ყანჩაველი... (2)
ძალიან გავბრაზდი ისე მკითხა თითქოს სულ კუდში დავსდევდე, ლაპარაკის უნარით წართმეულმა ძლივს ამოვიბლუკუნე - ისა ... ხო რავი... - ვუთხარი და სახში შევედი. ანაბელი ორივეს გაკვირვებული გვიყურებდა , მაგრამ სახის გამომეტყველებაზე ეწერა , რომ ინტერესით კვდებოდა , ბოლოს როცა მიხვდა, რომ ხმის ამოღებას არ ვაპირებდით ხელი ჩაიქნია და სამზარეულოში შეგვიყვანა. ნანა დეიდას იქ უკვე სუფრა გაეწყო და მაგიდის გარშემო სხდებოდნენ, ცარიელი ადგილებიც შევნიშნე რათქმაუნდა ჩვენთვის იყო. მაგიდის ერთ მხარეს მე და ანა ვიჯექით, მეორე მხარეს კი გაბრიელი და სანდრო. ჭამის დროს ტელეფონზე მამამ დამირეკა და ცალკე ოთახში გავედი , როდესაც დავბრუნდი ყველამ ჭამა განაგრძო. გაუძელი თათია გაუძელი! თავს ვიმხნევებდი, როდესაც გაბრიელმა გესლიანად მითხრა - ცნობისთვის საჭმლის ჭამის დროს ადგომა გასვლა და ტელეფონზე ლაქლაქი უზრდელობაა-მეც არ დავაკელი და ირონიული პასუხი გავეცი - ჭამის დროს ხმის ამოღება უკულტურობაა - წინადადება დავამთავრე და გაბრიელის დაჭიმულ ხელებს დავხედე, მერე ჩემთვის გავიფიქრე 'ჯერ სად ხარ' .ჭამას რომ მოვრჩით , მე ანაბელმა და ნანამ მაგჯდის ალაგება დავიწყეთ მაგრამ ნანამ სამზარეულოდან გამოგვაგდო ორივე . ანაბელს ვთხოვე ჩემი ოთახი ენახებინა და მანაც მეორე სართულზე ამიყვანა , რომელიღაც ოთახში შემიყვანა და დაიწყო - ესეიგი დედას და მამას ოთახი პირველ სართილზეა , ჩემი და შენი ოთახები გვერდი გვერდაა, თუ რამე დაგჭირდება დამიძახე არ მოგერიდოს - სათქმელი დაამთავრა და ოთახიდან გავიდა,ხუთ წუთში ვიღაცა გიჟივით მეცა შემომატრიალა და მთელი ძალით კედელზე მიმანარცხა - ახლა კარგად მისმინე , ჩემთან ირონიული ლაპარაკი არ გაგივა და არ გირჩევ ჩემი ნერვების მოშლას გასაგებია ? - იღრიალა ბოლო ხმაზე და ისევ კედელს მიმანარცხა - გასაგებია ? - ისევ იღრიალა , მაგრამ შეშინებული ხმას ვერ ვოღენდი , ცოტახანი მიყურა მერე ხელები გამიშვა და ოთახიდან გავჯდა , ჯერაც ბერ ვაცნობიერებდი თუ გაბრიელმა რა გამიკეთა . ხელები საშინლად მტკიოდა, ცხოველი , მხეცი ... მეტი არაფერი არ გამახსენდა თორე დავუძახებდი, აშკარად სამკურნალო ყავთ მშობკებს. სხვა რა უნდა მექნა ავდექი გამივიცვალე და დაღლილმა ლოგინზე წამოვწექი მალე ჩამეძინა კიდეც .ხელები საშინლად მტკიოდა ცხოველი , მხეცი ... მეტი არაფერი არ გამახსენდა თორე დავუძახებდი , აშკარად სამკურნალო ყავთ მშობლებს , სხვა რა უნდა მექნა ავდექი ლოგინში შევწექი დაღლილმა და დავიძინეღამის სამი საათი იყო შიმშილმა, რომ გამაღვიძა , ლოგინიდან წამოვდექი . სამზარეულოში ვაპირებდი უკვე შესვლას როცა ვიღაცა დავეჯახე, ზევით ავიხედე და გაბრიელი შემრჩა ხელებში - მერამდენედ უნდა დამეჯახო რა იყო თვალებშივერ იხედები? - პასუხს არ დავლოდებივარ წამოვდექი და პირდაპირ სამზარეულოში შევედი - გაგაფრთხილე უკვე და ნორმალურად მელაპარაკე , თავში ავარდნილი თბილისელის თავი ნამდვილად არ მაქვს - მითხრა და მაცივარი გამოაღო. - თქვა ბიჭმა რომელიც გოგოზე მეტად სწერვობს - წინადადება დავამთავრე და მის ანთებულ თვალებს შევხედე.- გაგაფრთხილე , ჩემ ნერვებზე ნუ თამაშობ - მითხრა და ოთახიდან გავიდა. - რა დავუშავე ასეთი ჩემ მშობლებს აქ , რომ გამომაგზავნეს - ჩავიბუტბუტე ჩემთვის და ოთახში ავედი . დილით რაღაც ხმაურმა გამაღვიძა ანაბელი იყო - თათია მე , დედა , მამა და სანდრო ტყეში მივდივართ, საჭმელი მაცივარშია - მითხრა და ალბათ გავიდა კიდეც. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.