ვეკო ლუკას დახმარებას დაპირდა და აპირებდა ყველანაირად დახმარებოდა ბიჭს რო კატოს შერიგებოდა რადგანაც დარწმუნდა ვეკო რო ლუკას ბრალი მხოლოდ ის იყო რომ ბევრი დალიია სხვა რაფერი არც ახსოვდა. ფიქრობდნენ რა გაეკეთებინათ შაკო ლუკა და ვეკო ბოლოს ერთ გადაწყვტილებამდე მივიდნენ.ვეკომ კატოს დაურეკა და შხვედრს თხოვდა თუმცა კატო ძალიან ცუდად იყო საყვარელი მამკაცისგან,პირველი სიყვარულისგან სიყვარულის მაგივრად ღალატი ნახა! ბოლოს როგორც იქნა ვეკომ დაითანხმა კატო შეხვდრაზე. ისინი მათ საყვარელ კაფეში უნდა შეხვდრილიყვნენ 1 საათში. ამდროს ბავშვბი ცდილობდნენ ყველაფრი მოგვარებინათ რაც შეიძნება მალე რომ კატოს არ მოწრო მათვის ამ დროს. კატო სახლში იყო ძალიან ეძარებოდა წამოსვლა თუმცა დაქალმა ის თხოვა რომ გული დაწვა და ბოლოს შეხვედრაზე დათანხმდა. კატომ ვეკოსთან ლაპარაკიდან ნახევარ საათში გადაწყვიტა ამდგარიყო ჩაეცვა და გასულიყო კაფეში დაქალი რომ ნახა. ზუსტად ერთ საათში კატო კაფესთან იყო სანამ შევიდოდა ვეკოს დაურეკა:
-ვეკო კაფესთან ვარ სად ხარ?
-..........
-კაი შემოვდივარ.
კატომ კარები გააღო და შვიდა და პირ ღია დარჩა იქ არავინ იყო მხოლოდ ერთი მაგიდა იყო ბოლოში სადაც ვიღაც ჩადგმული მამაკაცი იჯდა ზურგით. მთელი კაფე მორთული იყო ძალიან ლამაზად, სიმღერა იყო ჩართული ძალიან რომანტიულო გარემო იყო. კატო გაოგნებული იყო ალბათ შემეშალა რაღაც ხდებაო. ბოლოს გადაწყვიტა ვინმესთვის დაეძახა!
-უკაცრავათ?(კატო)
-მოდი კატო!(გაისმა ლუკას ბოხი ხმა კატოს ტანში ჟრუანტელმა დაუარა სასიამონო ხმა იყო მიხვდა რო მისი სიყვარული აქ იყო, თუმცა გონს მაშინვ მოვიდა მიხვდა რაც ხდებოდა სახე შეცვალა და გაბრაზებული ტონით ლუკა მიმართა|)
-აქ რა გინდა?სართოთ შემეშვი!(კატო უკვე გამოსვლას აპირებდა კარებთან იყო რო ლუკამ დაუძახა რომელიც უკვე ფეხზ იდგა და კატოსკენ იყო მიბრუნბული და ძალიან საწყალი სახით იყურებოდა)
-კატო!
-რაგინდა?
-გთხოვ მოდი ვილაპარაკოთ ძალიან გთხოვ!
-კარგი!(კატოც მივიდა და დაჯდალუკას პირდაპირ. ცდილობდა კატო არ დაენახბინა ლუკასთვის თუ როგორ უნდოდა ჩახუტებოდაა და მისი სურნელით დამტკბარიყო, გიჟდებოდა ლუკას რო ხედავდა თუმცა არ გამოხათავდა არაფერს, რამდენიმ ხანი სიჩუმე ჩამოვარდა და ეს სიჩუმე ისვ კატომ დაარღვია)
-დაიწყებ ლაპარაკს და იმის თქმას რაც გინდა თუ წავიდე? (კატო)
-აუ კატო ძალიან გთხოვ იყავი არ წახვიდე! შენ ყურებაში გავერთე და.......(ლუკა)
-გისმენ!(მკაცრი ხმით უთხრა კატომ)
-კატო მინდა იმ დღეზე გითხრა! ლიკუნა ის..ის..არაობაა ძალიან გთხოვ მასზე ნუ ფიქრობ იმაზე გიხდი ბოდიშს რაც მოხდა მე შენ მიყვარხარ მართლა მარტო შენ შენ გარეშე ვერ ვიარსებებ!(ლუკა)
-მორჩი?(კატო)
-კატო!გთხოვ!(ლუკა)
-რას მთხოვ რას ლუკა? რაგინდა? შენ არ იყავი ის სიყვარულს ვინც მეფიცებოდა? ვინც ამბობდა რომ ჩემგარდა არავინ აარ უნდოდა? შემეშვი საერთოთ და გყავდეს ლიკუნა!(კატო ცდილობდა არ გამოეხატა ეჭვიანობა და ბრაზი რასაც იმ წუთას გრძნობდა მაგრამ არ გამოსდიოდა ამ ყველაფრის დამალვა!)
