მინდა გთხოვოთ , რომ როცა ისტორიის კითხვას მორჩებით ქვემოთ ჩემი წარწერა ყველამ წაიკითხოთ სათითაოდ! <3

- რა გინდა გოგო ? - სიცილით გაატრიალა თავი და

- ფეთხუმი ხარ , მაგიტომ არ გიძლებს არც ერთი მობილური დიდ ხანს - დანანებით დახედა მიგდებულ მობილურს მარიამმა - მართალია აკო , რომ გეუბნება ფარნიანი ნოკია უნდა გიყიდოო - გაიცინა და საზურგეზე გადაწვა , მუცელზე გაშლილი ხელები დაიდო და ტუჩები გაამაცმაცუნა - მშია .
ანას მობილურის ხმამ ყველა გამოარკვია , უცებ დსტაცა სიცილით ხელი კიკნაძემ და აკოსგან მოსული მესიჯი უცებ გახსნა.
- ვინ არის ასია ? - ანამ და მარიამმა გაოცებულებმა გადახედეს დაქალს , რომელმაც გაოგნებულმა აიფარა მარცხენა ხელის მტევანი თვალებზე და უაზროდ ბედნიერი გაიკრიჭა - ვითომ არ დამინახავს რა - აწუწუნდა და უაზროდ მორთო კისკისი .
- რა ხდება ქალო - დასვრილი ხელები იქვე მიგდებულ მაგიდის ტილოზე გაიწმინდა და მობილური ხელიდან წაართვა დაქალს , მარიამთან ერთად ჩაიჭყიტა მობილურში და სახე წაეშალა - ახლა ამან , რომ გაიგოს ეს შენ წაიკითხე იცი რას მიზამს ? - საცოდავი ხმით ამოილუღლუღა და უაზროდ დაიწყო მარიამთან ერთად სიცილი.
- რათ უნდა ამის ნომერი ? - მარიამმა კმაყოფილი სახით დაიკავა საწყისი ადგილი და მესიჯი კიდევ ერთხელ გადაიკითხა ... " ასიას ნომერი მომეცი , წიომნად არ დამწვა ზედმეტი კითხვების გარეშე"
- მივცე ? - ქვედა ტუჩის წვალება დაიწყო უმცროსმა გაზდელიანმა.
- აბა რა უნდა ქნა - სიცილით ერთად თქვეს მარიამმა და ასიამ.
- ოჰ , ოჰ ! ეს კიდე მესმის მეზობლის გამოჭერაზეა - თავით ანიშნა აწითლებულ მარიამზე - შენ რაღამ გადაგრია ?! - თავი გადააქნია ხარხარით.
- ნუ გადმოყარე ეგ ღოჯები , ძმამ გთხოვა წიომნად , არ დამწვაო , ზედმეტი კითხვების გარეშეო , რანაირად იქცევი ? - სიცილით აიქნია ხელი და თონის პური გაიქანა ყბაში - საჭმელი არ მაღირსეთ და - თავი იმართლა და ისევ სკამზე დაჯდა.
- კარგი მივცემ - დაზეპირებული ნომერი ძმის ნომერზე გაგზავნა და ზემდეტი კითხვების გარეშე გაანაგრძო სამი კუჭის დასაკმაყოფილებლად ვახშმის მზადება.
- მომწერა - კისკისით გადაწვა საზურგეზე და ხტუნვა ხტუნვით აიკლო მთელი სახლი.
- მოიცა ჯერ არ თქვა ! მარილი არ გვაქვს - სიცილით აიჩეჩა მხრები ანამ - არ გინდა მარიამ მეზობელთან გახვიდე ? მარილი გამოართვი - ეშმაკური ღიმილით აათამაშა წარბები უმცროსმა გაზდელიანმა.
- მინდა კი არა , ისე მინდა - ფეხზე წამოხტა და მოხარხარე დაქალებს გადახედა - ნახეთ , მასტერ კლასი თუ არ ჩავუტარო რაა - გაიჯგიმა და თაროდან სამარილე ჩამოიღო - წარმატებები მისურვეთ.


