ბარბარე
ბარბარე შეგიძლია ორი წუთით გამომყვე?სალაპარაკო მაქვს-გაიჟღერა დემეტრეს მკაცრმა ხმამ მე მისმა ნათქვამმა ძალიან დამაბნია და ალბათ სახეზეც გამომესახა ჩემი დაბნეულობა რადგან ჩემებმა "რამე ხომ არ ხდება"მზერით გადმომხედეს მაგრამ უცებ მოვეგე გონს და თვალებით ვანიშნე არაფერი ისეთი მეთქი ავდექი და ჩემს მწვანეთვალებას გავყევი უკან როგორც კი გარეთ გავედით განრისხებული მზერით შემომხედა და დაიწყო
-რის მიღწევას ცდილობ?-თქვა და გადმომხედა მისმა კითხვამ ძალიან დამაბნია
-ვერ ვხვდები რაზე ლაპარაკობ-ვუთხარი გულწრფელად
-ძალიან კარგად ხვდები მარიამ,რა გინდა გინდა რომ ერთმანეთი დავხოცოთ მე და იმან?რატომ ჩამოიყვანე აქ ან საერთოდ შეყვარებული თუ გყავდა არ უნდა გეთქვა?თუ ახლა უნდა ვიგებდე ნამუსმაც არ შეგაწუხა ასე რომ მოიქეცი მე როგორ ამყევი თუ შეყვარებული გყავდა ასე როგორ მოიქეცი მარიამ-ნელ-ნელა უკვე ყვირილზე გადადიოდა და თავს ვეღარ აკპნტროლებდა-შენგან არა...მხოლოდ შენგან არ მოველოდი...შენ ასე არ მოიქცეოდი....ასეთი მოღალატე არ ხარ..არ შევცდებოდი..შენ ხომ კარგი უნდა ყოფილიყავი?...ყველასგან განსხვავებული-დაიწყო თავისთვის ბუტბუტი
-რა ღალატზე საუბრობ კი მაგრამ ვის ვუღალატე?-ისევ ვერ ვხვდებოდი ვერაფერს
-რა ვის მარიამ რა ვის დაჩი ვინ არის შენი,როგორ შეგიძლია ასე მოექცე მას ხომ ეტყობა როგორც უყვარხარ შენ კიდევ როგორ იქცევი მარიამ ხვდებიი?-გადავიდა ისევ ყვირილზე მე კი უცებ მივხვდი რას ამბობდა და შვებით ამოვისუნთქე
-დემეტრე რეებს ბოდიალობ ხვდები?იცი მაინც დაჩი ჩემი ძმა რომ არის?-ახლა მე დავიწყე გაბრაზებულმა დემეტრემ როდესაც ეს გაიგონა ენა ჩაუვარდა
-კი მაგრამ..ის შენი ძმაა?შენ რომ არ გიხსენებია ძმა რომ გყავდა-თქვა და გაოცებულნა გადახედა მის თვალებში გაოცებასთან ერთად ბედნიერების სხივიც აკიაფდა რამაც ძალიან გამაკვირვა მაგრამ არ შევიმჩნიე
-კი მაგრამ ამ თემაზე საუბარი არ ჩამოვარდნილა და მე უნდა მომეყოლა ჩემს ოჯახურ მდგომარეობაზე?-ვუთხარი ისევ გაბრაზებულმა.მან კი როდესაც ყველაფერი გაიაზრა ჩემსკენ რამოდენიმე ნაბიჯი გადმოდგა მეც შეშინებულმა და გაკვირვებულმა გადავდგი რამოდენიმე ნაბიჯი უკან და ასე ვიარეთ სანამ მე კედელს არ შევეჯახე ის კი ეშმაკური ღიმილით მიახლოვდებოდა შემდწგ თავის ხელებს შუა მომიქცია ყურთან მოიწია და დამჩურჩულა
-დღეიდან ჩემი ხარ,მარტო ჩემი-მითხრა მომიახლოვდა და ნაზად მაკოცა მეც აღარ გამიპროტესტებია რადგან გიგას ნათქვამი გამახსენდა და ავყევი კოცნას რომ მოვრჩით ახლა მე მივიწიე მის ყურთან დავჩურჩულე ასეთი გახარებული პირველად ვნახე კიდევ ერთხელ მაკოცა , ხელი გადამხვია და შესასვლელისაკენ უნდა წავეყვანე როდესაც გავაჩერე
