ჩემი გულის მეფე (11)
#მარიამის ხედვა დილით რომ გავიღვიძე ბექა უკვე საწოლში აღარ იწვა. ნელა წამოვიზლაზნე და სპორტულებით გავალაჯე აივანზე -დილამშვიდობის-ვუთხარი ბებიას და ლოყაზე ვაკოცე. -დილამშვიდობის ბებია. კარგად გეძინა?-მკითხა თბილად და წიწილებს დაჭმელი დაუყარა -კარგად ბე ცოტა ბექა მაწუხებდა ღამე-გავიცინე მე -არადა ვუთხარი დაგაწვენ ბებია მარტოთქვა მარა არმინდაო და ჰე შეგაწუხეს ბაღანა-ხელზე ხელი მომითათუნა და კვლავ წიწილებს მიუბრუნდა -აუ რა პატარები არიან, ავიყვან-საწყალი თვალებით გავხედე ბებიას #გიორგის ნაამბობი დილით ხმაურმა გამაღვიძა. ბექა ჩემს საწოლში ჩემს გვერდით იწვა და ხვრინავდა. ნერვებმოშლილი წამოვდექი ფეხზე და გემრიელად გავიზმორე. ფანჯარასთან მივედი და თვალდახუჭულმა დილის სუფთა ჰაერო ჩაბოსუნთქე -ნელა ბებია არ დაეცე-მესმის ქვემოდან ხმა. სწრაფად გავახილე თვალები და ბოლო ხმაზე დავიწყე ხარხარი როდესაც ეზოში მყოფი მარიამი დავინახე რომელიც წიწილებს დაზდევდა უკან კი თამარა ბებია მისდევდა ყვირილით რომ არ დაცემულიყო -მარიამ დახმარება გჭირდება?-გადავძახე სიცილით -არაა, მარტოც მოვახერხებ-ჯიბრიანად ჩაილაპარაკა და უდრო სწრაფად დაიწყო სირბილი -დეეცემი ბებია იტკენ რაღაცას-უკან მიზდევდა ბებია. სწრაფად მოვშორდი ფანჯარას და მაისური გადავიცვი. ეზოში ჩავედი და მარიამთან მივედი რომელიც წიწილას ეფერებოდა -შენ წიწილები ძალიან გიყვარს ხო-ღიმილით მივედი მასთან -ვაიმე ირაკლი მოვიდა-გაოცებულმა გამომხედა და კარისკენ მანიშნა. -ესენი შეთქმულები არიან?-ჩემთვის ჩავიბუტბუტე -მოდი მარო ჩაგეხუტო გოგო-დაიყვირა ჭიშკარში შემოსულმა ირაკლიმ და ჩვენსკენ წამოვიდა -აი წიწილა მყავს-მასთან მივიდა მარიამიც და წიწილა აჩვენა შემდეგ ერთმანეთს მოეხვივნენ. -რავახარ ძმაო?-სიცილით დამკრა ხელი ბეჭზე მან -შენ როგორ ხარ?-ვკითხე და გავუღიმე -ბექა სადაა?-იკითხა და ეზო მოათვალიერა -დილით საწოლში შემომიწვა და ხვრინვამ გამაღვიძა-ავუხსენი მე სიტუაცია -მე მეგონა სადმე წავიდა დილით ჩემთან რომ არ იწვა-მხრები აიჩეჩა მარიამმა -მოკლედ გავაღვიძოთ ბექა და ჩვენს სამს აქვე საქმე გვაქვს პატარა-თვალი ჩამიკრა იკამ -მე აქ მტოვებთ?-ნაწყენმა იკითხა მარიამმა -ჩემი და ხარ გეფიცები ბიჭების საქმე რომ არ იყოს წაგიყვანდი, მაგრამ ნახე რამხელა ეზოა. დაუძახე საბას და ითამაშეთ-თავზე აკოცა ირაკლიმ -ხო კაი. მაგ საბა კაი ვიღაც ჩანს -ჯიგარი ბავშვია-თვალი ჩავიკარი მე -წავედით ბექა გავაღვიძოთ-სწრაფად მომკიდა იკამ ხელი და მეორე სართულისკენ წამათრია -რახდება?-ვკითხე გაკვირვებულმა მე -დღეს ბოლომდე ვსვავთ-ჩაიცინა და ოთახის კარი რასაც ქვია შეანგრია. #მარიამის ნაამბობი მთელი დღე საბასთან ერთად ვთამაშობდი და ვლაპარაკობდი. ხან წიწილებს დავზდევდით ხან ქათმებს. ხანაც ბანქო ვითამაშეთ. უკვე გვიანი საღამო იყო ბექამ რომ დამირეკა მობილურზე. -ხო-ვუპასუხე და მობილური ყურსა და ბეჭს შორის მოვიქციე. -მარო, ბებიამ მითხრა რომ წამოხვალ დამირეკე და სახლში რაღაც წამოიღეო-ამოილუღლუღა აშკარად მთვრალმა -მთვრალი ხარ?