დილით კატოს წიკვინმა გამაღვიძა , მხოლოდ ეხლა თენდებოდა მზეც არ იყო წესიერად ამოსული
-მარიამ გაიღვიძე - შემანჟღრია , გავხედე მაგრამ თავი ბალიშში დავაბრუნე
-მარიამ მამაშენი უკვე ფეხზეა და გელოდება
-მოიცა შეხვედრა ეხლა?? - გაკვირვებული ავხედე
-არა არა
-აბა რომელზეა? დედა რა გინდა?
-ორზეა მაგრამ ცოტნემ რაღაცეები უნდა ავუხსნა გააღვიძეო
-აუ ხომ იცით მე რა ჭკვიანი ვარ დე მალე გავიგებ ყველაფერს - გავუღიმე - ეხლა დავაძინეთ - დავუბღვირე და თავი ბალიშში ჩავრგე
-მარიამ!
-კატო ნუ დამჩხავიხარ ყვავივით რა
-მარიამ წასვლა შენ გინდოდა არავის დაუძალებია
-ხო მაგრამ როდის იყო მამა ესე ადრე დგებოდა? რა გეტაკათ?!
-შვილო იქ დებილივით უნდა დაჯდე?
-მოვუსმენ
-და რამე რომ გკითხონ?
-რა უნდა მკითხონ? - მხრები ავიჩეჩე
-მარიამ ადექი - დამიბღვირა კატომ
-კაი ვდგები - გამეცინა - ვიბანავებ და ჩამოვალ - ვუთხარი და აბაზანაში შევედი
წყალი გადავივლე , სპორტულები ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი
-მაჭამეთ რა - გავძახე კატოს და ნამცხვრით ხელში ცოტნესკენ წავედი - აბა მამიკო რა ხდება?
-არ გაინტერესებს საერთოდ რაზე მიდის შეხვედრა?
-იქ გავიგებ
-მისმინე მარიამ ეს ესეთი იოლი საქმე კი ნუ გგონია , ჯერ პროექტი უნდა მოიწონონ ყველაფერი არ დამტკიცებულა
-კარგუ გისმენ მა
-მოკლედ უნდათ სასტუმროს აშენება და ჩვენი კომპანიისგან უნდათ დაფინანსება მაგრამ ხარჯები ძალიან დიდია და მარტო ჩვენ ვერ გავწვდებით , ამიტომ გადაეყვიტეს რომ სხვა კომპანიაც ჩაესვათ წილში , ის კომპანია შეხვედრაზე დაგვთანხმა მე კი ამ საქმეს სხვას ნამდვილად ვერ ვანდობდი
-ვის უნდა სასტუმროს აშენება მა?
-ვიღაც ალექსანდრე ჩოლოყაშვილს
-და რაღა სასტუმროს აშენებს?!
-ეგ რა ჩემი საქმეა მარიამ ბოლოს კარგი შემოსავალი შემოვა კომპანიაში მთავარი ეგაა
-კარგი საქმეს მივხედოთ! - ტაში შემოვკარი
-საქმეს გადახედე და წავიდეთ
-კარგი - საქაღალდე ავიღე და კითხვა დავიწყე
ამასობაში ცოტნემ გამოიცვალაა
-ადი გამოიცვალე და წავედით
-არ ვჭამოთ? - ვკითხე ინტერესით
-ოფისში შეჭამ რამეს
-აუკარგი სად - ხელი ჩავიქნიე და ოთახისკენ წავედი
-მარიამ თინეიჯერი ბავშვივით არ ჩაიცვა გაითვალისწინე სადაც მიდიხარ! - მომესმა ცოტნეს ხმა
-მამა მე შარვალ-კოსრუმი არ მაქვს
-კაბა ჩაიცვი რამე სადა
-კარგი
*****************
არჩევანი მუქ ლურჯ კაბაზე შევაჩერე , ტანზე მომდგარი იყო მაგრამ არაუშავდა , ფეხზე ბენსუმონები
-მაინც არ შეგიძლია იმის გააზრება თუ სად მიდიხარ! - თავი გააქნია ცოტნემ და გარეთ გავიდა
-რა უნდა ეხლა? - ვკითხე კატოს და უკან გავეკიდე
დიდი ხანია მამაჩემთან ერთად მარტო არსად წავსულვარ , რამდენიმე წლის შემგედ ეს პირველი შემთხვევა იყო რიდესაც კატო გვაკლდა
არასდროს ვყოფილვარ ცოტნეს კომპნიაში და როდესაც ეს შენობა დავინახე ყბა ჩამომივარდა , 6სართულიანი შენობა ბოლოს რომ ვნახე 4 სართული იყო
კარგია!
