როცა მთელი ზურგი ამეწვა,(ოღონდ ის არ იყოს, რასაც ვფიქრობ. გავიფიქრე)და უკან შევტრიალდი.დავინახე "ურჩხული" მიყურებდა გაცეცხლებული სახით.თვალებში ჩახედვაც, კი არმინდოდა.
_ჯეიმს ბონდ! სად მიდმიხარ?!
_გაბრიელ შენ....ხმა ამიკანკალდა
_ხოო, გეგონა მომიშორებდი,იმედები უნდა გაგიცრუო,ვიცოდი რასაც გეგმავდი და მოვემზადე.
_როგორ?საიდან გაიგე?
_დიანას უბრძანე ან მეტყოდა რასაც აკეთებდი,დაწვრილებით ან სამსახურიდან გავაგდებდი და ალბათ ხვდები რაც გააკეთა,მითხრა დასაძინებელი აბები რომ გქონდა,მივხვდი ძალიან ჭკვიანი ხარ და რაღაცას მოიფიქრებდი! მეც მისი საწინააგმდეგო დავლიე დიდი დოზით და გიხაროდეს ალბათ დილამდე არ დამეძინება.
_სად აპირებდი წასვლასს?!
_თათასთან
_მაინც რას ფიქრობდი გაიქცეოდი და მე ესე გულხელდაკრეფილი დავჯდებოდი?!
_არვიცი საერთოდ არაფერზე ვფიქრობდი,გაბრიელ, გამიშვი გთხოვ,)-ვუთხარი და საცოდავი სახე მივიღე,მართლა მინდოდა წასვლა.
_მოვა დრო და გაგიშვებ,თუ გენდომება.ჯერ არა!
_როდის მოვა მაგის დრო? ან რაში გჭირდება ამდენი ჩემი სურათი ?
_როცა დრო მოვა ყველაფერს მოგიყვები,ჯერ ადრეა და მორჩი რა,"შენ ჯერ ჩემი ცოლი უნდა გახდე"
_არ გავხდები არა!
გაბრიელი მომიახლოვდა კარები ჩარაზა,გასაღებით გადაკეტა და თავის ოთახისკენ გაეშურა
-თათას მე დაველაპარიკები!-თქვა და წავიდა
ნია ტუსაღი ხარ და მორჩა არასდროს გაგიშვებს ეს"ტირანი"ამ წყეული სახლიდან- გულში გავიფიქრე და ჩემ ოთახში შევედი,უიმედოდ დავრჩი.ლოგინში ტანსაცმლინად შევწექი და დამეძინა.
დღეები გადიოდა,"ურჩხულს"ძმაკაცები მოყავდა სახლში ჩემს გასამხიარულებლად,თათაც მოდიოდა,მაგრამ ამაოდ!ყველაფერზე ძალით ვიცინოდი და ჩემი ესეთი საქციელი არავის ეპარებოდა.
ერთ დღეს ყველა მოსული იყო ,(ვატოს რაც თათა გავაცანი იმის მერე აღარ მასვენებდა და სულ თათაზე მეკითხებოდა,)თათას გვერდით იყო მოკალათებული და ბევრს აცინებდა.დავინახე მორცხვად მობუზული დიტო,მასთან მივედი და გვერდით მივუჯექი(ვიფიქრე ის მაინც იყოს ბედნიერი თქო)
_დიტო როგორ ხარ?
_არამიშავს სევდიანად მითხრა და ბარბარეს გადახედა
_არგინდა დაელაპარაკო?ბარბარეზე მივანიშნე
_ეჰ კი მაგრამ არშემიძლია,გაბრიელი ჩემი ძმაკაცია და არ გამოდის,თან ისიც არვიცი მოვწონვარ თუ არა.
_მოსწონხარ ვიცი,შენ რომ გხედავს წითლდება როგორც შენ!მიდი დაელაპარაკე,დამიჯერე გაბრიელი წინააღმდეგი არაა.მიდი მასთან. ხელი ვკარი რომ წასულიყო.
როგოც იქნა გაბედა და დაელაპარაკა. გარეთ გავიდნენ სალაპარაკოდ და როცა დაბრუნდნენ ორივეს ბედნიერი, გაბადრული ,ღიმილიანი სახე ჰქონდა.
ქორწილის წინა დღეს "ურჩხულმა"საჩუქარი გამიკეთა და ჩემი მშობლები ამერიკიდან ჩამომიყვანა.
