აღიარე,შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!
გამარჯობა! მე ნუკა გელოვანი ვარ 16 წლის. მწვანეთვალება და საკმაოდ მაღალი. რაც შეეხება ჩემს ისტორიას იგი იწყება ჩვეულებრივი გოგოს,ჩვეულებრივი დილიდან როგორც ყოველთვის დილა ჩემი ძიმის ყროყინით იწყება –ნუკააა ადექიიიი! (აჰამ ძმაო ეგრე ადვილად არ ავდგები წვალება მოგიწევს) –არა ძმაო ქალბატონი ნუკა ეგრე ადვილად არ ადგება –ადექი თორემ ხომ იცი რაც მოგელის? –არა (ვუპასუხე არადა ძალიან კარგად ვიცოდი რომ დამერხა –კარგი ახლა გაიგებ (მითხრა და მთელი ძალით დამახტა) –ეს ჯერ მხოლოდ დასაწყისია მე 16 წელია გიცნობ და კარგად ვიცი შენი სუსტი წერტილი დაო (ოოო ოღონდ ეს არააააა) –ლექსოო გეხვერწები ოდნავ თუ მაინც გიყვარვარ გაჩერდიიიიი ხომ იცი ცუდად ვხდები როდესაც მიღიტინებენ –მეტის ღირსი ხარ –გაჩერდით! პატარები ხომ არ ხართ, თუმცა თქვენ რა გაგზრდიდათ(დედა) –არასწორად აფასებ ჩემს შესაძლებლობებს (ვუთხარი და ბალიშების ომი წამოვიწყე 5 წუთიც და იქაურობა მთლიანად ბუმბულში იყო დაფარული) –ნუკა,ლექსოო გაჩერდით დროა გაიზარდოთ (მამა) –თითონ გამომიწვია ხომ იცი რანაირი მაიმუნიცაა(ლექსო) –ხომ ხედავ რა გიჟები არიან ,დემე (მამა) –დ ე მ ე ? (ორივემ ერთად წამოვიყვირეთ და კარიდკენ გავიხედეთ სადაც მამა და ვიღაც ბიჩი იყო ჩემმა თვალმა მოასწრო ათვალიერება ისე არ იყო ცუდი ბიჭი, მაგრამ აქ რა უნდა ? მე და ლექსო ბუმბლებში გახვეული გაკვირვებულები ვუყურებდით) –სწორედ ამის თქმა მინდოდა და ვერ გაგაშველეთ. გუშინ ჩემი ძმაკაცის შვილი ჩამოვიდა გაიცანით ეს დემეა(მამა) –სასიამოვნოა! (ისევ ერთხმად მე და ლექსომ) –ჩემთვისაც ბოდიშს გიხდით ბრძოლა გაგაწყვეტინეთ გააგრძელეთ (ცინიკურად ჩაიღიმა და ოთახიდან გასვლა ცადა) –უკაცრავად (ისევ და ისევ ერთხმად როგორ გვეტყობა და ძმა რომ ვართ. უცებ წამოგვცდა და მერე ერთმანეთს ვაჩუმებდით) –უკაცრავად რამე მითხარით? (დემე) –არა არაფერი უბრალოდ ცოტა უცნაურ გარემოში გავიცანით ერთმანეთი (მე და ლექსო) –ადამიანის სახე მოულოდნელობაში გამოიხატება (თქვა და გავიდა) –ეგეც არ მყავდეს დიდი მწერალი (ლექსო) –აჰამ მართალი ხარ –კაი დროზე გვაგვიანდებააა –კარგი ეხლავეე 10 წუთის შემდებ –ნუკა ჩამოდიი შენი ცხელი შოკოლადი მზადააა –აუ ამომიტანე რა დე გთხოვ ჩანთას ვალაგებ –კარგი (მითხრა და მე გავაგრძელე ჩანთის დალაგება. ფეხის ხმა რომ გავიგე უნებურად მივაძახე) –ამდენხანს სად იყავი? (და ჭიქა ისე გამოვართვი არც შემიხედავს,მაგრამ რაგაც მაინც მომხვდა თვალში ავიხედე და ხელში ეს ვაჟბატონი შემრჩა) –და..შენ აქ .. რა ..გ..ინდა (დამება ენა) –ანა დეიდას არ ცალოდა და მე ამოგიტანე –ადლობა არ იყო საჭირო,შენ არ მოდიხარ? –სად? –სად და სკოლაში –არა ჯერ საბუთები არ გადმომიტანია –რამდენი წლის ხარ? (ცნობისმოყვარეობა დავიკმაყოფილე) –ლაპარაკს მერეც მოვასწრებთ ახლა სკოლაში გაგვიანდება (ოჰ ერთი ამას უყურეთ რა კარგი დემეტრიუს ისე იყოს როგორც ინებებთ,მაგრამ გახსოვდეთ ჯერ მე არ მიცნობთ) |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.