მიმიყვანა სახლში და თვითონაც გადმოვიდა
-ავალ მე თვითონ (მე)
-არაუშავს ამოგყვები, წამოდი (ლექსო)
თვალები გადავატრიალე და წინ წავედი. ბინის კარები გაავაღე და ნინა სახლში დამხვდა
-მარიამ? რა მოხდა? ლექსო შენნ.......
-მიხედე, ცუდად გახდა გზაში (ლექსო)
-რა მოხდა მარიამ? შემოდი ლექსო მოვა ლუკაც ეხლა (ნინა)
ლექსო შემოვიდა და სავარძელში მოთავსდა წინ მე და ნინა დავსხედით
-რა მოხდა? (ნინა)
-წინიდან მანქანა გამოვარდა და ჩვენც გზიდან გადავედით , რომ არ შეგვჯახებოოდა, მერე მარიამი ცუდად გახდა, ჰაერი არ ყოფნიდა, მარიამ ხომ არ ღირს რომ ექიმთან წავიდეთ? (ლექსო)
-არ არის ლექსო საჭირო ეს იმ დღიდან დასჩემდა, როცა.........
-გეყოფა ნინა (მე) არაფერია ლექსიო კარგად ვარ, ხშირად მემართება ხოლმე როცა ვნერრვიულობ
-და წეღან რაზე ნერვიულობდი, ხომ გადავაყენე მანქანა (ლექსო)
-დედამისი ავტოკატასწროფაში დაიღუპა (ნინა)
-ბოდიში არ ვიცოდი (ლექსო)
-არაფერია (მე და კარზე ზარია) მოვიდა მგონი შენი პრინცი (გავუღიმე ნინას და ისიც წავიდა კარების გასაღებად)
-როგორ ხარ? ვახ ლექსო შენც აქ ხარ (ლუკა)
-ხოო აქ ვარ (ლექსო)
-ყავას დალევთ? (მე)
-შენ უნიში რატომ არ ხარ? დღეს პირველი დღე არ იყო?(ლუკა)
-ცუდად ვიყავი და. (მე)
-მე დავლევ ყავას (ლექსო)
-მეც მინდა (ბექა შემოვარდაკარებში სახეზე ფერი არ ედო)
-კარგი , მაგრამ რა მოხდა?
-ვაიმე მარიამ მიდი მოადუღეთ და მოგიყვებით, (თქვა და სვარძელში ჩაეშვა) ნინას ტელეზე დაურეკეს და გარეთ გავიდა, მე კიდევ სამზარეულოში გავედი და ყავა მოვადუღე შემდეგ შემოვიტანე .
-ვინ იყო ნინა? (მე)
-ნანამ დარეკა და მოგიკითხა, ტყუპებს ენატრებით და შეიძლება ამ დღეებში გნახოთო
-ვაა რა მაგარია (ტაში შემოვკარი)
-დედაშენი ჩამოდის? (ლუკა)
-ხო შეიძლება (ნინა)
-ეიი ბექა იტყვი რა მოხდა? (მე)
-ხოო მიდი გვაინტერესებს, ახლა რაღა დააშავე? (ლექსო)
-აუუ ბიჭოო რაა (წამოდგა ფეხოი მაგიდას მიარტყა და ისევვ დაჯდა)
-ოეე ბექუშ ნუ დალეწავ ყველაფერს (ლუკა)
-თქვი ბიჭო, აუუ ეხლა არ თქვა ტასოსთან მოვრჩი და სალიზე გადავედიო (სიცილი აუტყდა ლექსოს)
-ნეტა საერთოდ არ დამეწყო მაგ ტასოსთან (ბექა)