_დედა! მა! როგორ მომენატრეთ.როგორ ხართ?ორივეს გადავეხვიე
_კარგად ჩემო ლამაზო,გაგვიხარდა შენი ამბავი,გაბრიელი მართლა კარგი ადამიანია,ძალინ მოგვეწონა და ბედნიერებას გისურვებთ
არაფერი მკითხეს ან რატომ მივყვებოდი?ან მინდოდა თუ არა გათხოვება?ან ქმარს რატომ დავშორდი?
საერთოდ არაფერი უკითხავთ ძალიან გამიკვირდა,ნეტა "ურჩხულმა"ისეთი რა უთხრა ,რომ არც ერთს და არც მეორეს ერთი კითხვაც არ გაუჩნდათ.
"ურჩხულმა"ქორწილის წინა ღამეს უზარმაზარი ყუთი მომიტანა.-"ხვალ ჩემი ცოლი გახდები",მითხრა და ოთახიდან გავიდა.
არვიცოდი როგორ მეთქვა "თანხმობა" ამდენი ფიქრისგან თავი მისკდებოდა,ლოგინში შევწექი და ეგრევე ჩამეძინა
დილით ადრე გამეღვიძა,ყუთი ავიღე და გავხსენი ულამაზესი საქორწილო კაბა იყო ზევით ტანზე მომდგარი სვაროვსკის თვლებით გაწყობილი ქვევით გაშვებული ფუშფუშები ამშვენებდა,ასევე თვლებით მორთული ფეხსაცმელი მოყვა.
კაბა და ფეხსაცმელი ჩავიცვი.თმები მაღლა ამიწიეს. დიანა და თათა მკაზმავდნენ,მაკიაჟიც გამიკეთეს, სარკეში ვიყურებდი და ჩემს თავს ვერ ვცნობდი სარკიდან ულამაზესი არსება მიმზერდა არცკი მჯეროდა რომ ეს მე ვიყავი,მორთვა მოკაზმვა რომ დავამთავრე ოთახიდან გამოვედი. კიბის დასაწყისში ჩემი მომავალო "ძალად"ქმარი მიმზერდა.ჩემზე ორი თავით მაღალი დაკუნთული შარვალ_კოსტუმში გამოწყობილი, მისი გამჭოლი მზერა ისევ მყინავდა ოღონდ"სასიამოვნო"შეგძნება მეუფლებოდა,რა მეთქმის ძალიან სიმპათიური"ძალად"ქმარი მეყოლება.
(რატომღაც ჯვრისწერაც გადაწყვიტა.ეს იდეა დიდად არ მომწონდა,ბაჩოსთან არც კი მქონდა ჯვარი დაწერილი)
ყველაფერმა კარგად ჩაიარა, აი ის ადგილი სადაც "თანახმა ვარ"უნდა მეთქვა,ცოტა გამიჭირდა,ერთხანს ისიც კი ვიფიქრე უარი მეთქვა, მაგრამ აზრი არ აქვს "ურჩხულს"უარს ეტყვი თუ არა ნებით ან ძალით მაინც მომაწერინებდა ხელს ქორწინების მოწმობაზე და "თანახმა ვარს"ძალით მათქმევინებდა.
ვატომ და თათამ კარგად გაუგეს ერთმანეთს,მთელი საცეკვაო ადგილი თავზე დაიმხეს,დიტომ და ბერბარემ ძლივს გაბედეს და გაბრიელს დაელაპარაკნენ"ქორწილის დღეს"რას იტყვი კაი დრო აირჩიეს სათქმელად.მე და "ურჩხულმა"ვალსი ვიცეკვეთ,ყველა მე მეცეკვებოდა მოსვენება აღარ მქონდა,მეც ვცეკვავდი და გაბადრული ყურებამდე გაღიმებული სახე მქონდა აწკეპილი სახეზე.
უკვე გვიანი იყო გაბრიელმა ხელი მომკიდა,თეთრ BMW-ში ჩამსვა და სახლის გზას გაუყვა,არცერთი ვიღებდით ხმას,როცა მივედით გაბრიელმა ხელში ამიყვანა და ისე მივყავდი სახლში.
-დამსვი გაბრიელ დამსვი!
-ნუ წრიალებ დამივარდები.თავის ოთახში შემიყვანა და დამსვა.
-გაბრიელ გაჩერდი! ის წინ მოდიოდა. მე კი ისევ უკან და უკან ვიწევდი
მის თვალებში ცეცხლი ენთო,ვნებიანად მიყურებდა.კედელს ავეყუდე
_"ჩემი ცოლი მინდა"!მითხრა და ტუჩებში დამაცხრა,
-გაბრიელ გაჩერდი! ის კოცნას ისევ განაგძობდა.
_გაბრიელ არშემიძლია "მე ჩემს ქმარს ვეკუთვნი"!
_"შენი ქმარი მე ვარ"!ხელი წელზე შემომხვია და თავისკენ მიმიზიდა!
