაველოდე.
-უნდა გავეყაროთ?-ოდნავ ღიმილით მკითხა მან.
-რავცი ჩვენ ხომ ნებით არ დავქორწინებულვართ და..-
-შენთან ყოფნა რომ არ მდომოდა შენი აზრით ვინმეს სიტყვა დამაკავებდა ან რამე გავლენას მოახდენდა ჩემზე?-
-არვიცი აბა როტომ შემირთე ცოლად?-ვკითხე გაკვირვებულმა.
-იყო რაღაც მიზეზები და იმის გამოც რომ დედაჩემმა იფიქრა რომ თუ ცოლს მოვიყვამდი ასევთქვათ "დავღვინდებოდი" და შევეშვებოდი წამლებს-
-მაგრამ ცოლმა ვერ შეგცვალე!-ღიმილით ვუპასუხე.
-არა რატომ ახლა ხომ ვცდილობ თავს მოვერიო და შენ დამეხმარები ამაში!-
-სიამოვნებით დაგეხმარები ქმარუკელა.იცი როცა მითხრეს ქორწინდებიო ეს ამბავი ბუნებრივია ცუდად მივიღე მაგრამ მერე როცა ამით ჩემთვის ძვირფას ადამიანს დაემუქრებოდა საფრთხე მამაჩემის კომპანიაში მივედი და მის კაბინეტში ვიცდიდიროცა მამაშენი შემოვიდა "ზურა ქორწილი უნდა დავაჩქაროთო" და მეც ვიფიქრე რომ მამაშენი იყო ჩემი საქმრო.-სიტყვა არ მქონდა დამთავრებული ერეკელე უკვე სიცილით იჭაჭებოდა.
-რა სულელი ხარ!-მიმიხუტა და თავზე მაკოცა.-არა რა ასეთი აზრი საიდან დაგებადა ეს მაკვირვებს-
-ნუ დამცინი რაა სახლში წავიდეთ ერეკელე უნდა დავიძინო ხვალ რბოლაახომ იცი არა?-
-მე მეგონა გადაგარწმუნე-დანანებით ჩაილაპარაკა ერეკლემ.
-ჩემი გადარწმუნება არც ისე მარტივია ბატონო ერეკლე!-
-არა რა მარი რამე რომ დაგიშავდეს?-
-ისეთი არაფერი მოხდება რაგანაერვიულებს .შენც წამოდი და დაეწმუნდები ჩემს პროფესიონალიზმში!-ამაყად გავიჯგიმე ერეკლეს.
-სიტყვაზე გენდობი და კიდევ ხვალ აკოს დაბადებისდღეა და საღამოს აღსანიშნავად უნდა წავიდეთ-
-წადი მერე-
-არა ერთად უნდა წავიდეთ-
-კარგი-სახლამდე ხმა არცერთს ამოგვიღია ჩუმად მივყვებოდით გზას.ერეკლეს ჩემს წელზე ჰქონდა ხელი შემხვეული და მეც მის მკვლავებში გაყურსული ბედნიერი მივაბიჯებდი.
ახლა ვინაიდან თაფლობისთვე დაგვისრულდა ერეკლეს მშობლიურ სახლში ერთოთახში უნდა დაგვეძინა როგორც ცოლ-ქმარს შეშვენის.შხაპიმივიღე თუარა საწოლში შევგორდი და თვალები დავხუჭე ერეკელე სააბაზანოში იყო.არმახსოვს როდის ჩამეძინა მაგრამ ძილში აშკარად ვგრძნობდი,როგორ მეფერებოდა თმაზე.დილით კი მის მკვალებში მოქცეულს გამომეღვიძა.იმდენად იყო ჩემზე შემოხვეული გატოკების საშუალებას არ მაზლევდა.
-ერეკლე გამშვი რაა-ამოვსრუტუნე ნამძინარევი ხმით.-ერეკლე!-ხმას არ იღებდა თითქოს არ ესმისო მხოლოოდ უფრო ძლიერად მიკრავდა სხეულზე.