^^^
კარზე ფრთხილად დააკაკუნა და , რომ გაიაზრა რომელი საათი იყო და ვის კარზე აკაკუნებდა უკან შემობრუნდა და დაქალების ლანძღვით წავიდა მოპირდაპირე კარისკენ ასეთი რამ , რომ გაუჩალიჩეს.
კარის ჩხრაკუნიც კი არ გაუგია ისე იყო თავის სტიქიაში .
- საით ? - მოესმა , ბოხი და აშკარად ნამძინარევი ხმა.
გული აუჩქარდა და უკან ძალიან ნელა მიბრუნდა .
- მე ... - (მასტერკლას ვუტარებ კი) გაიფიქრა და სიმწრის ღიმილით ისე ასწია სამარილე ზემოთ , გეგონება აქეთ მოუტანა რაღაც .
- შენ ? - ღიმილით გაუქნია თავი და ხელებიც მიაყოლა მამაკაცმა.
- მარილს ვერ გვასესხებთ ? - ტუჩი მოიკვნიტა და სიცილით აეყუდა კედელს ცალი მხრით.
- უიმე ვერა - მისმა სერიოზულად ნათქვამმა ორმა სიტყვამ შოკში ჩააგდო ბლიაძე.
- ღმერთო მომეცი გაძლება - ჩაილაპარკა გაოგნებულმა და ოდნავ შეჰკივლა , როცა ძლიერი ხელი იგრძნო მაჯაში , მიხვდა მამაკაცმა სახლში , რომ შეათრია და დახურულ კარს , რომ ააკრო - რას ნიშნავს ეს ! - დაჰჭყავლ ყვავით .
- შენ მარილი მიგაქვს , მე კი შაქარი მინდა , ახლახანს აღმოვაჩინე , რომ ... ყავისფერი შაქარი გამთავებია - ყურთან დაიჩურჩულა და წამებში წაეტანა ბლიაძის სავსე ბაგეებს.
იმდენად ესიამოვნა მამაკაცის ტუჩების გემოს შეგრძნება , რომ გააზრებულდ ააცურა თლილი თითები მის თმებში და თამამად აყვა ალერსში.
სამარილიანი ხელი უფრო კომფორტულად დაადო მამაკაცის შიშველ მხარს და როგორც კი ძლიერი ხელები თეძოებზე იგრძნო სიამოვნებისგან გააკანკალა.
- ასე ბევრად გემრიელია - ტუჩები გაილოკა მამაკაცმა და ორი თავით დაბალ გოგონას მოწყვეტით აკოცა ტუჩებზე - გემრიელი ხარ პატარა - შუბლი შუბლზე მიადო და ტუჩები ამჯერად კურსნოა ცხვირის წვერზე შეახო - გემრიერლი მაგრამ არა მსუყე ! რაც უფრო დიდი ხანი გკოცნი მით უფრო მეტად მინდები - ვეღარ მოითმინა და ამჯერად კბილებით წაეტანა გოგონას ტუჩებს.

როგორ მოხვდა , მარილით სავსე სამარილით სახლში გოგონებთან და როგორ დაუდეს საჭმლით სავსე თეფში გონზე ვერ მოვიდა .
- ამას ახლა რამეს ვხევ თავში - გაბრაზებულმა აუქნია ჩანგალი ცხვირწინ დაბნეულ დაქალს ანამ.
- რა გინდა ქალო დააცადე იქნებ რა გამოიარა ამ საცოდავმა - სიცილით გადააქნია თავი ასიამ.
- იქნება მთხარო ახლა ეგ ჩანგალი თვალში - გაბრაზებულმა დაუტია მარიამმა და თავით მაგიდაზე დაემხო - ვგიჟდები ! მგონი თუხთუხებს ჩემი ჰორმონები - ტუჩებდაბრეცილმა ასწია თავი და გაოგნებულ ანას და მოხარხარე ასიას ნერვებმოშლილმა გადახედა .
- რას შვება ? - ჩანგალი თეფშზე ხარხარით მიაგდო კიკნაძემ და მოკეცილი ჩაიკეცა კედელთან - ექიმი ! - ხარხარებდა და უკვე წელის ტკივილს გრძნობდა ამდენი სიცილისგან .
- კარგით რა ისე , რომ ეკოცნა ასეთ სექსუალურ კაცს თქვენთვის მერე ვნახავდი რისი თავი გექნებოდათ - ნაწყენმა მობრიცა ტუჩები და ჩანგლით დაიწყო საჭმლის ჩიჩქვნა.



^^^
- შენ რა მოგწერა აკომ ? - დაქალის მკერდზე დაიწყო თითებით თამაში მარიამმა და ფეხი ანას მუცელზე გადადო.
- ჯეოსელი ყოფილა - აკისკისდა ბოლო ხმაზე კიკნაძე.
- აუ ძალიან მეცინება - ახარხარდა უმცროსი გაზდელიანი და თავი ბალიშზე კომფორტულად მოაკალათა.



