2009 წელი 4მარტი
გაზაფხულის საღამო იყო,სავარძელში ვიჯექი და ფინჯან ყავას შევექცეოდი.ოთახში ზარის ხმა გაისმა,ეს ხომ ემია
-გისმენ ემ
-ელი,ხომ იცი ხვალ ჩემი დაბადების დღეა და გელოდები
-კარგი გოგოებთან ერთად წამოვალ
-6 ზე
-კარგი
დასაძინებლად წავედი და გავაგრძელე წიგნის კითხვა
-ზზზზ.... ოღონდ ახლა არა..
-გისმენ ანა,მადლობა გაღვიძებისათვის
ელი,სასწრაფოდ წამოდი ჩემთან,საჩუქარი უნდა შევარჩიოთ ემისთვის
-კარგი მოვდივარ
შევედი აბაზანაში წყალი გადავივლე,ჩავიცვი და წავედი ანასთან
-უკაცრავად,შეგიძლიათ ის ფოტოალბომი გვაჩვენოთ?
-რა თქმა უნდა
-რა ღირს?
-15 ლარი
-ვყიდულობთ
ესეც ემის საჩუქარი.კარზე დიდხანს ვაკაკუნეთ,კარი ემის დედამ გაგვიღო,უამრავი ხალხი იყო.მთელი საღამო თავბრუ მეხვეოდა,ალბად იმ შამპანურის ბრალია.ვუყურებდი როგორ ცეკვავდნენ და ხალისობდნენ ბავშვები.ჰაერი დამძიმებული იყო ღვინისა სუნით და სიგარეტის კვამლით.ანას ვთხოვე გარეთ გავსულიყავით,ემიც გამოგვყვა,მისი შეყვარებული და მისი მეგობარიც.ციოდა,მაგრამ ჰაერი ბევრად სუფთა იყო,თავისუფლად ჩავისუნთქე და..
-ელი,გაიცანი ეს თომაა
-გამარჯობა
-სასიამოვნოა შენი გაცნობა ლეტი
...და ამოვისუნთქე.მათთან აღარ დავბრუნებულვარ,სახლში წამოვედი,ძალიან დაღლილი ვიყავი და ზუსტად ვიცოდი ამ დროს რა გამომაკეთებდა..თმა გავიმშრალე და დავწექი.მობილურზე შეტყობინება დამხვდა
-როგორ ხარ ელ
-რომელი ხარ?
-თომა ვარ,მინდა ერთმანეთი უფრო ახლოდა გავიცნოდ
-არა,არ მინდა
ცოტა დაბნეული ვიყავი,ნორმალურად არც კი შემიხედავს მისთვის
2 კვირის შემდეგ
-გისმენთ
-ელი თომა ვარ გთხოვ არ გათიშო,ჩემი ნომრიდან რომ დამერეკა ვიცოდი არ მიპასუხებდი
-რა გინდა თომა?ჩვენ ნორმალურადაც კი არ ვიცნობთ ერთმანეთს
-ხო და მინდა დავმეგობრდეთ,სხვას არაფერს გთხოვ მხოლოდ მეგობრობა
-კარგი "მხოლოდ მეგობრობა"..