-გაგიჟდი?ჩემმა ძმამ არ იცის და ეხლა ესე რო შევიდეთ სუ გააფრენს გთხოვ დღეს არ შეიმჩნიო და საღამოს მე თვითონ დაველაპარაკები კარგი?-ვუთხარი მუდარით მან ერთი ამოიხრა და მომიბრუნდა
-მხოლოდ დღეს მაშინ კარგი?-მითხრა თბილად მეც დავუქნიე თავი და მშვიდად შევედით სამზარეულოში ბავშვები ინტერესიანი თვალებით შემოგვცქეროდნენ მაგრამ არც ერთმა არ მივაქციეთ ყურადღება და ჩვენ-ჩვენ ადგილებს დავუბრუნდით ისინიც მიხვდნენ რომ საუბარი არ გვსურდა და მოგვეშვნენ ცოტახანს კიდევ ვიყავით სამზარეულოში შემდეგ კი დასასვენებლად ავედით ოთახებში დრო საღამომდე საშინლად გაიწელა მინდოდა მალე მეთქვა ჩემი ძმისთვის და მომეგვარებინა ყველაფერი რადგან ვერ ვიტანდი ლოდინს სულ მოუთმენელი ვიყავი ხოლმე ახლაც მთელი დღე ვცქმუტავდი მარიამს რომ მოვუყევი ყველაფერი ძალიან გაუხარდა და გულწრფელად მომილოცა.
და აი დადგა ნანატრი საღამო მე ეკე სანდრო და დაჩი ერთად შევკრიბე ტახტზე დავსვი და აქეთ-იქით დავიწყე სიარული ლაპარაკის დაწყება უბრალოდ არ შემეძლო არ ვიცოდი როგორ დამეწყო რადგან ძალიან მეშინოდა ჩემი ძმის რეაქციის ნაკლებად არც ეკეს და სანდროს რეაქციის მეშინოდა რადგან ისინიც ძმებივით იყვნენ მაგრამ ამ შემთხვევაში ყურადღება მხოლოდ დაჩიზე მქონდა გადაჩიზე მქონდა გადატანილი შემდეგ მოთმინება დაკარგულმა დაჩიმ დაიწყო
-ბარბარე გვეტყვი ბოლოს და ბოლოს რა მოხდა თუ ჩვენით უნდა გამოვიცნოთ-თქვა ჩაფიქრდა და გააგრძელა-არ მითხრა რომ დღეს როცა გასულები იყავით რაიმე შეურაწყოფა მოგაყენა თორემ შუაზე გავგლიჯავ ხომ იცი-მითხრა და უფრო ამაფორიაქა ძალიან შემეშინდა მისი სიტყვების.შენდეგ თავს შემოვუახე შენ ხომ მთელი დღე ამას ელოდებოდი ხოდა ადექი და თქვი ვეუბნებოდი ჩემს თავს შემდეგ კი უცბად წამოვიყვირე
-მე და დემეტრე ერთად ვართ-ვთქვი ყურებზე ხელები ავიფარე თვალები დავხუჭე და ძირს დავჯექი რათა ჩემი ძმის და ბიჭების სახეები არ დამენახა მაგრამ ბოლოს მაინც გამოვიჭყიტე ცალი თვალით და გავხედე ბიჭებს დაჩი ძარღვებ- დაბერილი და გაშტერებული მიყურებდა ხელები კი მუჭებად შეეკრა ბიჭებიც არ იყვნენ მასზე უკეთეს მდგომარეობაში მაგრამ მაინც ცდილობდნენ დაეწყნარებინათ დაჩი მაგრამ ის უცბად წამოვარდა გავიდა და კარი გაიჯახუნა ამ დროს ვინანე ჩემი ნათქვამი ხომ ვიცოდი რომ არ უნდა მეთქვა ვიცოდი მაგრამ ახლა ალბათ მოკლავდა დემეტრეს მაგრამ რა ვქნა რომ სინდისი არ მაძლევდა დამალვის საშუალებას როგორც კი გავიდა ტირილი ამივარდა ბიჭები მიხვდნენ რკ ეხა თუ არ გააჩერებდნენ მართლა რააღაც ძალიან ცუდი მოხდებოდა ამიტომაც ისინიც ადგნენ და სწრაფად გაუჩინარდნენ კარებში დიდხანს ვტიროდი შემდეგ ტახტზე ჩამომეძინა.