-ოეე თქვი რა ! რა ქარაგმებით გვესაუბრები, ეგებ დაგეხმროთ (მე)
-ვერ დამეხმარებით (ბექა)
-აუ ბიჭო მორჩი ტირილს ეხლა და თქვი (გააჯავრა ლექსომ)
-მოკლედ ცოლი მომყავს რა (ბექა)
-რააააააააა? (სამივემ დავიკივლეთ)
-შენ ბიჭო ში... ხომ არ გ.. ? (ლექსო)
-რეებს უბერავ? (ლუკა)
-რატომ მოგყავს ცოლი (ერთადერთი ნორმალური კითხვა დასვა ნინომ)
-ტასო არის ორსულად და სხვა გზა არ მაქვს (ბექა)
-რა გარანტია გაქვს რომ შენსგან ელოდება ბავშვს ან ნამდვილად არის ორსულად? (მე)
-აუუ მარიამ ანალიზები ავუღეთ და ორსულადააა, ხელი უნდა მოვაწეროთ ამ დღეებში, აუუ რა გაუძლებს მაგასთან ცხოვრებას............ (ბექა)
-მაგაზე თავიდან გეფიქრა, სანამ იგორავებდი (ლექსო)
-აუუ თუ ძმა ხარ რაა. (ბექა)
-შენ ჭკუაზე ხარ საერთოდ? (ლუკა)
-დაიბადება ბავშვი და გავეყრები რაა (ბექა)
-და მერე ბავშვი (საწყლად ვიკითხე)
-მარიამ ვნახავ ხოლმე (ბექა)
-არ ვიცი რა ვთქვა (ნინა)
-გასაგიჟებელია (მე)
ავდექი და ყავის ჭიქები ნიჟარაში ჩავალაგე , დარეცხვა დავიწყე როცა ზურგზე სიმხურვალე ვიგრძენი და შეშინებულმა უკან მივიხედე
-ლექსოო (მე)
-არ მინდოდა შენი შეშინება (ლექსო)
-გამოგივიდა (მე) რა გინდა?
-არაფერი (ლექსო
დავიბენი და არაფერი ვუპასუხე, ისიც გავიდა . ვერ მცნობდა ვინ ვიყავი არ იცოდა, უბრალოდ ვიღაცას მამსგავსებდა, მე სულელს კიი ბავშვობბიდან მიყვარდა ადამიანი, რომელიც მხოლოდ ერთხელ მყავდა ნანახი, მაგრამ ეხ;ლა სულ ჩემს გარშემოა .
-მარიამ მოოდი ერთი წუთით
-ხო მოვდივარ (სამზარეულოდან გამოვედი
-მაგას მერეც დარეცხავ დაჯექი აქ (ლუკამ გამიღიმა)
მეც მოვთავსდი სავარძელში, ბექა გარეთ იყო გასულოი და შემოვიდა
-რაო ბიჭო? (ლექსო)
-ხო მოვალო (ბექამ უემოციოდ უპასუხა)
-ვინ მოდის? (მე)
-მარიამ ვნახოთ აბა რა რთალი შემოგვდის (ლუკა)
-აუუუფფ მე მაგრად მაინტერესებ მხასიათები თუ გამოცვალა (ნინა)
-რაღაც არამგონია, დაქალისნაირი ძუკნააა (ლექსო) ბოდიშ ძმა (გაეხუმრა ბექას
-ვაიმე ლექსო ჩემმი გამჭირვებია თავი დამანებე რა (ბექა)
-ვაიმე თავიდან გეფიქრა რა მაგაზე (ლექსო) და საერთოდ ეგ მარტო ხომ მოვა აქ?
