სასტუმროში მივედი,ქუდი ჩამოვიფხატე რადგან მალულად უნდა მემოქმედა, ნიკი თუ შემამჩნევდა ყველაფერს მიხვდებოდა და გაიქცეოდა. პორტიესთან მივედი ნომერი ავიღე და ჩემს ნომერში ავედი. კარები ჩავკეტე და ფანჯარასთან მივედი გარეთ ვიხედებოდი ნიკის მოსვლა, რომ არ გამომპარვოდა.
ცოტახნის შემდეგ სასტუმროსთან მანქანა მოვიდა რომლიდანაც ორი შავებში ჩაცმული გადმოვიდა ერთ-ერთმა უკანა კარი გააღო და ნიკიც გადმოვიდა მანქანიდან, სამივენი სასტუმროში შემოვიდნენ, მე კარები გავაღე და კიბისკენ წავედი, დავინახე რომ ისინი კიბეზე მოდიოდნენ და ჩემს სართულს უახლოვდებოდნენ, მე ნომერში დავბრუნდი და კარები ოდნავ ღია დავტოვე ისე რომ დამენახა რომელ ნომერში იყო ნიკი. ჩემს სართულზე რომ ამოვიდნენ პირველივე ნომერში შევიდნენ. მთელი ღამე თვალი არ მომიხუჭავს რადგან ნიკის ნომერში ხალხ მრავლობა იყო და ხელსაყრელ მომენტს ველოდებოდი, შემდეგ ნიკის ყვირილი გავიგონე კარებთან მივედი და ოდნავ შევაღე რომ დამენახა რა ხდებოდა, ნიკმა ყველა გაყარა და ნომერში მარტო დარჩა, მე ფანჯარასთან მივედი დავინახე რომ ყველა წავიდა მაგრამ ის ორი ისევ დარჩა ნიკი რომ მოიყვანა, ამ დროს ბოსმა დამირეკა:
-რა ქენი ბილ იპოვე ნიკი?
-დიხა ბოს ვიპოვნე.
-კარგია ბილ, მასთან ახლოს ხარ?
-დიახს ბოს მასთან ძალიან ახლოს ვარ, ნიკს კარგად იცავენ, მის ნომერში ხალხ მრავლობა იყო, ყველანი წავიდნენ მაგრა ორი ქვემოთ დარჩა, სავარაუდოდ ნიკის დაცვა უნდა იყოს, ამიტომაც დღეს ვერ მოვახერხებ მისმოკვლას.
-კარგი ბილ, აბა შენ იცი ზედმეტი პრობლემები არ გვჭირდება.
-კარგით ბოს.
იმ ღამით ნიკთან გასვლა გადავიფიქრე რადგნა შეიძლებოდა მისი დაცვა უკან დაბრუნებულიყო და დიდი პრობლემები შემექმნებოდა ამიტომაც მისი მოკვლა ხვალისათვის გადავდე. მეორე დღეს დავიანხე რომ ნიკი სასტუმროდან გავიდა და გვიან დაბრუნდა, ამჯერად მარტო იყო, თან არავინ მოყოლია, მისი მარტო მოსვლა ჩემთვის კარგი იყო რადგან ბოლოს და ბოლოს ამ დავალებას შევასრულებდი, ნიკი თავის ნომერში შევიდა ათი წუთის შემდეგ მეც გავედი, კარებზე დაუკაკუნე, ნიკმა კარი რომ გააღო ჩემი დანახვაზე სახეზე ფერი შეეცვალა მიხვდა, რომ მისი საქმე ცუდად იყო.
-გამარჯობა ნიკ, როგორ ხარ? თუ მოღალატე ნიკი სჯობს რომ დაგიძახო, -ნიკს შუბლზე იარაღი დავადე და ნომერში შევედით, კარი კი თავის დაზღვევის მიზნით გადავკეტე.
-მოიცა ბილ, არ მესროლო ყველაფერს აგიხსნი. -ნიკი შიშისგან ცახცახებდა და ჩემთვის რაღაცის ახსნას ცდილობდა.
-ბილ მომისმინე მე... მე... გამომიჭირეს არ ვიცოდი რა მექნა ჩემი მოკვლა უნდოდათ, ბილი ამიტომაც გადავედი მათ მხარეზე მაპატიე გთხოვ არ მესროლო.
-შენი მოკვლლა უნდოდათ? მე გავიგე რომ ფულის გამო შეეკარი მათ და მაგიტომ გვიღალატე.
-არა... არა ფული არაფერს შუაშია მოკვლა უნდოდათ.
-თუ ეგრეა ღალატის გამო სამაგიეროდ მე მოგკლავ.
-არა... ბილი! გთხოვ ნუ მომკლავ.
-ბოსი შენზე ძალიან გაბრაზდა, ამიტომაც დამავალა მომეკალი.
-ვიცი ბილი დამნაშავე ვარ, მე თქვენ გიღალატეთ მე ჯონსონს ვუღალატე.
-მოიცა ჯონსონი შენ დაასმიენ FBI-ის თან?
