ნამდვილად შემცხვა ისე ვიყავი. ტანზე მომდგარი მაისური და მოკლე შორტი, რომელიც მხოლოდ უკანალს მიფარავდა. ცოტახანი ძილი გავაგრძელეთ. შემდეგ მე გამეღვიძა, ავიზლაზნე დასანამ ლექსოს ეძინა გამოვიცვალე, შემდეგ კი სამზარეულოში ჩავედი
-დილა მშვიდობისა (სამზარეულოში გოგოები, ლუკა და ბექა იყვნენ)
-დილამშვიდობისა მარიამ, როგორ გეძინა?(ბექა)
-შენი წყალობით არაჩვეულებრივად (მინდოდა ბექა გამემწარებია , მაგრამ აქეთ მომწვდა)
-ეჭვიც არ მეპარება არაჩვეულებრივად რომ იქნებოდი (ბექა)
-ბექა ეხლაა მოგკლავ (წავედი მისკენნ)
-ხო კაი მაპატიე (ბექამ ამომხედა საცოდავად)
-გადადი ტასოსთან დაწექი (მე)
-რა მოხდა?> გაუძელი რა ერთი კვირა, ნახე რა ბიჭი მოგიწვინეთ შენ კიდეე ......(ლუკა)
-მოკეტე(მე)
-ბოდიში (ლუკა)
-ტასო არ მაწვენს და მე რა (ბექამ სიცილი ატეხა)
-ოხ ეგ გოგო ჩემს საწინააღმდეგოდ როგორ მმოქმედებს ყოველთვის (მე)
-მარიამ ყავას დალევვ?(თაკო )
-კი დალევს, აბა ხომ უნდა გამოფხიზლდეს, ისეთ ბიჭთან იწვა ...(სამზარეულოში შემოვიდა ლექსო წელს ზევვით შიშველი“)
-გამოვფხიზლდე? მე? მე კი არა შენ გჭირდება გამოფხიზლება (მე)
-მართალს გეუბნება ნახე რა გოგოა, რა ტანი აქვს (გაბოც მოვიდა)
-ისე მართლა კი მჭირდება ისეთი პიჟამა გეცვა (ლექსო)
-ლექსოოოო (თვალები გადავატრიალე)
-ჯანდაბას მეც დამისხით ყავა (ლექსო)
ყველას სიცილიაუტყდა
-ეგ გამოსაფხიზლებელი გოგოიქნება რომ არ შემოგიშვებს ოთახში (მე)
-მარიამ აბა შემომხედე, ჩემნაირ ბიჭს უარს ეტყვიან ?(წარბები ამითამაშა ლექსომ)
-ჰაჰჰ ძაან სასაცილოაა (ნინა)
-ფრთხილად იყავი თორემ ტასოსთან შეგაგდებ (მე
-ვჩერდები (ხელები მაღლა აწია ლექსომ)
-არ გაჩერდები დააა (ლუკა)
-ყველა ჩემს წინააღმდეგ ხართ?(ლექსო)
-არა ხან როგორ ხან როგორ (თაკო)
-გავედი მე(მე_
-საით ?(ლექსო)
-ეზოში უნდა გავიდე და ჰამაკში ჩავწვე , ხომ არ შემომიერთდები)მე)
-დიდი სიამოვნებით (თქვა და უკან დამედევნა
-ვაიმე ლექსოო გეყოფააა (მე)
-ხო კაი რა იყო (გაეღიმა)
მეც გავედი და ჰამაკში მოვთავსდი, მშვიდად ვიჯექი, შემდეგ კი გოგოები მომიახლოვდნენ და ვიცოდიი ეხლა ტვინს წაიღებდნენ
-აბა რა მოხდა გუშინ?(ნინამ დაიწყო )
-ეგრე მიცნობთ ?(გამეღიმა)
-არა მაგრამ ლექსოს ვიცნობთ ჩვენ კარგად და მაგიტომ გკითხეთ (თაკო)
-სასაცილიო, ვიცნობ ბიჭს, რომელიც 3წელია მიყვარს. და ერთ ღამეს მასთან ერთად მიწევს დაძინება (მე)
-სასაცილი კი არა ბედი გაქვს მარიამ ბედი (ნინა(
-დავიჯერო ლექსომ არ მიქარა?(თაკო)
-გაგიჟდი? რა უნდა მიექარა (მე)
-ეტყობა მაგრად უყვარხარ (ნინა)
-რეებს მეუბნები?(მე)
-კაი რა ვერრ ხვდები, ხედავ მაინც როგორ იქცევა (თაკო)
