-ცოდვაა
-რაეშველება?
-რაუნდა გააკეთოს?
-ჰმ, ეს რა ბედი არგუნა ღმერთმა
-არადა რა ბედნიერი იყო სულ რაღაც 7 დღის წინ
იდგა საფლავთან და მუჭაში მოქცეულ ქვიშას მშობლების კუბოების თავზე ანაწილებდა. მართლა ცოდვა იყო, დედა? არა მამა? არა ძმა? არა და? არა ბებია? არა ბაბუა? არა
ეეჰ...მართლაც რომ ეჰ
მშობლები მიწას მიაბარა 21 წლის განმავლობაში ასეთი სიმარტოვე არ უგრძვნია, კიდევ კარგი გვერდით მია რომ ყავდა დადნაფიცი, მისი სიცოცხლე და ახლა ალბათ სიცოცხლის მიზანიც ეს ადამიანი იყო.
მართლა რა უგულოა ბრბო :) თითქოს წუხდნენ ნიცაზე, შეიძლება წუხდნენ მაგრამ მხოლოდ იმწამს და თუ სასწაული ხდება შეიძლება მათ სიცოდვილს წუთამდეც მიეღწია :) არა წუხდნენ ყველა საცოდაობა სიტყვას იყენებდნენ, ისროდნენ, მაგრამ არავის წამითაც არ გაჩენია სურვილი რომ ობლად დარჩენილ გოგნას დახმარებოდა :) და სწორედ ეს ბრბო უნდა "გამოაძღო" რესტორანში მას შემდეგ რაც შენთვის უსაყვარლეს და უახლოეს ადამიანებს მიწაში ჩადებ და ბოლოჯერ შეხედავ :) სწორედ ეს "ტრადიცია" მეორდებოდა ახლაც :) 300 კაცი იყო რესტორანში, ამდენი ადამიანი სასაფლაოზე არ ყოფილა :) სირცხვილია, სირცხვილი, დაიწყო ღრეობა, თეფშზე ლობიოს არ ტოვებდა რმელიღაც ღრმუცელა და სხვა 5 ქალი გულში წყევლიდა, ვისღა ახსოვდა ეხლაახნს მიწაში ჩადებული ორი ადამიანი და მისი ობლად დარჩენილი გოგონა :) კეთილი ინებეს კუჭები გამოიძღეს და წავიდნენ, იმაზე არცერთს არ უფიქრია და არც უკითხავს გოგონასთვის საიდან მოიტანა ის 5000ლარი რომელიც მათი ღრეობისთვის იყო საჭირო :)) ოხ, ცუდად მოქმედებს ჩემს ნერვებზე ეს ბრბო :)
გავიდა ერთი დღე. ერთი კვირა, ერთი თვე, ერთი წელი, უნივერსიტეტი ვერ დაამთავრა, ერთი წელი ქონდა დარჩენილი მაგრამ უსახსრობის გამო აკადემიური აიღო იმ იმედით რომ მუშაობას დაიწყებდა, ფულს შეაგროვებდა და დახურავდა როგორმე მეოთხე წელს. ხან ერთ კაფეში იმუშავა, ხან მეორეში, ხანაც მაღაზიაში მაგრამ ეს ფული იმდენაც მცირედი იყო რომ კომუნალურებისა და საჭმლისთვის ძლივს ყოფნიდა, შეგროვებაზე კი ლაპარაკი ზედმეტი იყო, კარზე მოადგა სასწავლო წელი და იმის მაგივრად რომ აკადემიურ დამთავრებული გოგონა უნივერსიტეტის გზას დადგომოდა, პატარა ბუტკის გზას დაადგა, იყიდა გაზეთი და ოტახში შეიყუჟა. დიდხანს არ დასცალდა სიმარტოვე, უცებ აწკრიალდა გოგონას აიფონი, ვინ ურეკავდა თუარა მია ^_^
-ნინიაა როგორ ხააარ
-ხარ მიი შენ?