^^^
დილით ერთმანეთზე გადაწოლილებს გაეღვიძათ .
ვინ სად იწვა , ვის რომლის სხეულის ნაწილზე ედო თავი და ვინ სად იჭდებოდა გარტყმაში არ იყვნენ.
მარიამს ანას ორ ფეხს შორის ედო თავი , ამავე პოზაში იწვა ასიაც , ოღონდ მას მარიამის ფეხებშუა ედო თავი.
ანა კმაყოფილი იყო გადაწოლილი მთელს ლოგინზე და მშვიდად ფშვინავდა.
პირველს ასიას გაეღვიძა , სიცილით გადახედა დაქალებს და ვერაგულმა აზრმა გაუელვა.
ვიდეო კამერა ჩართო და სარკისკენ მიატრიალა , საცვლების ამარამ დაიწყო ვიდეოს გადაღება და სარკეში ჭყნვა , ფოკუზი დაქალებს გაუსწორა და ხმადბლა ჩაახველა , ხმა დაინაზა და კულმინაციის მომენტიც დადგა.
- მეზობელი აკაკუნებს , მარია გააღე - ჩაჰყვირა ბოლო ხმაზე დაქალს ყურში და თვალებდაჭყეტილს , რომელიც საცვლების ამარა გავარდა კართნ და კარი გამოაღო ხარხარით გაადევნა კამერაც .
თვალები შუბლზე აუვიდა , სპორტულ ფორმაში გამოწყობილი მეზობელი მართლ , რომ დაინახა მოპირდაპირე კართან , გასაღებით ხელში.
- ვ ა ი მ ე - გაპარული ხმით ჩაილაპარაკა და ანს მიეყრდნო - დამერხა ამ ტყულისთვის - გადაიკისკისა და კამერა გაასწორა , თავისკენ შეაბრუნა და შეშინებული სახე მიიღო - დაგვერხ ხალხო , გვიყვარხართ !

თვალებდაჭყეტილმა გამოაბრუნა თავი მოფხუკუნე დაქალებისკენ და სხეულზე დაიხედა.
ნეწყვი ძლივს გადაყლაპა მამაკაცის ცინიკური ღიმილი , რომ დაინახა .
კარი მთელი ძალით მიაჯახუნა და გაბრაზბეული მირუნდა გოგონებისკენ.
- გამარჯობა უთხარი ქალო - მობილური კარგად დაიჭირა ხელში კიკნაძემ.
დაბნეულმა ბლიაძემ კარი ისევ გამოაღო და იგივე პოზაში მდგომ მამაკაცს გაეკრიჭა.
- სალამი ღვთისაო - უცებ ჩაილაპარაკა და კარი ისევ მიაჯახუნა - კიკნაძე ასია , გიქეცი - დაიკივლა და დაქალსკენ გაიქცა . - კიკნაძემ მობილური გაზელიანს მიაწოდა და თვითონ სახლის ბოლოსკენ გაიქცა ყვირილით .
"ვიხუმრე ქალო ვიხუმრე"-ს ძახილით.



^^^
- ახალაძე ნაზად ცოტა - ვიდეო გაკვეთილის გადაღებისას (სკეჩისთვის) შეჰკივლა ნოზაზე მასწავლებელმა.
- ნოზაძე მას ჯარში ვართ ? - წარბი ასწია ჯარჯიმ.
- მარცხნისაკენ - სიცილით გადადგა გვერდით ერთი ნაბიჯი კიკნაძემ და , რომ არა დარბაზში ახლად შემოსული პარალელური კლასელი ლევანი.
- მადლობა - უხერხულად გაიღიმა და სცენაზე გასწორდა.
- არაფერს - ღიმილით დაუკრა თავი გაგნიძემ და გზა გააგრძელა - ნონა მას - "ნოზაძე მასს" მიუტრიალდა ბიჭი - შეგიძლიათ ორი წამით ? - თავით დარბაზის გარეთ ანიშნა და ქალიც ნებას დაყვა.
- მშვიდობა შვილო?
- კი კი მას ნუ ნერვიულობთ , პატარა საქმე გვაქვს - გასვლის წინ კიდევ ერთხელ აათვალიერა კიკნძე და იქაურობას გაეცალა.
- როგორ გიყურებდა - ჩაიფხუკუნა მარიამმა.
- ყეყეჩი - ყელი მოიღერა ანამ და დაქალების სახეზე სიცილი ატეხა - არ იცოდეთ მაინც , რომ ნარცისებს ვერ ვიტან !