-რავიცი მე აბა არამგონია თავისიანები გამოიყოლოს (ბექა)
-ჰაჰჰჰ სალი ისეთია აედევნება (ნინა)
-მე მივდივარ ხვალ გნახავთ (ლექსო წამოდგა)
-კაი რა ვინ გამოყვება რა სისულელეა (მე, ეს ალბათ იმიტომ ვთქვი, რომ არ მინდოდა ლექსო წასულიყო)
-ვაიმე მარიამ ასე თუ გინდა რომ დავრჩე წამსვლელი არ ვარ (გაიღიმა და სავარძელში დაბრუნდა)
-ეგ არ მიგულისხმია, უბრალოდ ვივარაუდე (მე)
კარზე ზარის ხმამ შემაჩერა
-ჰაჰჰ მოვიდა შენი დედოოფალი (ლუკა)
-აუუუუ (თავზე ხელი მოისვა ბექამ)
ნინა წავიდა კარის გასაღბად და დაბრუნდა ტასოსთან ერთად,
-ვაიმე მეტი ტონალური არ ქონდა როომ კიდევ გადაესვა (გადავუჩურჩულე ჩემთან ახლოს მოსულ ლექსოს)
-ვაიმეე შენ რა ხარ რაა (სიცილი აუტყდა და ცხვირზე მიჩქმიტა )
-მეტკინა იდოტო (დავუღრინე)
-სიტყვები ლამაზო (ლექსო)
-გაიცანით ეს არის ტასო (ხელით გვანიშნა ბექამ, შემდეგ თვითონ ტახტზე ისე დაჯდა რომ გვერდით ვერავინ მიჯდომოდა, ეს ტასო კიდევ მივიიდა და მუხლებში ჩაუხტა, ბექამ ხელის მარტი მოზრაობით გვერდით მოიქნია
-ფრთხილად ბიჭო ბავშვი (დაუღრინა ლექსომ)
-ბოდიში (ისე უთხრა ტასოს თავიც არ მიუტრიალებია, ეს ტასო კიდე დიდ გულზე იყო )
-მე ტასო ვარ (გაგვიღიმა ყველას) ლექსო სალიმ მოგიკითხა
-და ვინ არის სალი (გაიკვირვა ლექსომ)
-ოჰოო ვითომ და დაგვავიწყდა ახლი ნაშის გამმოოოო? (ჩემზე ანიშნა, იმიტომ რომ მე და ლექსო გვერდი გვერდვისხედით)
- მომისმინე რდგან ფეხმძიმედ ხარ გაგიფრთხილდები და არაფერს გეტყვი, მაგრამ თუ მარიამ ას ნინას შეურაცმყოფას მიაყენებ იცოდე... (ვეღარ დაასრულა ბექამ)
-გაყრა არ გამოგივა(ნიშნის მოგებით უთხრა ტასომ)
-მომისმინე ნორმალურად ისაუბრე, მარიამი ჩემი არ შეყვარებულია და მითუმეტეს არც ჩემი ნაშა (ლექსო)
-მგონი ერთჯერადი ქალის შეხედულება არ აქვს (ნიშნის მოგებით ვუთხარი და საკუთარ თავზე ვანიშნე)
-ბექა ხედავ როგორ შეურაცმყოფას მაყენებს (დაიწივლა ტასომ)
-ტასო მოკეტეე რა (დაუყვირა ბექამაცც)
-ბექაა შეეშვი ცოდოოაა (მე)
-მოკლედ ხელს მოაწერრთ და მორჩა ხომ? (ლუკა)
-ჰაა? (ისევ დაიყვირა ტასომ) ეს რას ნიშნავს ბექა? სხვა რატო წყვეტს შენს მაგივრად?
-მომისმინე ტასო აქ ვისაც ხედავ და კიდევ ორ ადამიან რომელიც აქ არ არისაქვთ სრული უფლება რომ ჩემს ცხოვრებაში ჩაერიონ, ამათ რომ არ დავუჯერე იმიტომ ვარ ეხლა ასეთ დღეში (ბექა)
-ზეგ მოაწერეთ ხელი (ნინა) მეჯვარეები წაიყვანეთ და მოაწერეთ, 9თვეში ბავშვი გაჩნდება და მაინც უნდა დაშორდეთ, რა საჭიროა გრანდიოზული ქორწილი ტასო?
