-გეცნობათ გვარი სიხარულიძე? მამუკა სიხარულიძე?
მამაჩემს სახე შეეცვალა...
-რა ხდება გიორგი? - ვიკითხე ინტერესით
-გაიგებ - მითხრა და მამაჩემს მიუბრუნდა
-რა შუაშია საერთოდ მამუკა გიორგი?
-როგორც ვიცი კომფლიქტი გქონდათ
-კი იყო რაღაც
-მარიამ წამოდი - ხელი ჩანავლო ნიკამ და კარისკენ წამიყვანა
-ნიკოლოზ ადგილზე დაერჭე და მარიამს ხელი გაუში
-შენ ვაფშე ვისთან ხარ ან რა გინდა?
-მე მაგ გოგოს დავპირდი რაღაც და პირობა უნდა შევასრულო
ნიკუშას ხელი გავაშვებინე და მამაჩემს გევრდით მივუჯექი
-მე წავედი რა - თქვა ნიკამ და კარები გამოაღო
-დაეტიე აქ შენთანაც მაქვს სალაპარაკო
-დაახხვიე რა
-სანამ ჩემი ხელით არ მოგათრიე აქ არ დაჯდები? ცუდად წაგივა საქმე გპირდები
ნიკუშა კართან ჩამოდგა
-ბატონო ცოტნე იცოდით რომ მამუკა 1 წლის წინ გარდაიცვალა?
-არა ნამდვილად არ გამიგია
-და ის თუ იცოდით რომ მას ვაჟი ჰყავდა?
-არა არც ეგ
-დღეს ის ვაჟი მამამისს გარდაცვალებას ბიზნესს აბრალებს
-ანუ მე?
-კი თქვენ , თქვენ შორის მომხდარი კომპლიქტის გამო
-ვერ გავიგე შენ ეს საიდან გაიგე?
-კარგი მოდი თავიდან დავიწყებ
-გისმენ
-გახსოვთ ის დღე როდესაც თქვენი შვილი კიბეებიდან დაგორდა იმ დღეს მეც მასთან ერთად ვიყავი
-გიორგი რა ჯანდაბა ხდება? - ტონს ავუწიე
-კი ვიცი რომ იქ იყავი
-მოკლედ მე და თქვენს შვილს ცუდი ურთირთობა გვქონდა და ასეთუ ისე დიდი ხანია ვიცნობთ ერთმანეთს და ნუ რადგან ცუდი ურთიერთოა გვქონდა მისი დაგორებაც მე შემეტენა , ნუ მოკლედ ბევრი ფიქრობდა რომ მე ვკარი ხელი
-მოიცა გიორგი მოიცა ხელი კრეს? - იკითხა ცოტნემ გაკვირვებულმა
-მამა მოიცადე ერთი წამი რა.. გააგრძელე!
-კი ხელი კრეს , არ მინდოდა ეს მე დამბრალებოდა , ჩემი ეჭვიც მქონდა ვინ შეიძლება ყოფილიყო იმიტომ რომ სახლში ვიღაც უცხო არ შემოვიდოდა , ვერ შემოვიდოდა , ვიფიქრე რომ ეს თქვენს გამო ხდებოდა და მართალიც აღმოვჩნდი და ზუსტად მამუკას ვაჟმა გააკეთა ეს
-უბრალოდ მითხარი ხელი ვინ მკრა
-ბატონი მამუკას ცოლი ბურდულია ხომ? - მამაჩემს კითხა გიორგიმ
-კი ბურდულია რა იყო?