^^^
- მარიამ არ გინდა დღეს ჩემთან დარჩე ? - ეშმაკურად აათამაშა წარბები და ბოლო იმედს მოეჭიდა , ანას არ ეცალა ნათლიის დაბადებისდღეზე მიდიოდა.
- ნუ ახლა ... - ტუჩები გააწკლაპუნა ბლიაძემ.
- მარწყვივით ბიჭი მყავს მეზობლად - გადაიკისკისა და ახლად მოსულ აკოს და ძმაკაცების დანახვაზე აწითლებულმა გაატრიალა თავი.
- მმმ ... მარწყვივით და შოკოლადივით არა ? - საუბარში ანა ჩაერთო სიცილით.
- რა ხდება ? - ნიკომ წარბწეულმა გადმოხედა გოგონებს - გოგო არ გყავს მარწყვის და შოკოლადის ნაზავი ? - წარბები აათამაშა და მომლოდინე მზერით მიაჩერდა კინნაძეს.
- მასეთი გოგო მარტო მე ვარ ნიკოლოზ - სიცილით ჩაუკრა თვალი და სიცხსის გამო შეწუხებულმა ამოგმინა .
- დნება შოკოლადი - ახარხარდა მიშო.
- ძალიან მცხელ , აუზზე არ წავიდეთ ? - დაქალებს გადახედა - ხო კარგი ვიცი , რომ ნათლიაშენის დბადბეიდღეზე მიდიხარ , ეგოისტი ხარ და ისიც ვიცი , რომ შენს გარეშე გასართობად არ წავალთ არსად - ჩამოარაკრაკა ბავშვურად , რითაც აკოს ჩაღიმება გამოიწვია.
- მგონი თანდათან ხვდები ჰორმონების ათუხთუხება - ყურში ჩასჩურჩულა მარიამმა და დაქალს მხარი გაჰკრა , რომლის წეღანდელი ვნებისგან დამწვარი სახე გაბრაზბეულ სახეს შეეცვალა.
- შემომაკვდები - შეუბღვირა და გაიცინა - ჰა ახლა რას იზამ წამოხვალ ჩემთან ?!
- წამოვალ აბა რას ვიზამ - გადაკისკისა და წინ გახტა.
- წავედით ბიჭებო , კარგად - ჰაეროვანი კოცნა გაუუგზავნა ყველას კიკნაძემ და მარიამის მსგავსაც ყველას გადაკოცვნას მოერიდა , ისინი , რომ გადაეკოცნა აკოსთანაც უნდა მისულიყო ეს კი არ აწყობდა , ისედაც იწყებდა ძველი გრძნობები გამოღვიძებას .
ანას ჩაეხუტნენ და სიცილით ჩასხდნენ გაჩერებულ ტაქსში.

- გოგო - ჩაფიქრებულმა გადახედა კიკნაძეს მარიამმა.
- ხო - თავი მიატრიალა მისკენ და ტელევიზორს ხმა "ჩაუწყვიტა"
- იცი რა მაინტერესებს ? იმ დღეს მანქანაში ვიღაცას , რომ ელაპარაკებოდი ვინ იყო ?
კისკისით გადაადო თავის ფეხები მაირამის ბარძაყებს და თავქვეშ ამოიდო გადაჯვარედინებული ხელები.
- დედაჩემი - ახარხარდა ბოლო ხმაზე .
- ნორლური არ ხარ ! - კბილები სიცილით გააღჭრიალა ბლიაძემ. - და რატომ გააკეთე ეგ ? - ეშმაკურად აუწია წარბი .
- აკო მომწონს - ტუჩი მოიკვნიტა ნერვიული სიცილით - თანაც უკვე ორ წელზე მეტია .
- ისე მეუბნები ვითომ რამე ახალს მაგებინებდე - აგდებით ჩაილაპარაკა ცინიკური ტონით ბლიაძემ - რა გგონია ჩემი ბავშვობის დქალს ვერ მივუხვდები ვინ მოსწონს ? - წარბი აუწია ჰაერში - ანაც ხვდება დიდი ხანია მაგრამ მითხრა არ მინდა რამე ვუთხრაო , თვითონ როცა გაეკვევა იტყვისო.
- მაგიტომ მიყვარხართ - კისკისით მიუჯდა გვერდით და ლოყაზე აკოცა.
- როდის ეტყვი ანას ?
- რომ ვნახავ დავილაპარაკოთ .
- კარზეა - თავით კარისკენ ანიშნა კიკნაძეს და ამდგარი , რომ დაიგულა ფეხები დაიზილა.
- გოგო მეზობელია - ჩურჩლით გამოხედა კართნ მდგომმა - მოდი შენ გააღე.
- არ მინდა , შენ გააღე - თავი გაქნია და ფეხები მაგიდაზე ააწყო , პულტი ნიკაპზე მიიბჯინა და გაკრეჭილი მიაჩერდა ხმაჩაწეულ ტელევიზორს.
კიკნაძემ მხრებისჩეჩვით გააღო კარი და ღიმილით მიაჩერდა მამაკაცს , რომელიც ასევე რწფელი ღიმილით უღიმოდა.
- შუადღემშვიდობისა - ბოხი ხმით მიესალმა და თვალი გრძელფეხება ბლიაძისკენ გააპარა - იცი ... - ბლიაძე ნერვებზე თამაშს არ წყვეტდა , ამჯერად ფეხზე ფრჩხილები აასრიალა და ოდნავ ჩაიღიმა ლამაზი ღიმილით . - ჯანდაბა ! - შეიკურთხა და ხელი ოდნავ მიკრა კარს - არაფერი , ბოდიში - უცებ შევარდა სახლში და გაავებულმა მოიკეტა კარი.
- რა უნდოდა ? - გაოცებულმა ასწია თავი ბლიაძემ.
- რა უნდოდა კი არა , ბარემ სახეში გაგერტა ეგ ფეხები , მერე მიხვდებოდი რა უნდოდა - ჩაიფხუკუნა და კარი ჩაკეტილი , რომ დაიგულა გვერდით მიუჯდა დაქალს.
- რა ? - გაიკვივა უცებ - კოღომ მიკბინათქო , რომ გითხრა არ დამიჯერებ ხო ? - ნიკაპზე საჩვენებელი თითი სიცილით მიიდო .
- ნწ - თავი გააქნია და გაიცინა .
- ხო აი ნიკო დამიჯერებდა - გადახარხარა ბლიაძემ.
- მოიცა რა - ხელი აიქნია და გადაიკისკისა - ნაყინი მინდა - ტუჩები გააწკლაპუნა კიკნაძემ.
- მეძინება , დავიძინოთ რა ? ხვალ კერძო მყავს დ გათიშული ვიქნები - შუბლზე მიიდო ხელი და დაღლილი გაწვა ტახტზე .
- დავიძინოთ , ხო მეც მეძინება - თავი დაუქნია და თავი მკერდზე დაადო - გემრიელი ბალიშია - გაიცინა და დაქალის თავში ხელის წამორტყმას ხელების აღმართვით შეხვდა.