-კი მე დავასმინე, ის ჯეკი რომელიც შენ უნდა მოგეკლა ამათიანი იყო, ბოსმა არ ვიცი შენი გაშვება რატომ გადაიფიქრა ალბათ მიხვდა რომ ჯონსონიც ჩვენს მხარეზე გადმოდიოდა და თქვენს ღალატს აპირებდა, ამიტომაც შენს ნაცვლად ხაფანგში ჯონსონი გაება.
-გამოდის რომ ჯონსონი შენს გამო ზის ციხეში და ახლა შენს ნაცვლად ჩემზე აპირებს შურის ძიებას?!
-მაპატიე ბილი!...
ნიკი ბევრს მეხვერწა რომ არ მომეკლა მაგრამ მან ჩვენ გვიღალატა და მის გამო ჯონსონს ჩემზე შურის ძიება უნდა, შემდეგ იარაღს მაყუჩი დავუგე რადგან გასროლის ხმა არავის გაეგო და ნიკი მოვკლაი, შემდეგ ნიკი სავარძელში დავაჯინე და ხელში იარაღი დავაჭერიე, რადგან ეფიქრათ რომ მან თავი მოიკლა ამით ვერც FBI და ვერც მტერი ვერ იეჭვებდა იმას რომ ის მოკლეს, მე ნიკის ნომრიდან გამოვედი და ჩემს ნომერში დავბრუნდი შემდეგ კი ბოს დავურეკე:
-ბოს ნიკი უკვე მოვკალი, დავალეაბ შესრულებულია.
-კარგია ბილ, ხომ ისე გააკეთე ყველაფერი რომ ეჭვი ვერავიზე მიიტანონ?
-დიახ ბოს ისე გავაკეთე რომ ყველა იფიქრებს ნიკმა თავი მოიკლა.
-კარგი ბილ, საქმე პირნათლად შეგისრულებია ამიტომაც შეგიძლია დღესვე დაბრუნდე.
-არა ბოს მოვლენების განვითარებას დაველოდები.
-კარგი ბილ შენი ნებაა.
ბოს ჯონსონზე არაფერი ვუთხარი რადგან ის დაბრუნებას მომთხოვდა მე კი ჯერ ვერ დავბრუნდებოდი რადგან ელენას პასუხს ველოდებოდი. მეორე დღეს ნიკის მკვლელობა გახმაურდა და სასტუმროში FBI მოვიდა, გამოძიება დაიწყეს მის მკვლელობაზე, მე ჩემი ნომრი დავტოვე პორტიესთან მივედი სამი დღის თანხა გადავიხადე, სასტუმროდან რომ გავედი უამრავი მილიცია იდგა და ასევე ნიკის დაცვაც. მე ტაქსი გავაჩერე და ისევ ძველ სასტუმროში დავბრუნდი, სასტიმროში რომ მივედი პორტიესთან ისევ ძველი ნომერი ავიღე და ჩემს ნომერში ავედი, ნომერში რომ შევედი მხოლდო იარაღი დავტოვე და ელენასთან მივედი, კარზე დავუკაკუნე, ელენამ კარი გააღო, შევატყვე რომ ჩემი დანახვა გაუხარდა.
-გამარჯობა ელენა როგორო ხარ?
-კარაგდ ბილ, შემოდი უნდა დავილაპარაკოთ.
-კარგი ელენა. -მივხვდი რომ ჩემს ნათქვამზე უნდა დამლაპარაკებოდა ამიტომაც ავღელდი.
-იცი ბევრი ვიფიქრე შენს ნათქვამზე და ძალიან კარგი ადამიანი ხარ, აგდავწყვიტე რომ კარგი იქნება თუ ერთად ვიქნებით. -ელენას ნათქვამა ძალიან გამახარა, წამოვდექი და ჩავეხუტე.
-ამ წუთას უზომოდ ბედნიერი ვარ ელენა.
-მეც ბილი.
-ისე კარგი იქნებოდა სადმე რომ წავსულიყავით.
-კი ბილი კარგი აზრია გარეთ გავიდეთ და გავისეირნოთ.
-კარგი ელენა მაშინ მე გავალ და მოვემზადები.
-კარგი ბილ, მეც მალე მზად ვიქნები.
მე ჩემს ნომერში გავედი და გამოვიცვალე ძალაინ მიხაროდა რომ მე და ელენა ერთად ვიყავით, მაგრამ ისიც მაფიქრებდა მისთვის სიმართლის თქმა ადრე თუ გვიან აუცილებლად მომიწევდა, ელენასთან დავბრუნდი, ის ჯერ კიდევ არ იყო მზად, მე სავარძელში დავჯექი და ელენას ვკითხე.
-სად გინდა რომ წავიდეთ ელენა?
-არ ვიცი ბილ სადმე გავისეირნოთ.
-კარგი მაშინ ეიფელის კოშკი ვნახოთ, დიდი ხანია არ მიანხავს.
-კარგი აზრია ბილ.
ელენამ იდეა მომიწონა, შემდეგ ოთახიდან გამოვიდა, ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდა.
-მე უკვე მზად ვარ ბილ წავიდეთ.
-ფეხით წავიდეთ თუ ისევ მანქანა დავიქირაოთ?
-ფეხით გავისეირნოთ.
-კარგი ელენა.
მე და ელენამ სასტუმრო დავტოვეთ და ეიფელის კოშკისკენ ფეხით წავედით...

მეოთხე თავის დასასრული.. <3