-გაოცებულმა ვკითხე -მიდი ბებიას კითხე რაუნდდოდა-კითხვა დამიიგნირა და ბლუყუნით მითხრა -ბეეე-დავიყვირე -ხო ბებია-გამოვიდა გარეთ თამარა -ბექამ რა უნდა წამოვიღოო-გადავეცი ბექას ნათქვამი -პური წამეიღოს ბებია ცოტა არ მაქვს გამოცხობის თავი-მიპასუხა და სამზარეულოში შებრუნდა -პური წამოიღოსო-ვუპასუხე ბექას. -კაი-მითხრა და გამითიშა. 5 წუთი არ იყო გასული კიდევ დამირეკა -ხმამაღალზე ჩართე რა-შემევედრა საბა -ხო ბექა-ვუპასუხე კვლავ -დამავიწყდა რა უნდა წამომეღო-ამოილუღლუღა კვლავ -პუ-რი-დავუმარცვლე მე -პუ-რი უნნდა წავიღოთ დაიმახსოვრეთ-გადაძახა ბიჭებს და ტელეფონი გათიშა -მაგარი დაბოლილები არიან-სიცილი ატეხა საბამ. დაახლოებით ნახევარ საათში მთელმა სისწრაფით მომავალმა მანქანამ ჭიშკართან დაატორმუზა. -მოვეედით-დაიყვირა მთვრალმა ირაკლიმ და სამივე ეზოში შემოლაგდნენ. ერთმანეთზე მთვრალები იყვნენ სამივე. -აი რომ დამაბარეთ მაიონეზი წამოვიღეო წამოგიღეთ-ხელში აწია მაიონეზიანი პარკი ბექამ -ფუ რა იდიოტი ხარ ბიჭო, არდაუბარებია მაიონეზი ხო გითხარი კეჩუპი უნდა წამოგვეღო-ამოილუღლუღა გიორგიმ -ბიჭო რა კეჩუპი მაიონეზი თქვა-შეუტია ბექამ. -აუუ თამარა ბებოო-დავიყვირე და თვალები გადავატრიალე. -ბებო-ხელები ლოყებზე იტცა ბებიამ -რას გავხართ ბებია?-შეიცხადა თამარმა და ბიჭებისკენ წავიდა -ბებოო ჩემი ბებოოო-გაიძახოდა ბექა და თან თამარას ხელში ატრიალებდა -ბებო დამსვი თვარა დავეცემით ორივე, დამსვი შე ოხერო-გაიძახოდა ბებო თან მის სულელ შვილიშვილზე იცინოდა -აუ ბებო, ჯიგრულად ეხლა გაგვიშალე სუფრა და ღვინოს ჩვენ თვითონ დავასხვავთ-ყელი გაიწელა ბექამ -არა ბებია. წაით ახლა დეიძინეთ და ხვალე ხომ გექნებათ პახმელია კაი ცივ ღვინოს დაგახვედრებთ-შეაგულიანა ბექა თამარამ -მარიამ, წამო რა საქმე მაქ-ჩემთან მოვიდა ზედმეტად მთვრალი გიორგი და მხარზე დამეყრდნო -გიო, მთვრალი ხარ-ვუთხარი და წელზე ფრთხილად მოვხვიე ხელი რომ წონასწორობა დაეცვა -მარიამ, წამო გოგო რაგაჩვენო-აღტაცებული ირაკლი მომვარდა და გიოს ხელი ჰკრა, მე კი სადღაც წამათრია -რაუნდა მაჩვენო?-საეჭვოდ გავხედე იკას რომელიც ინტერესით აკვირდებოდა უკანა ეზოს. -ნახე რა ლამაზი ეზოა-ბოლოს თქვა და ტაში შემოკრა -წამოდი დაიძინე-სერიოზულად ვუთხარი და კიბისკენ წავიყვანე. გუშინ ბექასთვის რომ ბებიამ ოთახი გაშალა იქ დავაწვინე. გიორგი ბებიას შეეყვანა უკვე ოთახში ბექა კი უკვე შუა ძილში იყო. ქვემოთ ჩავედი და ბებიას პურის ცხობაში დავეხმარე. უკვე 11 საათ იყო თითქმის ძალით რომ გამომაგდო ბებიამ დაიძინე ცოდოხარო. ბექას ოთახში შევედი და გვერდით მივუწექი. #გიორგის ნაამბობი. დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა. ოთახში ფარდა გადაეწიათ და მზე თავისუფლად დათარეშობდა ყველა კუთხეში. ჯინსის ბრიჯი და მაისური გადავიცვი და სამზარეულოში შევედი წყლის დასალევათ. იქვე მჯდარი მარიამი რომ დავინახე ცრემლებად იღვრებოდა ტვინში სისხლი ჩამექცა -რახდება?-მივედი მასთან და წინ დავუდექი -დილამშვიდობისა გიო-სუსტად გამიღიმა მან -რაგჭირს?-კბილების ღჭიალით ვკითხე და მის ჩაწითლებულ თვალებს მივაშტერდი -ხახვს ვჭრიდი! მერე თვალები ამეწვა და აბტორდი, ვიფიქრე ცრემლებს მოვიშორებთქო და ვაფშე ხახვიანი ხელი ამოვისვი თვალში.