თანამშრომლები მამაჩემს ღიმილით ხვდებოდნენ , ბევრს გააცნი ჩემი და აქ არც თუ ისე ცუდი პირივნებები მუშაობდნენ , განსაკუთრებით ქალები ისეთი კომპლიმენტებით ამავსეს თავი ყველაზე ლამაზი მეგონა
უამრავი დერეფნის გავლის შემდეგ ძლივს მივადექით მამაჩემის კაბინეტს
მდივანს გასძახა რომ ორი ყავა შემოეტანა და სავარძელში ჩაესვენა
მე მიდი ადგილი დავიკავე და კაბინეტის თვალიერებით გავერთე
-აუ მა რა მაგარია ეს იქნება ჩემი ოთახი რა
-მე სად მიშვებ აბა ?
-შენ სხვაგან გადადი
თავი გააქნია და ამ დროს მდივანიც შემოვიდა
50წელს გადაცილებული ქალბატონი იყო , ჩემი დანახვა ძალიან გაუკვირდა მაგრამ როდესაც მამაჩემმა სიტუაცია აუხსნა ქალი დამშვიდდა , ეტყობოდა რომ შვილივით უყვარდა ცოტნე
-როდის მოვლენ ხომ არ დაურეკავთ? -იკითხა მამაჩემმა
-კი დარეკეს და გზაში არიან
-კარგი მითხარი რომ მოვლენ -უთხრა ცოტნემ და ქალმა უსიტყვოდ დატოვა ოთახი
-მამა ნერვიულობ - ვუთხარი და გამეცინა
-არ მაქვს სანერვიულო?
-არა ესეთი არასოდეს მინახიხარ - სიცილს არ ვწყვეტდი
-მარიამ ეხლა იქაც ბატივით არ მოიქცე!
-ბატივით ხო?
-მოვიდნენ და გელოდებიან - შემოგვძახა მდივანმა
-მოვდივართ - ცოტნემ ყავა მოსვა და ოთახისან გავიდა
მეც იგივე გავიმეორე და უკან გავყევი
ცოტნემ ვიღაცას ხელი ჩამოართვა და ოთახში შეაბიჯა
მეც გავიშვირე უცნობისკენ ჩემი მარკვენა და ხელი ადგილზევე განეყინა როდესაც "უცნობში" გიორგი მეტრეველი ამოვიცანი
არც მის სახეზე ყოფილა აღტაცება გახარება , არც მას არ ესიამოვნა ჩემი იქ ნახვა , თავიდან ფეხებამდე ჩამათვალიერა და ხელი ჩამომართვა
-შენ ჩენი ნერვების საწამებლად გაგაჩინეს? - მიჩურჩულა და გამიღიმა
-არვიცი კითხე მამაჩემს - ვუთხარი და ცოტნეს გვერდით დავიკავე ადგილი
არუნდა წამივსულიყავი! ვინენე ყველაფერი , გიორგი ვერ მიტანდა და დიდი შანსი იყო იმის რომ შეთანხმება ჩაეშალა , მამაჩემის ნერვიულობა და სიხარული გამახსენდა
თავს ვწყევლიი რომ აქ წამოვედი
ამაზე ვფიქრობდი და ერთ წერტილს მივშტრებოდი , მამაჩემმა გამომაფხიზლა საათს გავხედე და ერთი საათი გასულიყი
ერთი საათი ვფიქრობდი?
ოთახს თვალი მოვავლე მაგრამ გიორგი არსად ჩანდა
-რა მოხდა ? - ვკითხე ცოტნე? - ხომ ყველაფერი კარგადაა
-მამა აქ არ იყავი? - გაეცინა
-რაღაცაზე ვფიქრობდი
-შევთანხმდით და გავაფირმეთ ხელშეკრულება - ღიმილით მითხრა და ხელი გადამხვია - ხვალ გიორგი მოვა ჩვენთან რაღაც საკითხები გვაქვს გასაკრკვევი
-ამდენი რა ვერ გაარკვიეთ? - ჩავილაპარაკე საცოდავად
-მოგიწევს მისი ხშირად ნახვა
-რატომ?
-იმიტომ რომ პარტნიორები ვართ და წამოდი ეხლა - ხელი მიჯიკა და ოთახიდან გამაგდო
ეს გიორგის აწყობს კიდევაც მაგრამ არა მე!
