დილით მზის სხივებმა გააღვიძეს მარია, რომლებიც უტიფრად დაცოცავდნენ მის სხეულზე. ზანტად გაახილა თვალები და ტელეფონს დაწვდა. ჯერ კიდევ შვიდის ნახევარი ყოფილა, ბევრი იწრიალა საწოლში, დღევანდელ დღეზე ფიქრობდა აფორიაქებული, ბოლოს გადაწყვიტა ამდგარიყო. თხელ პენიუარზე ხალათი გადაიცვა და აბაზანაში შევიდა. სარკეში თავის ანარეკლს უყურებდა და თან ფიქრობდა განვლილ ცხრამეტ წელზე. თითქოს ცხოვრებას ეხლა უნდა იწყებდეს, მაგრამ სამწუხაროდ ბედმა ბევრი განსაცდელი მოუვლინა. თაყვანისმცემლები ყოველთვის ყავდა. რამოდენიმე მათგანი ძალიან კარგი და სასიამოვნო პიროვნება იყო, მაგრამ ვერცერთმა შეძლო მარიას გულის დაპატრონება. არასდროს ყვარებია, თუმცაღა ყოველთვის სურდა გვერდით ჰყოლოდა ისეთი ადამიანი, რომელიც ძალას შემატებდა და თავს დაცულად აგრძნობინებდა. 19 წლის განმავლობაში ვერცერთმა მამაკაცმა ვერ შეძლო მარიას სულში იმდენი ემოციის გამოწვევა, რამდენიც ფილფანმა მოახერხა რომოდენიმე წუთში. უსიამოვნო ფიქრების გასაფანტად თავი რამოდენიმეჯერ გააქნია, ონკანი დაკეტა და სააბაზანო დატოვა.

ბევრი არ უფიქრია, გარდერობის კარი გამოაღო იისფერ მუხლს ოდნავ აცდენილ სარაფანს დაწვდა და გადაიცვა. ფეხზე ბალეტკები ამოიცვა და კმაყოფილმა შეათვალიერა თავისი თავი სარკეში. გადაწყვიტა დღეს ტუჩსაცხი წაესვა. თითქოს სურდა ფილფანი უფრო გააგიჟებინა და ხახამშრალი დაეტოვებინა. ლორეალის by Doutzen წითელ ტუჩსაცხს დაწვდა, თავის ისედაც მარწყვივით ტუჩებზე გადაისვა და სამზარეულოს მიაშურა.

-მმმ.. რა გემრიელი სუნია! რას მიკეთებს ჩემი ტკბილი დედიკო? -სასიამოვნო სურნელზე თვალები მილულა, ტუჩები ააცმაცუნა და დედას უკნიდან მოეხვია.
-დედის ანგელოზს გაუღვიძია. ეხლა ვაპირებდი დაძახებას. ბლინები დაგიცხეთ ჩემო კარგო. -სიხარულისაგან ტაში შემოკრა და უმალ დააგემოვნო საყვარელი ბლინები შოკოლადით.
-უკვე გითხარი, რომ სიგიჟემდე მიყვარხარ ნინაჩკა? -სასაცილოდ ააფახუნა წამწამები და დედას ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავნა.
-ოხ ანამარია როდის უნდა გაიზარდო?! -სიცილით მიაძახა ქალმა, თავი უკმაყოფილოდ გააქნია და უმცროსი დოლიძის გასაღვიძებლად გაემართა.

ანამარიამ სასწრაფოდ ისაუზმა, ბლინებს კაკაოც დააყოლა, ახალგაღვიძებულ ძამიკოს ლოყები დაუკოცნა და სასწრაფოდ დატოვა სახლი. არ უნდოდა პირველივე დღეს დაეგვიანა, ამიტომ ტაქსი გააჩერა და სასწრაფოდ დატოვა სახლი.

***
ოც წუთში უკვე ფილფანების სახლის ეზოში შეაბიჯა და ლამაზად მორთულ ბილიკს დაუყვა. ამჯერად დიდხანს ლოდინი არ დაჭირვებია, კარი მალე გაუღო ხანშიშესულმა ქალმა და თბილად გაუღიმა.