-უნდა დავშორდეთ? (ტასო)
-ჰაჰჰ (ჩამეცინა და ლექსომ ისე ამომხედა გავჩერდი)
-გოგო შენი ტვინი საერთოდ არ გიმუშავებს? აბა არ მიყვარხარრ და შენთან ტანჯვაში გინდა გავატარო ეს ხანმოკლე ცხოვრება? (ბექა)
-გასაგებია მხოლოდ ბავშვის გამო არა? (ტასო)
-ხო ტასო ხოოოო, (ბექა) და თთუ არ ხარ თანახმა წადი და მოაკლევინე მამაშენს შენი და ჩემ ი თავიც (ბექა)
-თანახმა ვარ (ტასო)
-სხვა პასუხი გაგვიკვირდებოდა (ლექსო)
მოკლედდაასრულეს საუბარი და ყველა წავიდა, გავაცილეთ თუ არა ბავშვები თაკო მოვიდა
-რა მოხდა? (თაკო)
-დღეს ჩვენთან დარჩები? (მე)
-ხო მაგას ვაპირებდი (თაკო)
-მაგარია (ნინა)
-წავალ წვენს მოვიტან და მოგიყვებთ(მე)
გავედი სამზარეულოში ჭიქები ავიღე წვენიც და მისაღებ ოთახში კარგად მმოვკალათდით
-აბა (თკო)
-ბექას ცოლი მოყავს (მე)
-რააა? (თაკო)
-ხო, თან ტასო, აიი ის სალიისს დაქალი (ნინა)
-სალიი?(თაკო დაიიბნა) აა ლექსოს რომ დასდევს და ხელში რომ ვერ ჩაიგდო?
ეხლა გავიგე ვინც იყო სალი
-ხოო აი მაგისი დაქალი (ნინა)
-ეგ ტასო ალბათ დაქალსგავს ხომ? რატო მოყავს გოგოები დაილია? (თაკო)
-ორსულადაა (მე)
-კაიი ღადაობბ (თაკო)
-აჰაჰჰ ეგრეაა (ნინა)
-ცოდოა ბექა (თაკო) ხედავმარიამ რეებსს აკეთებენ გოგოები, შენ კიდევ დასტირი იმ ბათუმელ თუ გაურკვეველი წარმომავლობის ბიჭს სამი წლის წინ რომ გადაგარჩინა? (თაკო)
-ვაიმე რამემ დამანახე ეგ ბიჭი და ყველაფერს გავაკეთებდი რომ მეპოვნა (ნინამმ გაიცინა)
-არ არის საჭირო (მე)
-რატო აგარ გევასება? (ნინა)
-არა როგორ არ მევასება (მე)
-აბა? (თაკო) არ თქვა რომმ ........
-ვიპოივეეე (მეე) მივხვდი რომ გოგებისთვის უნდა მეთქვა
-მართლა და ვინ არის ? (თაკო)
-აუუ გაგვაცანიი რა (ნინა)
-მე რანაირად გაგაცნოთ ტიპი რომელიც თქვენ გამაცანით (სიცილი ამიტყდა)
-რა თქვი გოგო? (ნინა)
-ვინ? რომელი? ჰაა? (თაკო)
-იჭყლიტეთ აბა ტვინი (მე)
-მარიამ მოგკლავთ (ნინნა)
-კააიი რა თქვი
-ლექსო (მე)
-ჰაა?