^^^
- მობილური აიღე - მძინარემ კრა კიკნაძეს მუჯლუგუნი მარიამმა.
- ალიო - ყურზე მიიდო და გაბრუებულმა დააბრუნა ბალიშზე თავი.
- გააღე ქალო კარი , აგაფეთქეთ ! - მოესმა ანას გაბრაზებული ხმა და თვალები ჭყიტა .
- ახლავე , ახლავე - უცებ წმოხტა და კართან მიირბინა. - შემოდი - განზე გაიწია და ნაყინებით სავსე პარკი ხელიდან ააგლიჯა დაქალს.
- გცხელა არა ? - სიცილით კითხა და ხელჩანთა იქვე სარკესთან მიდო.
- ახლა გავიღვიძე თან და წარმოიდგინე - დასიცხულმა ჩამოისვა სახეზე ხელები - კარი ჩაკეტა და პარკით ხელში მიყვა მისაღებისკენ ანას.
- სადაა მარიამი ?
- აქ ვარ - თვალების ფშვნეტით გამოვიდა ოთახიდან ბლიაძე და პირველივე სავარძელში ჩაესვენა - უთხარი ? - კიკნაძეს მიუტრიალდა და პარკიდან ვანილის ნაყინი ამოიღო - გაგახარებს მიშო - გადაკისკისა და დაბღვერილ დაქალს გაუცინა .
- რაო რაო ? - ცალი წარბი ასწია ჰაერში კიკნაძემ.
- რა - გულუბრყვილოდ ამოილუღლუღა გაზდელიანიმა - გიჟია ეს მეღადავება რაღაცეებს - თვალები უბრიალა მარიამს.
- და როდის აპირებდი მაგ ღადაობის გამხელას ჩემთვის ? - გაბრაზებული ჩამოჯდა დაქალის წინ.
- როცა დავაზუსტებდი , რომ მართლა მიყვარს - თავი ჩახარა დამნაშავესავით .
- კაი რას შეაშინე ქალო - სიცილით მიკრა მოკისკისე დაქალს მხარი მარიამმა - შენც უნდა უთხრა რაღაც - წარბების თამაშიც მოჭამა ნაყინს ვაფლი.
- რა ? - გაიკრიჭა გახარებული გაზდელიანი.
- რა და ... - თითები ერთამენთში ახლართა კიკნაძემ - მოკლედ აკო მომწონს .
- ჩემი ძმა აკო ? - გაიკრიჭა ანა - ისე მეუბნევა ვითომ ცხელცხელი ამბავი იყოს - ხელი აიქნია და საზურგეზე გადაწვა.
- ვიცი კაცო , რომ ხვდებოდით მაგრამ ...
- აუ , რა მაგარი იქნება შენ თუ დამირძალდები - აღბროთავანებულმა და აჟიტირებულმა შემოკრა ხელები ერთმანეთს.
- კაი გოგო ბარემ სტენკაზე მტვერი გადამწმენდინე , ვერაა ეს - გაიცინა და ნაყინს დაწვდა ხელით - გაგახარებს მიშო - გადაიხარხარა და ყბაში გაიქანა შოკოლადის ნაყინი .
- დავაი რა - ორივეს უთხრა და გაბუტულ/მოკისკისე დაწვდა მობილურს.
- თვითონ ?
- არ ვიცი ... მგონია , რომ აკოს გამო მიყურებს ისე როგორც დას ... მაგრამ ეს მხოლოდ ცოდვილობაა , ვგრძნობ როგორ უჭირს ჩემთან სიახლოვის დროს თავის და გრძნობების მოთოკვა , არ არის ეს ჩემი ფანტაზიის ნაყოფი.
- კარგი დამშვიდდი - შუბლზე აკოცა გვერდით მჯდომს და კიდევ მოაჭამა ვაფლი ნაწყინს - მაინც გაგახარებს მიშო - გაიცინა და გვერდით გაიწია ხელი , რომ აეცილებინა.



