40 საშობაო ანგელოზი (თავი 8) - ერკე მიდასი

-ეს რა გიქნეს ღმერთო! - თავში იტკიცა ხელები და ხელი გაუწოდა ძირს დავარდნილს. -მ...ა...დ...ლ...ო...ბა. - დამარცვლით ძლივს წარმოთქვა ერთადერთი სიტყვა.

40 საშობაო ანგელოზი 7 - ერკე მიდასი

მთელი დილა ფაცი-ფუცში იყო საბა, მუშებს რომლებიც სახლის რესტავრაციას ახდენდნენ ფიზიკურადაც ეხმარებოდა და გარკვეულ მითითებებსაც აძლევდა, სად უნდა ჩამოენგრიათ, სად გაელესათ, სად რა ფრად შეეღებად და როგორ გადაეტიხრათ, მთელი ეს სარემონტო სამუშაოები

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 6)

ხშირად ცოდნაა ცოდვის საფუძველი, ხშირად კი არ ცოდნა აღვიძებს ცოდვის ჩადენის სურვილს ადამიანში. მთელ გულს სწვდება, ბოლომდე ხრავს და ერთ ციცქნა სიკეთის მარცვალსაც არ ტოვებს მასში. რა არის საერთოდ ცოდნა? რისამე ცოდნა რას გვარგებს?

ანგელოზი (თავი 3)

უკან აღარ მოუხედავს ისე გავიდა და კარიც ცხვირწინ მომიხურა, გონებაში ყველაფერს ერთად მოეყარა თავი, ჯერ კიდევ სიამოვნების განცდაში ვიყავი, ამავდროულად იმედგაცრუებასაც ვგრძნობდი და თანაც ვერ ვხვდებოდი ლილის მხრიდან რას ნიშნავდა ეს ყველაფერი, სახეზე

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 4)

სანამ დაიწყებდეთ მინდა კვლავ შეგახსენოთ, რომ ძალაშია ჩემი შემოთავაზება თქვენი ისტორიაში მოხვედრისა. შეგიძლიათ დააკომენტაროთ, გამოთქვათ სურვილი და საუკეთესოებს ავარჩევ, რათა მოხვდნენ ჩემს ნაწარმოებში. მეხუთე თავში შეხვდებით ელას, ან ელატრისს... რა

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 3)

კმაყოფილი იერით გოგოებისკენ მიტრიალდა და შუბი მიწაში დაარჭო. გრძნობდა გამარჯვებას, თუმცა გრძნობდა ტკივილს დანაკარგის გამო. მხოლოდ ახლა გაიგო ჩიტების ჭიკჭიკი და დაინახა უშველებელი ცა, რომელიც ასე ლამაზად გადმოსცქეროდათ ზევიდან. - აი ასე, გოგოებო. ასე

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 2)

მას შემდეგ დანაშაულის გრძნობას არ მიუტოვებია გვერდიდან მამა იოანე. იღვიძებდა, საუზმობდა, ლოცულობდა თუ კვლავ საძინებელს მიაშურებდა ერთი პატარა ბიჭის სილუეტი დაჰყვებოდა თან. ფიქრები მასზე, გრძნობები ათას სისაძაგლეზე და დარდი ამ ადამიანზე, რაოდენ ის

ერკე მიდასი - 40 საშობაო ანგელოზი (თავი 1)

ეს რომ ადამიანს დასცემოდა, იქვე გააშეშებდა, მის შიგნით ათას ნათურის მოცულობით სიკაშკაშეს დააწყებინებდა და ბოლოს შუაზეც გაგლეჯდა, ხოლო მისი დამწვარი ნაფლეთები იმ მონასტრის კედელს მიეგლისებოდა, სადაც კრძალვით და შიშით მონუსხული რამდენიმე ადამიანი

ანგელოზი (თავი 2)

მისი სხეულიდან უდიდეს სითბოს ვგრძნობდი, ვუყურებდი და თითქოს გაშეშებული ვიყავი, არაფრის გაკეთება შემეძლო, მისი სახე, სხეული, ნაზი წვრილი თითები, არც ისე მარტივი დასაჯერებელი იყო, რომ მას ასე ახლოდან რეალურად ვეხებოდი...

ანგელოზი (თავი 1)

ვხუჭავ თვალებს და მის ნაზ წვრილ წელზე ხელს მაისურის შიგნიდან ვაცურებ, თანდათან ვუახლოვდები მის სახეს და მისი პატარა სწორი ცხვირიდან თბილ ჰაერს სახეზე მასუნთქავს, ტუჩებზე ტუჩებით მეხება, რა თბილი და სასიამოვნოა, თმაში ხელს ვუცურებ და მის ტუჩებს ნაზად