ხოდა ვზივარ და ვიღვრები ცრემლებად თან მეწვის-სიცილით თქვა და რამოდენიმეჯერ სწრაფად ააფახურა თვალი. -რასულელი მყავხარ, მეკიდე რაარბიფიქრე-გავიცინე და მისკენ ჩასახუტებლად წავიწიე თუმცა ოთახის კარი ირაკლიმ შემოანგრია -ხახვი დაჭერი დაო?-სიცილით იკითხა და ჩვენთან ახლოს დადგა -მოგისწატით-გადმომჩურჩულა და თვალი ჩამიკრა -ჩემს ეგოისტობას რა ვუთხარი ერთი მყავხარ და ძმისშვილები მინდა-შევუბღვირე იკას და მუჯლუგუნი გავკარი -გადამიარა-წამოიყვირა მარიამმა და თვალები ააფახურა. -გიომ თქვა დღეს მაღაზიაში მე წავალო-გამოაცხადა იკამ -*ირო-გადავულაპარაკე ჩუმად -არმივდივარ მე, მეზარება თქვენ წადით-ვანიშნე იკას მასზე და ზემოთ მძინარ ბექაზე. -გიორგი ხვალ შენსა სასიხარულოდ კიდევ ორი ცოლის ძმა ჩამოგდის ნწ ნწ-სიცილით მეუბნებოდა ყურში იკა -ირაკლი გცემ-შევუბღვირე და სწრაფად დავტოვე სამზარეულო. #მარიამის ნაამბობი რაც გიორგი სამზარეულოში იყო იკა და გიო ჩუმად ჩურჩულებენ. მერე გიორგი გაბრაზებული გავიდა იკამ კი გაღიმებულმა გამიბა საუბარი. თითქმის შუადღემდე ვსაუბრიბდით. მერე ბექა შემოვიდა ითახში თავი მისკდებაო და წყალგარეული ღვინო დალია. გიორგიც მოიკითხა, იკამ ოთახში იქნებაო და ეხლა ბექასთან ერთად დამტოვა. #ბიჭებთან. იკას მესიჯი ბექას -ბექა. ზურამ დამირეკა სასწრაფოდ ბათუმში ჩამოდითო. დათოს ჩხუბი მოსვლია სულ დალეწილიაო. სწრაფად მოატყუე მაგათ რამე ხოიცი ტყუილად ინერვიულებს მარიამი გიორგი კიდევ მიხედავს. წაიკითხა თუარა მესიჯი სახე აელეწა ბექას, რამოხდაო ჰკითხა მარიმ მაგრამ თამთამ მომწერა არმიყვარხარო-მოატყუა და და სწრაფად დატოვა სამზარეულო. მანქანაში დაჯდა და სწრაფად წავიდნენ ბათუმის მინართულებით. #მარიამის ნაამბობი სახლში აშკარად მხოლოდ თამარა ბებო იყო. თუმცა მალევე დავლანდე ეზოში გიორგი და მისკენ წავედი -ბიჭები სადარიან?-ვკითხე და თავზე დავადექი -მოდი რა ჩემთან ერთად დაწექი-მითხრა და ოდნავ გვერდით მიჩოჩდა -არგაგვიძლებს-სწრაფად მოვძებნე მიზეზი მე -მე ზურას და ურაკლის გაგვიძლო-ჩაიცინა მან. -ხო კარგი.-მივედი და ფრთხილად მივუჯექი გვერდით. -ეგრე არა-მითხრა სიცილით და მის კალთაში ჩამსვა -რასაკეთებ?-ამოვილუღლუღე და ადგომა ვცადე. -მოისვენე.-მითხრა და მაგრად მომხვია ხელი წელზე. #გიორგი ჰამაკში ვიწექი და მარიამი კალთაში მეჯდა. ვიცოდი 3 საათზე მეტი დრო არ მქონდა და ვცდილობდი მაქსინალურად შემერგო, ხან თმებზე ვკოცნე, ხან თითებზე, აფაკლულ ლოყებსა თუ ყელზე. ბოლოს ჭიშკართან რომ მანქანა გაჩერდა სწრაფად ავაყენე მარიამი და მეც წამოვდექი -მიყვარხარ-ყურში თბილად ვუჩურჩულე და ნაზად ვაკოცე ლოყაზე -შენ *იგ ხოარაგაქ ბიჭო?-ყვირილით შემოვარდა ეზოში ბექა ნუ ისე გამახარა თქვენმა კომენტარებმა გადავწვიტრე ამაღამვე დამეედოო *-* ხოდა ძალიან მიყვარხართ. მინდა რაც შეიძლება მხიარული გამოსულიყი იქედან გამომდინარე რომ ცხოვრება გაცილებით რთულია და ესე მხიარულებით არაა სავსე ვცდილობ იუმორში გადავიტანო და თან რეალობას ჰგავდეს. არ მიყვარს სევდიანი ისტორიები და სულ ვცდილობ მყავდეს სიცოცხლით და ენერგიით სავსე გმირი რომ ქართველი ვაჟკაცები გაგვიგიჟოს.....მიყვარხართ ყველააააააა ^_^ <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.