-კატო როცა წყნეთიდა შენ წამოხვედი და მე ეს გავიგე გავგიჟდი! გირეკაავდი არ მპასუხობდი ნერვები მომეშალა წავედი დასალევად ბარში დავლიე ბევრი დ მერე არ მახსოვს მართლა ლიკუნა იქ საიდან გაჩნდა მაგის ..... გთხოვ დამიჯერე ჩემი ბრალი არ არის კატო გთხოვ მე შენ მიყვარხარ!(ლუკა)
-კარგი. გპატიობ ჩემთვის სულ ერთია რაც მოხდა ან პატიობას რატო მთხოვ არ არის საჭირო დამიჯერე. და მადლობა თუ ეს კაფე ჩემ გამო მორთე ახლა კი წავედი მე მაგვიანდება!(კატოს ამ სიტყვების თქმა ძალიან უჭირდა თუმცა არ უნდოდა ლუკასთან გატეხილიყო! ადგა კატო და კარებისკკენ მიდიოდა)
-კატო ერთი წუთით(ლუკას ხმაში სიბრაზე გამოჩნდა! კატოს შეეშინა და კარებთან აიტყზა მოტრიალდა ლუკა კი ამ დროს უკვე კატოსთან ძალიან ახლოს იყო კატოს ლუკას სუნთქვა ესმოდა ლუკას მურნელი თავბრუს ახვევდა ცუდად იყო ლუკას სიახლოვეს სადაც იყო მის მკლავებში აღმოჩნდებოდა უცებ მოგონდა)
-ეხლა რაღა გინდა?(კატომ ხმა ძლივს ამოიღო)
-კატო სად მიდიხარ?(ლუკა)
-სახლში!(კატო)
-კარგი გთხოვ მე წაგიყვან მაშინ!(ლუკა)
-არა არ მინდა მადლობ(კატო)
-გთხოვ კატო!(ლუკა)
-კარგი ხო!(კატო)
-ეხლავე მოვალ დამელოდე ავიღებ გასაღებს მანქანის!(ლუკა)
ლუკა და კატო მანქანში ჩასხდნენ კატო ხმას არ იღებდა არც ლუკა ორივე ჩუმად იყვნენ და გზას უყურებდნენ. ლუკა თუ გააპარებდა თვალს კატოსკენ. კატო ზედაც არ უყურებდა უბრალოდ გზას იყო მიშტერებული. სიჩუმე კატომ დაარღვია ისიც იმიტომ რო მიხვდა რო ლუკას კატო სახლის გზაზე არ მიყავდა.
-ლუკა სად მივდივართ?! ეს არ არის ჩემი სახლის გზა!!(კატო)
-ვიცი. მოითნიმე და გაიგებ სადაც მივდივართ!(ლუკა)
-ლუკა მეშინია რას აპირებ? სად მივდივართ?(კატოს მართლა ძალიან შეეშინდა და ცრემლები წამოუვიდა)
-კატო ჩემო გოგო ნუ ტირიხარ! ჩემი გეშინია?-კატომ თავი გააქნია იმის ნიშნად რო ლუკასი არ ეშინია.- ააბა კატო რისი გეშინია?
-რისი ლუკა და იმის რო არ მეუბნევი სად მივდივართ.-ლუკას ხმაც აღარ ამოუღია ისე შეუხვია სადღაც და მანქანა გააჩერა კატოს მიუბრუნდა და უთხრა გადმოდიო კატოც გადმოვიდა და დაინახა მის წინ სასაფლაო რაზეც შეკრთა და შეეშინა. იქ მხოლოს ერთი საფლავი იყო რაზეც კატოს უფრო ეშინოდა.
-ლუკა სად ვართ?-კატო გაკვირვებული სახით იყურებოდა.