-რა იყო სიხარულიძე არ მოგწონდა შე ახ*არო? - დაუბღვირა გიორგიმ ნიკას
-რეებს ბოდავ გიორგი?! - ვიყვირე არა ნიკა ამას არ იზავდა
აი ნიკუშა ხმას არ იღებდა , უბრალოდ ყველაფერს უყურებდა
-არაფერს არ ვბოდავ , შენ გგონია გატყუებ მაგრამ არაა ეგრე , შენმა ნიკუშამ რომელიც გაღმერთებს ხელი გკრა და სასიკვდილობ გაგიმეტა
-შენ? შენ გააკეთე? - იყვირა ლუკამ და ნიკუშას ყელში წაუჭირა
-ხელი გამიშვი ერთი წამი - ნიკამ ლუკას ხელი მოიშორა დაჩვენსკენ წამოვიდა
მამაჩემს ისე დაუჯდა რომ თვალებში ეყურებინა
-კიდევ ბედავ და ესე იქცევი? - იღრიალა გიორგიმ
-მაცადე საუბარი - ნიკამ ამოხედა და ისევ მამაჩემს გახედა
პასუხად კი მაგარი მუშტი მიიღო
სახეზე ხელი მოისვა ნიკამ მაგრამ არაფერი გაუკეთებია , მამაჩემს უყურებდა
-იცი რის გამო მოკვდა მამაჩემი? შენს გამო!
-მე? - გაეცინა ცოტნეს - მე რა შუაში ვარ? მამაშენი იყო ის კაცი რომელმაც გამქურდა და ნახევარი კომპანიის წილი არაკანონიერად მიისაკუთრა
-ის ციხეში მოკლეს!
-ის ციხეში თავისი საქციელის გამო ჩასვეს
-შენ მოაკვლევინე!
-მე მის მკვლელობასთან არაფერ შუაში ვარ
-იცი რას ვაპირებდი ? შენი შვილი ცოლად მომეყვანა და მერე შენთვის იგივე ტკივილი მომეყენებინა რასაც მე განვიცდიდი
-ჩემი შვილისთვის რამე რომ დაგეშავებინა ჩემი ხელით გაგიშვებდი საიქიოში
-როგორ ვერ მივხვდი? შენ შენ დედას ********* - გიჟივით მივარდა ლუკა და რტყმა დაუწყო
-გაეთრიე! - ვიყვირე ბოლო ხმაზე
ყველა გაჩუმდა
-ნიკუშა ეხლავე გაეთრიე ამ სახლიდან ! შენი დანახვაც აღარ მინდა!
-არადა თითქოს მომწონდი - ლუკას მოშორდა და მე წინ დამიდგა
-გაეთრიე!
-ისე შენ მე არასოდეს გყვარებივარ ეს - გიორგი გახედა და გაიცინა - გიყვარდა
-კიდევ კარგი სიმართლე გავიგე! არადა მეგონა რომ კარგი ადამიანი იყავი , მეგონა გიყვარდი
-მიყვარდი? - გაიცინა - ერთი დღის გაცნობილი მყავდი და როგორ უნდა შემყვარებოდი
-მეზიზღები!
-არც არასდროს გყვარებივარ
-მოშორდი აქედან!
-დაახვიე დროზე აქედან თორემ შემომაკვდები! - იღრიალა ლუკამ და ნიკას სახეში მუშტი გაარტყა
-ეხლა წადი და რამდენიმე დღეში გველოდე შენ - გასძახა ძიმკამ სანამ ნიკას სახლიდან გააგდებდნენ
-ჩემო სიცოცხლე მოდი აქ - სოფო წამოვიდა ჩემსკენ და ჩამეხუტა
ხელი გავაშვებინე და ოთახში გავიქეცი
კარი ჩავკეტე
-მარიამ შემომიშვი!
-სოფ მარტო მინდა ყოფნა
-არა არ გინდა! გამიღე
-სოფო თავი დამანებე
-მარიამ!
-სოფო გამოვალ ცოტახანში გთხოვ
-გამიღე ჩემო სიცოცხლე გთხოვ რა
-ცოტახანი მაცადე
.....
მოდი დავფიქრდეთ
რა ხდება ჩემს თავს?!
ბიჭს რომელიც სიყვარულს მეფიცებოდა თურმე ჩემი მოკვლის სურვილი ამოძრავებდა
აი ბიჭი რომელსაც მგონა რომ მართლა მომკლავდა აი მან გადამარჩინა
განადგურებული ვიყავი
ყველას ვფიქრობდი ნიკას გარდა აი მას არა
ერთადერი მეგონა რომელიც კარგად მექცეოდა და ვუყვარდი
და...
და რეალობა ყველაზე მწარე აღმოჩნდა!..