დილით რომ გამეღვიძა უცებ ჩავიცვი და დემეტრეს კარებზე კაკუნი დავიწყე როდესაც კარი ნახევრად მძინარე დემეტრემ გამიღო ცოცხალი და საღ-სალამათი რომ დავინახე ძალიან გამეხარდა მაგრად ჩავეცუტე და ტირილი ამივარდა დემეტრემაც უცებ მომხვია თავისი ხელები და ჩემს დაწყნარებას შეუდგა მაგრამ შემდეგ დაჩი გამახსენდა მისი შეშლილი გაბრაზებული სახე და უცებ მოვშორდი დემეს თვალებში ჩავხედე და ვუთხარი
-შენ რომ დაგკარგო მოვკვდები
-საიდან მოიტანე რომ დამკარგავ?-გაკვირვება დაეტყო ხმაში დემეს
-ჩემი ძმა დაჩი მოგკლავს გუშინ ვუთხარი და გაგიჟებული გავარდა ოთახიდან როცა საქმე მე მეხება მონსტრი ხდება თვალის დაუხამხამებლად მოკლავს ადამიანს ჩემ გამო ამიტომაც გაგაღვიძე ამ დილა ადრიან ასე მეგონა ალბათ უკვე მოკლული ეყოლება თქო-ვთქვი და ცრენლები მოვიწმინდე-ბოდიში მაგრამ ჩემი ძმის წინააღმდეგ ვერ წავალ დამიჯერე ეს არც შენ გაწყობს და არც მე-ვუთხარი და ლაპარაკი არ დავაცადე ისე გავიწმქეცი ჩემი ძმის ოთახისაკენ კართან თავდახრილი ვიდექი როდესაც დაჩიმ გააღო მე კი ტურილი ამივარდა მივედი და მაგრად მოვეხვიე
-შენ თუ გინდა სულ დავშორდები ხომ იცი რომ შენი ნათქვამის წინააღმდეგ არ წავალ უბრალოდ არ იჩხუბოთ კარგი ეს თხოვნა შემისრულე მარტო მეტს არაფერს გთხოვ ვეუბნებოდი ტირილით მან კი გაკვირვებულმა მომიშორა და შემომხედა
-მოიცადე დემეტრეს არ უთქვამს?-მითხრა გაოცებულმა
-რა უნდა ეთქვა?-ახლა მე გავიკვირვე
-ზავი დავდეთ,ერთად იქნებით ოღონდ ზედმეტა არაფერს გკადრებს და თუ ოდესმე გაწყენინებს მე პირადად გავუსწორდები-თქვა და ჩაიცინა-არ იცი როგორ მიყვარხარ?შენი აზრით ასეთ რამეს გაგიკეთებდი ჩემი გოგო?როგორ დაგსიებია ეგ თვალები-მითხრა და თვალებზე მაკოცა-მაგრამ ძალიან მიკვირს მან რატომ არაფერი გითხრა გუშინ ღამით შენთან შემოვუშვი რომ გაეფრთხილებინე- მითხრა და გამიღიმა მე კი ძალიან მაგრად მოვეხვიე ლოყაზე ვაკოცე და ბედნიერი სახით გავემართე ჩემი მწვანეთვალებას ოთახისაკენ-კარი ისევ დემემ გამიღო ოღონდ ახლა გამოფხიზლებული და მოწესრუგებული იდგა ჩემ წინ სიტყვას თქმა არ დავაცადე ისე მოვეხვიე და ვაკოცე.