-მობრძანდი შვილო, მე ნანიკო ვარ, მზარეული, დემეტრემ გამაფრთხილა, რომ მოხვიდოდი. ანამარია არა?
-გამარჯობა. დიახ მე ვარ, შეგიძლიათ უბრალოდ მარია დამიძახოთ. -გაუღიმა გოგონამ და სახლში შეყვა. გაახარა იმ ფაქტმა, რომ ესეთ სანდომიან ქალთან ერთად მოუწევდა მუშაობა.
-მოდი ჩემო ლამაზო ჩაი დავლიოთ ჯერ და თან გაგაცნობ რისი გაკეთება გევალება.

სამზარეულოში შეატარა გოგონა, თავად კი ჩაის მომზადებას შეუდგა. ძალიან მოეწონა მარიას სამზარეულო გემოვნებიანად იყო მოწყობილი, შავ და წითელ ფერებში. ნანიკოს ყველაფერი კოხტად ჰქონდა დალაგებული და თან იდეალური სურნელი იყო გამეფებული ოთახში, რაც რაღათქმაუნდა ქალის დამსახურებაა.

-მიირთვი შვილო. -წინ ლიმნიანი ჩაით სავსე ჭიქა დაუდგა და მარიას გააცნო თავისი მოვალეობები.
-ბატონ დემეტრეს არ სურს სწავლაში ხელი შეგეშალოს ასე, რომ დასვენების დღეებში ჩვეულებრივ ცხრაზე მოხვალ, სწავლის დროს უნივერსიტეტის შემდეგ. დილით პირველ რიგში მეორე სართულს დაალაგებ, იქ ძირითდად საძინებლებია, შემდეგ დანარჩენ ოთახებს მიხედავ. ყვავილებს მორწყავ და თავისუფალ დროს მეც დამეხმარები სამზარეულოში. -სანდომიანად გაუღიმა ქალმა და ლოყაზე სიბერისაგან დამჭკნარი თითები ჩამოუსვა.
-კარგით, მოხარული ვარ თქვენთან ერთად, რომ მიწევს მუშაობა, მაშინ შევუდგები საქმეს.
-კარგი მარია. შემოსასვლელში დაგიწყვე ყველაფერი რაც დაგჭირდება, მაშ შეგიძლია დაიწყო.

კიბეებს მიუყვებოდა და გული გამალებით უცემდა. თვალებს აქეთ-იქით აცოცებდა თითქოს ელოდა ფილფანის გამოჩენას. ქალზე კითხვა კი მოერიდა. მეორე სართულზე იდეალური სიწყნარე გამეფებულიყო. როგორც ჩანს სახლში მარტო იყვნე მან და ნანიკო. შვებით ამოისუნთქა და დერეფნი მოათვალიერა. განსაკუთრებით ყურადღება ქოთნის ყვავილებმა მიიქციეს, რომლითაც მორთული იყო დერეფანი.

პირველი ოთახის სახელური ჩამოწია და ოთახში შევიდა. ტუმბოზე დადებული ფოტოთი მიხვდა, რომ ესბატონი დემეტრე ოთახი იქნებოდა. ფოტოზე მამაკაცი ძალია ელეგატურ და ლამაზ ქალთან ერთად იდგა და ერთმანეთს დიდი სყვარულით შესცქეროდნენ. ალბათ ცოლია გაიფიქრა გოგონამ და ქალის ცისფერ თვალებს დააკვირდა. აიი თურმე ვისგან აქვს ფილფანს ესეთი ლამაზი თვალები. ოთახში ბევრი არაფერი იყო დასალაგებელი, როგორც ჩანს დემტრე ძალიან სუფთა პიროვნებაა. მტვერი გადაწმინდა და მეორე ოთახში შევიდა. აქაც იგივე მდგომარეობა იყო, იმ განსხვავებით, რომ ოთახი უფრო ნათელ ფერებში იყო გაწყობილი. სავარაუდოდ ეს დემეტრეს ქალიშვილის ოთახი უნდა ყოფილიყო. მალე მორჩა დალგებას და მესამე ოთახში გადაინაცვლა.

