იმ დღის შემდეგ ნიკა გაქრა და მეც ჩავთვალე რომ ის სიტყვები უბრალოდ ჩემს შესაშინებლად თქვა რათქმაუნდა ნიკასნაირი ბიჭი სერიოზულ ურთიერთობას არავისთან არ დაიწყებს და მითუმეტეს ასე, თუმცა ბექა დავკარგე მაგრამ ამაზე ნამდვილად აღარ მინერვიულია.
ელენე ორი დღეა ცუდათაა ვერ ჭამს თაბრო ეხვევა, სუსტააა და ცოტა არ იყოს მეშინია მოწამვლას უნდა გაევლო, უნივერსიტეტიდან მისულს ელენე თავის საწოლში მტირალი დამხვდა.
- ელე კარგად ხარ ?- შეშინებული ჩამოვჯექი მის თავთან.
- ირაკლი დაკარგულია გუშინდელი საღამოდან-ისე თქვა თითქოს პირვლია.
- მერე რა ელენე პირველად აკეთებს ?
- არა იცის რომ ცუდად ვიყავი დამირეკავდა მაინც არ გაჩერდებოდა, უნდა ვნახო აუცილებლად კატო აუცილებლად უნდა დაველაპარაკო- პანიკაში იყო ელენე.
- ელე რა ხდება ?- მაქსიმალურად მკაცრად ვიკითხე და ელენეს დავაკვირდი.
-ფეხმძიმედ ვარ ..- ამოიჩურჩულა და შეშინებულმა შემომხედა.
- რა ?- გოცებული დავაკირდი მის მუცელს თითქოს ბავშვი გამო0ყოფდა ხელს და მომესალმებოდა.
- ირაკლი უნდა ვნახო.
- გააფრინე გოგო ?- იმხელა ხმაზე ვიკივლე მე შემეძშინდა, ყოველთვის დარწმუნებული ვიყავი რომ ირაკლის ელენეს მიმართ სხვა განზრახვა ჰქონდა და ამის სისწორეში ახლა დავრწმუნდი.
- გთხოვ- ისევ ტირილი აუვარდა ელენეს.
- წავალ და მოვძებნი.-ამოვილაპარაკე და სახლიოდან გავედი.
ტაქსის მძღოლს ირაკლის სახლის მისამართი ვუკარნახე და ანერვიულებული მივეყუდე სავარძელს, ირაკლი რომ ისეთი აღმოჩნდეს როგორიც მგონია ელენეს რა ეშველება, ახლა რომ დატოვოს და გაქრეს ..
სწარაფად გადავხტი ტაქსიდან და კიბეები ავიარე, კარზე დავაზარე გვიან გამიღო ვიღაც ტიპმა, აშკარა მაგარი ნაბახუსევი იყო.
- რაო ლამაზო?- გამეკრიჭა იდიოტი.
- ირაკლი სადაა?
- ვინ ხარ ?
- ელენეს დაქალი.
მაშინვე გაიქრო სახიდან ირონიული ღიმილი და სახლში შემატარა სადაც ირაკლი და ნიკა დამხვდნენ წელს ზემოთ შიშვლები რაღაც საზიზღრბას ეწეოდნენ და ლუდს სვამდნენ.
- კატო- ფეხზე წამოგა ირაკლი და იქვე მიგდებული პრანგი შემოიცვა.- რა ხდეება ?
- ელენეა ცუდად..- ამოვილაპარაკე და ნიკას გავხედე უემოციო სახით რომ მიყურტებდა.
- რ ჭირს ?- ჩემს თვალებს ვერ დავუჯერე ირაკლის თვალებში სერიოზული შიში ო გამოისახა.
- უნდა დაელაპარაკო- ირაკლის გავუშტერე მზერა.
- სახლშია?- საფულეს და გასაღებს დასწვდა და ისრაღაც საზიზღრობა საფერფლეში ჩაასრისა.
- ხო .
- წავედით.
ნიკა ნელა წამოდგა და გამოგვყვა ირაკლის მანქანისკენ ვაპირებდი წასვლას ნიკამ რომ მომკიდა ხელი და და გამაჩერა.
- გაუშვი მარტო, მე წაგიყვან.
ირაკლიმ რათქმაუნდა მიგვასწრო.
..........................
- რაო ჩემო პატარა?- გაუღიმა ირაკლიმ და ატოირებული ელენე მიხუტა.
- ირაკლი მე - ენა დაება ელენეს და უფრო ატირდა.