-რავიი, ნიი სამსახურზე არისმის ახალი არაფერი?
-არა მიი, მარა გამოჩნდება რამე აუცილებლად
-ნიი ხოიცი ჩემი ოჯახის მდგომარეობა, ხომ იცი რომ შეგვეძლოს ჩვენ გადავიხდიდით შენი სწავლის ქირას, მაგრამ საუბედუროდ უგრანტო გოგოები ვართ და ჩემი ოჯახი ვერ წვდება ამდენს
-ჩემიმიაკოო, დამშვიდდი ჩემი სიცოცხლე, ვიცი რომ ძალიან გიყვარვართ და არც არასდროს არმიფიქრია მსგავსი რამ <3 ვიცი რომ თქვენ არ ხართ ის ბრბო რომელიც საცოდავ სიტყვებს მესვრის და სინამდვილეში ფეხებზე კიდიათ ჩემი მდგომარეობა
-ძაანმიყვარხარ ნიი <3 წავედი ეხლა უკვე უნივერსიტეტთან ვარ რომგამოვალ დაგირეკავ და გავიდეთ სადმე
-კაიჩემი გოგო <3
"გვჭირდება გამოცდილი მენეჯერი კარგი ანაზღაურებით"
აუფ სადაა მენეჯერობა და კაი ცხოვრება რააა მწარედ ჩაიცინა ნინიამ
"გვჭირდება გამყიდველი"
-გამარჯობა, განცხადების თაობაზე გირეკავთ
-ვწუხვარ გოგონა ავიყვანეთ დღეს
-კარგით ნახვამდის
-ნახვამდის
"გვჭირდება ძიძა"
აუნეტა ღიირს აქ დარეკვა? :/ მოდი მაინც ვცადოთ ჩემი რამიდის
-გამარჯობა, განცხადების თაობაზე გირეკავთ
-ვუი ძალიან კარგი, ეხლა ბავშვი ბებოსთან გავიყვანეთ, ჩვენ სამსახურში მივდივართ და ნომერზე მგწერთ ჩვენს მისამართს და საღამოს ადვილაპარაკოთ, ეხლა ბოდიშს გიხდით მაგრამ თათბირი გვეყწება და უნდა წავიდე, მოგწერთ აუცილებლად უახლოეს ერთ საათში კოორდინანტებს და 7ის მერე გელოდებით <3
-კარგით ქალბატონო
-არანაირი ქალბატონო, ვუი შენი სახელი? :დ
-ნინია
-სასიამოვნოა, მარიამი, კარგი ეხლა უნდა გავთიშო საღამომდე ნინიააა
-საღამომდე მარიამ
-------------------------
ოლააარეეეე ოოოოოო ოლაარეეეე ოოოო დაიწყო ნინიამ ცეკვა სარკის წინ, და თავის ქმედებაზე თვითონვე გაეცინა ამოსძახა მეორე მემ
-ჰმ, ნინია, ნინია 21 წლის ხარ და თავში ჭკუა არ გაქვს, სარკის წინ დგეხარ, მღერიხარ, იტყლარწები და შენ მოუვლი ბაავშვს?
-ვაიმეეე დავაიდაახვიე შე რეგვენო ალტერეგლო
--------------
მდაააჰ რა ჩავიცვააააააააააააა, მგონი დროა მუქი ტანსაცმლები არჩავიცვა, და ძველი ჭრელი ნინია დავაბრუნო, რადგან ეჭვი მაქვს გარემოში ტრიალი სადაც ბავშვია არიქნება ლამაზი ჩემი მუქი ტანსაცმელი
-არა ზოგჯერ რა ჭკვიანი ხარ
შესძახა სისინა მეორე მემ...