-ჩვეულებრივად (მე)
-ერთ საწოლში გეძინათ?(თაკო)
-ხო თაკო აბა სად წავიდოდა(ე)
-გაააგიჟებდი შენ, ისეთი პიჟამა გაქვს წამოღებული (ნინა)
-კი გაგიჟდა (მე)
-ჰა?)თაკო)
-სულელია (გამეღიმა, როცა ლექსოს ტყუილი გამახსენდა)
-რატო?(ნინა)
-დილით რომ გავიღვიძე წელზე ხელი ქონდა შემოხვეული (მე)
-უყურე შენ (თაკო)
-არადა არ გაგეკარებიო დამპირდა, მეც შევახსენე დაპირება და არ იცით როგორ ახსნა (გამეღიმა)
-რაო?(თაკო)
-რაო და ღამით გაგეღვიძა და მითხარი მცივაო, ხოდა მეც ჩაგეხუტეო (მე)
-დებილლია უკეთესი ტყუილი ვერ მოიფიქრა?(ნინა)
-ამ სიცხეში მითქვამს მცივა თქო და ჩამეხუტა(მე)
--ამათ უყურე (თაკო)
-რა იდიოტი ვარ რა, 3წელი ხომ მიყვარდა და მიყვარდა, და ეხლა რომ გავიცანი უფრო შემიყვარდა (მე)
-ვინ გიყვარს მარიამ ესე მწარედ?(ლექსოს ხმა გავიგე უკნიდან, მივიხედე და ბიჭებიც იქ იყვნენ )
-გამიხეთქეთ გული (თაკო)
წინ დასხდნენ მინდოზე
--მარიამი შეყვარებულია?(ლუკა)
-ვაიმე ვინ გეკითხებათ (მე)
-არავინ მარიამ უბრალოდ გული არ გეტკინოს(ლექსო)
-ჰმმ (თაკომ ჩაიცინა, მაგრამ ვერ მივხვდი რატომ) მე ვგრძნობ აქ რაცმოხდება (ორ აზროვნად ჩაილაპარაკა)
-რა მოხდება თაკო?(მე)
-არაფერი მარიამ (თაკო)
-ეჰ თაკო (ნინამაც გვერდი აუბა მაგრამ ვერ მივხვდი, ამათ რა დაემართათ)
-კაი რა სახე ჩემოგტირით(გაბო)
-მამაშენმა რაო ?(ლექსოს კითხა ლუკამ) ლიზიკო რას შვება?
-რავიც ძალიან უხარიაო და სულ მარიამს ახსენნებსო (ლექსო)
-მართლა (მე)
-აჰაჰჰ (ლექსო)
-ნანობ რომ არ წახვედი?(ბექა)
-აზრი არ ქონდა ბრატ, გონებაში ვეღარ ვიდგენ მის სახეს(ლექსო)
-იქნებ ჩვენც გაგვარკვიოთ (ნინა)
-რაში(გაბო)
-ვისზე ლაპარაკობთ?(თაკო)
-კაროჩე 3 თუ 4წლის წინ ბათუმაში ვიყავით, გარეთ ვსეირნობდით, და დავინახეთ ქუჩის მეორე მხარეს სახლს ცეცხლი რომ ეკიდებოდა (ნინას ცრემლები ჩაუდგა თვალებში, მამამისი ხომ იმ ცეცხლში დაიწვა)
-რა მოხდა?(ლექსო)
-ნინას მამა ხანძრის დროს გარდაიცვალა (მე)
-ხო მოკლედ დავინახეთ ვიღაც ქალი გამწარებული ყვიროდა, ერთი შვილი შიგნით დამჩა გადამირჩინეთო, ხოდა ლექსო შევარდა და ის გოგოო გადაარჩინა. მერე გულში ჩაუვარდა ამ სულელს ის ბათუმელი თუ ვიღაც და მას მერე უყვარს (გაბო)
-არ მოგიძებნია (თაკომ კითხა ლექსოს)
-15ჯერ ჩამოვედი ბათუმში და შემოგარენში ვიარებოდი მაგრამ ვერსად ვიპოვე, შემდეგ მეხსიერებაში თანდათან გაქრა, მაგრამ ისევ მიყვარდა(კექსო)
-ახლა ?(ვიკითხე)
-ახლა არ ვიცი რა მემართება, თითქოს ისევ ის მიყვარს მაგრამ თანნ,,,,,,,,,,,,,, არ ვიცი ვერ ავღწერ რა მემართება. თან პატარა გოგო იყო, ასე შენი ტოლი იქნება ახლა (მე მითხრა.