კარებზე კაკუნი გაისმა და შიშისგან შევხტი
-მარიამ... - გავიგე გიორგის ხმა
საწოლიდან წამოვვარდი
კარები გიჟივით გამოვაღე
და ჩავეხუტე...
-შევიდეთ - მითხრა და ხელში ამიყვანა
ოთახის კარი მოხურა
მე საწოლზე ჩამომსვა და თვითონ ჩემს წინ ჩაიმუხლა
-არ იტირო რა გთხოვ - მითხრა და ცრემლები მომწმინდა
-არ ველოდი ამას
-მე თავიდანვრ ეგ მეგონა
-კი მაგრამ როგორ მიხვდი გიორგი?
-ჩემთვის ადვილი იყო
-და მე რატომ ვერ მივხვდი?
-იმიტომ რომ იქ მეც ვიყავი
-მადლობა ყველაფრისთვის - ვუთხარი და თავი დავხარე
-ნუ ტირიხარ გთხოვ რა
-ისე ის წყალი რომ არ გადამესხა არც გაგიცნობდი
-ნეტა არ გადმოგესხმა
-მერე ეს რას მიზავდა ღმერთმა იცის
-კარგი გოგო რომ ყოფილიყავი თავიდანვე შემიყვარდბოდი
-ხვალ სამუშაოზე არ მოვალ რა - სხვა რამეზე გადავიტანე თემა
-კაი რა ნიკას გამო აქ უნდა ჩაიმეტო
-არა უბრალოდ ყველაფერი უნდა გაავაანალიზო
-არა უნდა მოხვიდე
-ვიცი ამას ჩემთვის ამბობ მაგრამ ესე მირჩევნია რა
-არ მომწონს ეს იდეა
-გიორგი ასე მჭირდება , რამდენიმე დღე ვერ გნახავ
-და აქ რომ მოვიდე?
-არა , არავის ნახვა არ მინდა ყველაფერში უნდა გავერკვე
-ჩემს მიმართ რას გრძნობ?
-რა?
-მაგაშიც უნდა გაერკვე ?
-შენს თავზე დიდი წარმოდგენა ნუ გექნება
-არ მაქვს ვიცი კარგად რაც ვარ
გამეცინა
-ესე რა ძალიან გიხდება სიცილი
-იცი ესეთი უფრო მომწონხარ
-როგორი?
-ესეთი რა , ჩემზე ნერვიულობა მოგიხდა
გიორგის გაეცინა
-როლები გაცვალეთ? - სიცილით გამომხედა
-ჰო გავცვალეთ - მეც გამეცინა
-ეხლა უნდა მაკოცო მაშინ - გამიღიმა
-გიორგი შეყვარებული გყავს
-აღარ მყავს
-რა?
-დამშორდა
რატომ "დამშორდა" და არა "დავშორდი"?!
-რატომ?
-რაღაც ვიდებილე და
-ნეტავ რატომ არ მიკვირს?
-მე რომ გთხოვო ცოლობა გამომყვები? - მკითხა ინტერესით და თვალებში ჩამაშტერდა
-ნიკას არ მიყვებოდი და შენ რა ხარ ვითომ
-ნიკამ თქვა გიორგი გიყვარსო - ტუჩის კუთხეში გაეღიმა - რატომ მჯერა?
-ეგ შენ გინდა ეგრე იყოს უბრალოდ
-მიპასუხე ეხლა
-არა - დავეჭყანე
-აი ამის არ მჯერა - გაეცინა
-მკითხე და გაიგებ პასუხს
-ეე ეგრე ნუ მეთამაშები არა რომ მითხრა მერე რა ვქნა ჰა?!
-რავიცი სხვას თხოვე ცოლობა
-და სხვა რომ არ მინდა?
-მერე მე რა?
-არა რა ზოგჯერ ძალიან იცი თავის გაშტერება
გავუღიმე
-გიორგი შეგიძლია მედა მარიამ მარტო დაგვტოვო? - ოთახში თავი შემოყო ცოტნემ
-კი გავალ - ადგადა გავიდა
თავი დავხარე და თვალებიდან ისევ ცრემლები წამოვიდა
-ჩემო პატარა - გვერდით დამიჯდა ცოტნე და ჩამიხუტა - ბოდიში ბოდიში
-მამა შენ თავს ნუ იდანაშაულებ რა გთხოვ
-მე ვარ დამნაშავე
-და შენ რაში ხარ დამნაშავე?