^^^
- აბა ? რა ვქნათ ახლა ? - მოწყენილობით შეწუხებულმა მობილური მიაგდო და დაქალებს გადახედა.
- მოდი ... თხა დავკოდოთ მარიამ - ანამ კარგად იცის ( მარიამის "რა ვქნათ "- თს რა უპასუხოს )
- შენ დაკოდე , მე უკეთესი მყავს პერსპექტივაში - წარბები ეშმაკურად აათამაშა ბლიაძემ.
- ის აქეთ დაგკოდავს გული მიგრძნობს - ჩაიფხუკუნა და ხელები აიფაარა ბალიში , რომ აეცილებინა.
- მართლა რა ვქნათ ? - დიალოგში მოცინარი ასია ჩაერთო.
- ჩემს ბიჭებს , რომ დავურეკო და სადმე წავიდეთ ? - ცალი თვალი მოჭუტა უმცროსმა გაზდელიანმა.
- ხვალ რეპეტიცია მაინც არ გვაქვს და ჩემთან ავიდეთ აგარაკზე - წყნეთის აგარაკი , პატარა სახლი , მაგრამ დიდი ეზო შესთავაზა გოგონებს .
- შენ კერძო არ გყავს ? - ცალი წარბი აუწია ჰაერში ასიამ.
- რა იყო კიკნაძე კერძოები არასდროს გაგიცდენია ? - გაიცინა ბლიაძემ.
- აუ კიი რაა , წავიდეთ ! - აჟიტირებულმა აკრიფა აკოს ნომერი - ჰაე ძმაო - ჩასძახა მობილურში და სპიკერზე ჩართო.
- ჰოუ - საყვარელი ხმის გაგება ასიასთვის დოზაზე მეტად სასიამოვნოც კი აღმოჩნდა , ისე ესიამოვნა განაბულმა გადააკონწიალა კისერი და გაიკრიჭა.
- ვაი შე უბედურო - ტუჩების მოძრაობით ანიშნა მარიამმა და გადაიკისკისა ბოლო ხმაზე.
- ჩუ ! - ტუჩებზე საჩვენებელი თითი აიფარა ანა - აკო მისმინე გცალიათ ?
- რატო მეკითხები ?
- როდის ამთავრებთ სამსახურს ?
- დღეს 8 ისკენ ასე რა იყო ?
- წყნეთში გვინდა მარიამთან ასვლა და ვიფიქრე წამოვიდოდნენთქო.
- აბა თქვენი აზრით მარტო იქ წახვალთ ?! - მოესმა საგრძნობლად გაბრაზეულ/დაბოხებული ხმა.
- ნუ მკაცრობ ძმობას გაფიცებ - გადაიკისკისა ანამ - რას იზამთ ? რომელზე გამოგვივლით ?
- ადრე თუ გამოვედი 7 ისეკენ და თუ თავის დროზე 9 ის ნახევარზე მზად იყავით.
- კაი ველოდებით შენს ზარს - მობილური გათიშა და ფეხზე წამოხტა - ახტი მარიამ და წავიდეთ ახლა მოვემზადოთ თან რაღაცეები ხომ უნდა წავიღოთ ?
- აუ ჩემები , რომ წაიღოთ ? -საცოდავად შეეხვეწა გოგოებს და ფეხზე ნელი მოძრაობით წამოდგა.
- არა , არა თან სახლში ვარ მისასვლელი გაგიჟდება ნატო - დედამისი გაიხსენა ანამ და გაიცინა - თან ისე , რომ გიგიც ვერ დაამშვიდებს - მამის გახსენებაზე თვალები აუკიაფდა , უყვარს თავის მამიკო და რა ქნას.
- ხო მეც უნდა წავიდე , ჩემი მშობლებიც ინერვიულებენ , ასე მობილურში ვერ ავუხსნი , თან გასაღები ხომ მინდა არა ?
- ხო კარგით წადით უიმეე - მარტო დარჩენა საშინლად არ უნდოდა.



