თინეიჯერი მგლები (თავი 2)
-სკოლის ბაყაყიც მობრძანებულა-ირონიული ღიმილით დამაჯილდოვა მელისამ -კარგად გოგოებო-მეც ირონიული ღიმილი ავიკარი სახეზე და კლასში შევედი,ყველაფერმა უინტერესოდ ჩაიარა,უკვე მაღიზიანებდა ეს ერთფეროვნება -კობი...წამო გავიპაროთ რაა-დასვენებაზე ცუმად ვუთხარი გაუკვურდა მაგრამ როგორც ყოველთვის უსიტყვოდ დამთანხმდა. ჩანთები გადავყარეთ ფანჯრიდან და ტყეში წავედით,არცერთი ხმას არ ვიღებდით.არაფერი გვქონდა სათქმელი ერთმანეთისთვის,როგორც ყოველთვის მორიგი სისულელე დავაბრეხვე -რატო იჩხუბეთ? -არაა შენი საქმე -მითხარი რა -ეს შენ არ გეხება-ცივად მითხრა და ტყის ხშირ ხეებს შორის გაუჩინარდა. -არა სულელი ვარ რაა-ჩემ ტავზე ვბრაზობდი ასე სახლის გზას დავადექი და .. ბრახ... ვიღაცას დავეჯახე -იდიოტო!წინ იყურე!-გაბრაზებულმა ავკრიფე წიგნები და ბიჭს ავხედე,მისი მწვანე თვალები ისეთი ლამაზი იყო...ულამაზესი.. -ჰეი კარგად ხარ? -კი!ფუი!-გემრიელად შევიკურთხე და გაწყვეტილი სამაჯური ავიღე. -იდიოტი-ჩუმად ჩავილაპარაკე და აცრემლებული თვალები მოვიწმინდე. -მოვედიიი!-შევედი სახლში და კარი მივაჯახუნე -ცემი დაიტო მიშულა-გამობაჯბაჯდა ოთახისან ვივიენი გავეკიდე და ბევრი ბევრი ვკოცნე -აუ კაქი ლააა გამისვი ლაა გთქოვ ლაა-სიცილით მეხვეწებოდა -მიყვარხად!-სევდიანად ვუთხარი ჩემ პატარა ლამაზ თოჯინას და გულში ცავიკარი,იმის შიში მქონსა რომ მასაც დავკარგავდი -გავიწკლოტეეეე-ისევ სიცილი დაიწყო ვივიმ მისი დადებიტი ემოცია მეც გადმომედო საღამომდე ვთამაშობდით,მერე კი ვივი დავაძინე,გული სიხარულით მევსებოდა როდესაც ჩემ პაწია სიხარულს ვუყურებდი..თითქოს წარსულის ჭრილობებს მიშუშებდა მისი ცახუტება და ყოველი მისი ნათქვამი მიყვარხარ.დედა გვიან დაბრუნდა მერე კი დასაძინებლად დავწექი -კარა!კარა!სად ხარ-ვყვირი ბოლო ხმაზე და ცრემლების ნიაღვარი მომდის და ისევ...ალფას წითელითვალები.და ისმის გოგოს გამგმირავი კივილი,ეს გოგო კარაა,ვცნობ მის ხმას.მინდა გაღვიძება მაგრამ ვერ ვახერხებ ფეხზე ხელი მეხება ,ისევ სისხლი და ვხედავ კარას სახეს,ისვ ისეთი ლამაზა როგორც ადრე,ორი ცრემლი ობლად ჩამომიგორდა სახეზე,თუ ვერ მიხვდით კარა ცემი უფროსი და იყო რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარდა,ვივიენი კარას ძალიან გავს .კარასნაირი ლამაზია,ლაღი და მხიარული.კარა რომ მოკვდა 13 წლის ვიყავი..კარა ცემი ჰაერი იყო,მაგრამ პატარა ვივიენმა გული გამიხალისა -წიტაა-დამახტა თავზე ვივი და გამაღვიძა -ვივი-ვიყვირე და ცავეხუტე -გილოჩავ დაბადებიშ დგეშ-სიხარულიტ მეუბნება ვივიენი -მადლობა ჩემო პრინცესა -მე შენთვიშ შაჩუქალი მაქვშ -მითხრა და პაწია ხელებით საჩუქარი მომა -დიდი მადლობა ჩემო პრინცესა *** ბოდში აქამდე რო ვერ დავდე სკოლის გამო ამიერიდან ყოველ დღე დავდებ და გპირდებიტ თავებსაც გავზრდიი *-* ფოტოზე კარა და კაია არიააან ^^ აბა მოგეწონათ მეორე თავი? |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.