ვაიმეეეე ეს ბოიფრენდ სტილის მაღალწელიანი დახეუილი შარვალი ნამდვილად კარგი იქნებაა, ჩემი თეთრი ბრიტელებიანი ტოპი და თეთრი ნაიკის ბოტასებიიი, აუშეიძლება კლასიკური უფრო მოეწონოთ მაგრამ არარის ჩემი სტილი ეს კლასიკაა რიააა:დდდდ
(არადა უნდა ნახოთ რა შხვართულია ჩვენი ნინია, ცალი თვალი ცისფერი და ცალი მწვანე, სახეზე ჭორფლები და მოწითალო ფერის თმებით, საოცრებაა)
-ნინიააა (მია)
-ხომიააა
-გოგოოო მოკლედ ჩალაგებას ვერ ვასწრებ მგონი
-რახდება გოგო რას ჩამკივი უბედური დედაქალივით :დდდდდდდ
-გოგოოო მეღირსა კონკურსის პასუხები ხოდა გადავედი მეროე ტურში ხოდა ეხლა მივდივარ ბაკურიანში კაკ მინიმუუმ 1 კვირა კაკ მაქსიმუმ 1 თვეეეე, ძაან მიხარია მარა თან არმინდა სენი დატოვებააა
-ვაიმეეე ჩემი პონტოგოგოოოო, გადიეხლა სახლში მეც სამსახურს ვიწყებ კაკ მინიმუმ 70% დარწმუნებული ვარ:დდდდ
-ვაიმეე ძაანმაგარიაააა გოოგო, ჩაეხუტა ნინია მიას და გავარდა სახლიდან
----------------
-გამარჯობაა, მე ნინია ვარ
-მემარიაამიი მოდი შემოდიი, აწი თავი ისე უნდა იგრძნო აქ როგორც საკუთარ სახლში
სახლში შევიდნენ სადაც სავარაუდოდ ნინიას ქმარი იჯდა და მისი მომავალი მოსავლელი პატარა, რომელიც ნიინიასავით ფერადთვალება ბიჭ იყო, ცისფერით და მწვანე თვალებით <3
-მოდი ნინია დაჯექი, ეს ჩემი ქმარია დემეტრე ეს კი ჩემი პატარა სადრო.
-სასიამოვნოა, ძაან საყვარლეი ოჯახი ხართ
-მადლობაა დიდი (მარიამი) და ნინია რამდენი წლის ხარ?
-მმ, 21ის
-ძალიანაც კარგი, სნდროს უყვარს ახალგაზრდა გოგოები და დარწმუნებული ვარ შენც ძაან მალე შეუყვარდებიი. მოკლედ მე რაღაცეებს მოგიყვები ეხლა სანდროზე და ხვალ 9ზე მოდი თუარ გეზარება ადრე ადგომა :დდდ
-მიყვარს ძილი მაგრამ პუნქტუალური ვარ ამაში არ დაგაღალატებთ :დდდ
-ესეიგი სანდროს უყვარს... მოკლედ ესეთია სანდრო
სანდრო მთელი დროის განმავლობაში უყურებდა გოგონას მაგრამ ხმა არიღებდა მგონი პატარა სანდრო შეყვარებულია :დდდდ
-კარგი ხვალამდე მარიამ, ხვალ 9ზე აქვარ: დდდ
კაინინია კარგაად <3
--------
-გამარჯობაა
-მოდი ნინიააა ჩვენ გავრბივართ, ბავშვი ბებიამ წაიყვანა წუხელ და არივიც როდის გამოიყვანს ამიტომ აქ იყავი კარგი? ტელევიორიც არის კომპიუტერიც მოკლედ ყველაფერია და ყველაფერზე ისეთი უფფლება გაქვს როგროც ჩვენ აბა წავედით თათბირზე გვაგვიანდება ჩემი ძლისიგუდა ქმირს წყალობით :დდ
-არგად აბა წადით ეხლაა
-კარგად (დემეტრე)
----------
ნინიამ ტელევიზორი ჩართო სადაც "სახლში მარტო დარჩენილი" გადიოდა, მზესუმზირა აიღო და აღტაცებით დაიწყო ფილმის ყურება
აუუ ვინ მოვიდააა ნეტა, ალბათ ბავშვი მოიყვანეეეს
-გამარჯობაა დაიწყო მორიდებით ლაპარაკი რადგან ხანშიშესულ ქალს და ბავშვს ელოდებოდოდა, წინ კი ისეთი სიმპატიური მაღალი ცისფერთვალება შავგრემანი ბიჭი (ან შეიძლება კაცი) შეეფეთა რომ ნერწყვი ძლივს გადაყლაპა
-ვინხარ (ნინია)
-ვინ და შენი ძიძა ვარ, რასქვია ვინ ვარ შემომიშვი
-სად შემოგიშვა, კარგადხარ? აქ არცხოვრობ და აქ რაგინდა, არავის არუთქვამს ვინმე მოვაო
-აუეს ვინააა :დდდ ხმამაღლა ატეხა სიცილი უცნობმა
-ვინვარ და ნინია ახვლედიანი ვარ ვაჯბოტონო
-ხოდა მე ალექსანდრე დადეშქელიანი ვარ და შემომიშვი გოგო რას დამაყუდე ამ ყინვაში
-და იქნებ ქურდი ხარ?