-ჩემს გამო მოხდა ეს ყველაფერი და გიორგი რომ არაა... - გაჩერდა
-არ იყო შენი ბრალი იმ კაცის ბრალი იყო
-ის ყველაფერს მე მაბრალებდა , მას ჩემთვის უნდოდა შურისძიება
-მთავარი იცი რა არის? ეხლა კარგად ვართ და ნიკუშა ვერაფერს დაგვაკლებს
-ყველაფერს გიორგის უნდა ვუმადლოდეთ
-გიორგის უსაზღვროდ მადლობელი ვარ მამა
-ნიკუშას რა ბედი ელის?
-არვიცი არაფერი გაუკეთებია დ. ამისგამო ციხეში არ ჩასვემენ მაგრამ არამგონია კიდევ რამე გააკეთოს , ლუკა შენს გვერდით იქნება სულ
-არ მინდა არავის ნახვა ჯერ გთხოვ
-გიორგი გამონაკლისი იყო? ვნახე როგორ ჩაეხუტე
-უბრალოდ მჭირდებოდა
-შენ ის გიყვარს
-არვიცი მამა და ეხლა არც არაფერი მინდა გავიგო
-ბოდიში ჩემო პატარა - შუბლზე მაკოცა და ოთახიდან გავიდა...
ოთახი ჩავკეტე არავის ნახვის სურვილი აღარ მქონდა
აბაზანაში შევედი და წყალი გადავივლე
როგორც კი აბაზანიდან გამოვედი ეგრევე დავწექი
არაფერზე ფიქრი არ მინდოდა
მალევე ჩამეძინა....
**********************
ერთი კვირა გავიდა...
ერთი კვირა გავიდა იმ ამბიდან და ყველაფერი შეიცვალა
მე შევიცვალე
უკვე აღარავის აღარ ვენდობოდი...
ერთმა ადამიანმა ჩემში ნდობა მოკლა! ყველას ვისაც ჩემთან ურთიერთობა უნდოდა ეჭვის თვალით ვუყურებდი
ნიკუშა ბიჭებმა ნახეს , და როგორც წყაროებიდან გავიგეთ უკვე საზღვარგარეთ იმყოფება
მაგრამ მეშინოდა
ძალიან მეშინოდა
რომ კიდევ ვინმე არ ყოფილიყო ისეთი ვისაც შურისძიება ამოძრავებდა...
დილით რატომღაც კარგ ხასიათზე გავიგვიძე რაც უკვე უჩვეულო იყო ჩემთვის
მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩავედი
-კატოო - დედაჩემისკენ წავედი და ჩავეხუტე
-ჩემი გოგო - ლოყაზე მაკოცა
-რას მაჭმევ?
-რა გინდა შენ?
-მე რატომღაც პიცა მინდა მაგრამ ამდენი ხანი ვერ დაგელოდები ამიტომ რაც მალე იქნება ის მაჭამე
-კრუასანი გინდა?
-ჰო მომე ეგ და ყავა გამიკეთე კარგი? - ღიმილით გავხედე
-კარგი დე და სად მიდიხარ?
-სოფო უნდა ვნახო
-მიხარია რომ გამოცოცხლდი
-ნუგამახსენებ ძველს ნურაფერს კარგი?
-კარგი დე
მალე მოვრჩი ჭამას და ეგრევე გარეთ გავვარდი
სოფოს მივწერე რომ მასთან მივდიოდი და სახლში უნდა ყოფილოყო
კარი ისე შევაღე როგორც სახლში და სოფოს გავუღიმე რომელიც იქვე იჯდა
-არა რა კარგია მარტო რომ ცხოვრობ რა
-ჰო აქ კარებსაც კი ამტვრევ - ჩემსკენ გამოიქცა და მომეხვია - ჩემო სიცოცხლე მომენატრე
-მეც ძალიან სოფ
-მოდი აბა - ხელი მომკიდა და დივნისკემ წამიყვანა
-აბა რა ხდება მომიყევი ბავშვები რას შვებიან?
