ბიჭის და გოგოს დიალოგი :

- რატო დამოძახე პატარა?
- სერიოზულად უნდა დაგელაპარაკო!
- დროზე მითხარი გაკვეთილიდან გამოვედი.
- შევეცდები! მინდა დავშორდეთ!_ზურა ერთ ადგილზე გაიყინა.
- კი... კი მაგრამ რატომ?
- იმიტომ რომ არ მიყვარხარ,პირიქით მძულხარ,ვერ გიტან,შენი დანახვა არ მინდა! მთელი ის დრო როცა გეგონა მიყვარდი ზურგს უკან დაგცინოდი.
-მაგას რატო მეუბნები!_მანამდე მშვიდად მყოფმა ბიჭმა მკაცრი ცივი ხმით დაიყვირა.
- იმიტომ რომ სიმართლეა._შეეცადა მშვიდად ეპასუხა.
- არა! ეგ სიმარტლე ვერ იქნება!_იგივე ტონით უთხრა.
- მნიშვნელობა არ არქვს სიმართლეა თუ არა მთავარია იმასთან იყო ვისაც ნამდვილად უყვარხარ და დარწმუნებული ვარ მოახერხებს როგორმე შენს გაბედნიერებას...
- მე შენსავით ვერავის შევიყვარებ._მივიდა და ვნებიანად დაეწაფა გოგოს ტუჩებს.
- დამიჯერე ვერც მე..._მოიშორა გოგომ ბიჭი.მისმა კოცნამ მათი პირველი კოცნა გაახსენა.-მაგრამ შენ ხარ ბედნიერების ღირსი,ბედნიერების სადაც მე არ ვიქნები._შებრუნდა ჩამოგორებული ცრემლი მოიწმინდა და იქიდან გაიქცა ისე რომ ბიჭს პასუხის გაცემა არ დააცალა.

დაქალების დიალოგი :

ზურასტან საუბრის შემდეგ როზა მის ერთადერთ ხსნასთან და საუკეტესო სასთან წავიდა.შევიდა თუ არა სახლში სასმელის ძებნა დაიწყო თან ცდილობდა მეგობრისთვის მოეყოლა ყველაფერი.
- ის წავიდა!
- რატომ?_გულზე ხელებ დაკრეფილი იდგა და უყურებდა გოგოს ქმედებებს.
-ჩვენ ერთმანეთისთვის არ ვიყავით განკუთვნილები.აჰა!_სასმელების კარადას მიაგნო,გამოიღო ვისკი და არაყი ერთ-ერთი კარადიდან ჭიქა აიღო, ყინულიც მოძებნა და მდივანზე მოკალათდა,ჭიქაში ყინული ჩაყარა და ვისკი ჩაასხა,პირველი ჭიქა სულ მოუთქმელად გადაკრა,მეორ დაასხა და ისიც გადაკრა მესამე დაასხა და ხელში დაიჭირა და განაგრძო საუბარი.
-ამჯერად რა მიზეზი უტხარი იმ ბიჭს მაინც? დალევისთვის პატარა ხარ._ უტხრა და გვერდით მიუჯდა.
- მერე რა მინდა და ვსვავ!_მოსვა ერთი ყლუპი ვისკი.-საშინელებები ვუტხარი ისეტი რომ არასოდეს აგარ მაპატიებს.
- მაინც?
-ვუთხარი არ მიყვარხარ,პირიქით მძულხარ,ვერ გიტან,შენი დანახვა არ მინდა,მთელ ის დრო როცა გეგონა მიყვარდი ზურგს უკან დაგცინოდი მეთქი._თან სვავდა ვისკის და ნელ-ნელა არაყზე გადადიოდა.
- გაგიჟდი?! ეგ რატომ უთხარ,ეგ ხო ტყუილია?!
- იმიტომ რომ წასულიყო,ჩვენ ერთმანეთის არ შევეფერებით ის მშვენიერი უფლისწულია მე კი მახინჯი არარაობა.
- მაგას ნუ ამბობ შენ ალიან ლამაზი ხარ.კეთილი და სიყვარულის ღირსი.
- არა ჯობია მისი საზოგადოებიდან იყოს თანაც ამით პრობლემები აღარ შეექმნება,ამასთან ის მე არ მიცნობს.
- მიეცი საშუალება რო გასცნობოდა შენს თავისუფალ სამყაროს?სადაც გარეგნობა,ჩამულობა დაფული ჰკიდიათ?
-კაი რა მას მორჩილისული აქვს უნდა თუ არა მამამის უნდა დაემორჩილოს.ის ვერ გამიგებ მე მოხეტიალე მოცეკვავეს მას მე შკოლნიკი წიგნის ჭია ვეგონე ოდნავი მეამბოხე ხასიათით თუმცა ამის დამამთკიცებელი საბუტს არ ვანახებდი.
- მერე სიყვარული?შენ ხიმ ის გიყვარს?!
- სიყვარული?...მისთვის ასე ჯობია მე კი რამეს ვიზამ.შევიყვარებ იმას რაც მანამდე მიყვარდა ცეკვას ხატვას და მოგზაურობას.
- მაგარი მტვრალი ხარ როზაუკვე ორივე ბოტლი დაგილევია.
- უი მართლაც!
- მეჩვენება თუ შენ უკვე დაყარე ფარხმალი და ამ ცხოვრებას დანებდი?
- იასმინ შემომხედე 17 წლის ვარ და უკვე იმდენი გაავიტანე რომ უკვე აღარ შემიძლი,ახლა ფიქიც არ შემიძლია გული მერევა..._ტუალეტისკენ გაიქცა.10 წუთის შემდეგ ლოგინში ჩააწვინა გამოსაძინებლად და გონს მოსასვლელად.