დემეტრე
გარეთ როდესაც გავედით ლაპარაკი მე წამოვიწყე ვეჩხუბებოდი თუ როგორ შეეძლო ეღალატა ადამიანისთვის რომ მისგან არ მოელოდა ამ ყველფერს მაგრამ ბოლოს როგორც გაირკვა ბარბარე უდანაშაულო იყო მეც ძალიან განახქრა ამ ამბავმა ბოლოს ვილაპარაკეთ და გადავწყვიტეთ ერთად ვყოფილიყქვით მაგრამ მან მთხოვა რომ ჯერ არ მეთქვა და საღამოს თვითონ მოუყვებოდა დაჩის უკვე დაღამებული იყო კარზე კაკუნი რომ გაისმა გაკვირვებული გავედი და განრისხებული დაჩი დავინახე უკან ეკე და სანდროც მისდევდნენ დაჩინ ხელით მანიშნა გამომყევიო და მეც მივხვდი რაში იყო საქმე და უსიტყვოდ გავყევით უკან ასე მეგონა დაიწყებდა ჩემს დას არ გაეკარო გიკრძალავო და ეგეთ რაღაცეებს მაგრამ საუბარი სულ სხვანაირად გაიმართა
-გიყვარს?-მკითხა მოულოდნელად
-არ ვიცი,რო ვხედავ რაღაცნაირად ვარ გული მიჩქარდება და მინდება რომ ძალიან მაგრად ჩავეხუტო და აღარ გავუშვა-ვთქვი დაუფიქრებლად
-იცოდე გული რომ ატკინო სულ ცოტათი მაინც ჩემი ხელით დაგახრჩობ-მითხრა და შემომხედა მისმა ნათქვამმა მართლა ძალიან გამიხარა გული მართალია მისი არ მეშინოდა და ბარბარეს მაინც არ გავუშვებდი უბრლაოდ მინდოდა დაჩისთანაც კარგი ურთიერთობა მქონოდა
-გული რომ ვატკინო შენი ჩარევა არ დაჭირდება ან ჩემით მოვიკლავ თავს და ან ჩემი ძმაკაცები მომკლავენ-ვთქვი და ჩავიცინე ჩემს ნათქვამზე მასაც გაეცინა და ცოტა დაწყნარდა ალბათ მიხვდა რომ ცუდის გამკეთებელი არ ვიყავი და მართლა სერიოზულად ვფიქრობდი მის დაზე
-კარგი ახლა შედი ჩემ დასთან და დაამშვიდე ცოტა თორე ისეთი განრისხებული გამოვვარდი იქიდან ტირილი დაიწყო ჩემს სახეზე-მითხრა და ძმაკაცურად გადამეხვია უკან მოშორებით ეკე და სანდრო იდგნენ და რომ დაგვინახეს ცოტა მოეშვნენ აქამდე ისე იდგნენ თითქოს გასაშველებლად ემზადებაო კიდევ ვილაპარაჯეთ ცოტა და სასტუმროში შევედით ისინი თავისი ოთახისკენ წავიდნენ მე კი მარიამის კარს მივადექი და დავაკაკუნე
-შემოდით-გაისმა მარიამის ჩურჩული რომ შევედი მარიამი ტახტზე იჯდა ბარბარეს თავი კალთაში ჩაედო და მძინარე მარიამს თმაზე ეფერებოდა მისი დასიებული თვალების დანახვისას გული მეტკინა რამდენი უნერვიულია ჩემს გოგოს თურმე
-ძალიან ინერვიულა და ასე ჩაეძინა საწოლში ვერ გადამყავს და იქნებ დამეხმარო-მითხრა მარიამმა
-კი რათქმაუნდა-ვუთხარი და ხელში ნაზად ავიყვანე და მისი ოთახისაკენ გავედი
-კარგი ძილინებისა მარიამ ბარბარეს ხვალ დაველაპარაკები-ვუთხარი მე
-კარგი მიდი-მითხრა და მეც კარისაკენ წავედი მთელი ღამე ვერ დავიძინე ვფიქრობდი ბარბარეზე და ჩვენს ურთიერთობაზე მხოლოდ გამთენიისას ჩამეძინა სულ ახალი დაძინებული ვიქნებოდი კარზე კაკუნი რომ გაისმა გამიკვირდა ვინ უნდა იყოს-თქო უცებ გადავიცვი მაიკა და შარვალი ამოვიცვი ჯერ კიდევ ნახევრად მეძინა კარებში ბარბარე რომ დავინახე ძალიან გამიკვირდა უცებ ჩამეხუტა და და ლაპარაკი დაიწყო მემშვიდებოდა და მეუბნებოდა რომ არ უნდოდა ჩემი დაკარგვა თან ახსნასაც არ მაცდიდა ასე თქვა ჩემი ძმის განრაზება არც შენ გაწყობს და არც მეო და ლაპარაკი არ დამაცადა ისე გაიქცა ჯერ ვერ მოვდიოდი აზრზე რამდწნიმე წუთი კარში ვიდექი შემდეგ უცბად შწვვარდი და უკვე გასვლას ვაპირებდი რომ კარზე ისევ გაისმა ზარი კარი რომ გავაღე ბარბარე დავინახე გახარებული სახით მომეხვია და ნაზად მაკოცა ტუჩებზე