-ლექსო არის ის ბიჭი (მე)
-დარწმუნებული ხარ? (ნინა)
-ნინა არ გრცხვენია? (თაკოო) მაგას ისე ევასბებოდა ხომ არ დაავიწყდებოდა
-აიი ჭკვიანი გოგო (მე)
-მერე მან იცის?(ნინა)
-რა ნინა? რომ ის ბიჭია რომელზეც ვგიჟდები უკვე 3წელია? (მე) არა რათქმაუნდა
-არც ახსოვხარ? (თაკო)
-მითხრა ვიღაცას მაგონებ საშინლადო (მე)
-რატო არ ეუბნები რომ შენ ხარ>? (ნინა)
-რა საჭიროა? მას არ ვახსოვარ და მე რატომ შევახსენო თავი (მე)
-ვაიმე მარიამ სიამაყე დაგღუპავს (თაკო)
-არაფერიც(მე)
-ლუკამ მომწერა ხვალ ლექსოს დაბადებისდღეზე მოდიხართ სამივეო დაგააფრთხილე გოგოები, ბექას გამო სულ გადამავიიწყდაო (ნინა)
-მაგარია (თაკო)
-ჩემი წამოსვლა რა აუცილებელია? (მე)
-ვაიმეე მარიამ გადამრევ დაგპატიჟა ადამიანმა და წამოდი რა (ნინა)
-არ ვიცი ვნახოთ (მე)
წავედი დასაძინებლად უკვე გვიანი იყო, ჩამეძინა როცა ტელეს ხმამ გამაღვიძა
„დამავიწყდა, რომ მეთქვა ხვალ ჩემი დაბადების დღეა და გამიხარდება თუ მოხვალ“
ლექსოსგან იყო, გამიკვირდა ჩემი ნომერი როგორ გაიგო?
„თუ შევძელი აუცილებლად“
პასუხი დავუბრუნე
„უნდა შეძლო მარიამ, თან რითი ხარ დაკავებული? რათქმაუნდა არფრით. კაი წავედი მე ტკბილი ძილი“
ასე თუ ისე გადავწყვიტე , რომ წავსულიყავი. მეორე დღეს ადრე ავდექი. გოგოებს ისევ ეძინათ, ამიტომ წავედი მაღაზიების დასალაშქრად. ლექსოს არ ვიცოდი რა მოწონდა, მაგრამ გამახსენდა რომ ხშირად ატარებდა საათს, ამითომ არჩევანი ერთ ძალიან ლამაზ საათზე შევაჩერე და ვუყიდე, შემდეგ გავედი და ჩემთვის კაბა ვიყიდე, შავი, მუხლს ოდნავ აცდენილი, ტანზე მომდგარი, შემდეგ კი სახლში დავბრუნდი
-მოვედიი დავიყვირე
-სად იყავი გოგო? (გაბრიელი , ლუკა და ბექა იქ იყვნენ)
-თქვენ აქ ხართ? (მე)
-ვერ გვხედავ? (ბექა)
-მარიამ? სად იყავი? (ნინა გამოვიდა)
-ვაიმეე რა დაგემართათ მაღაზიებში გავიარე (მე)
-გეთქვა მაინც (ლუკა)
-ვაიმე მაპატიეთ (ვთქვი და ჩმეს ოთახში შევედი, ტანზე წყალი გადავივლე და ჩამეძინა)
არვიცი რამდენი ხანი მეძინა , მაგრამ კარზე გამწარებულმა კაკუნმა გამომაღვიძა
-რა იყო (დაბოხებული ხმით გავძახე)
-ვაიმე მარიამ ადექიჩაიცვი გასვლას ვაპირებთ (გაბო)
-უკვე?(მე
-საათს დახედე გოგო (ლუკა)
ტელეფონი ავიღე და საათს დავხედ 8ხდებოდა. ფეხზე წამოვდექი, ტანზე ჩემი ახლი კაბა და შავი მაღლები მოვირგე, სწორი ქერა თმა გავიშალე, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და გამოვედი
-ოჰოო მარიამეს შენ ხარ? (ბექა)
