-ბოდიში - ჩავილაპარაკე ისე რომ მას გაეგო
ზემოთ ამოიხედა და გავშრი
-შენ იყავი ? - მკითხა და სველი მაისური გაიძრო
-ესე აპირებ სიარულს?
-თავზე გადამასხი ყველაფერი და მირჩევნია ესე ვიარო
-ბოდიში მართლა არ მინდოდა
-სახლშიც ესე ასხამ წყალს?
-არა
-ანუ სახლში "კარგი" გოგო ხარ
-და ამას ვინ მეუბნება?
-ეგ შენი საქმე არაა
-წყალი იყო ისე
-მე ღვინო მეგონა
-მაგას გადაგასხამ თუ გინდა
-ძააან ხოარ გამიშინაურდი შენ?
-დამაცადე - უკან შევბრუნდი და წყალი გამოვტანე მაგრამ ის აღარსად არ ჩანდა
ხელი კედელს დავარტყი და ტკივილისგან სახე დავმანჭე
-მე მეძებ? - გავიგე ისევ ის ხმა და უკან შევბეუნდი
არა აშჯარად იმაზე სიმპატიურია ვიდრე მეგონა
გავუღიმე და წყალი სახეზე შევასხი
-გეტყობოდა რომ გცხელოდა - ვუთხარი და შესასვლელისკენ წავედი
-მოიცა მოიცა - მითხრა და შემომაბრუნა , აშკარად ძალიან გავაბრაზე - სად მიიჩქარი?
-ხელი გამიშვი მტკივა - ვუთხარი საცოდავად და თავის განთავისუფლება ვცადე მაგრამ ამაოდ
-ზედმეტები ხომ არ მოგდის შენ ?
-მე არვიცი მაგრამ შენ ნამდვილას მოგდის!
რაღაცის გქმას აპირებდა როდესაც ვიღაცა აივანზე გამოვიდა და უცებ ხელები გამიშვა
-გიორგი შენ გეძებდი - გაისმა გოგონას ნაზი ხმა და შევბრუნდი - მარიამ როგორ ხარ? - ჩემსკენ წამოვიდა და გადამკოცმა
გოგონა თავიდან ფეზებამდე შევათვალიერე და მხოლოდ მერე მივხვდი ვინც იყო
-კარგად ანა შენ? - გავუღიმე
-მეც კარგად ჩემი ძმა დამეკარგა და თურმე აქ ყოფილა - "გიორგის" გადახედა და დაუბღვირა"
ანუ ძმა - გულში გამარჯვება ბიზეიმე მაგრამ რა გამარჯვება ვერც მე მივხვი , მოიცა რა გვარია ეს?
მაინც და მაინც ეხლა დამავიწყდა ანას გვარი!
ჯანდაბა!
-თქვენ ერთმანეთს იცნობთ? - ფიქრებიდან ანას ხმამ გამომიყვანა
-შენ და გიო?
-აბა გიო? - თავი გავიშტერე
ხელი მანიშნა ბიჭუნასკენ რომელსაც ეღიმებოდა
-აა არა - ანას გავუღიმე
-მოკლედ ეს გიორგი ჩემი ძმა - მისკენ გაიშვირა ხელი - ეს კი ჩემი მეგობარია გიო მარიამი
დას გაუღიმა
-კარგით - ჩაილაპარაკა ანამ და შესასვლელისკენ წავიდა - გიორგი წამოდი რა
გიორგი შესასვლელისკენ დაიძრა და მაისური ჩაიცვა
-რა იყო გაშრა ? - მივაძახე და გამეცინა
მისი განრისხებული თვალები დავინახე მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია
-განანებ! - ჩაილაპარაკა და გავიდა
სიცილს ვერ ვწყვეტდი მაგრამ მისი სიტყვები რომ გავიგე უცებ გავჩერდი და მივხვდი რომ კარგად არ მქონდა საქმე
კარგით!
მომხდარი დავაიგნორე და ბავშვებისკენ წავედი
-აუ ძააან დავიღალე - ვთქვი და იქვე სკამზე ჩამოვჯექი
-წავიდეთ ხომ ? - იკითხა სოფომ
-ოღონდ ფეხით! (სალომე)
ისეთი თვალებით გავხედე შეეშინდა
-რა ფეხით გოგო? ისედაც დამატყდა ეს ფეხები
-აუ მარიამ კარგი რა არ გამიტეხო დღეს - ნაწყენმა გამომხედა
-ლუკა მოდი აქ ! - ძმაკაცს ხელი ჩავავლე და წამოვდექი - წავედით
ბავშვებს ჩემს ქმედებაზე გაეცინათ მაგრამ სხვანაირად არ შემეძლო ძალიან დაღლილი ვიყავი
-რა ბებერი ქალივით ჩამოეკიდე ტო - დამცინა ძიმკამ
-დამეკარგე დიმიტრი! - დავუბღვირე და ხელების აწევით წინ წავიდა
-მარიამ რას აკეთებდი ამდენი ხანი გარეთ? - მკითხრა ლუკამ
-ლუკი
-ჰო
-ანი ხო იცი ? - იმ მაგიდისკენ გავიშვირე ხელი სადაც ანი იჯდა
-ჰო მერე
-ეგ რა გვარია?