-აბა რა გავაკეთოთ დღეს?(სიტუაცია განმუხტა ლუკამ)
-გავისეირნოთ (ნინა)
-კაი რატომაც არა (გაბო)
-ტასო სად არის (ლექსომ იკითხა )
-არ გაუღვიძია (ბექა)
-მაღლა ავალ კედებს ჩაიცმევ და წავიდეთ (მე)
-ტასოც გააღვიძე რა (ბექა) მერე დაიწყებს ჯუჯღუნს
-კაი (ვუთხარი)
მაღლა ავირბინე, ჩემს ოთახში შევედი, გამოვიცვალე, გაშლილი თმები მაღლა ავიწიე და გამოსვლას ვაპირებდი რომ დამირეკეს
-მარიამ როგორ ხარ საყვარელო (მამაჩემი იყო)
-კარგად მა შენ?(მე)
-რავიცი აბა, მარინას საბოლოოდ გავეყარე
-მართლა?>
-აჰაჰ ხოო მარიამ. შენ რას შვები წახვედით კიკეთში?
-კი მაა (მე)
-კაი აღარ მოგაცდენ ჩემო ლამაზო მაგის სათქმელად დაგირეკე (
-კარგად მაა (მე)
ვუთხარი და გავუთიშე. გარეთ გამოვედი, ტასოს ოთახისკენ მივდიოდი, როცა ტასოს ხმა გავიგე, მივუახლოვდი ოთახს და კარები ოდნავ ღია დამხვდა, ტელეზე ელაპარაკებოდა ვიღაცას, მეც დავდექი და მოსმენა გადავწყვიტე
-ვერავინ გაიგებს................. რათქმაუნდა.............. მარტივად ვადევნებბ თვალსს.......
-მარიამ (ლექსომ დაიძახა მეც ხელით ვანიშნე წყნარად ყოფილიყო, ისიც მომიახლოვდა
-რას აკეთებ?(მიჩურჩულა)
-უსმინე (მე)
-კარგი რა ყველა გარეთააა............. რა მუცელი ხო არ გაგიჟდი.......... არა მაგდენ ვერ შევჩამ რომ გავსუქდეე .......... დაორსულებას რა უნდააა ............ რამეს მოვიფიქრებ ჯერ ვერ ხვდებიან ,,,,,,,,,,, მთავარია რომ მეერე ვეღარ გამეყრება............ ვიტყვი მომშორდა თქო............ დავაბრალებ ვიღაცასს........
-წამო წავიდეთ თორემ ამთაავრებს (მედა ლექსო გამოვედით და ქვევით ჩავედით
-ანუ რა გამოვიდა(დაიბნა ლექსო)
-ხომ ვთქვი არ იქნება ორსულად თქო (მე)
-წამოდი ბექას ვუთხრათ (ხელი მომკიდა)
-გაგიჟდი? მტკიცებულება არ გვაქვს (მე)
-გგოგო გესმის მაინც რას აკეთებს? თან ბექა დაგვიჯერებს, ანალიზებს გაიკეთებს და ეგაა(დამიყვირა)
-ლექსო ტონს დაუწიე და ცოტა იფიქრე ძალიან გთხოვ, ერთხელ თუ მოახერხა პასუხების შეცვლა, მეორედ ვერ მოიხერხებს შენი აზრით? მერე თავის ტელეფონს მოვიპარავ ან რაღაცა და სმსებს ვნახავთ ამის შემდეგ ვეტყვით ყველას და ეგ არის (მე)
-ფუუ მაგისიი (ლექსო
-ეხლა მოიცადეე(მე) ტასოო (დავიყვირეე) ტასოო
-რა ჯანდაბა გაკივლებსს (ტასომ გამომძახა
-აუ მოვკლავ ეხლა მაგას (ლექსო)
-კაი დამშვიდდი (სიცილი ამიტყდა) ჩვენ მივდივართ სასეირნოდ და შენ არ წამოხვალ?