- რატომ ტირი ელე?- სახე ააწევინა და თვალებში მიაჩერდა, იგრძნო როგორსტკიოდა ელენეს მაგივრად და როგორ უნდოდა არასდროს ენახა ელენეს თვალები ცრემლიანი, მისი პატარაა, ელენე იმდენად სუსტია სურვილი გიჩნდება მოუფრთხილდე დაიცვა ..
- მე .. იკა მე .. არ ვიცი ..
- მითხარი ელენე ვინმემ გაწყენინა?
- არა იკა მე .. ფეხმძიმედ ვარ - დაიჩურჩულა და შეშინებული მიაცEრდა ირაკლის რომელსაც უკვე ღიმილი ეპარებოდა სახეზე..
- რა ?
- ფეხმძიმედ ვარ - ისევ დაიჩურჩულა შეშინებულმა, ირაკლის რეაქცის ეშინოდა ეშინოდა რომ მიატოვებდა რაც არუნდა იყოს ირაკლის სხვანაირი ცხოვრება ჰქონდა და მოინდომებდა თუ არა ჯერ ცოლს და შვილს ეს საეჭვო იყო.
-ჩემი შვილი - დაიჩურჩულა ირაკლიმ და ელენეს მუცელს დახედა.
- იკა- ხმა გაუწყდა ელენეს.
- ელე- ირაკლიმ გაუღიმა მიკხვდა რისიც ეშინოდა ელენეს.- რატომ ნერვიულობ ?
- მე არ ვიცი ჯერ 18 ის ვარ ..
- სმააგიეროდ მე ვარ 25 ის ..
- ხო- პირველად გაეღიმა ელენეს როცა მიხვდა ირაკლის დამოკიდებულებას.
......................................................
მისაღებში ანერვიულებული ვიჯექი და ვერ ვჩერდებოდი ირაკლი და ელენე კი არადა არ გამოდიოდნენ.
- შეგიძლია დაწყნარდე ?- გაღიზიანებულმა იკითხა ნიკამ- რა ხდება ?
არ დამცალდა პასუხი ელენე და ირაკლი გამოვიდნენ წელზე ჰქონდა მოხვეული ხელი ირაკლის და იღიმოდა, ელენე ბედნიერებისგან ბრჭყინავდა, შვებით ამოვისუნთქე და გავუღიმე.
- მშვიდობა გაქვთ ?- დაიბნა ნიკა.
- მამა ვხდები ნიკუშ - გაუღიმა ირაკლიმ და ელენე დასვა დივანზე.
- ღადაობ შეჩ..ემა ?- ფეხზე წამოდგა ნიკა და გაოცებულს გაეღიმა.
- რა მეღადავება ბიჭო - ხელები გაშალა ირაკლიმ და ნიკაც გადაეხვია.
- მაგარია ეე...
- გილოცავთ - ირაკლის გავუღიმე და ელეს ჩავეხუტე.
...........................................................
ირაკლიმ უნდა ავღნიშნოო აიჩემა და არც ელენეს გაუწევია წინააღმდეგობა არადა სუსტად იყო მაგრამ მე ვდრ ჩავერიე, რესტორანში წავყევი თუმცა იმდენი ხალხი იყო რათქმაუნდა მალე გავეცალე ტერიტორიას და ვერანდაზე გავედი.
- გეგონა ირაკლი ელენეს დატოვებდა ხო ?-- მომესმა გაბრაზებული ხმა- გეგონა ვით მიატოვებდა..
- ნიკა - შეშინებული შევბრუნდი მინდოდა მეთქვა არ გამიკვოირდებოდა თქო მაგრამ ძლივს მოვიშორე და ახლა თავიდან ვერ გამოვიწვევდი.
- რატომ არ მეპასუხები ?
- უბრალოდ შემეშვი გთხოვ- ზურგი ვაქციე მაგრამ უხეშად მიმაბრუნა და სამლის სუნიც სწრაფად შევიგრძენი.
- ნიკა მთვრალი ხარ - ამჯერად მართლა შEმეშინდა რადგან ვიცი მოწეულიც ჰქონდა პლიუს მთვრალი.
- მინდა რომ მიპასუხო.
- ხო ასე მეგონა - ვიყვირე ნერვებმოშლილმა და მკლავზე ხელის მოჭერაც ვიგრძენი.
- ამიხსენი რატომ გგონივართ ნაბიჭვრები ?- იყვირა ნიკამ .
- შენ საერთოდ არაფერი მგონიხარ იმიტომ რომ არ გიცნობ, ერთადერთი რაც მინდა ისაა რომ გაქრე ჩემი ცხოვრებიდან ..
- ბერვი გდომებია- გამიღიმა ნიკამ და მომშორდა .
........................................................