_გაბრიელ გეყოფა!კარგად იცი რაზეც ვლაპარაკობ!
გაბრიელი გაბრაზებული სახით მიყურებდა.
-ეგრე ხო,ხელი მტაცა მაჯაზე და ოთახიდან გამიყვანა.გინდა ნახო "შენი ყოფილი ქმარი"!ნახავ კიდეც. ქვედა სართულზე მიმათრევდა გაბრაზებული გაცოფებული იყო.
-გაბრიელ მტკივა!ვევედრებოდი ხელი გაეშვა.მანაქანაში ჩამსვა.
_შენ გგონია იურისტი"ყოფილი" ქმარი გყავს?რომელიც იურიდიულ ფირმაში მუშაობს ხო,(ირონიულად იცინოდა)
-ხო მეც ვუპასუხე
მანქანა დაქოქა და გიჯივით მიაქროლებდა,მეშინოდა თუ არა?სიჩქარის არმეშინოდა და რისი უნდა შემშინებოდა? არც იმას ვეხვეწებოდი ნელა ეტარებინა მანქანა.
მანქანა ერთ ერთ ფეშენებელურ ბორდელთან გააჩერა.
_აქ რა გვინდა?
საათზე დაიხედა,
-აი წუთი_წუთში გამოვა!
მართლაც 5წუთი არგასულა დავინახე ბაჩო როგორ გამოდიოდა ბორდელიდან.
აქ რა უნდა?რას აკეთებს?
ბაჩო გამოვიდა ორ კახპასთან ერთად და დავინახე როგორ ამაზრზენად იქცეოდნენ ლამის გული ამერია(იყო დრო ვფიქრობდი ნეტა ცოცხალი იყოს და თუნდ სხვასთან წავიდეს მეთქი, მაგრამ კახპები არმიგულისხმია.ნეტა ცოცხალი არვიყო და ამას არ ვუყურებდე ვფიქრობდი)
_შენი"ყოფილი"ქმარის სამსახურია ეს!ეს ფეშენებელური ბორდელი მისია !ხან ორი ქალი ყავს ხან....
_აქედან წამიყვანე გთხოვ!
გაბრიელმა მანქანა დაძრა და უკან სახლში დამაბრუნა.მანქანიდან გადავიდა არცკი მიმიქცევია ყურადღება.
მე ჩემი "ყოფილი"ქმარის გამო ლაპის მოვკვდი ის ის კი.....ეს ყველაფერი ცუდად მხდიდა ნეტა სად ვიყავი ეს 3 წელი მასთან ერთად რომ ვცხოვრობდი გული ჩამწყდა ცრემლები თავისით მომდიოდა თვალებიდან.
მანქანიდან გადმოვედი, ჰაერი არ მყოფნიდა.სახლის უკან აუზთან მივედი(ცურვა არვიცოდი)მაგრამ მაინც გადავეშვი აუზში"საქორწინო კაბიანად."გამოფხიზლება მჭირდებოდა.
გაბრიელი ესე მალე როგორ მოვიდა ჩემთნ ვერ გავიგე.წყლიდან ამომიყვანა.
_ნია სულ გაგიჟდი?შენ რო რამე მოგივი....ხმა გაებზარა,არაფერი მითქვამს.ხელში ამიყვანა ჩემს ოთახში შემიყვანა თავისი ხელით გამხადა ტანსაცმელი და საღამური ჩამაცვა, საწოლში ჩამაწვინა და დასამშვიდებელი აბი დამალევინა,მოვითენთე და ჩამეძინა.
ერთი კვირის განმავლობაში გაბრიელს ძალათი მივყავდი იმ "საქონელის"სანახავად. ბოლოს აღარ შემეძლო ვევედრებოდი აღარ წავეყვანე.ესე გადიოდა დღეები დღითი დღე უფრო და უფრო ცუდად ვხდებოდი.
ერთ დილას როცა სააბაზანოდან გამოვედი პირსახოც შემოხვეული. დავინახე გაბრიელი კარზე აყუდებული იდგა და მიყურებდა.
წარმოდგენა არმქონდა რას ვაკეთებდი პირსახოცი გავიძრე და შიშველი წარვდექი მის წინაშე.
_განა ყველა კაცს ეს არუნდა?ჩემს შიშველ სხეულზე მივუთითე
განა აქ რო მომიყვანე ეს არ გინდოდა?განა იმას არიღებ ყოველთვის რაც გინდა?
(თვალებში არ ვუყურებდი)ხოდა მიიღე რაც გინდა და გამიშვი!
"ურჩხული"ჩემსკენ დაიძრა მაისური გაიხადა და........