-აბა აქ ხომ არ დავჩები?(კიბეეებზე ჩამოდიოდა, თან მაღლები ეცვა)
-ამას თავი პრინცესა ხომ არ გონია (გადმომჩურჩულა ლექსომ)
-ვაა ლექსო შენც აქ ხარ?(ტასო)
-მაგ მაღლებით აპირებ წამოსვლას?(ლექსო)
-ხო რა მოხდა მერე?(ტასო)
-არ შეიძლება (მე)
-საერთოდ არ ტოვებ ორსულის შთაბეჭდილებას (ლექსო)
-კარგი წავალ გამოვიცვლი, უცებ გამოიცვალა და გარეთ ბავშვებთან გავედით,
-ვახ როგორც იქნა (გაბო)
-ხო აი ტასო მაღლებით მოდიოდა და სანამ გამოიცვალა დაგვაღამდა(ლექსო)
-წავიდეთ ?(ლუკა)
-გოგოო ბავშვს რომ რამე მოუვიდეს მოგკლავ იცოდე (ბექა)
-რა უნდა მოუვიდეს იმას რაც არ არსებობს (ჩავილაპარაკე,)
-ვერ გავიგე?(ბექა)
-გააფრინა (ტასო, მან აშკარად გაიგო )
-რაღაც არამგონია (ლექსო)
-წავიდეთ(ნინა)
ხოდა ჩვენც გავედით ეზოდან, ტასოს გამწარება გადავწყვიტე მაგრამ იქეთ გამამმწარა, ფეხი დამიდო და მეც გადამიტრიალდა, ვერავინ დაინახა რაც მოხდა , მხოლოდ ჩემი კივილისხმაზე გაჩერდნენ და შემომხედეს
-რა მოხდა მარიამ?(გაბო)
-ფეხი, ფეხი გადამიტრიალდა(ცრემლი გადმომივარდა)
-როგორ (ლექსო)
-მტკივაა (მე)
-მტირალა ბავშვიი (ტასო)
-შენი წყალობით (მე)
-ჰაა?(ბექა) ამან დაგიდო ფეხი?(ისეთი გამწარებული იყო რაღაცას უზავდა ამიტომ ვიუარე
-არა მე გადამიტრიალდა(მე)
-წამოდი (ლექსო)
-მტკივა თქო სულელო (მე_
=სახლში წაგიყვან (ლექსო)
-მეც წამოვალ (თაკო)
-არ არის საჭირო, მიმიყვანე დამტოვეთ და წადით სადაც მიდიხართ (მე)
-მე და მარიიამი წავალთ სახლში და თქვენ გააგრძელეთ გზა(ლექსო)
-ლექსო არ არის საჭირო ჩემთან დარჩენა(მე)
-წავიდეთ (ლექსო)
-დამეხმარე წამოვდგები და დაგეყრდნობი (მე)
ლექსოს ჩაეცინა და ხელში ამიტაცა, ისევ იგივე გრძნობა დამეუფლა. 3წლისწინანდელი გამახსენდა და ტვინში ამერია, სახის ნაკვთებზე ვაკვირდებოდი, შემდეგ ფეხი გამახსენდა და ტკივისლისგან თვალები დამეხუჭა
-გტკივა?(ლექსო)
-კიი (მე)
მეტი არაფერი უთქვამს მეც თავი დავხარე და სახლშიც შევედით, აირბინა კიბეეები თან მითხრა
-ყველაფერი კარგად იქნება მარიამ(ისევ იგივე, ოღონდ ამჯერად სახელიც დააყოლა)
სახეზე დავაშტერდი, თითოეული ნაკვთის გაიგივება მინდოდა ძველ ლექსოსთან, მაგრამ ეს უფრო გასიმპათიურებულა
-დიდხანს უნდა მიყურო?(ლექსოს ხმამ გამომაფხიზლა და საწოლზე დამაწვინა)
ვერ გავიგე რამ შეცვალა ამ რამდენიმე წამში
-მე, მე უნდა გავიდე, ქვევით ვიქნები (დაბნეულმა მომაყარა)
-რამე მოხდა?(მე)
ის კი უბრალოდ გავიდა და კარებს მაგრად მოარტყა ფეხი . ვერ ვხსნიდი მის საქციელს. ფეხის ტკივალმა ოდნავ მიკლო და მეც ჩამეძინა. არ ვიცი რამდენი ხანი მეძინა , მაგრამ არამგონია ბევრი მძინებოდა. საწოლში გადმოვტრიალდი და ფეხებთან ჩამომჯდარი ლექსო შევნიშნე, რომელსაც ხელები თავზე ჰქონდა შემოწყობილი. გამიკვირდა მისი დანახვა, რა დაემართა ნეტა

იმედია მოგეწონათ, ბოდიში დაგვიანებისთვის