ელენეს სისუსტის გამო ქორწილი არ გადაუხდიათ, მშვიდად გადავიდა ირაკლის სსახლში მხოლოდ ჩვენ ავღნიშნეთ, ელენეს მშობლებს გაუჭირდათ ამასტან შეგუება ამიტომ არც ცამოვიდნე, ეს ქართული გაბუტვები, ელენემ ინერვიულა მაგრამ მიხვდა რომ მალე გადაუვლიდათ, კიდევ კარგი არ იციან ირაკლი როგორია თორემ მართლა გააფრენდნენ, მე მარტო მიწევს ცხოვრება უკვე ერთი კვირაა რაც ძალიან მიჭირს .
მეცადინეობას მოვრჩი და საწოლში ჩავწექი როგორ მძულს მარტოობა, ლეპტოპი ავიღე და უაზროდ ძრომიალი რომ მომბეზრდა ფილმი ჩავრთე და ჩამეძინა .. მაგრამ გვიან გამაღვიძა კარები ბრახუნმა შეშინებული ავდექი და ჭუჭრუტანას იქით ნიკა რომ დავინახე არეული სახით გულში გამკრა, სწრაფად გავაღე კარი და თითქმის ვიყვირე.
- ელენე კარგადაა ?
- დაწყნარდი კარგადაა - გამიღიმა ნიკამ .
- რა გჭირს ?- აშკარად არ იყო თვითონ კარგად .
- უნდა დამეხმარო..
- რა გჭირს ნიკა ?
ჩაწითლებულ თვალებზე და გალურჯებულ ტუჩებზე მივხვდი რომ უკეთეს შემთხვევაში მოწეული ჰქონდა რაღაც ოღონდ დოზაზე მეტი.
- რა შემიძლია გავაკეთო?- სახეზე დავაკვირდი და კარი დავკეტე.
- მაკოცე ..
- რა ?- გაოცებულმა შევხედე.
- ჯერ მინდა რომ მაკოცო- სწრაფად შემიცურა წელზე ხელი და უხეშად ჩემს ტუჩებს დაწვდა, მეგონა უხეში იქნებოდა შემეშინდა კიდეც რომ კონტროლს დაკარგავდა მაგრამ არა ნაზად და ფრთხილად მკოცნიდა შემდეგ კი მომშორდა და რაღაც პაკეტი ათამაშა ხელში.
- ამან- დაძაბულმა დაიწყო- აი ამან ორი საათის წინ ძმაკაცი მომიკლა...
- ძალიან ვწუხვარ- ამოვიჩურჩულე და პაკეტი ფრთხილად გამოვართვი- ამას გადავაგდებ კარგი ?- ფრტხილადვე დავდე მაგიდაზე და ნიკას ჩავეხუტე .
ფრტხილად დაიხარა და ისევ მაკოცა ამჯერად მომტხოვნად.
ვერც მოვიდა გონზე ისე შემოისვა სხეულზე სიფრიფანა კატო, მთელი მონდომებით კოცნიდა სწრაფად დაიძრა საძინებლისკენ და კატო საწოლზე უხეშად დააგდო, ვერანაირად უწევდა წინაღმდეგობს ის ჰქონდა გონება არეული მხოლოდ ნიკას ტუჩებს გრძნობდა ყელზე, ხელებს შიშველ ფეხებზე რომ დაცოცავდნენ, პენუარი საკმაოდ მოხერხებული არმოჩნდა ნიკასთვის ბრეტელი გადაუწია და მკერდზე მიაწებ ტუჩები, კატოს გაჟრჟოლა, ცოტა გამოფხიზლდა გაიაზრა ვინ იყო ნიკა და რა ხდებოდა ახლა, ისიც გაქაცნობერა რომ ნიკას არასდროს ეყვარებდა და ახლა კატო მისთვის ყურადღEბის გადატანის საშუალება იყო.
- ნიკა- ძლივს ამოილაპარაკა და მკერდზე მიაბჯინა ხელები ნიკას მაისურის გახდა უკვე მოესწრო და შიშველ გულმკერდზე კატოს ხელები რომ იგრძნო ტაომ დააყარა .
ნიკა შეჩრდა, კატოს ყელში ჩარგო თავი და ღმად დაიწყო სუნთქვა, მერე უბრალოდ შეუცურა ხელი წელზე მასზე ააკრა და გაჩერდა, კატოს პროტესტი არრა გამოითქვამს რადგან ესმის მის მდგომარეობა და თანაც საშინლად არ უნდოდა ნიკას მოშორებოდა, გატვრენილი იწვა მასზე აკრული დ თვალებ დახუჭული შეშინებული ცდილობდა შემდეგ დღეზე არ ეფიქრა რადან ზუსტად იცოდა იქ ნიკა არ იქნებოდა .