მმმ...ამან რა მითხრა? სამსახურში აყვანილი ხარო ხო? კარგით მექალთანე ბოს! ისე კარგი კონცნა კი ჰქონია ამ ბაბულიკას. ვერ ვიტყვი რომ ეს პირველი კოცნა იყო, იმიტომ რომ მერვე კლასში ერთმა ბიჭმა მაკოცა მემგონი მოვწონდი. ფიქრებიდან ბოსის ხმამ გამმიყვანა.
-ისე კარგი ტუჩები გქონია, პატარავ-ეს ისეთი ხმით თქვა მემგონი ყველა გოგო დადნებოდა მის წინაშე, მაგრამ მე არა. უი პატარა დამიძახა ხო? კაი მე ვანახებ მაგას ვინ არის პატარა!. რადგან ცოტნიკო ჩემ ზევით იყო და ჩემ სხეულს არ ეხებოდა, ფეხი დავარტყი იმ ადგილას. ცოტნიკო ჩაიკეცა და დავარდა ძირს. უკვე დღეს მეორეჯერ ვატკინე.
-ნახვამდის ბოს!-გამოვზახე კრებთან მისულმა და კიდევ ერთხელ შევათვალიერე მისი სახე. თაფლისფერი თვალები, წაბლისფერი თმები, სწრი ცხვირი და პატარაზე წამოზრდილი წვერი ხაზს უსვამდა მკაცრ სახეს. არა! ტასო რაზე ფიქრობ ეხლა დებილივით დგახარ და ამ ბაბულიკას უყურებ? ტფუი. მალევე მოვტვინე და ბოსის კაბინეტიდან გამოვედი. არა რა! ხო ვამბობ ძალიან შემეფერება ეს სამოდელო სააგენტო.
-უკაცრავად, აგიყვანეს სამსახურში?-ეს ის გოგო იყო ცოტნიკოს კარებდე რომ მიმიყვანა. ძალიან საყვარელია ეს გოგო, მემგონი ვიმეგობრებთ.
-კი ავიყვანე, ანა-ახა ცოტნიკოს კდე ირონიული ღიმილი. საიდან გამოჩნდა ეს დებილი. მე მეგონა ეხლა ტკივილისგან სახე ემანჭებოდა და ეს დებილი კიდე აქ არის.
-გილოცავ! ჩვენ აუცილებლად ვიმეგობრებთ-ჩამეხუტა ანა. ძალიან თბილია ეს გოგო და მეც ხელები მოვხვიე. ამ დროს ცოტნკოს დაჟინებულ მზერას წავაწყდი. აბა ის რას ფიქრობდა გულქვა ვიყავი? ნწუნწუ. მერე წავიდა ცოტნიკო. კიდევ კარგი თორე უკვე ზურგი მეწვებოდა მის დაჯინებულ მზერი გამო. საწყალი ზურგი.
-რა გქვია?-მკითხა ანამ.
-ტასო. შენ ანა ხო?-ანამ დამიქნია თავი.
-წამო თუ გინდა ეხლა შესვენება მაქ და ყავა დავლიოთ-არა ძალიან თბილია ეს გოგო. ძალიან კარგად ეხერხება ურთიეთობების დამყარება. მე რომ მეხერხებოდეს ძალიან კრგ იქნებოდა მაგრამ სამუხაროდ არ მეხერხება. სულ რაღაც ერთი მეგობარი მყავს ნია რომელიც ანასავიტ თბილია და კარგად ეხრხება ურთიეთოა. ვფიქრობ კარგი ტრიო გამოვა.
-კი წავიდეთ თან რაღაცეები მომიყევი ამ ადგილზე-ანამ თბილად გამიღიმა.არა ზალიან თბილია ეს გოგო. არა, ვტყუი ზალიან,ძალიან თბილია ეს გოგო.წავედით. გზაზე როდესაც ტაქსის ვაჩერებდიტ, შავმა ბეენვემ გაგივიჩერა ფეხებთან. ვიქრობ, კიარადა დანამდვილებით ვიცი რომ ეს ცოტნიკოა. ჩამოიწია ფანჯარა და იქიდან კი ცოტნიკო გამოჩნდა. არა რა, მეორეჯერ ვამტიკეცბ რომ ვანგა ვარ.
-ჩაჯექით მე წაგიყვანთ-ხო მართალია ეს იდიოტი, მოტეხილი ქუსლიტ არ ვაპირებ ფეხით წასვლას. მაგრამ ძალიან გამიკვირდა რომ ანა ეგრევ დათანხმდა. მემგონი მოაჯადოვა უკვე ჩვენმა ცოტნიკომ. მეც არ შევეწინაარმდეგე და ცავჯექი. საერთოდ არ ვარ ჯიუტი, არასოდეს არ ვამბობ უარს რაც მე მინდა.ცოტნიკოს მემგონი გაუკვირდა. მე და ანა უკან ვჯდეოდით როცა ცოტნიკომ...
-ტასო სენ წინ დაჯექი-მიტხრა ცოტნიკომ სულერტიას გამომეტყველებით.
-არა იყოს უკან დავჯდები, ბ ა ტ ო ნ ო ცოტნე-ბატონო გამოვკვეთე.
-კაი-ისე გამიკვირდა მართლა. მე მეგონა ტავის მიზანს ყოველთვის აღწევდა.-სად მიდიხართ/
-ჭავჭავაძეზე, კაფეში-უთხრა ანამ. ცოტნკო დაძრა მანქანა.