4 წლის შემდეგ
-ადექი ლექცია გაქ მალე -შემოვიდა ჩემს ოთახში მაკა
-ხოხო ახლავე 5 წუთიც
-ამ 5 წუთს რით ვეღარ გადაეჩვიე
-უშაქრო ყავა გამიკეთე რაა
-კაი დე მალე ადექი რაა
როგორც იქნა ლოგინიდან ავდექი ჩავიცვი მოვწესრრიგდი სააბაზანოში შევედი ხელ პირი დავიბანე კბილებს ვიხეხავდი სარკეში ჩავიხედე სახეზე საშინელი ფერი მქონდა ეს დღეებია სულ ასე მაქვს გავედი მაკას მაგიდა უკვე გაეშალა
-ვაიმე მია!-წამოიყვირა მაკამ სახეზე რაფერი გადევს?
-დედა არმინდოდა რო მეთქვა მარა მეც მეშინია ეს ბოლო დროა სულ ასე ვარ სულ თავი მტკივა და ერთი ორჯერ ცხვრიდან სისხლიც წამსკდა
-ვაიმე დღეს სასწრაფოდ ანალიზებზე
-აუ დეე გაჩე რაა გადაღლილობის ბრალი იქნება-ყავა მოვსვი და ქურთუკის ჩაცმა დავიწყე
-მია დღესვე
-აუ დედა მოიცა რაა- და სახლიდან გავარდი მაგვიანდებოდა
-ოხხ მიაა
უნივერსიტეტამდე მეტროთი წავედი უფრო სწორად არ წავედი წავბობღდი ძალიან ცუდათ ვიყავი ლექციებზე თავს ვერ ვწევდი არადა მერე ვიტოს უნდა შევხვედროდი საშინლად ვიყავი
ბოლო ლექციიდან განვენთავისუფლე უნივერსიტან გავედი კიბეზე ჩავირბინე და თვალებში დამიბნელდა შემაქანავა თარუ დამეხვა და დავეცი მერე იყო ის რომ ხალხი მომვარდა და ვსო აღარ მახსოვს
თვალები რო გავახილე მაშინვე ვიტო დავინახე ხო ის ჩემთან იყო გაგიკვირდატ ხომ? ყველას უკვირს ჩვენმა ურთიერთობამ ამდენ ხანს როგორ გაძლო მაგრამ მათ არ უნდათ იმის დაჯერება რომ ჩვენ ერთხელ შეგვიყვარდა ერთხელ და ამ ერთხელაც ასე ძლიერად ჩვენ ერთმანეთს ვავსებდით მათ კი ამის დაჯერება არ უნდოდათ
-მია ჩემო სიცოცხლე- ჩემი ხელი ეჭირა ვიტოს
-რამჭირს
-გული წაგივიდა-გავიგე მაკას ხმა
-ხო და რატომ?
-ახლა მოიტანს ექთანი ანალიზის პასუხებს-გავიგე მამაჩემის ხმა
უი ახლა მივხდი მმამაჩემის კლინიკაში ვიყავი
-ბატონო ლევან - პალატაში შემოვიდა ექთანი
-აი ეს ანალიზის პასუხებია
მამაჩემი კითხვას შეუდგა სახეზე აღელვება უფრო და უფრ ეტყბოდა ბოლოს ფურცლები დედაჩემს მიცა და პალატიდან გავარდა
დედაჩემს ტირილი აუტყდა ისიც გავიდა

მე კი არვიცოდი რამჭირდა მე და ვიტო გაოცებულები ვუყურებდით ერთმანეთს
-ვიტო ფურცლები მომაწოდე
-მი იქნებ არღირს
-ახლავე
-შენი ნებაა
ფურცლები მომაწოდა მე კითხვას ხმამაღლა შევუდექი მე სიმსივნე მქონდა თავში დიდი ზომის ავტვისებიანი
-მია,იქნებ აერიათ პასუხები?