-მოდი ჩემთან-კატო ლუკასთან ახლოს მივიდა ლუკამ ხელი გადახვია კატომ ცადა რომ ლუკას ხელი მოეშორებინა მისი მხრიდან თუცა ლუკას ძანა და კატოს ძალა არაა მოსაtანი ერთმანეთთან.შევიდნენ სასაფლაოზე საფლავთან ახლოს იყვნენ . მიუახლოვდნენ თუ არა კატომ დაინახა საფლავის ქვაზე ეწერა დიდი ასოებით გაბრო და გვერძე კიდევ სურათი ვიღაც ბიჭის რომელსაც თავის თავს ძალიან ამსგავსებდა. კატო ჩუმად იდგა ისტერიკული ტირილი აუვარდა, მიხვდა რომ ლუკამ მის სანატრელ ძმასთან მიიყვანა არა ცოცხლათან თუმცა მაინც მიიყვანა ტიროდა კატო ვერ ჩერდებოდა ლუკა უყურებდე არ უნდოდა ახლოს მისულიყო და რამე ეთქვა ის ხო თავისი ძმის სიახლოვეს პირველად იყო, თუმცა კატო უკვე ძალიან ცუდად გახდებოდა ლუკა როარ მისულიყო ახლოს და არ დაეწნარებინა.
-კატო გთხოვ დაწყნარდი, აქ იმიტო არ მომიყვანიხარ ესე ცუდად რო გამხდარიყავი.-ლუკას ხმაშე სევდა ეტყობოდა ძალიან წუხდა
-ლუკა..ლუკა...მადლობაა-კატო ტიროდა და მადლობას უხდიდა ლუკას
-რატო კატო რისთვის მიხდი მადლობას?-ლუკა გაოგნებული უყურებდა კატოს
-იმიტომ რო ჩემ ძმასთან მომიყვანე.
-კატო გთხოვ ეხლა ფეხზე ადექი და წამომყევი.
-არა ლუკა აქ ვიყოთ გთხოვ აქ გიორგისთან კარგად ვარ.
-არა კატო ცუდად ხარ !! ნუ ტირიხარ გთხოვ-ლუკამ გულზე მიიკრა გოგონა
-არა კარგად ვარ მართლა. ისე აქ რატო მომიყვანე-კატო თანდათან წყნარდებოდა
-კატო აქ ორი მიზეზი მქონდა რო მომეყვანე!
-რა მიზეზი?
-პირველი ის რომ მინდოდა ვყოფილიყავი პირველი ვინც შენ ძმასთან მოგიყვანა თუმცა ბოდიში თავიდანვე რო გამეცანი დამიჯერე შენ ეხლა აქ არიქნებოდი და გიორგიც არ იქნებოდა აქ ალბათ!
-მადლობა ლუკა ამისთვის მართლა პირველი და შენთან ყოველთვის ვალში ვიქნები. და მეორე მიზეზი?
-კატო ვიცი შენ ჩემი არცერთი სიტყვის არგჯერა მარა მართა მთელი გულით მიყვარხარ! ყველაზე და ყველაფერზე მეტად! გთხოვ ეს შეცდომა მაპატიე ძალიან გთხოვ! აქ ჩემ ძმაკაცთან და შენ ძმასთან იმიტომ მოვედი რომ მინდოდა მასთან ერთად ბოდიში მომეხადა შენთვის ჩემ დაშვებულ შეცდომაზე!მიყვარხარ კატო!
-ლუკა მე...მეე. არვიცი რა გითხრა
-ის რომ გიყვარვარ არ დამიმალო შენც ხო იცი რო გიყვარვარ ისევე როგორც მე!
-ლუკა არ მინდა! მეშინია სიყვარულის მეშინია!
-კატო ჩემთან ერთად არაფრის შეგეშინდეს გთხოვ კატო!
-ლუკა მაპატიე მაგრამ არ შემიძლია, ვიცი რო მერე გავა დრო და მეტკინება. მეტკინება შენი სიყვარული ვიცი არმინდა მეშინია გთხოვ ნუ მაიძულებ იმის თქმას რო მეც მიყვარხარ გთხოვ წამიყვანე სახლში!
-კატო კატო ხედავვ შენი პირით თქვი რო გიყვარვარ! კატო გთხოვ იყავი სულ ჩემთან შენ მარტო მე მეკუთვნი ჩემი სუნთქვა ხარ!
-ლუკა ან სახლში წამიყვან ან მე ჩემით წავალ როგორმე!!
-პასუხი ?
-დრო მომეცი ესე უცებ ვერაფერს გეტყვი თუმცა ის იცი რო მიყვარხარ მარა ყველაფერზე დასაფიქრებლად მე დრო მჭირდება!