^^^
- არ დაურეკავს აკოს ? - ბინის ნახევრად ღია კარში მარიამი და ასია პირველი კითხვით შეეგებნენ.
- კი და გამოგვივლიან ახლა , ადრე ვერ გამოვიდნენ შეხვედრა უნდა ჰქონდეთ ზეგ ან მაზეგ და გეგამვდნენ .
- შემოდი ახლა მანდ უნდა იდგე ? - წარბი აუწია კიკნაძემ.
- გაჩერდი იქნებ გამოვიდესო ფიქრობს - თავის მსუბუქი მოძრაობით ანიშნა ბლიაძეზე და შემდეგ რკნის კარზე.
ასია კისკისით შევიდა სახლში და დაქალებიც გაიყოლა.
- მოვა ახლა შენი მიშო და ვნახოთ ერთი როგორ იჭიკჭიკებ რა - შეაშინა გარაზებულმა ანა.
- მიჩვეული ვარ მე მაგასთან გულამოვარდნილი ჭიკჭიკს და ნუ გეშინია - დაამშვიდა და გაიცინა.



^^^
აკოს ზარის შემდეგ სამივე ქვემო ჩაცუნცულდა და მანქანაში ჩასხდა.
- ეს რა ახალი მანქანა იყიდე ? - ფანჯარასთან მჯდომა და ნაწყენმა იმით რომ ადრე უფრო კარგი მანქანა ყავდა მაგრამ გაურკვევლობაში მყოფმა იმის გამო , რომ ესეც ძალიან მოსწონდა ამოიბუზღუნა.
- აარა , მიშომ იყიდა და აიტეხა ამით წავიდეთ თან უფრო დიდიაო - არც გამოუხედავს ისე დაძრა მანქანა.
- მმ რა კარგი სურნელია - ამოილუღლუღა და გათიშულმა დაადო თავი შუაში მჯდომ ასიას.
- შენ უნდა დაგეძინოს ახლა ? - წარბაწეულმა დახედა დაქალს და შუბლზე აკოცა ღიმილით - ჩემი თოთო ბავშვი , ექსკურსიებზეც ასე გეძინებოდა - უთხრა და დაქალებთან ერთად აკისკისდა.
- შენ ვისზე რას ამბობ ? გახსოვს ახალაძემ მესამე კლასის ექსკურსიაზე რა გიქნა ? რომ ჩაგეძინა და ძილში გაშიშვლებული თორნიკე , რომ მოგისვა გვერდით ? - ახარხარდა ბოლო ხმაზე მარიამთან ერთად ანა და აწითლებულ დაქალს ნიშნისმოგებით ჩაუკრა თვალი.
- კარგი რა - საწყლად , ძლივს გადააგორა ნერწყვი და მარიამის კისერში ჩამალა თავი .
- ვუაიმე ჩემი პატარა ანგელოზი , შენ რომ გათხოვდები მგონი ქმარს ინდოელებს , რომ აცვიათ ღამე იმ პიჟამოებით დაუწვები - ახარხარდა ბოლო ხმაზე ანა.
- გოგო - მუჯლუგუნი გაჰკრა ხელზე და ახურებულ ლოყებზე ცივი ხელის გულები მიიდო.
- ანა გეყოფა - აკომ გადმოხედა და სანდომიანი ღიმილით გადახედა ასიას - ნუ მიაქცევ ყურადღებას , იცის ხოლმე აჟიტირება - ნამიოკი ჩაურტყა მიშოზე და გადაიხარხარა ბიჭებთან ერთად.
გაოგნებულმა წამოყო თავი და დაქალების მსგავსად თვალებგამოკარკლული მიაჩერდა სამ წყვილ თვალს.
- რაიო ? - ირონიული ღიმილით მოუტრილა თავი მიშომ.
- მიშო ! - თვალები ფხუკუნით უბრილა ნიკამ.
- დავი რა - ნიკას ხელი აუქნია და აკოს სიცილს ღიმილით შეხვდა , ანა ისევ გაოგნებული აცმაცუნებდა ტუჩებს.
- რა - დაბნეულმა , პირველ კლასელი პატარა ბავშვივით ამოილუღლუღა და ყველას ხარხარს გაბრაზებული შეხვდა - ახლა აქედან გადავალ და ამ მანქნას სათითაოდ ყველას გიტყავთ თავში - აცრემლებულმა მიადო მიშოს სავარძელს თავი უკნიდან და ასლუკუნდა.
- გეყოთ - გაბრაზბეულმა დაუტია ყველას ასიამ და დაქალი მიიხუტა - ჩემო სიცოცხლე , ნუ მიქცევ ყურადღებას რა - საფეთქელზე აკოცა და ეშმმაკური იდეებით დახუნძულლმა გაიცინა - ასე გიოს რომ დაშორდი მაშინ არ გიტირია
- რაო ? - სამი წყვილი ბოხი ხმა გაიგო და გულში ახარხარდა.
მიშომ თვალებჩაწითლებულმა გაიხედა უკან , ყველამ დაინახა როგორ მოეჭიდა მხრზე აკო ძლიერი ხელით .
- ვიხუმრე ხალხო - ხელები ასწია ჰაერში და გოგონებთან ერთად აკისკისდა კიკნაძე.