-მაწყანარებ? ვკითხე და ირონიულად გავუღიმე თვალებიდან კი ცრემლები წამსკდა
-მია -ხელი მომკიდა მან-იმკურნალედ ყველფერი კარგად იქნება აი ნახავ
-ჰოო? თავს იტყუებ და მეც მატყუებ
ამდროს პალატაში ნინი სანდრო გიორგი და ლევანი შემოვიდნენ (ჩვენ ისევ ისეთი მეგობრები ვიყავით როგორც ადრე რაც შეეხება გიორგის მასთა ყველაფერი მოგავრებული მქონდა)
-რამოხდა?-იკითხა ნიტამ ჩემი და ვიტომ ასეთი სახეები რომ დაინახა
ფურცლები ხელიდან წამართველს მათი სახეები უნდა გენახათ
-მია,არვიცი ტირილი აუტყდა ნუკის
-ჯერ არ მომკვვდარვარ დაწყანრდი ნუკი -მაგრამ მალე მოვკვდები ჩავილაპარაკე ჩემთვის
ოთახში დედა და მამა შემოვიდნენ
-მია დეე საუკეთესო ექიმებს ჩამოგიყვანთ ყველაფერი კარგად იქნება
-მაინც მოვკვდები
-მია მასე ნუ ლაპარაკობ-ვიტო
-მარტო დამტოვეთ
-კი მაგრამ
-გთხოვთ -ვთქვი წყანარად და ცრემლები დავმალე
ყველა გავიდა ჩემ თავთან მარტო დავრჩი
არვიცოდი რაუნდა მექნა არვიცოდი რამელოდა არვიცოდი განვიკურნებოდი თუ არა არვიცოდი მე არაფერი არვიცოდი
არც ის არვიცოდი რატომ მომექცა ცხოვრება ასე მკაცრად მე ხომ ახლა ვიწყებდი ცხოვრებაას მინდოდა ბედნიერი ვფოფილიყავი მაგრამ ალბათ ეს მიწერია ეს იყო ჩემი ბედი და აღარაფერი აღარ მეშველებოდა
1 თვის შემდეგ
სარკეში ვიხედები ვხედავ სიფრიფანა თითქმის გამჭირვალე გოგოს რომელსაც თეთრი ხალათი აცვია თმა არ აქვს გადახოტრეს ის გოგონა თავის თავს ვეღაე ცხნობს მხოლოს თავისი მწყვანე თვალები შერჩა იცის მუდამ ჩასისხლიანებული და გაწითლებული
ოთახში ექთანი შემოდი მია ქიმიო თერაპია უნდა გაიკეთო
მაინც რას მიშველიდა ეს? ყოველი ქიმიო თერაპიის შემდეგს უფრო და უფორ ცუდათ ვხდებოდი გადარჩენის შანსები არ მქონდა
ქიმიოთერაპიიდან გამოვდივარ ოთხაში დედა მამა ნიტა გიო ლევანი სანდრო და ვიტომ მხვდებიან
-ჩემი ლამაზი გოგ მოვიდა-ვიტო
-მე ვფიქრობ საფრთხობელას უფრო ვგავარ
-მია რაგჭირს?
-ვკვდები
-არმოკვდები
-ამწამს არა მაგრამ მალე
-მია! რანაირად ლაპარაკობ გეკითხები? საადაა ძველი მხიარული ოპტიმისტი პოზიტიური მია? არაფრის როარ ეშინია ის მია სადაა? მე ძველ მიას ვიცხნობ!-ნიტა
-იყავი მხიარულ და პოზიტიური როცა იცი რომ შეიძლება ნებისმიერ წამს მოვდე
-არშემიძლია- მაკა ოთხადიან გადის მას მიჰყვება მამაც
მე თვალები მეხუჭება და სინათლე ჩანს

ბავშვებოოოო როგორ ხართ? ბოდიშით რომ დავაგვიანე და ბოდიშით რომ დიდი გადახტომა გავაკეთე იმედია მოგეწონებათ გაგრძელება იქნება <3