"ნუთუ ჩემი ხმა არ გესმით?!"

მოკლედ დავბრუნდი...(რადიდი მწერალი მე ვარ, მაგრამ მაინც) მომენატრეთ... ველოდები თქვენს შეფასებებს დადებითს თუ უარყოფითს. პ.ს ნუ აღარ დავიწყებ იმაზე საუბარს, რომ პლაგიატობისგან შორს ვარ და არანაირი მოპარვები... ნუთუ ამის მტკიცება მჭირდება მაშინ აღარ

ნუთუ შეგიყვარდა? (სრულად)

-ნუთუ შეგიყვარდი? უცბად მოშორდა ქალის ბაგეებს და მწვანეებში ჩააშტერდა-საიდან მოიტანე?-ხო მართალი ხარ! გაუღიმა და საწოლი დატოვა, იწვა გახევებული გეგეშიძე ჭერს მიშტერებოდა და თავში მხოლოდდამხოლოდ

ნუ მეთამაშები.! (თავი 14)

-ბექა.-ეხლა ეს იყო რაც ყველაზე მეტად მტკიოდა. -ჩემი ბექა.-თვალები ძლიერად დავხუჭე და აღვიდგინე მისი ღიმილი, შავი ლამაზი თვალები, მისი ძლიერი ხელები ასე რომ მაგიჟებდნენ. -ღმერთო ნუთუ ასე უნდა მომხდარიყო. ნუთუ ეს ყველაფერი დავიმსახურე. ეხლა როგორ

ნუთუ შეგიყვარდა? (დასასრული)

-ასე უბრალოდ სი*ივით დაელოდები როდის დაგადებს შენი საყვარელი ქალი ბორკილებს და ჩაგტენის მანქანაში? სულ გამოშტერდი შენ? გაანძრიე ტ*აკი, იბრძოლე მისთვის ესე უბრალოდ ადგები და ყველაფერს მიატოვებ?

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 13)

ტასია იმედგაცრუება იცი რა არის? ტვინში შემოგიძვრება და გჭამს, ყველა უჯრედს, რომ მოკლავს მერე საკვებად გულს მიაშურებს და ამ დროს შენ ტვინი უკვე მკვდარი გაქვს, რომ გულს უშველო!

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 12)

-არა ბავშვს არა მე მჭირს? გული მღრღნის და სულო მტკივა გიგა. დავიღალე იმდენად, რომ ხანდახან მინდა ავდგე და უმისამართოდ დავიწყო ბოდიალი, მაგრამ შენგან ვერ მივდივარ. ყოველ ღამე საშინლად მცივა, სხეულოს ყველა წერტილი აიტანელ სიცოვეს გრძნობს და ოგივე

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 11)

"ცა მეტია ფერებზე მეტი.და იმ ქუჩაზე მეტია სადაც უშენობამ დაისადგურა თავისუფლების მეტროს სადგურზე მატარებელმა კარი დახურა შენ მიხვდი, რომ დღეს აგვისტოს ცა'მეტია ვიდრე ადამიანთა ცრუ რწმენა,რომ

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 10)

მახარაძეებთან დილა მიას ფუსფუსით დაიწყო, შეუჩერებლად რაღაცას ეძებდა და ალაგებდა. ნადია და რუსუდანი უკან დასდევდნენ პატარა ქალბატონს და მის მითითებებს ასრულებდნენ, ხანდახან ერთმანეთს ღიმილით გადახედავდნენ და ისევ უკან აედევნებოდნენ უმცროს გეგეშიძეს.

ნუთუ შეგიყვარდა?

-ცვრიან ბალახზე ფეხშიშველი თუ არ გავიარე რაა მამული? გაახსენდა გალაკტიონი და კიდევ ერთი ნაბიჯი გადგა გეგეშიძემ. სასწაულად ესიამუვნა სიგრილე ფეხის გულებს, თითქმის სხეულის ყველა უჯრედს სასიამუვნოდ მოედო და მთლიან ტანში მალევე გავრცელდა. ორსულობამ

ნუთუ შეგიყვარდა?

ახალი პერსონაჟები ამ თავში ჩანან. არ ვიცი რატომ თუმცა ვხვდები, რომ საჭიროა.ცხოვრება ამოუცნობია...ვერც ერთ ნაბიჯს განსაზღვრავ წინასწარ...დილით ჩიტების ჭიკჭიკმა გააღვიძა მია,გვერდზე გაიხედა და მახარაძეს გადააწყდა