ფრთხილად ჩამოსწია სახელური, გული გამალებით უცემდა, ნელა შეაბიჯა ოთახში და შვებით ამოისუნთქა, როდესაც ცარიელი დახვდა. აქ შედარებით რთულად იყო საქმე. ფილფანის ტანსაცმელი აქეთ-იქით იყო მიმოფანტული. ყველაფერი ზედმეტი აიღო, მტვერი გადაწმინდა და ოთახის დატოვებას აპირებდა მისი ყურადღება, სარკესთან დადებულმა სურათმა, რომ მიიქცია. ფილფანი იყო ფოტოზე, ლამაზ ცისფერთვალება გოგონასთან ერთად. ცოტახანი უყურებდა შემდეგ თავის ადგილას დააბრუნა და შემთხვევით ხელი მიკრა იქვე დადებულ სუნამოს, რომელიც უმალ დაეცა ძირს. საბედნიროდ არ გამტყდარა, ფრთხილად დაიხარა და აიღო. ოო რა სასიამოვნო სურნელი ასდიოდა, ფილფანის სურნელი! ხარბად შეისუნთქა Calvin Klein Reveal for man და წელში გაიმართა, რომ ვიღაცის მკვრივ სხეულს აეკრო ზურგიდან.

-შეიძლება ვიკითხო რას აკეთებ ჩემს ოთახში საყვარელო?
ვნებიანად ჩასჩურჩულა სანდრომ ყურში, ცხვირი გაუხახუნა კისრის მიდამოებში და თან ხარბად შეისუნთქა მარიას სურნელი. გოგონამ თითქოს მეტყველების უნარი დაკარგა, ერთ ადგილას იყო გახევებული და გული სადაცაა ამოხტომას ლამობდა. ფილფანიმა ხელები მუცელზე შეუცურა და კისრიდან მხრების მიმართულებით სველ კოცნებს უტოვებდა.

-ენა გადაყლაპე პატარა? -ისევ ჩასჩურჩულა სვანმა და თავსკენ შეატრიალა გოგონა.
-უკაცრავდ .. მე უბრალოდ.. ოთახს ვალაგებდი და თქვენი სუნამო დამივარდა, მაპატიეთ..- სწრაფად მიაყარა მარიამ და ისევ დაიკარგა მამაკაცის ცისფერ თვალებში. ამჯერად ფილფანს შავი შარვალი ეცვა, ხოლო პერანგის ღილები გახსნილო ქონდა. თმები სველი ქონდა, როგორც ჩანს სააბაზანოში ყოფილა.

-ხოო ვხედავ. როგორც ჩანს ჩემი სურნეიც ძალიან მოგწონს.
ირონიულად გადახედა მამაკაცმა და უფრო შეამცირა მანძილი მათ შორის.
-მე უნდა წავიდე..
უცებ წამოიძახა გოგონამ და კარისაკენ აიღო გეზი. მაგრამ არ დასცალდა, ფილფანი მაჯაში წვდა, შემოაბრუნა, კარებს ააკრა და ხელებს შორის მოიქცია.
-დაიმახსოვრე სანამ უფლებას არ მოგცემ მანამ ფეხს ვერ გაადგამ და ზურგს არ მაქცევ არასოდეს!

დასჭექა მამაკაცის ბოხმა ბარიტონმა და ისედაც დაბნეული მარია უფრო დააფრთხო. გოგონას უნდოდა გაქცეოდა, წინააღმდეგობა გაეწია, მაგრამ ძალა არ ყოფნიდა. თან მამაკაცის ყოველი მოქმედება სიამოვნებდა. დიახ მარიანას სხეულიც ფილფანისაგან წამოსულმა ვნების იმპულსება მოიცვა. სანდრომ თავისი თეძოები უფრო მაგრად მიაკრო მარიას თეძოებს და აამოძრავა. ცალი ხელი უკან ჩაუსრიალა და უკანალზე რბილად მოუჭირა, ცალით ფეხი ააწევინა და კაბის ქვეშ ნელნელა აასრიალა ბარძაყებამდე. პარალელურად მარიას კისერში კანის *ოვა დაიწყო. მამაკაცი სიამოვნებისაგან ოხრავდა, ხოლო გოგონას ბაგეებს კვნესა აღმოხდა. ქვედა ტუჩს კბილები დაასო სიამოვნების ხმები, რომ ჩაეხშო.

