ერთხელ თავი 7
როგორ არმინდოა ბიჭებს ვიტო ენახათ როგორ არმინდოდა მაგრაამ მე მათთან ვერფაერს ვერ გავხდებოდი -დე მოხვედი რამე ხოარ გაიგეთ? -არა მაკა ვერაფერი უი ხო ბიჭები ვნახე და იმათმა მომიყვანეს მოგიკითხეს -ვინ ბიჭები? -დემეს ბიჭები.....მე ჩემ ოთახში ვიქნები ჩემი ოთხარი მილაგებული იყო მაკა მიალაგებდა მე შევედი პარდები გავწიე და ფანჯრის რაფაზე დავჯექი გარეთ წვიმდა წვიმა ძალიან მიყვარს ცა ნაცრისფერი იყო წვიმის წვეთები კი ფანჯრებს ეხეთქებოდნენ შიგნით შემოღწევას ცდილობდენ მაგრამ ამაოდ.ინსტიქტურად ჩემ ხელს დავხედე......ტყუილია რომ იძახიან დრო ყველა ტკივილს კურნავსო ტყუილია ....როგორ მენატრებოდა ჩემი ძმა როგორ მაკლია როგორ მინდა რომ ახლა ჩემს გვერდით იყოს როგორ მინდა მისი რჩევების კიდევ ერთხელ მოსმენა ახლა მაინც როგორ დამეხმარებოდა ყველაფერში თავი ვეღარ შევიკავე და ტირილი დავიწყე ცრემლები გაუჩერებლივ მოდიოდნენ. -დე რამე ხოარგინდა?მე გავდივარ -არა დე არაფერი -შენ რა ტირი? -არა -მია რომ მოვალ უნდა ვილაპარაკოთ გამიღიმა მაკამ -კაი დე მაკამ გაიხურა თუ არა ოთახის კარი ჩემი ტელეფონის ზარის ხმაც გაისმა ტელეფონც დავხედე,,ჩემი ბიჭი“ მირეკავდა -ხო -როგორ ხარ სად ხარ მთელი დღეა გამოდი გარეთ გავისეირნოთ ან სადმე დავჯდეთ მომენატრე -ცოტახანში მზად ვიქნები -შენ რა იტირე? ჩემი დუმილი -რაგჭირს ეე -20 წუთში მზად ვიქნები -კაი მიყვარხარ გავუთიშე და ჩაცმა დავიწყე შეიძლება ჩემ ადგილას რომ ყოფილიყავით არ წასულიყავით მაგრამ მე მინდოდა მისი ნახვა მინდოდა ყველფერი მომეყოლა შავი ჯინსები ჩავიცვი შავი უგები თეთრი ნაქსოვი ჯემპრი თმა მაღლა ავიწიე შავი კურტკა მოვიცვი და სახლიდან გავედი თვალები საშინელ დღეში მქონდ მაგრამ ამისთვის დიდი ყურადღემა არ მიმიქცევია ჩავედი თუ არა მაჩაბელი ჩამეხუტა -მია რაგჭირს მეტყვი? მე ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი -მაგ ბიჭის გამო იტირე? -ვიტო! საერთოდ მისმენი რას ვყვებოდი? -გავღიზიანდი -კაი დაწყნარდი შენ მითხარი სად წავიდეთ -რავი სადაც შენ გინდა -კაი პრეტენზიები არიყოს მანქანაში ჩავსხედით და წავედით -ცოტა ნელა ატარე -გეშინია? -გახლავს და თან შეიძლება პატრულმა გაგაჩეროს -კაი თუ გეშინია მაშინ -და გაზს ფეხი უფრო დააჭირა მე გული ამოვარდნას მქონდა. საბოოლოდ თავი დიღმის მასივში ამოვყავით მანქანა ერთ-ერთ კორპუსთან გააჩერა -გადმოდი მია -აქ რაგვინდა? -ნახავ -გამიღიმა მხრები ავიჩეჩე და გავყევი კორპუსში შევიდა და მესამე სართულზე ავიდა რკინის კარზე დააკაკუნა კარი ხანში შესულმა კოხთა და მხიარულმა ქალმა გააღო წინსაფარი ეკეთა ალბათ რამეს ამზადებდა -ბებოო აქ რა ქარმა გადმოგაგდო როგორ მომენტრე ბებოო -ბე როგორ ხარ? -შემოდი რა შორიდან მკითხულობ ვიტო შევიდა მე გავშეშდი ასე დებილვით დავდექი -შემოდი შვილო-გამიღიმა ქალმა და შემიპატიჯა -მია რას გაშეშდი შემოდი ტოო მე შევედი -ბე ეს მიაა ჩემი შეყარებული -სასიამვნოა -მე მარიკა ვარ შვილო - გადამეხვია ვიტოს ბებია ქალი მისაღებში შეგვიძღვა სახლი ძალიან მყუდრო იყო თბილოდა ძველებური ინტერიერი ხის აეჯი ეს სახლი ჩემი ოცნების სახლს გავდა ამდროს ოთახში ვიტოს ბაბუა შემოვიდა ვიტომ ბაბუამისი გამაცნო მას არაჩვეულებრივი ბებია და ბაბუა ყავდა მე მათით გაოცებული დავრჩი ისინი ისეთი თბილები და საყვარლები იყვნენ ქალმა მაგიდის გაშლა დაიწყო -არა არფერი არგინდათ არშეწუხდეთ -რაშეწუხებაა შვილო -იქნებ დაგეხმაროთ? -არა რას ამბობ -გთხოვთ და მაშინვე ფეხზე წამმოვდექი ნუ მოკლედ ბევრს აღარ გავაგრძელებს და საღამომს შესანიშნავად ჩაიარა იქაურობა ძაალიან მომეწონა მისი ბებია და ბაბუა კი გასაოცარი ხალხი იყვნენ წამოსვლის წინ ბებიასმისვა გვთხოვა რომ იქ ხშირად მივსულიყავით მე და ვიტო მანქანაში ჩავჯექით -ვიტო ისინი შესანიშავები არიან რატომ არ მოდიხარ მათთან ხშირად როგორი მონატრებულები იყვნენ შენს ნახვას -აწი შენთან ერთად ხშირად ვივლი გამიღიმა და მაკოცა (ლოყაზე :დდდ) მანქანა დაქოქა და სახლში წავედით ამ დღეს მხოლოდ ეს თუ გამოასწორებდა მე არც კი ვიცოდი მას ბებია და ბაბუაც ტუ ჰყავდა სახლში ბედნიერი სახით შევედი მაკამ ასე რომ დამინახა გაუხარდა -დეე ჩაიდანი დაადგი რა - მაკა სამზარეულოსკენ წავიდა ამდროს ტელეფონმა დარეკა ნუკი იყო -გიო გამოჩნდა გამარჯობათ ბავშვებო <3 იმედია მოგეწონაბთ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.