-ერეკლეეეეე-დავიყვირე განრისხებულმა.
-რახდება გოგო დამაძინე-
-გამიშვი მედა იძინე შენ თუ გინდა-
-შენთან მინდა მე დაძინება ისეთი თბილი და ტკბილი მყავხარ ვერ გიმეტებ ასადგომად-ყურთან მიჩურჩულა და ყელში სველი კოცნა დამიტოვა.
-არააა ვერ ხარ შენ შენს მატორზე-დავუდევი დასკვნა და დაბნეული სააბაზანოში შევიძურწე.წყალი ჩემი განტვირთვუს ერთერთი საშუალებაა ყოველგვარ სტრესს და დაძაბულობას წამში მიქრობს და თავს ყველაზე მსუბუქად ვგრძნობ.წყლის ჭავლის ქვეშ ვიდექი და ვფიქრობდი ჩემსა და ერკლეს ურთიერთობაზე.ხანდახან წამოცდენილი თბილი სიტყვები,მოულედნელი ჩახუტებები კოცნები მერე კამათი...ყველა ერეკლესთან გატარებული დროის მონაკვეთი ამომიტივტივდა გონებაში და ქაოსურად დაიწყო მოძრაობა.მაბნევს ეს ბიჭი თანაც საგრძნობლად.ხანდახან იმდენად თბილი და საყვარელია მინდა სულ ასეთი დარჩეს,მაგრამ ვხვდები რომ ისიც ჩემსდღეშია,ცდილობს თავი შორს დაიჭიროს ჩემსგან მაგრამ არ გამოსდის და ამიტომ არის გაორებული ხანაც თბილი და შეუვალია ჩემთან ხანაც ცივი და უკარება.მხოლოდ ერთი რამ ვიცი დანამდვილებით მიყვარს!გაგიჟებამდე მიყვარს!
პირსახოც შემოხვეული შევედი საძინებელში რადგან ერეკლე ოთახში არ მეგულებოდა.ტანზე გამოვიცვალე ვიწრო შავი ჯინსები და თეთრი უბრალო მაისური ჩავიცვი ,ფეხზე შავი ბოტასები მანქანის გასაღები ავიღე და კიბეზე დავეშვი.
-სად მიდის ჩემი ცოლი?-ხმა დამაწია ერეკლემ.
-აკოს საჩუქარი უნდა ვუყიდო წამოხვალ?-
-კი დამელოდე ყავას დავლევ და წავიდეთ-
-მიდიი მალე მერე უნდა ვავარჯიშო მანქანა-
-ჰააა?-
-ხო რაიყო გამოვცადო უნდა მუხრუჭი მერე ზეთს გამოვუცვლი და მოტორს მოვუსმენ.გუშინ უნდა მიმეხედა წესით მაგრამ ვერ მოვიცალე.-
-გოგო შენ ახა რაც ჩამოთვალე ყველაფერს შენით აკეთებ თუ მაბოლებ?-წარბები აქაჩა ერეკლემ.
-მე ვაკეთებ მანქანასთან არიყვარს როცა ვულკანიზაციაში მიმყავს.წამოდი რა დროზე ვერ მოვასწრებთ-

***
იკას საჩუქარი როგორც კი ვიყიდეთ ავტოდრომზე წავედით და ჩემი მანქანის გამოცდა დავიწყე.ერეკლე გვერდით მეჯდა ერთიანად გაფითრებული,თვალები ერთმანეთზე მთელი ძალით მიეწებებინადა არასდიდებით არ ახელდა.ბოლოს,რაღა ბოლოს ერთსაასთიანი ფრენის შემდეგ როცამა მანქანა გავაჩერე სასწრაფი მოქმედებით გადმოხტა მანქამიდან და პირდაპირ ტროტუარზე გაწვა.