-ამის დედაც.. სიგიჟემდე მინდიდხარ პატარავ! მერწმუნე გესიამოვნება.. შენც კმაყოფილი დარჩები! დარწმუნებული ვარ ესეთ სიამოვნებას ვერავინ მოგანიჭებდა ადრე!

ვნებიანად ეჩურჩულებოდა, მისი ტუჩები კი მარიას მკერდისკენ მიიწევდნენ და სველ კოცნებს უტოვებდა. ვინ იცის ეს ყველაფერი სადამდე მივიდოდა, რომ არა სანდროს ამღერებული ტელეფონი, რომეიც არადარ გაჩერდა. მაკაცი იძულებული გახდა მარიას სხეულს მოშორებოდა. დოლიძე გონს მოეგო უცებ, იმის გააზრებამ თუ რამდენის უფლება მისცა მამაკაცს და რას აკეთებდა მასთან ერთად ჭარხალივით წითელი გახადა და საკუთარ თავს გაუჯავრდა ამ დონეზე, რომ დაეცა. გულამოვარდნილმა მომენტით ისარგებლა და სასწრაფოდ დატოვა ოთახი, ხოლო ვნებე ამშლილი მამაკაცი ხახამშრალი დატოვა. მამაკცმა ერთი შეიკურთხა, თავისთვის ჩაილაპარაკა -სულ ხომ ვერ გამექცევი თოჯინა არა?! ბოლოს მაინც გნახავ ჩემს მკლავებში ბოლო ხმაზე, სიამოვნებისაგან აკვნესებულს! -და ტელეფონს უპასუხა.

მარიამ ძვლივს მოახერხა დამშვიდება და თავისი სამუშაოს გაგრძელება. ფანჯრიდან დაინახა ცოტახანში თუ, როგორ დატოვა ფილფანმა სახლი, მანქანკს კარი გამოაღო და ის ის იყო ჩაჯდომას აპირებდა მათი მზერა ერთმანეთს გადაეყერა. ფილფანმა ვნებიანად აათვალიერა გოგონა, თვალი ჩაუკრა, მძღოლის ადგილი დაიკავა და თვალის დახამხამებაში გაუჩინარდა ჰორიზონტიდან. იმ დღეს ფილფანების სახლი ისე დატოვა სანდრო აღარ უნახავს, როგორც ჩანს ისევ სადმე ერთობოდა ვაჟბატონი.

სამსახურის შემდეგ ცოტახნით თათიასთან შეიარა. ძალიან მოენატრა დაქალი. ცოტახანში ერთმანეთზე მიხუტებულები იწვნენ და მარია მთელი ემოციებით უყვებოდა დაქალს ფილფაზე და აღშფოთებას ვერ მალავდა. ზოგრჯერ ღიმილიც გადაურბენდა მის ბაგეებს, მაგრამ არ სურდა იმის აღიარება, რომ ფილფანისადმი რაიმეს გრძნობდა. თათია ბედნიერი უყურებდა დაქალს და როგორც კი დაასრულა სიცილით წამოიძახა:

-უკვე მევასება მე ჩვენი სასიძო !

და დამსახურებული ბალიშიც მიიღო თავში. ცოტახანში ბოლო ხმაზე კისკისებდნენ. დაღლილობამ მაინც თავისი ქნა და მალე ერთმანეთზე ახლართულებს ტკბილად ჩაეძინათ.

------------------

ძალიან მიხარია რომ მოგწონთ ჩემი ისტორია! იმედია ისიამოვნებთ ამ თავით და თქვენს გარყვნაში ბრალს არ დამდებთ! :დდ მსიამოვნებს თქვენი ტკბილი კომენტარები,, ველოდები შეფასებებს ჩემო ტკბილებო ❤❤❤ და ხოო შეძლებისდაგვარად გავზარდე თავი..