*********************
-დედი შენთან სტუმარია - შემოვიდა ოთახში კატო
-ვინაა დე? - ვკითხე ინტერესით
-მე ვარ - მომესმა ნიკუშას ხმა და ოთახში სიცილით შემოაბიჯა
დედაჩემი ოთახიდნ გავიდა და გასვლისას თვალი ჩამიკრა , რაც ძალიან არ მესიამოვნა , რატომღაც ძალიან მოსწომდა კატოს ნიკუშა "ჩემთვის" მაგრამ იცოდა რომ ჩემთან ზედმეტის თქმა საჭირო არ იყო თორემ მერე მე რა გამიძლებდა
-როგორ ხარ აბა ? - გამიღიმა და გვერდით მომიწვა
-კარგად შენ? - გადავხედე და გამეცინა
-მეც , მომენატრე - თავი ჩემსკენ მოატრიალა
გამეღიმა
არაფერი მითქვია არც თავს ვწევდი , ჭერვს ვუყურებდი და თან მეცინებოდა
-შენც ხო? - სახეზე ხელი ჩამომისვა
-რას აკეთებ? - ვკითხე და გამეცინა
შევეცადე გამეცინა
-თმები გადავიწიე - გამიღიმა
-აუ როგორ დავიღალე დღეს - ვუთხარი და გავხედე
-რატომ?
-მამაჩემს გავყევი კომპანიაში და რაღაც ხელშეკრულება გავაფორმეთ
-რაზე?
-აუ რავი რაღაც რა
-კაია - გამიღიმა
-მეორე კომპანიის მფლობელი გიორგი იყო - არვიცი რატომ მაგრამ მომინდა მეთქვა
-მეტრეველი ტო? - გაუკვირდა
-აჰამ
-არ მეგონა ეგ ბიზნესმენი თუ იყო
-არც მე და ძალიან გამიკვირდა იქ რომ იყო
-აუ მარიამ არ მომწონს ეგ გიორგი და რა გავაკეთო
-არაფერი , ის მამაჩემის პარტნიორია და ხშირად მომიწევს მისი ნახვა
-არ ნახო რა
-რატომ? - გამეცინა
-არ მომწონს გიორგითქო
-და მერე რა?
-რა მერე რა?
-რატომ არ მოგწონს?
-აუუ ასე მგონია შენთან მიმართებაში მეჯიბრება - მითხრა და წარბები შეკრა
ამას არ ველოდი მაგრამ მესიამოვნა მისი სიტყვები , მაგრამ როდესაც წარმოვიდგენდი ხოლმე რომ ნიკასგან ამ სიტყვებს გავიგებდი მეგონა უფრო გამიხარდებოდა მაგრამ არა... რატომღაც უფრო გამიტყდა , მე საერთოდ არ ვგრძნოობდი მის მიმართ მსგავს რამეს , გამიხარდა მაგრამ თან გამიტყდა! გაიგე მიდი ეხლა რას ვგრძნობ
გამეცინა
-შენ სულ როგორ უნდა იცინოდე? ვერაფერს ვერ მეუბნები? - გაეცინა
-რა უნდა გითხრა?
-რავი მე შენსგან ბევრი რამის მოსმენა მინდა
-ბევრი?
-ერთიც დამაკმაყოფილებს
-და რა?
-აი თუ მეტყვი შენ მაგას ხო? თუ თუ ეგ იქნება მაშინ გეყვი
-ეეე კაირა
-არა ვერ გეტყვი , არ შეიძლება
-ესეთი რისი მოსმენა გინდა ? - გამეცინა
გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა
უხერხულობა ვიგრძენი და თავი დავხარე
-კაიმოდი თემა შევცვალოთ , გუშინ სად გაიპარე ?
-გიორგისთან
-რა? - გაუკვირდა
-ხო გიორგისთან ვიყავი
-რა გინდოდა მარიამ იქ?
-მადლობა უნდა მეთქვა
-სახლში მისვლა აუცილებელი იყო მარიამ?
-აბა სხვანაირად სად ვნახავდი?
-რავიცი დღეს ნახე და
-ნიკუშა რა გჭირს?
-მაგრად არ მსიამოვნებს მაგ *ირთან ერთად რომ ხარ!
