თუმცა ვინ დაგაძინა.. მესიჯის ხმა გუგუნივით ჩამესმა ყურში.. ბალიშიდან გამოვაძვრინე ტელეფონი და მესიჯს დავაკვირდი.. სანდრო იყო.. გამიკვირდა ნეტა რაღა უნდოდა.. ხომ ყველაფერი გავარკვიეთ.. სწრაფად გავხსენი მესიჯი და: "ლიკა, ვიციი რომ არვართ კარგი მეგობრები, კიარა რა მეგობრობაზეა ლაპარაკი არც კი ვესალმებით ერთმანეთს.. ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა და აქამდე ეს რატომ არგავაკეთე არვიცი. მოკლედ მინდა რომ ვიმეგობროთ და თუ ეს შენი სურვილიც იქნება ძალიან გამეხარდება"..
გაოცებისგან პირი ღია დამრჩა.. არვიცოდი რა უნდა მიმეწერა.. ინსტიქტურად ავიღე ტელეფონი და მესიჯის კრეფა დავიწყე.. გაუაზრებლად ვწერდიი.. იმწამს ვერაფერზე ვფიქრობდი.. როდესაც გავაგზავნე შეტყობინება მხოლოდ მაშინღა მოვიფიქრე რომ თურმე უნდა წამეკითხა და ეს აუცილებელი იყო..
–"გამაოცა შენმა მონაწერმა, მართლა ოღონდ.. ნუცასგან და თათასგან ვიციი შენზე და ვაფასებ თქვენს მეგობრობას ამიტომ ჩემთის არწარმოადგენს არანაირ პრობლემას შენთან მეგობრობა.. თანაც რატომაც არა.. "
–ძალიან გამახარე მართლა ოღონდ.. მიხარია ასეთი თბილი ადამიანი რომ ხარ და უკვე ჩემი მეგობარი გქვია.. იმედია საუკეთესო მეგობრები გავხდებით.."
–"ჰომ.. მეც ვიმედოვნებ :) "
მოკლედ კარგა ხანს ვიმესიჯეთ.. გამოვკითხეთ ერთმანეთს უამრავი რამ და რატომღაც ბევრი ისეთი რამ აღმოვაჩნე მასში რაც ადამიანებში მხიბლავს ზოგადად ( კონკრეტულად ბიჭებში) ეს კი ისაა რომ სიგარეტს არეწეოდა.. არვიციი რატომ მაგრამ ამ ფაქტმა გამახარა..
მეორე დღს თათას მოვუყევი ეს ამბავი და პირი ღია დარჩა.. ჩამეხუტა..
–ვაუ ლიკ მაგარია რაგინდა ესეც ახალი მეგობარი თან ერთ სამეგობრო წრეში.. როგორ მიხარია..
–ხორავი თათ, აბა რა გითხრა ცოტა უცნაურად კი მომეჩვენა მაგრამ რავი აბა.. მე მივწერე ბოდიში მოვუხადე და მაშინ გაახსენდა რომ ჩემთან მეგობრობა უნდოდა? ჰაჰ საოცარია არვიციი..
– კაიი რა ნეტა ყველაფერს არ აზვიადებდეე ერთი..
– კაი კაი ჰოო.. წავედი ახლა მე გაკვეთილზე უნდა შევიდე და ჭკვიანად იცოდე.. ( მიუხედავად იმისა რომ მასზე ორი წლით პატარა ვიყავი მასზე სერიოზულიი ვიყავი ყოველთვის.. ამიტომ არც აქ გამოვტოვე შანსი და ჩავრთე ჩემი სერიოზულობის პრინციპი :)) .. შესვენებაზე სანდრო შემოვიდა ჩემს კლასში და ისე უბრალოდ თავისუფლად ვსაუბრობდით ყველა ერთად.. დამთავრდა გაკვეთილებიც.. ჩანთა ავიღე და სახლშიი წავედი.. დღემ ისე უაზროდ ჩაიარა.. თუმცა არა.. საღამოს სანდრომ მომწერა..
– რას შვები აბა ჩემი ლამაზი გოგო?
"ოჰოჰ? ჩემი გოგო?.. რაღაც ვერარი ეს კარგად გავიფიქრე და მივწერე"
– არხარ ხო დღეს რაღაც კარგად?
–ჰაჰ კაი რა არხარ ლამაზი თუ არხარ ჩემი გოგო..
–ნუ შენი არვარ :)
– როგოორ არა ხარ.. მე ხომ შენი მეგობარი ვარ ამიტომ ჩემი გოგო ხარ..
– უიმე კაი ჰო არვარპირებ შენთან ჩხუბს
–:) კაი კაი.. მომიყევი რას შვრები აბა.. ( ნუ მოკლედ კარგა ხანს ვიმესიჯეთ ასე უაზროდ.. არაფერი განსაკუთრებული.. მესიჯობა რომ დავამთავრე ტელეფონი გავთიშე და იქვე "დავაგდე")
ისევ უაზრო დღე, ისევ ერთი და იგივე.. ზლაზვნით წამოვდექი ფეხზე, არა უფრო წამოვფოფხდი, და მომზადება დავიწყე.. როგორც იქნა დავამთავრე და წავედი სკოლაში.. დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა.. სანდრო არმინახავს. არ გამოჩენილა.. როგორც აღმოჩნდა სკოლაში არიყო.. საღამოს მივწერე.
– რატომ არიყავი დღეს?
– რავი საქმეები გამომიჩნდა და ვერწამოვედი
–აჰ.. სუ დამავვიწყდა შენ ხო საქმიანი ბიჭი ხარ და სკოლა ფეხებზე გკიდია..
–კაი რა რას დამცინი ეე :)
– არა საყვარელო არდაგცინი..
– კაი კაი.. აუ რაღაცის კითვა მინდოდა შენთვის
– მიდი აბა ჰე გამოუშვი.. მკითხე რა გაინტერესებს ასეთი ( მივწერე და დაველოდე პასუხს.. აზრზე არვიყავი რა უნდა ეკითხა.. ხოდა შესაბამისად არც ვნერვიულობდი არაფერზე.. მესიჯი მომივიდა.. გავხსენი და....