-ჰეეიი პატარა როგორია მდინარეზეეე ?
-აუუ რავიი კაიაა ძაან პროსტტა დიდი მნუსიაქ შენ ვერგელაპარაკები. სხვაპონტში მაგარიაა
-ხო. მომენატრე მაგრა როდისჩამოხვალ?
-სამ დღეში. ოღონდ მერე თბიისში ნდა წავიდეე
-შოპინგიც კი გაშორებს ჩემგან
-კაინუამბობ ეგრე
-კაიხო. სკოლა მალედაიწკება საბედნიეროდ და დავისვენებ მერე იქმეყოლები. ყოველდასვენებაზე მნახავ იცოდე. კველა დასვენებაზე ბუფეტშI აღარ იჯდები. ჩემიდაიკო დასტოინად უნდაიყოს
-ჩემიი მკაცრიიი
-კაინუდამცინი ახლა . და ჭკვიანად. მდინარეზე ბევრი არ იცანცარო თორე ვინმემრამე უნდა გითხრას და მერე გავწიხლო და ცოდოა
-ვაიმე კაი ნუხარ ეგრესაშიში ძაანგთხოვ
-ეხა გცემ
-აბამოდიი. ოღონდ შენ ჩემამდე მოდი და მნახე დაარდავეძებ
-ჩემი არანორმალურიხარ შენ.
სამი დღის მერე ნიცა სახლში დაბრუნდა და შემდეგ თბილისში წავიდა.ჩასვლიდან მეორე დღეს თბილისიმოლში წავიდა. მთელიმოლი დაიარა მერე პეკინზეც იბოდიალა მერე ბიიძას გაუარა და ცოტახანს იქედან შევიდა ფეისბუქზე.. სანდროს ელაპარაკა და ბოლსო დაემშვიდობა უთხრა რომ რამდენიმე დღეში სახლში რომ დაბრუნდებოდა მერე დაელაპარაკებო დამანამდე ვერ მოახერხებდა
. სახლში რომ დაბრუნდა უკვე თერთმეტი ასათი იქნებოდა. მისმა დეიდაშვილმა აიპოდი ათხოვა და ფეისბუქზე იქედან შევიდა
-მოვახერხე და ცოტახან კიდევილაპარაკოთ
-აუუუ როგორგამახაარეეეეე
-გაგეხარდა ?
-კი
-მაშინ მეც გამეხარდა
-აუ პატარა მიმინეე რაღაც უნდა გითხრა ოღონდ ერთი თხოვდა მექნება.
-მითხარი
-ვიცი რო სუსტი ჯანმრთელობა გაქ და ცუდად არ უნდაგახდე და კიდე .... არ უნდა გამებუტო
-კარგი გპირდები
-მისმინეე ... არვიცი როგორ .. როდის რამდენი ხანნიაა მაგრამ ერთი ვიცი . მმიყვარხარ . აიიი ყველაზე მეტად მიყვარხარ. შენ კარგად მიცნობ და იცი როგორი ვარ მაგრამა რცერთი გოგო არმინდა შენს გარდა. ჩემი სიცოცხლე ხარ. არ შმეიძლია შენგარეშე. სულ შენზე ვფიქრობ. ყველაფერი ხარ ჩემთვის. შენროგხედავ რაღაც სასწაული მემართება არვიცი მართლაარვიცი რაოგორ მაგრამ შენგარეშე არშემიძლია. ძლაიანმიყვარხარ და არშემეძლო ეს არ მეთქვა
-ხუმრობ ?
-არა
-მართლა ?
-ხო... მიბრაზდები ?
-მე დაგპირდი და პირობას არასოდეს ვარღვევა. ოღონდ ერთიმომიწევს ცუდადვარ წავედი მოვალახლავე
-ეეე პატარა რაგჭირს ? ნიცააა ! აუუუ არუდნამეთქვა რაა აუუუუუ. ნიცააა როგორხარ ?
-კარგად ვარ კარგად დაწყნარდი.
-აბა ცუდადროგახდი
-ნუ ეგ ხოიცი როცა ვნერვიულობ გულიმერევა
-ხოო ვიცი... ჩემი საწალი. ისე მეგონა უფრო ცუდი რეაქცია გექნებოდა.
-ჰო... იცი ლუკამ მითხრაექსკურსიაზე რო ვიყავით რო სანდროს მოწონხარო... და არდავუჯერე...
-ეეე ღადაოობ ?
-არა... არააფერიუთხრა ოღონდ.
-არა არვეტყვი. ნორმალურ ადგილას თუმაინც გითხრა . რომანტიიკის პონტში
-აუუ კიიი დადიანებების საზაფხულო სახლის ეზოშიიიი ძაანლამაზიადგილიააა. მანდ შესასვლელში ხოა დიდი ქვის ხიდი და იმაზე ვიჯექით მე კატო და ლუკა და აუო შენო სანდროს მოწონხაროო და მე არდავუჯერე და გავბრაზდი ავდექი და გამოვიქეცი. წამოვედი და გაზონზე ერთერთი ხის ძირას დავჯექი და ვიტირე... მერ ებერებმა გამოიარეს და გამოემლაპარაკნენ და ვინმემ აწყენინაო და მეთქი არ აუბრალოდ ჩემთვის ძვირფას ადამიანზე მითხრეს რო მოწონხარო გამიცინეს ბერებმა და მაშინ უნდა იცინოდეო და წავიდნენ....
-აუ მაპატიე რაა... მართლა ძლაიათ არ მინდოდა აიიი თავისით შმეიყვარდი. არ მაქ პრეტენზია თუ შნე იგივეს არგრძნობ უბრალოდ არ გამიბრაზდე
-არ გიბრაზდები
-საუკეთესო ხარ
-შენც.მეგობრები ვართ ?
-მეგობრები ვართ
-კაიწავედი
-კაი მიდი გკოცნი მიყვახარ
ნიცა ტხტზე დაწვა ერთხანს ცრემლები ახრჩობდა . მერე გულისცემა აუჩქარდა მერე შეუნელდა ისევ აჩქარდა და ისევ შენელდა ბედნიერება დაეუფლა. მთელ ტანში დაუარა სიხარულმა გაიცინა წამოგა აივანზე გავიდა სიბნელეში ცეცხლისფრად განაათებულ თეწმინდის ანძას გახედა და უგრძნო რომ მსოფლიოში ყველაზე ებდნიერი ადამიანი იყო. ეს წამები მთელიცხოვრება დაამახსოვრდებოდა. 4 სექტემბერი ღამე თერთმეტი საათი და 35 წუთი იყო 2014 წელი. და ახლა ერთი საათის მერე ნიცა მსოფლიოში უბედნიერესი ადმაიანიი იყო. ღრმად შეისუნთქა გრილი ჰაერი. თვალები დახუჭა და ლოყაზე ბედნიერების ცრემლი ჩამოუგორდა ჩამოიარა ლოყები და ტუჩთან შეჩერდა. ნიცამ თვალაები გაახილა. ცას ახედა და ამოისუნთქა. მას ტკიოდა. სიყვარული ტკიოდა და ამდენხან ის ამას ვერ ხვდებოდა.