-რა დრო კატო რა დრო? რისთვიის არის საჭირო ეს დრო არაფრისთვის საერთოთ შენ მითხარი რო გიყვარვარ ეხლაც თქვი კატო რატო მტანჯავ!!!!!!
-ლუკა წავედით!-ლუკას კატოსთვის არაფერი უთქვამს ისე წავიდნენ მანქანისკენ კატოს წასვლა არ უნდოდა უნდა ყოფნა ძმასთან თუმცა მარტო მაგრამ იკ მარტო არიყო იქ ყველაფერს ვერ მოუყვეოდა თავის ძმას რისი თქმაც უნდოდა. ამიტომ გადაწყვიტა იქიდან წასვლა და ცოტახნით მარტო დარჩენა და თავისთავთან ყველაფერზე დაფიქრება. უსიტყვოდ იყვნენ მანქანაშიი ხმას არცერთი არ იღებდა ლუკა თვალს აპარებდა კატოსკენ კატოს თავი ფანჯარაძე ქონდა მიდებული და იჯდა ჩუმად რაღაცაზე ფქრობდა. მივიდნენ კატოს კორპუსთან ლუკამ მანქანა გააჩერა რამდენიმე წუთი კატო გაყინული იჯდა ვერ დგებოდა ადგილიდან ლუკა ხმას არ იღებდა არუნდოდა კატოს უფრო აღელვება. რამდენიმე წუთის შემდეგ კატომ მანქანის კარები გააღო და გადავიდა მანქანიდან ისე რომ არაფერი უთქვამს ლუკასთვის. ლუკა იქ მანამდე იდგა სანამ კატო არ შევიდა სახლში. კატო შევიდა სახლში დაინახა სანდრო და სალომე რომლების ძალიიან ნაღვლიანი სახით იყვნენ კატო მამასთან მივიდა ცრემლები გადმოსცვივდა და ეხუტებოდა მამამის.
-მამა....მაა.ჩემი ძმა....მა შენი ბიჭი....ის ...ისს-კატო უკვე ვეღასრ ლაპრაკობდა
-კატო ძალიან გთხოვ დაწყნარდი ყველაფერი ვიცი გავიგე დედაშენმა მომიყვა. ის ჩემი შვილი იყო მეც შენსავით დიდი სურვილი მქონდა მენახა თუმცა ვიცი და გავიგე როგორი ვაჟკაციც ყოფილა ჩემი შვილი და მიხარია ისეთი იყო როგორიც მინდოდა რო ჩემი ბიჭი ყოფილიყო. დაწყნარდი ჩვენ დროს უკან ვერ დავბრუნებთ ხოიცი ის მაინც სულ შენთან იქნება ძალიან გთხოვ არინერვიულო არმინდა შენ რამე დაგემართოს!
-მამა მიყვარხარ!!
-ადი ოთახში და დაისვენე თუ რამე გინდა მითხარი. ან თუ სადმე წასვლა არვიცი რაც გინდა მთხოვე კატო ოღონდ ესე ნუ ხარ!
-კარგი მამა მადლობა.-კატო თავის ოთახში ავიდა საწოლზე დაჯდა კიდესთან აცოცდა მოიკუნტა და მუხლებზე თავი დაიდო და დაიწყო ფიქრი!(არ ვიცი რა გავაკეთო ჩემ ძმას უკან ვერ დავაბრუნებ ვიცი ამაზე ნერვიულობა ბოლოს მომიღებს უნდა ვეცადო ჩემ თავს მივხედო მე რო კარგად ვიქნები ვიცი ჩემი ძმაც ბედნიერი იქნება! ლუკა ლუკა მეც მიყვარს მარა მეშინია!! რისი მეშინია? იმის რო მეტკინება ვიცი წავა და დამტოვებს ისიც როგორც ადრე მოხდა როგორც გეგა წავიდა ჩემი ცხოვრებიდან !!! ის ხო ჩემი პირველი სიყვარული იყო!! არაარარარა მე მას ვერ შევიყვარებ არა უნდა დავივიწყო არშემიძლია!)ამ ფიქრებში გართულს ტელეფონის ზარმა მოაგონა:
-ვეკოო!! არვიცი მოგკლავ შენ!
-...........
-იდიოტი ხარ რა!! რააა? ვერგავიგე
-.......
-ხო იცი არ ვარ მაგის ხასიეთზე
-.........
-კაი ხო იცოდე ისევ ისეთი რაღაც რო გააკეტო ცხოვრებაში ხმას აღარ გაგცემ
-...............