-და შენ უნდა მოგიპარო ამ სახლიდან? ირონიულად გაიღიმა აწწოდებულმა ალექსანდრემ და გააგრძელა ცინიზმის გადმოფრქვევა
-კარგად მომისმინე გოგონა, შემომიშვითქო რომ გეუბნები ესეიგი უნდა შემოგიშვა და შენ ნუ გეშინია შენნაირი გოგოები საერთოდ არმხიბლავს შეგიძია მშვიდად იო არაფერს არდაგიშავებ და ჩემი ძმის სახლიდანაც არაფერს არმოვიპარავ
დაიბნა ჩვენი ნინია მაგრამ ნინიაც არანაკლებ ცინიკოსიც იყო და დაიწყო
-ბიჭო კარგად მომისმინე, რას მეტყლარწები, მეხო მეკეტება რა შენნაირ ტლიკინა ბიჭებზე ჭკუა, როგეუბნები არშემოხვალტქო ესეიგი არ შემოხვალ და თუ დემეტრეს ძმა ხარ შვიდის მერე იქნება სახლში და მერე მობრძანდი ვეჭვობ ჩემთან საჭორაო არგაქვს და არც აქ არგესამქება არაფერი
ორივეს მოეწონა ერთმანეთი მარა რომელი სვანი აღიარებდა ამას ხოდა გააგრძელეს
გაცოფდა გაცეცხლდა შმეოვარდა სახლში და ჩვენი ნინია კუთხეში მიიმწყვიდა კისერთან ცხელი სუნთქვა შეატოვა და ტელევიზორს რო შეხედა სიცილისგან ოთხად მოიკეცა, როცა წარმოიდგინა როგორ უყურებდა ნინია "მარტო სახლში დარჩენილს"
-ჩემს რძალს ხო თავში ტვინი არააქვს, ბავშვს აბარებს ბავშვს მოსავლელად
-ალექსანდრე, მჯერა რომ დემეტრეს ძმა ხარ და ბოდიშს გიხდი უხეშობისთვის, მაგრამ მერავიცოდი შენ ვინ იყავი, და ხო არვარ ასაკით დიდი მაგრამ ეს იმას არნიშნავს რომ ბავშვს ვერ მოვუვლი
-ოხკაიკაი ნუმეტიტინები მაინც არმომეწონები
გაშრა ადგილზე გაქვავდა სად წასულიყო არიცოდა როცა ბიჭმა ასე დაამცირა
-ოდავაირაა მეცვისაა როველაპარაკები, ოხ ნინია ნინია კიდე ვერ ისწავლე დამგონი ვერც ვერასდროს ვერ ისწავლი რომ მხოლოდ ადამიანებს უნდა ელაპრაკო დაუწყო ლაპარაკი თავის თავს ნიინიამ
და აი ალექსანდრეს მიზანშიც მოარტყა


მითხარით ღირს თუარა გაგრძელება