-წესიერად ილაპარაკე! - ვუყვირე
-უკვე მიყვირი თან ვის გამო - ჩაიცინა
-ყველაფერი არასწორად რატომ გესმის ? ჩემთან წესიერად ილაპარაკე და არ გინდა ეგეთი სიტყვების გამოყენება ძალიან გთხოვ - ვუთხარი და ზურგი ვაქციე
-კაი მაპატიე რა
-საპატიებელი არაფერია ნიკა
-უბრალოდ ნერვები მეშლება რა - მითხრა და ხელზე ხელი მომკიდა
-იმედი მაქვს აღარ მოგეშლება - გავუღიმე და საწოლიდან წამოვდექი
რაზე უბრაზდები რა გჭირს მარიამ?!
-ე კაი ტო ეგრე გეწყინა?
უნდა მეთქვა კითქო მაგრამ დედაჩემმა შემოაღო კარები
-მარიამ მამაშენმა ცოტახანი ჩამოვიდესო - მითხრა და ნიკას გაუღიმა
-რა ხდება?
-გიორგი მოვიდა
"ფუ შენი" გავიფიქრე და ქვემოთ ჩავედი
ნიკაც უკან გამომყვა რაც ეხლა ყველაზე მეტად არ მინდოდა
-გამარჯობა - მითხრა გიორგიმ და ხელი ამიწია
გავუღიმე
გავუღიმე და მამაჩემს გვერდი დავუჯექი
-რა ხდება? -ვიკითხე მორიდებულად
-მოკლედ მარიამ ხვალ შენ უნდა მისველო
-რა ხდება მამა?
-მე არ მცალია ხვალ და გიორგისთან ერთად უნდა წახვიდე ერთ საღამოზე სადაც დაპატიჯებული ვართ
-რააა? - ოდნავ ხმამაღლა მომივიდა
-რა იყო მარ?
-მისმინე და სხვანაირად არ გამოვა? ბავშვებთან მინდა წავსლა
გიორგის გაეღიმა
-მარი შენი იმედი მაქვს შენ თუ მიშველი , გადაუდებელი საქმე მაქვს თორემ ხომ იცი არ შეგაწუხებდი
-მამა... - თავი დავხარე - კარგი ჰო წავალ - ვუთხარი და ნიკას გავხედე
გიორგი უყურებდა , დაძაბული და შემეშინა ცოტაც და არ ეცემა
-რა საღამოა? - ვკითხე გიორგის
-ისეთი არაფერი უბრალოდ ლამაზას ჩაიცვი და საღამოს რვაზე გამოგივლი ხვალ
-დახეული ჯინსები და მაისური არ წავა?
-რავი ჩემს წვეულებაზე ეგრე იყავი მოსული?
-არა
-ჰო და ეგეთი ტიპის იქნება ამიტომ... - გამიღიმა
-კარგი
-რვაზე მელოდე და არ დააგვიანო რა
-ათ წუთს არ მაპატიებ რო რამე?
-არ მიყვარს დაგვიანება - გამიღიმა - კარგად ბრძანდებოდეთ - ოჯახს დაემშვიდობა და სახლიდან გავიდა
ესღა მაკლდა!
ეხლა ლამაზად გამოწყობილს უნდა მევლო გიორგისთან ერთად
ნიკა გამახსენდა და მისკენ მივტრიალდი
აშკარად არ სიამოვნებდა ეს სიტუაცია მაგრამ არაფერს ამბობდა
არც მიყურებდა
სადღაც შორს იყურებდოდა და რაღაცაზე ფიქრობდა
-ნიკა - მივედი და ჩუმად ვუთხარი
-უნდა წავიდე მე ხვალ გნახავ - გადამკოცნა და სახლიდან ისიც გავიდა
ჩემს ოთახშიუ ავედი და ეგრევე სოფოს დავურეკე
************
-ჰოუ რასშვები?
-ჩემთან მალეე რა
-რა ხდება?
-შენი დახმარება მჭირდება
************
დაახლოებით 15 წუთში სოფო ჩემთან იყო
ყველაფერი საჩქაროდ მოვუყევი
-ერთადერთი რაც გავიგე ისაა რომ ნიკას მოსწონხარ და ხვალ გიორგისთან ერთად მიდიხარ საღამოზე
-ხო ეგ უნდა გაგეგო
-და რა უნდა ქნა?
-არვიცი , ნიკუშა ისე ეჭვიანობს გეგონება ერთად ვიყოთ
-მოსწონხარ და
-ჰო მაგრამ არ უნდა იეჭვიანოს
-მისმინე და
-რა იყო
-ანუ ხვალ მიდიხარ გიორგისთან ერთად მარტო საღამოზე?
-კი - თავი დავხარე
-ხო და შური იძიე
-როგორ ? - ვკითხე ინტერესით
-საზოგადოებაში შეარცხვინე...