^^^
- ეზოში გავიდეთ რა - ეზოში მხოლოდ ერთი ჰამაკი ეკიდა.
აკომ და ასიამ ერთმანეთს გადახედეს და თავქუდმოგლეჯილები გაიქცნენ ჰამაკისკენ.
- რა სწრაფი ყოფილხარ პატარა - ხარხარით ახედა მის ფეხებზე მოკალათებულ ასიას , რომელიც მუცელზე შემოჯდომოდა ნახევრად და სახეში უყურებდა პირდაპირ.
გადმოფოფხება სცადა აწითლებულმა მაგრამ მაგრად ჩაავლო თეძოებზე ხელები გაზდელიანმა.
ტუჩი ნერვიულად მოიკვნიტა და ახარხარებულ აკოს მხარში მუჯლუგუნი უთავაზა.
- ააა , მეტკინა გოგო - დაიყვირა სიცილით უფრო აიკრა სხეულზე კიკნაძე.
ოდნავ გაშლილ მოკლე ტოპის ქვეშ , შიშველ წელზე შეუცურა ხელები და მის დავლილ ჟრუანტელზე , ზუსტად ისე გაიცინა როგორც კიკნაძე გიჯდება , მეცხრე კლასიდან მოყოლებული.
- სად მიმეპარები ? - სახეზე დასჩურჩულა და ნიკაპზე გახურებული ტუჩები მიაწება.
დაბნეულმა კიკნძემ ვერც ერთი სიტყვა ამოიგლიჯა , რომ პასუხი გაეცა.
- პასუხს არ გამცემ ? - ცალი წარბი ჰაერშია ასწია გაზდელიანმა და ყურთან ჩასჩურჩულა - თუ არ გამიმეორებ არც ეგაა პრობლემა - კმაყოფილება შეერია ხმაში , გახურებული და ცხელი ტუჩები ყურის ქვეშ მიაწება და ხელები ბარძაყებზე მოუჭირა - ესეც გაირკვევა დასჩურჩულა და ...



მოკელედ ახლა რა მინდა გითხრათ ...
გთხოვთ თავის მოცულობაზე ნუ გამიმახვილებთ ყურადღებას , მე მართლა გულით ვცდილობ დიდი თავი გამომივიდეს , ისეთი რომ რომელიმემ არ მითხრას პატარააო , იმედია პატარა არ არის :დ იმიტომ , რომ როგორც კი სახლში მოვედი , უჭმელად დავჯექი და დავიწყე წერა , გუშინაც მქონდა ცოტა დაწერილი და ასე გამოვიდა ეს , მართლა არ მაქვს მეტი დრო , რომ უფრო დიდი დამეწერა .
აუცილებლად შევეცდები , რომ გავზარდო თანდათან , რა თქმა უნდა ყოველ დღე დაიდება თავი ! ამაზე საუბარი ზედმეტია ჩემგან ! <3
რაც შეეხება პერსონაჟ ( ასია კიკნაძეს) ხალხო :დდ წინა თავში ხარატიშვილი დამიწერია მის გვარად და არ გაგიკვირდეთ :დდ
ხო და დიდი მადლობა , რომ ასე გაგიხარდით <3 მიყვარხართ ყველა და ველი თვქენს კომენტარებს !
ძალიან მიყვარხართ და უდიდესი სტიმული ხართ ჩემთვის !