-რავი რა შენს გარეშე მოწყენილობა იყო
-აბა რა იქნებოდა - გამეცინა
-ძალიან ენატრები ყველას
-მეც ძალიან მომენატრეთ
-ყველას ენატრები
-რას მიმანიშნებ?
-რას და გიორგისაც ენატრები
-ვაუუ
-ეხლა არ თქვა პროსტა მე არაო!
-არა მეც მომენტრა
-სულ გკითხულობდა მოსვლაც უნდოდა მაგრამ მე არ ვუშვებდი
-ეეე რატომ?! - დავუბღვირე დაქალს
-ეგრე იყო საჭირო და მაგიტომ
-ხვალ ვნახავ ალბათ სამუშაოზე
-აუ ჩემთვისაც მოძებნეთ და საქმე
-დავრლაპარაკები ჩემსს უფროსს - ვუთხარი სიცილოთ
კიდევ ბევრი ვილაპარაკეთ
როგორ მომნატრებია ეს იდიოტი
-დღეს ჩემთან დარჩი რა
-ვერა
-რატომ? - დამეჯღანე
-ლუკა უნდა ვნახო და წავალ უკვე
-აუ კაირა ხვალაც ნახავ
-არა დღეს უნდა ვნახო
-კარგი ხო
-მიყვარხარ
ვაკოცე და სახლიდან გავედი
ლუკა არცისე შორს ცხოვრობდა ამიტომ ფეხით წავედი
გზაში იმდენი წყვილი ვნახე თან ისეთი საყვარლები იყვნენ შემშურდა და მეც მომინდა
და როგორც იქნა ლუკას სახლს მივადექი
-ჩემო სიცოცხლე - გამოქანდა და გულში ჩამიკრა
-მომენატრე
-მეცც ძალიან - სახე დამიკოცნა
-გახსოვს ჩვენი შეთანხმება?
-კი მერე ? - გამიღიმა
-ხო და მე არ ვყოფილვარ ბედნიერი ეხლა კი შენ შენი უნდა შეასრულო
-იცი მარიამ მე მყავს შენთვის ერთი კარგი ბიჭი - თვალი ჩამიკრა
-ვინ? - გამეცინა
-მე - გავიგე გიორგის ხმა და უკან შევბრუნდი
ვუყირებდი
ვერ ვინძრეოდი
ის წამოვიდა ჩემსკენ და წინ დამიდგა
-აბა ჩემო ცანცარა გამომყვები ცოლად?
არაფერი მითქვია ვაკოცე
უბრალოდ ვაკოცე
-შენც რომ არ გეკოცნა ბოდიშს მოგიხდიდი მაგრამ... - გავუღიმე
-ეს კის ნიშნავდა ხო? - გაეღიმა
-მიყვარხარ
-აი ამის მოსმენა მინდოდა
-ვიცი რომ შენც
-აბა ისე ცოლობას კი არ გთხოვდი
გამეღიმა
ლუკას გახედა და თვალი ჩაუკრა
-ჰო და კიდევ ერთი ჩემსგან იშვიათად გაიგებ მიყვარხარს იმიტომ რომ მირჩევნია საქციელით დაგიმტკიცო ეგ და არა ამ ერთი სიტყვით
-შევთანხმდით - აიტყვის თქმა და ჩემი ჰაერში აფრიალება ერთი იყო
ზურგზე გადამეკიდა და წინ წავია
-დამსვიი!!! - ფრთხალი დაბიწყე
-კარგად შე*ემა - არც გაუხედავს ისე აუწია ლუკას ხელი
-და მარიამ
-რა იყო
-არ შეიცვალო გთხოვ
გამეცინა და ფართხალი შევწყვიტე რადგან არაფერს აზრი არ ჰქონდა....
არც გაგრძელებას აქვს აზრი უბდალოდ ერთს გეტყვით ამ დღის შემდებ დაიწყო ჩემთვის ყველაზე დიდი ბედნიერება!..


************
არვიცი მედო ბოლო თავი და წაიშალა :// რატო არვიიცი მაგრამ მაინც იყოს აქ მეორედ:დ