-ერეკლე კარგად ხარ?ერთიანად გაფითრებული ხარ.-
-კარგად ვარ ცოტა თავბრუ მეხვევა და გულის რევის შეგრძნება მაქვს-ძლივს თქვა და თვალები დახუჭა.საწრაფად გავიქეცი ცივი წყალი მივაწოდე და წამოჯდომაში დავეხმარე.
-ბიჭო სიჩქარე თუ გვნებს და ცუდად გხდის გეთქვა და ჩამოგსვამდი.ხომ არ დამიბიხარ ბოლოსდაბოლოს!-
-აუ ნუ ქოთქოთებ და წავიდეთ დროზე დავაგვიანებთ კლუბში-
თეთრი ზურგამოჭრილი მოკლე კაბა ჩავიცვი,შავი მაღლები და ამავე ფერის ხელჩანთა.ტუჩები შევიღებე შავი ფანქარიც გადავისვი თვალებზე,შავი წელამდე თმა გავიშალე სუნამოც შევიშხურე და მომლოდინე ერეკელსაკენ ავიღე გეზი რომელიც ჰოლში იჯდა ოჯახისწევრებთან ერთად და რაღაცაზე ესაუბრებოდა.
-ჩვენი რძალიც მოსულა!-ხელები გაშალა რატიმ და მიმიხუტა.-ბიჭო შეძლებ მისი თაყვანისმცემლების მოგერიებას?-ჰკითხა სიცილით ერეკლეს და როცა მის დაღრენილ სახეს შეხედა იმწამსვე გაჩუმდა.
-წავიდეთ?-მკითხა ცივად.ახლა მაინც რა დაემართა?ვკითხე ჩემს თავს უკან გავყევი.მთელი გზა ხმა არ ამოუღია ბოლოს მისი დაბდღვერილი სახის ყურება მომბეზრდა და ვკითხე.-რახდება ერეკლე?-მანაც სწრაფად დაამუხრუჭა მანქანა და მოულოდნელად ტუჩებზე მეძგერა.
-მაგიჟებ პატარავ-მიჩურჩულა და ჩემი ტუჩების დაგემოვნება განაგრძო.როცა ნახა მეც ავყევი უფრო გახელდა თვალის დახამხამებაში ჩამიჯინა კალთაში და უფრო მადიანად დაეწაფა ბაგეებს.
-ერეკლე ისედაც ვაგვიანებთ!-ძლივს მოვახერხე სიტყვის თქმა და კვლავ ჩემს ადგილას გადავსკუპდი.მანაც მანქანა დაძრა და გზა განაგრძო,ხშირად ღიმილით გადმომხედავდა ხოლმე და კვლავ გზას გახედავდა.
კლუბში კარგი სიტუაცია დაგვხვდა,ბევრი გავერთეთ,ვიცეკვეთ,დავლიეთ (დავლიეთ მსუბუქი ნათქვამია).მე უფრო თავისუფლად ვიქცეოდი ერეკლესთან.

***
დილით რომ გავიღვიძე,უფრო კიდურების ტკივილმა გამაღვიძა ძლივს დავაცილე წამწამები ერთმანეთს და როცა ჩემზე მოკრული შიშველი ერეკლე დავინახე მიკრო ინფაქტი მივიღე.მერე გადავოწმე და როცა ხალიჩაზე მიფენილი ტანსაცმელი დავინახე სიმწრის ოხვრა აღმომხდა და ბალიშს ძალაგამოცლილი მივესვენე.


გამარჯობაა!მინდა მადლობა გითხრათ ყველას ვინც კითხულობთ ჩემს ნაწერს.ძალიან მახარებს თითოეული თქვენი კომემტარი თქვენ ვერცკი წარმოიდენთ როგორ მახარებს თითოეული მათგანი.ბოდიში მინდა მოგიხადოთ დაგვისანებისათვის და იმისთვის რომ დიდი თავებით ვერ განებივრებთ...ყველა ძალიან მიყვარხართ♥