-მოიცა..- ჩაფიქრდა ლუკა - მეტრეველი , რატომ?
-დღეს მომესალმა და გვარი ვერ გავიხსენე
-ეგ რო შაკოს მოსწონს იცი? - მიჩურჩულა
-ხო არ ღადაობ? მე რატომ ვიგებ ამას ეხლა?
-არავის არ უთხრა მომკლავს
-აუუ მე შაკოს მოვკლავ!
ლუკას გაეცინა და ხელი გადამხვია
ბევრი ვიარეთ , ვისაუბრეთ და ხვალ შეხვედრაც დავთქვით
სახლში ისეთი დაღლილი ავედი ჩემს ოთახამდე ვერც მივედი , იქვე დივანში "ჩავხტი"
-მამაააა - გავძახე მამაჩემს რომელიც რაღაცას აკეთებდა
-ჰო მოხვედი? - ჯერ კიდევ ვერ გაეგო სად იყო
-არა მამა გზაში ვარ - გამეცინა - სულ ამ ფურცლებში როგორ უნდა დაძვრებოდე?
-მამა რა ვქნა იცი რამდენი საქმეა თან ეხლა ახალი გარიგება წამოვიწყე
-ვისთან მა?
-არვიცი ჯერ რამდენიმე კვირაში მაქვს შეხვედრა
-უი მა რა უნდა მეკითხრა - ცოტა ხასიათზე მოვედი
-გისმენ მარ
-ვინმე ბურდული იცი? ბიზნესმენი?
-რა ქვია მა?
-სახელი არვიცი
-კი ვიღაც ვიცი სამი ძმა არიან მგონი
-ჰოო ალბათ ეგაა
-რატომ მა?
-დღეს გავიცანი ერთი რა და მამაჩემი ბიზნესმენიაო და იქნებ იცნობსთქო რა
-შეიძლება ვიცოდე ესე არ მახსენდება
-გშიათ? - გაისმა დედაჩემის მხიარული ხმა
-აუ დე იმდენი ვჭამე რომ მინდოდეს მაინც არ ჩავა - გამეცინა
-მე მშია და მაჭამე რა კატუშ - გასძახა ცოტნემ
-წავედი მე დაგტოვებთ მეძინება - ორივე გადავკოცნე და ჩემი ოთახისკენ წავედი
წყალი გადავივლე და საწოლში შევწექი
მალე ჩამეძინა
ისედაც ბევრი გადამხდა დღეს და რომ არ დემსვენა ხვალ ვერ გავიღვიძებდი
**************************************
დილით უცხო ნომერმა გამაღვიძა
***
-გისმენთ
-მე ვარ
-შენ თუ ხარ
-ნიკუშა - გაეცინა
-უი მოხდა რამე? - მეც გამეცინა
-ყველა გარეთ არიან და შენ გვაკლიხარ
-რომელი საათია?
-ორი ხდება მარიამ
-უიი - გამეცინა - სად ხართ?
-შენს წინ პარკში
-კარი მოვწესრიგდები და ჩამოვალ - ვუთხარი და ტელეფონი გავუთიშ
******************
-აბა რას შვებით? - გავძახე მხიარულად ბავშვებს და სათითაოდ გადავკოცნე
-რაღაც მინდა გითხრათ , მარიამი არ იყო და აღარ გითხარით - დაიწყო საუბარი ნიკამ
-აბა გისმენთ
-მოკლედ ხვალ ავდივარ ბეთანიაში სახლი მაქვს რა და გამიხარდებოდა თქვენც თუ წამოხვიდოდით (ნიკუშა)
-ეეე რა მაგარიაა - წამოიძახა სალომემ
-მაგარია ტო მივდივართ (ძიმკა)
-არა ხვალ ვერ წავალთ - წყენით ჩაილაპარაკა სოფომ
-რატომ?
-ანი ვნახე მეტრეველი რაღაც წვეულება მართავს ოჯახი მაგისი ძმა ჩამოსულა თუ რაღაც რა და ყველა დაგვპატიჟა
-კაი ღადაობ? - ვიკითხე და თავის მშვიდება დავიწყე
-არა ხვალ იქ წავიდეთ ყველა და ზეგ ბეთანიაში დავაწვეთ მოსულა? (სოფო)
-მოსულა - თქვენ ყველამ ერთხმად
მხოლოდ მე ვიყავი ჩუმად და საკუთარ თავს ვგლოვობდი...