-შენ წარმოიდგინე და მე ვარ (გავუღიმე)
შემდეგ ნინა გამოვიდა ლურჯი ზურგ ამოღებული კაბა ეცვა. მანქანაში ჩავსხედით და კლუბში წავედით. შესულებს ლექსო მოგვეგება
-ვახ ნინა რალამაზად გამოიყურები (ლექსო)
-ნუ ეხლა მარიამ სიტყვები არ მყოფნის (ლექსო)
-გილოცავ (ვუთხარი და საჩუქარი მივაწოდე
-არ იყო საჭირო (ლექსო)
-რას ლაპარაკობ (გავუღიმე
შემდეგ ბექასს საცოლე ტასოც მოვიდა. კარგად ვერთობოდით, ლექსომ ცეკვაც კი შემომთავაზა რაზეც დავთანხმდი, 2მუსიკა გადაბულად ვიცეკვეთ და დაღლილები ბავშვებს მიივუსხედით
-ამას აქ რა უნდა? (ერთ გოგოზ ანიშნა ლექსომ ლუკას)
-აუუ რავიცი(ლუკა)
-კაი შეეშვი (ბექა)
ვისხედით და ბიჭები თავიანთ ბავშვობას იხსენებდნენ რაზეც ბევრი გვაცინეს
-მარიამ რატომ არ ამბობ არაფერს? (ლექსო)
რაღაცის თქმა დავაპირე მაგრამ ჩემს წინ მჯდომმა ქერა თმიანმა შემაჩერე
-ალბათ უტყდება, ეს ხომ ბათუმელიაა და კილო ექნება ამაზრზენი (სიტყვები გაწელაა და ისეე დაიწყოო) ლექსო არ მესმის ამნაირ გოგოსს როგორ შეხედე
აიი აქამენთო
-ეიი შენ მომისმინე, როგორცხედავ კილო არ მაქვს, ეს ერთი და მეორე შენნაირი არ ვარ რომ ყველას საუბარში ცხვი ჩავყო და შენნაირად სიტვების გაწელვას, რაც მართლაც ამაზრზენია მირჩევნია კილო მქონდეს გაიგე საყვარელო ( მე)ხო და კიდევ ლექსოს გოგო არ ვარ მე
-ვაიმე მაშინ საერთოდ ვერ ვხვდები აქ რა გინდა
-ეიი სალიი მე იცი რას ვერ ვხვდე (ჩაერია ლექსო) შენ აქ ვინმ დაგპატიჟა?
აჰაჰჰჰ ეს სალი მართლაც ისთი ყოფილა როგორიც ამიღწერეს
-მე დაპატიჟება არ მჭირდება საყვარელოო (სალი)
-ხო და იმედია გაგდებაც არ დაგჭირდება (ლესო)
-არ მესმის ამ გოგოს გამო უარს როგორ მეუბნე
მე კიდევ ის არ მესმოდა ამდენ გოგოში მაინც და,მაინც მე რატომ ამომიჩემა
-სალიი წადიი რაა (ლექსო
ისიცც ადგა და წავიდა. გამენთენიოსს წამოვედით, კარგად გავერთეთ, ლუკა ფხიზელი იყო ამითომ მე ლუიკა ნინა და ლექსოერთად წავედით, მე და ლექსო უკან დავსხედით. გზაში ჩამეძინა
-მარიამ ადექი მივედით უკვე, (ნინა
-მმმმმმ (ამოვიზმუილი.
-მე ამოვიყვან (ლექსოს ბოხი ხმა გავიგონე
-ფეხზე ძლივს დგახარ რას ამოიყვან (გაუჯავრდა ნინა)
მეც მოვიფხიზლე და ბარბაცით ავედი კიბეებზე, კარი გავაღე და პირდაპირ საოლში შევწექი. ტელეზე სმს მომივიდა
„ეს ნახა“ ეწერა ჩემი დალექსოს ფოტო იყო, რომელიც სავარაუდოდ მანქანაში როცა გვეძინა მაშინ გადაგვიღს, ნინამ გამომიგზავნა ისეთი საყვარლები ვიყავით......................

მოგწონთ?