-იმედია!მოვდივარ- კატოს ვეკომ დაურეკა და ბარში წასვლა გადაწყვიტეს გოგოებმა კატოს კურსელებმა და დაქალებმა ყველამ ერთად მოიყარა თავი უნდოდათ კატო ცოტა გაემხიარულებინათ. კატო ქვემოთ ჩავიდა და მშობლებს უთხრა რო გოგოებმა დაურეკს და დღეს სახლში არ მოვიდოდა ვეკოსთან რჩებოდა. რათმაუნდა ისინიც დათანხმდნენ მანქანის გასაღები აიღო კატომ და წავიდა. გზაში მაღაზიაში შეიარა რატომღაც ძალიან მოუნდა სიგარეტი და ერთი პაჩკა იყიდა ჩაჯდა ისევ მანქანაში და ბარში წავიდა. მისვლისთანავე გოგობი გარეთ დახვდნ ყველას დანახვა კატოს ძალიან გაუხარდა ჩახუტა მის საყვარელ მგობრებს და შევიდნენ გოგოები ბარში. სასმელი შუკვეთეს და დალევა დაიწყეს. ვეკო და და ტასო საცეკვაოდ გავიდნენ გოგოებს გვანცა და ლიზა მიყვა თათია და კატო კი მარტო დარჩნენ გოგოებს უკვე კარგად ქონდათ დალეული და ლაპრაკი დაიწყეს თამამად
-კატო არ დამიმალო! ლუკა ხო გიყვარს?-თათა ინტერესიანი თვალებით შეყვურებდა ვეკოს.-კი მიყვარს მაგრამ არ მინდა რომ მიყვარდეს არაა ვიცი ისიც გეგასავით დამტოვებს მარტო და მეშინია მეშინია ისევ სიმარტოვის!-კაი კატო რა გთხოვ ნუ ხარ ესე ლუკას ძალიან უყვარხარ და ერთი შანსი მიეცი რა გინდა რო როგორც მე და თორნიკე ვიტანჯებოდით ისე დაიტანჯოთ ორივე? - არა მაგრამ თქვენ საბოლოოდ ერთად ხართ დიდი სიყვარული გაქვთ!- როგორც ჩვენ გვაქვს დიდი სიყვარული ანალოგიური სიყვარული გენქება და გაქვთ კიდე თუ შანსი მისცემ გთხოვ კატო!-კარგიკარგი გავალ გარეთ მოწევა მინდა!-ოხხ როდიდან ეწევი შენ ? - ხანდახან მინდება (გაეცინა კატოს)
კატო გარეთ გავიდა ამოიღო სიგარეტი და სანთებელა და მოუკიდა თან რაღაცაზე ჩაფიქრდა თავბრუ ეხვეოდა, მუხლები ეკეცებოდა, გულის რევის შეგრძნება ქონდა კედელს მიეყუდა და სიგარეტი გადააგდო და ეს ყველაფერი სიგარეტს დააბრალა 2 წუთი გარეთ გაჩერდა და შესვლას აპირებდა მაგრამ უკვე ძალიან ცუდად იყო ფეხი გადაუბრუნდა წამორძიკდა და უცებ უკნიდან ვიღაცის ხელები იგრძნო.
-ამდენი არ უნდა დალიო ჩემო სიცოცხლე!
ამ ხმის გაგონებაზე კატო უფრო ცუდად გახდა მუხლები ეკეცებოდა და ლუკალუკა! ეს ხო მისი სიყვარული იყო ის სიყვარული ვისი დაკარგვისაც ასე ეშინინოდა ეგონა რო მიატოვებდა ეგონა რო როგორც გეგამ დატოვა ესეც ისე დატოვებდა მაგრამ ლუკა სულ მასთანა. კატო გასწორდა ლუკას ხელები მოიშორა მიუტრიალდა მამაკც და ერთი სიტყვა უთხრა:
-მიყვარხარ!(მაშინვე ჩაეხუტა საყვარელ მამაკცს და მის სურნელზე დახარბდა, ისეთი სასიამოვნო სურნელი ქონდა კატო გიჟდებოდა!მანდ გადადგა ეს ნაბიჯი და ლუკას უთხრა უთხრა და მისცა შანსი! ეს კატოს ცხოვრებაში უდიდესი ბედნიერება იყო ამდენი ტანჯვის შემდეგ. ლუკას რაც შეეხება ის იდგა და უყურებდა კატოს რომელიც ეუბნებოდა რომ უყვარდა! ახდა ლუკას ოცნება მიდი ოცნების ქალი სამუდამოოდ მიდია! მთლიანად მას ეკუთვნის!)