სასწაულები არსებობს! ნამდვლად არსებობს...
ნამდვილად სასწაულია ჩემი "ნაცნობი უცნობის" ჩემ სახლში ნახვა....
-გაიცანი სესილი, ჩემი მეგობარი ზაზა და მისი შვილი დამიანე..
რეალობაში მამაჩემმა დამაბრუნა, მარამ ჯობდა ისევ იმ ოცნებაში ვყოფილიყავი და დამიანეს ირონიული სახე არ დამენახა..
-სასიამოვნოა
ძლივს გასაგონად ამოვილაპარაკე და ხელი ინსიქტურად გავუწოდე ჩამოსართმევად..
როცა ჩემი და დამიანეს ხელი ერთმანეთს შეეხო უცნაური რამ ვიგრძენი... თითქოს მთელმა ზოოპარკმა ჩემ მუცელში გადმოიბარგა, სუნთქვა საოცად ამიჩქარდა და ამას ჩემი გულის ბაგაბუგი მოვყვა, რომელიც დარწმუნებული ვარ მთელ ოთახში ისმოდა....
-ჩემთვისაც სასიამოვნოა
ხომ არ შეიძლება ორი წუთით მაინც ვიყო ბედნიერი.. რალობაში დამიანეს ირონიულმა ხმამ დამაბუნა და ყველაფერი ერთიანად ჩაცხრა.. ხელი უხეშად გამოვგლიჯე და მისაღებში გავედი სადაც უფროსებს უკვე მოეყარა თავი.
-ეცადე არაფერი შეიმჩნიო ჩვენ ხომ ეხლა გავიცანით ერთმანეთი
კარებში გაშეშებულს ყურში დამიანეს ბოხი ხმა ჩამესმა, ტუჩების მოძრაობით კანზე მეხებოდა და მთელ ტანზე საოცარმა ტაომ დამაყარა, ამას დაემატა მისი ხელის წელზე მოხვევა და ისევ ყველაფერიმა ერთდოულად იფეთქა....
ტაო, ზოოპარკი, აჩქარებული გულის ცემა და გახშირებული სუნთქვა...
თუმცა გონს მალევე მოვეგე, ხელი უხეშად მოვშორებიე და რაც შემეძლო ირონიულად. ვუთხარი
-არ ინერვიულო დამი არ ჩაგიშვებ "მამიკოსთან" რომ "მამიკოს ბიჭი" მისი ძმაკაცის შვილს დასდევს...
თვალი ჩავუკარი და მისაღებში შევედი, ცარიელი ადგილი დავიკავე და მათი უაზრო ლაპარაკის მოსმნა დავიწყე... ტელეფონზე გაბმულმა ზარმა ყველა დაადუმა და მთელი ყურადღება ჩემკენ მოემართა.. აციმციმებულ ტელფონს დავხედე და სასურველი სახელის წაკითხვისას გაღიმბულმა ვუპასუხე
-ხო ბექა
უნებურად ჩემ წინ მჯდომ დამიანეს გავხედე და შვამჩნიე რომ სახეზე ჭარხალივით წითელი იყო, ვენები კი სიბრაზისგან ლამისაა დასკდომოდა... მომეწონა მისი ეს რეაქცა და მის უფრო გასაბრაზებლად ცალკე ოთახში გავედი დასალაპარაკებლად..
-სესილი გცალია რომ შემხვდე ეხლა?
-კი მისამართი მომწერე და მოვალ..
ტელეფონი გავთიშე და კარებში გასვლას ვაპირებდი გაცეხლებული დამიანე რომ შეომივარდა
-იმ ს****ნ ერთად მიდიხარ ხო?
მხრებში ხელი წამავლო და მთელი ძალით მიჭერდა.
-მეტკინა ველურო და შენი საქმე არაა ვსთან ერთად წავალ.
ბეჭი გავკარი და მისაღბში გავედი დედას ვუთხარი რომ აუცილებელი საქმე მქონდა და მალე დავბრუნდებოდი, თხელი ჟაკეტი შემოვიცვი და მოცემული მისამართზე წავედი. 15 წუთში დანიშნუელების ადგილას ვიყავი და სიმართლე ვთქვა ძალიან შემეშნდა. ალაგ-ალაგ არანაირი დასახლება არ იყო. მხოლოდ ერთი პატარა სახლი იყო.
-დიდიხანია გლოდები
შორიდან გავიგონე ბექას არეული ხმა და უარესად შემეშინდა.
-ბბექა რა გჭირს?
-არაფერი სესო უბრალოდ.... უბრალოდ მინდიხარ.
მხოლოდ ეს მითხრა და ტუჩბზე ველურივით მეცა... ვერაფრის გაანალიზებას ვერ ვახერხებდი... მალევე სიმსბუქე ვიგრძენი და გონსაც მოვეგე...
მიწაზე ბექა ეგდო დამიანე კი მთელი ძალი ურტყამდა და ვერც კმაფილდებოდა...
-დამიანე შეეშვი ცოდოა! დამიანე!
ჩემი ხმა ტირილსაც აღარ გავდა უფრო ვყვიროდი და ვწიოდი..
ჩემ ამ რეაქციაზე დამიანე დენდარტყმულივით შემოტრიალა და ჩამეხუტა...
-დაწყნარდი სესილი გთხოვ, ყველაფერი კარგადაა, დამშვიდდი...
-ჩემი ბრალია, ხომ მაფრთხილებდა ნინი... მაფრთხილებდა....
-დაწყნარდი სესი....
ხელში ამიყვანა და მეტი აღარაფერი მახსოვს...
რომ გავიღვიძე უცხო ოთახში ვიყავი, უცებ ამომიივტივდა თავში ყველაფერი და ბოლო ხმაზე ვიყვირე...
სულ დამავიწყა სად ვიყავი... ჩემ ყვირილზე კი ოთახის კარების შემოგლეჯის ხმა უფრო ქონდა ვიდრე გაღების..
მალევე მოწვდა ჩემ ყურთასმენას ნაცნობი ხმა, გადასაარბელი თავზე გადავიძრე და აცრემლებული თვალებით ავხედე შეშნებულ დამიანეს და მთელიძალით მოვეხვიე...
-დამშვიდდი სესი, დამშვიდდი.. ყველაფერი კარგად იქნება... დამთავრდა ყველაფერი უკვე...
ხომ გაფრთხილებდი, რამდენჯე გითხარი არ გაეკარო ახლოს ბექასმეთქი. რამდენჯერ გითხარი მაგრამ შენ როგრც ყველაზ ჯიუტი გოგო ყოველთვის იმას აკეთებ რასაც შენ გინდა..
კარგი მოვრჩეთ ეხლა ამაზე ლაპარაკს, მოწესრიგდი და სამზარელოში გამოდი ვისაუზმოთ...
შუბლზე ცხელი ტუჩების შეხებამ გამომახიზლა და რობოტივით ვაკეთებდ ყველაფერს რაც დამიანემ მითხრა..
თხუთმეტ წუთში სამზარეულოში მაგიდასთან ვისხედით და საუზმეს შევექცეოდით..
-სესილი... შეგიძლია მითხრა პირველად რომ გნახე სასაფლაოზე რატომ იყავი?
-მოდი უბრალოდ ამ თემაზე არ ვილაპარაკოთ..
-კარგი როგოც გინდა მაგრამ..
რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ ტელეფონის ზარმა შეაწყვეტინა
-გისმენთ
-....
-კი მე ვარ. რა ხდება?
-.....
-5 წუთში მანდ ვართ...





იმედია მოგეწონებათ <3 დააკომენტარეთ <3